We zijn wakker geworden

 

Zo recht in je gezicht, 

de gekunsteldheid,

het is aan alle kanten te herkennen

té veel onechtheid

niet alleen te zien,

maar vooral te voelen.

Mijn voelsprieten laten

zich niet meer voor de gek houden.

Heel lang dacht ik, nou het ligt

aan mij, niemand anders ziet het,

maar nee, ik zie het verkeerd.

Alleen.....gezegend het ouder worden,

gaandeweg prikte ik er steeds meer

door heen, door de onechtheid.

En laat ik me niet meer voor de

gek houden, ik voel het in mijn wezen.

Ik vind het prima als mensen een masker

dragen, iets anders laten zien dat wat 

er écht is, maar ik doe er niet meer aan

mee, ik kan alleen maar in verwondering

toekijken hóé mensen zichzelf

verloochenen, vaak alleen maar voor

status, aanzien, rijkdom, belangrijk zijn.

Ik kan alleen maar de belachelijkheid

zien waar ze zich zelf mee overspoelen

té raar, té opzichtig, té veel aanwezig.

Weinig echtheid, geen puurheid,

Zakdoekjes die te voorschijn komen

waar neptraantjes mee weg gedept worden.

Doe maar niet, je maakt jezelf belachelijk.

Doe maar niet, mensen trappen er niet

meer in, je bent gewoon gezien

in je niet oprecht zijn.

Ik laat me niet meer voor de gek houden

en ik weet, heel zeker,

met mij, nog zoveel anderen meer,

die het doorzien, de onechtheid,

het niet eerlijke.

Ik trap er niet meer in,

mijn voelsprieten zijn tot

volle groei en glorie uitgegroeid,

en ik vertrouw er volledig op.

We zijn wakker geworden.