donderdag 29 maart 2018

Stille Week....





Zo in deze Stille Week voor Pasen.........terwijl er afspraken afgezegd zijn (wat later blijkt, een hele mooie reden heeft) de rust in mezelf vinden. De stilte zoeken en dan mogen werken met de Engelen.......en dan de mooiste hoopvolle boodschappen krijgen. Gewoon hier aan mijn tekentafel, tussen de kleurpotloden en passer in.

De Engelen, ik werk er al zo lang mee. Op mijn eigen eenvoudige manier, door gewoon te vragen én met ze te praten. Er worden zoveel Engelen bij naam genoemd, met evenzoveel kwaliteiten.........enkele namen weet ik wel uit mijn hoofd......maar ik denk altijd voor mensen waar dit nieuw voor is......is het soms zo lastig, om bij een noodsituatie de 'goede' Engel aan te roepen. Je gaat tenslotte bij nood aan de man, niet eerst een boek opzoeken waar ze allemaal in beschreven zijn. Nee hoor, het kan allemaal veel eenvoudiger, zonder al te veel poespas (wat voor mijn gevoel de mensen er vaak zelf bij bedenken.) Zuiver en oprecht vragen vanuit het hart, én echt er wordt naar je geluisterd........de kunst voor ons mensen.........om naar de Engelen te luisteren én de boodschap helder te krijgen.



Gisteren heb ik de boodschappen die ik mocht ontvangen van de Engelen, samen met een mandala verwerkt in mijn mandalaboek. Als aandenken, zo aan deze week. Waar langzaamaan alle puzzelstukjes in mijn leven een plek gaan krijgen. Nog even hard werken (en nadenken).....en vooral goed blijven luisteren.......en kijken........en voelen...........en ruiken.........want écht, de Engelen wandelen gewoon naast ons, mee op ons levenspad. En oh wat willen ze graag uitgenodigd worden in onze levens.......

ik wens je een mooie Witte Donderdag..........

dinsdag 27 maart 2018

De belangrijkste investeringen in je leven.......







"Hoe belangrijk je verplichtingen in je leven ook zijn, je bent op de eerste plaats mens. En de menselijke betrekkingen - met partners, met kinderen, met vrienden - zijn de belangrijkste investeringen die je ooit zult doen.

Aan het eind van je leven zal je er nooit spijt van hebben dat je niet nog één extra examen hebt gehaald, net niet één extra deal hebt gesloten.

Je zult wel spijt hebben van alle tijd die je niet doorbracht met een echtgenoot, een partner, een kind, een vriend of een ouder............"


(schrijver onbekend)
mandala: blauwe bloem

zondag 25 maart 2018

Zomertijd...en ons eigen ritme.....



Zomertijd

Er wordt ons verteld dat het nu Zomertijd is. En wij volgen gedwee, je kunt haast niet anders dan meedoen, want anders lopen wel heel veel dingen niet synchroon met de wereld om je heen.

Het herinnert mij aan een tijd, lang geleden, aan mijn opa. Mijn opa, maar ook mijn vader waren mensen van de natuur, ze leefden gewoon mét de natuur, en tja ik, ik kan er gewoon niet omheen. Mijn wezen wil ook mijn eigen natuur volgen.
Wanneer de vogels in de ochtend beginnen te fluiten, roept er iets in me: Eruit! Genieten van de eerste schreden van de dag, de wereld die tot leven komt. De zon die ik hier in Reutum achter de Zonneberg omhoog zie komen………ik kan er dankbaar voor zijn dat een paar mensen me geleerd hebben én me de vrijheid hebben gegeven om zo dicht bij de natuur te blijven.

Mijn opa en mijn vader, buitenmensen in hart en nieren. Wonend aan de rivier, aan de overkant de koeien die daar de hele zomer graasden. En ik mocht als kind zo vaak mee in de roeiboot, mee naar de ‘overkant’. Als klein kind hollend door het gras, ook een beetje bang voor de koeien………griezelig spannend………..

Nu ik zelf oma ben, kan ik genieten hoe onze kleinkinderen, liggend in het gras een mier bekijken. Hollend achter een bijtje aanzitten……….driftig bladeren verzamelen, goedemorgen tegen de vogels roepen...




Mijn opa en mijn vader, mijn grote voorbeelden in een ver verleden. De gezichten van mijn opa en vader lopen door elkaar heen, ze leken op elkaar. Deze tekening heb ik jaren geleden gemaakt…….hij hangt nu daar waar we het huis binnen komen.
“Dag opa, dag pap”, fijn dat jullie mijn leermeesters waren (en nog steeds zijn)…….

Zomertijd……….gedwongen door de wereld om ons heen………maar onze eigen natuur, onze eigen tijd…..die is helemaal van ons………

ik wens je een heerlijke "Zomertijd"

zaterdag 24 maart 2018

de natuurelfen zingen.......



"De natuurelfen zingen......wakker worden..........

Wat is het heerlijk om te leven met wisselende seizoenen. Wind, regen, zon het hoort bij de natuur, maar ook bij onze eigen natuur. Sommige dagen gevuld met zonneschijn, sommigen met regen en storm.

Geuren en kleuren vullen de natuur, maar ook je eigen leven. Geen dag gelijk, altijd weer een uitdaging. Wat zal deze dag weer brengen. Neem deze dag met beide handen aan.

De eeuwige rondgang van de natuur, na de winter komt er lente, die de wereld weer zal kleuren na de koude, grijze winter. de knoppen van de bomen groeien weer, de bladeren laten het eerste groen weer zien. Dat gebeurt nú, maar dat is al eeuwenlang zo.

En als je goed luistert..........hoor je de natuurelfen zingen:
"wakker worden.............het is weer lente".



Achter bijna al mijn mandala's zit een verhaal. Vooral bij de mandala's die ik teken, omdat ik rust zoek, vrede probeer te vinden in mijn hart. Natuurlijk zijn er ook de kleine krabbels, maar zelfs die stralen vaak nog iets van mijn gemoedsrust uit.


Zo ook bij deze bovenstaande mandala, al een ouwetje........deze werd gemaakt aan mijn Emmeloordse tekentafel.....in de lenteperiode wanneer de polder gekleurd werd door de vele tulpenvelden.....met alle mogelijke denkbare kleuren. De meest bizarre scharkeringen naast elkaar geplant in de grond, maar oh dan bleek dat kleuren nooit 'vloeken', dat werkelijk alles bij elkaar past. En daar in de uitgestrekte polders daar voelde je heel sterk de terugkerende cyclus van het Leven.........en de natuurelfen die mensen wakker schudden.......

een heerlijke lente-achtige zaterdag gewenst.....





donderdag 22 maart 2018

Stilte..........



Deze dagen......in de Lente, wanneer de klok verzet wordt en de dagen weer gaan lengen......en Pasen gloort. Dan komt er altijd een stilte over mij.........waarom, ik weet het niet. Natuurlijk begint dit weekend de zogenaamde "Stille Week', maar in deze dagen hangt er (voor mijn gevoel) iets van ontroering in de lucht. Is het de eeuwigdurende cyclus, het leven wat weer begint te ontwaken? Is het de man die voor ons stierf aan het kruis? Is het het werkelijke ontwaken vanuit de winter? 

Ik weet het niet.........ik loop toch al heel wat jaren mee op deze Aarde, en altijd al, van kinds af aan, voel ik die ontroering. Ergens heel diep van binnen verstopt. En misschien zijn er wel meer mensen, wanneer ik kijk hoeveel mensen geraakt worden door een Mattheus Passion, of geraakt worden door "The Passion"..........

Daarom probeer ik deze komende dagen gewoon nóg dichter bij mezelf te zijn en te blijven......en me te verwonderen over de geschiedenis die ooit geschreven is........en al die mensen, door de eeuwen heen, in zoveel werelden die stil hebben gestaan bij dit bijzondere moment in het jaar. En hopelijk blijft het Paasfeest verstoken van zoveel mogelijk commercie.........gewoon vieren met dierbaren.........soms is dat genoeg, om eens stil te staan.....in stilte........we doen het soms zo weinig...... 



ik wens je een heerlijke donderdag...

dinsdag 20 maart 2018

Cirkelsnijders en over de afwerking van mandala's




Soms krijg ik wel eens de vraag, hoe werk je de mandala's nog eigenlijk af?

Allereerst vind ik de afwerking (wanneer je iets inlijst) eigenlijk nóg belangrijker dan de tekening zelf. Omdat de omgeving waar zo’n tekening inzit allesbepalend is voor de uitstraling van je werk. Ten eerste wil een mandala ruimte in de lijst, wanneer je de lijst tegen de tekening ‘aanpropt’ kan de tekening niet zichzelf zijn, wordt verzwolgen door de lijst of omlijsting. Dus mijn mandala’s komen altijd in een ruime omgeving.

Wanneer ik op 30x30 werk, komt er gewoon een lijst omheen van 50x50 (ook dat is mijn gevoel, mijn mandala’s komen in vierkante lijsten, dus om mijn mandala’s komen geen lijsten van 40x50 bijv). Ze moeten letterlijk en figuurlijk 'uit kunnen stralen'.

Je kunt een passe-partout laten maken, wat soms best prijzig uit kan vallen, dat is allemaal je eigen keus én dienstbaarheid van je portemonnee. Want oh wat zijn er een mooie bij, van prachtige kwaliteit. Omdat ik zelf nogal wat mandala’s heb, vind ik het een té kostbare geschiedenis om er voor iedere mandala één te laten snijden (nogmaals allemaal je eigen keus).

Door de jaren heen heb ik diverse snijders aangeschaft en alle3 voldoen ze voor mij, supergoed zelfs. Soms snijd ik er voor mijn cursisten ook 1. Je mandala ziet er gelijk zó anders uit met een ‘omlijsting’. En krijg een goed volledig beeld van je mandala óf tekening.








Zoals je op de foto’s ziet, er is er zelfs nog 1 uit het gulden tijdperk………en hij doet het nog steeds goed (ben wel altijd heel zuinig op mijn materialen hoor). Je hebt ze dus voor kleine en grote cirkels…..net wat je wilt gebruiken. En soms worden lijsten verkocht met daarin al de pass-partout……..dus er is een scala aan mogelijkheden. Voor alle duidelijkheid met deze snijders heb je een cirkel, niet met allerlei dubbele lagen aan de rand.......echte cirkelsnijders dus.

Volgens mij is het gewoon altijd proberen, wat voelt voor jou goed……..wat kun/wil je betalen……..kortom…………de afwerking van je mandala is en blijft een persoonlijke smaak……..en er is voor ieder wat wils…………..



dit artikel heb ik al eens eerder geplaatst op mijn eerdere website......

zaterdag 17 maart 2018

Regenbogen strooien vanuit mijn hart.....





Pieterman en ik reizen soms wat af. Doorkruisen half Nederland om dierbaren op te zoeken óf soms weer om hele andere zaken. Maar gisteren keerden we terug uit Zweden. We hebben daar een heerlijke week in 'ons' bos gewoond, op een voor ons zó'n magische plek. Waar de stilte soms nog gehoord kan worden. Maar waar tegelijkertijd de bossen soms zo'n lawaai kunnen maken dat je wel eens denkt dat er een vrachtwagen voorbij dendert (gebeurt bijna nooit aan ons stille weggetje). Als de bomen zo'n zingend geluid maken moet me ook altijd denken aan de titel van een boek van Margit Söderholm - "Eeuwig zingen de Bossen".....wat ik als jong meisje las (lees verslond), en blijkbaar daar de liefde opvatte voor het Zweedse leven. 

En al jarenlang maak ik tijdens die lange autoritten gebruik om wat regenbogen rond te strooien. De meeste kilometers zit mijn lieverd achter het stuur, en wanneer hij rijdt stuur ik soms een tijdje wat regenbogen naar passagiers of bestuurders van auto's die voorbijrijden. Vanuit mijn hart laat ik een flinterdun liefdevol regenboogje overwaaien naar de ander. Want ik denk dat ieder mens wel wat vriendelijkheid en aardigheid kan gebruiken. Als ik soms al die gezichten zie achter de ramen van de auto's, dan denk ik weleens: "daar wordt wat afgetobd" (terwijl dat misschien helemaal niet zo is......vul ik zelf in........).



En nee ik vind het geen inbreuk op iemands zijn, want als hij/zij niet openstaat voor deze regenbogen komen ze gewoon niet aan. Blijven ze gewoon in de lucht hangen totdat iemand anders ze 'opvangt'. Want mijn gevoel is dat alles wat eerlijk en oprecht vanuit een hart verstuurd wordt, komt aan bij de ander, en altijd ten goede (voor de ander). Het kost mij helemaal niets, alleen een klein beetje bewustzijn, de visualisatie van een regenboog.........meer niet.

Kijk en zo vul ik de uren die we saampjes in de auto langs "Gods wegen" rijden......en nee niet als ik alleen achter het stuur zit, dan concentreer ik op het overige verkeer, want ik wil wel veilig thuiskomen (misschien stuurt er dan wel iemand anders een klein regenboogje mijn kant op)....

Ik wens jullie allemaal een heerlijke zaterdag........met her en der wat zonnestralen.......met misschien zelfs wel een kleine regenboog........

vrijdag 16 maart 2018

Pinterest .....en over universele taal






Sinds een tijdje 'zit' ik op Pinterest. Omdat ik er nogal eens over hoorde, ben ik toch eens gaan kijken. Tja, en als je dat gaat doen, kan ik zeggen, kom je nóg meer tijd tekort, dan ben je verkocht. Wat een overdaad aan prachtige informatie. Wat een creativiteit....van over de hele wereld.  Op werkelijk elk gebied kun je de meest bijzondere dingen tegenkomen.

Ik heb een paar 'borden' gemaakt.........daar staan alleen dingen op, waarvan mijn systeem zegt wauw! Daar wil ik nog eens iets mee. En ik heb er ook eigen mandala's staan...........weer ter inspiratie voor anderen. Bijzonder om te zien dat ineens dingen wereldwijd gaan. Natuurlijk dat weet je maar als ik zie dat mensen uit Japan of China, of Rusland mijn mandala's bewaren, dát vind ik bijzonder.

Zo zie je ook dat beelden universeel zijn, je hebt er geen woorden (of vertalingen) voor nodig, maar beelden spreken tot het hart. Zoals alle mandala's die ik maak, vanuit mijn hart, vanuit mijn ziel komen, en blijkbaar wordt dat 'gelezen' door anderen. Ik zeg altijd, als er bij het zien van dingen kippenvel komt, nou dan raakt het, tot in het diepste zijn. 




Ik weet wel dat ik héél oud moet worden, als ik al dat prachtigs wil gaan maken, of in ieder geval een poging tot proberen ga doen. Vervelen, nee dat is een woord wat in mijn woordenboek niet voorkomt, zeker nu niet meer, nu Pinterest zijn intrede deed in mijn leven. En eigenlijk vind ik het wel fijn zo, omdat ik op het wereldwijdeweb nog wel eens verdwaal, wordt hier gewoon alles bij elkaar gebundeld en kun je heel selectief kijken en zoeken.

Wil je eens kijken op mijn borden? Je kunt me hier vinden op Pinterest.....misschien vind jij er ook nog iets leuks?

ik wens je een heerlijke vrijdag........

woensdag 14 maart 2018

Het 'nieuwe' induiken.......





Voel jij het ook? De verandering, die zo groots gaande is? De lichamelijke ongemakken die we met elkaar ondervinden omdat het Licht steeds meer binnenkomt in onze systemen. Er is zoveel over te lezen, vaak met zoveel herkenning. En ieder zal het op een eigen manier voelen en ervaren. Wij zijn met elkaar op reis, naar een bestemming, waarvan we de uitkomst nog nét niet helemaal weten en kunnen overzien. Maar dát er in de kosmos grootse en spannende dingen aan de gang zijn, is voor heel veel mensen te voelen en waar te nemen.



Het voelt als heel stil worden, luisteren naar wat er om ons heen gebeurt, en voelen wat er binnenin onszelf aan de gang is. En de kunst is nu om dicht bij jezelf te blijven, niet mee te gaan in de hectiek van het leven. De gekte die óók op dit moment aan alle kanten aanwezig is. Te blijven focussen op wat jij belangrijk vindt, wát jij fijn op dit moment om te doen. Zodat je stil kunt blijven luisteren naar alle fluisteringen om je heen. Om zo uitgerust als mogelijk is, het 'nieuwe' wat zich aan gaat dienen in te kunnen duiken. Met open vizier.......




Een prachtige, spannende maar toch ook vermoeiende tijd om in te leven. Maar mijn overtuiging is dat we allemaal hebben gekozen om op dit moment híér in dit leven te zijn, om met elkaar de grote sprong te gaan maken. Naar een andere wereld........laten we hand in hand er het beste van maken. Vol vertrouwen, liefdevol en zorgzaam voor anderen maar ook voor onszelf......

Ik wens je een mooie wo(w)ensdag...........

maandag 12 maart 2018

Helder moment


Herken je dat? Ineens krijg je zo'n helder moment, zo van yes! Dit is het en dit gaat het worden. Om even later heel veel leeuwen en beren op je weg tegen te komen (die je zelf bedenkt), die je op alle mogelijke manieren tegen willen gaan houden. Je van je heldere moment weg willen leiden.

Pffffff.....ineens weg al het enthousiasme, waarvan je dacht, nou dit gaat het helemaal worden. Het overkomt me regelmatig. Daarom voelt het soms als dobberen op een gedachten- en wensenbrij. En zie dan net maar eens het juiste eruit te vissen. Zo had ik in de afgelopen dagen ook zo'n inzichtmoment.......zag het allemaal voor me. Maar oh nee.......dan komt het denken erbij......dit kan niet, dit kan ook niet......zucht........terwijl ik het wél voor me zag.

En juist dát wil ik nu volbrengen, dát wat ik voor me zag. Doorzetten.......op welke manier.....ik ga er achter komen. Ik zal het eens met mijn engelen 'bespreken' en proberen heel goed te luisteren, en vertrouwen op wat ze te vertellen hebben.

Nog een hele weg te gaan, maar hopelijk zonder al te veel leeuwen en beren, zodat ik recht door kan lopen, op mijn weg, zonder hobbels en bobbels. Maar ik verwacht nog wel één of andere afslag hoor........

Ik wens je een mooie maandag.........


donderdag 8 maart 2018

Memories........





Never regret a day in your life.
Good days give happiness
bad days give experience
worst days give lessons
and best days give memories……


schrijver : onbekend
mandala: tijd van transformatie 3

dinsdag 6 maart 2018

Mis-lukt of niet?


Het woord mislukt kwam als eerste bij me binnen. Na het zien van dit eindresultaat. Terwijl ik er wél heel erg blij van word. Ergens vorige week was ik begonnen met een voorjaarsbloem te tekenen. Daar was ik aan toe, tijdens die hele koude, gure, winderige vorstperiode. Maar de tekening werd niet afgemaakt. Ik had een hele leuke in gedachten, met een bloem, deze keer eens niet precies in het midden. Nee afwijkend, leuk! Daaromheen zou ik allerlei prachtige sierlijke vormen gaan tekenen.

De bloem stond dus al een paar dagen te wachten op papier. En jawel daar kwam een ander idee binnengewandeld. Werken met aquarelverf. Leuk en spannend, omdat de verf altijd een kant opgaat die je niet verwacht óf omdat de kleur altijd net iets anders wordt.  Omdat deze bloem toch lag te wachten op een eindafwerking, dacht ik, kom op, stap uit je structuur, en ga spelen met datgene wat je hebt getekend. Af en toe moet een mens gewoon zichzelf eens streng toespreken!!

Ik heb óm de cirkel heen met aquarelverf gewerkt, de kleuren bijpassend gekozen bij de bloem die al getekend was. En kijk nog toch. Nú vind ik het juist een beetje storend dat ik niet in het midden heb gewerkt, maar..........ik mag gewoon oefenen. En kijken naar een tekening die niet geworden is wat ik ervan verwachtte (dat is ook de omschrijving van het woord: mislukken volgens de Dikke van Dale, niet worden wat het moest worden). En ja toch word ik er ook wel vrolijk van........en het heeft me een enorme stimulans gegeven om hier meer mee te gaan experimenteren........kortom mis-lukt of niet......het krijgt een vervolg.....het bruist intussen heel kleurrijk binnenin mij.

een heerlijke avond gewenst.......

maandag 5 maart 2018

Gisteren, een bijzondere dag




Gisteren was een dag die gevuld was met medeleven in verdriet én liefdevolle warmte én het doorkruisen van Nederland.

Soms zijn er dagen die zomaar onverwachts ingevuld worden. Lieve mensen die we bij wilden staan in hun verdriet. Hoe bijzonder is het dan om samen intens verdrietig maar ook om intens blij te zijn, om elkaar te zien en om elkaar even vast te houden. Moed in te spreken........of juist om helemaal niet te spreken. Gewoon, het gevoel delen.

Omdat we door het hele land dierbaren hebben woonden, reisden we uiteindelijk nóg een stuk verder, bijna helemaal tot aan het Westen........ook daar was een warm welkom.


Zo door Nederland trekkend hadden we wel gekke ervaringen. In de ochtend waren we vroeg uit Twente vertrokken en daar lagen nog vrolijke restanten sneeuw van een diepe winterkou.....Toen we op weg naar het midden van het land waren zagen we heel grote vogels vliegen, eerst dachten we aan ooievaars, maar in de avond later bleek, dat het kraanvogels waren geweest, die naar het Noorden trokken. En als klap op de vuurpijl zagen we in het westen 2 mensen in korte broek lopen. Geloof me of niet, ik wist echt niet wat ik zag. Ok, intussen gaf de temperatuurmeter 12 graden aan, maar de overgang vond ik toch wel heel bijzonder. 

Meestal is er zo'n grote overgang van weersomstandigheden wanneer je in een vliegtuig stapt, maar het kan dus ook gewoon hier in Nederland.......zittend in de auto, rijdend van oost naar west....vanuit restantanten sneeuw, zomaar door naar de korte broek. Heel bijzonder. 

En vandaag......gaan de ramen open, en mag de lente zijn intrede, ook hier in huis doen. Heerlijk. Ik heb genoten van de kou (want dat heeft ook wel wat), maar de lente wordt met gretigheid verwelkomd.

Ik wens je een heerlijke maandag......