dinsdag 31 mei 2022

She is a Storyteller

 



She is a Storyteller
Once upon a time
There was a girl.
She believed in magic
She believed she could be anything
she wanted to be.
She believed she would grow up and
that all of her dreams would come true.
She believed she would have love,
be love and give love.
She never doubted that belief.
She never doubted herself.
She danced.
She sang.
She played.
She dressed up.
She laughed.
She cried.
She wore her heart in her smile.
Close your eyes.
You can hear her laughter.
You can see her joy.
You can remember.
Once upon a time,
There was a young lady.
She tried hard.
She did her best.
She followed the rules.
She did as she was led to believe was right.
She found love, fell in love and lost love too.
She built a wall.
She forgot.
She worked.
She fell down.
She made mistakes.
She lost her voice.
She lost herself.
She found it hard to smile.
Close your eyes.
You can feel her pain.
You know her suffering.
You know that feeling.
Once upon a time.
There was a woman.
She felt something.
She heard the call.
It took a long time
For the right words to come.
She listened to her heart.
She listened to her soul.
She listened to her intuition.
She began to trust in herself,
in the future and in her story.
She started to believe again.
She started to believe that all of
her dreams would come true.
She started to believe that she had the magic.
She started to remember that she was love,
could have love and give love.
She started to believe in herself again.
She threw away the doubt.
She danced.
She sang.
She played.
She dressed up.
She laughed.
She cried.
She wore her heart in her smile.
Close your eyes.
You can hear her laughter
You can see her joy
You can feel it
You can remember.
This is not "The End"

tekst: Alexandra
mandala: "Voor mijn dochter"

maandag 30 mei 2022

Liefde en Compassie

 




Wanneer hardheid
tegenover zachtheid komt,
wanneer geschreeuw
overstemt wordt door koesterend spreken
wanneer krokodillentranen
tegenover ontroeringstranen komen.
Wanneer hardheid
tegenover compassie komt
wanneer bitterheid
tegenover vergevingsgezindheid komt
wanneer wanhoop
tegenover hoopvol komt
wanneer gezag
tegenover gezond verstand komt
wanneer oorlogsvoering
tegenover Vrede komt.....
Weet dat Liefde en Compassie
altijd zullen winnen,
op welke manier dan ook.
We dragen alle gevoelens
in ons, niemand is heilig,
maar het gezonde verstand
kan wel de boventoon voeren
en zachtheid brengen.
Voor de ander, voor jezelf.
Omdat niemand beter is
dan een ander,
we maken allemaal onze fouten
laten we elkaar daar niet op
afrekenen.
We hebben als mensheid
intussen genoeg tolgeld betaald,
om de oversteek te maken,
naar een andere wereld
waar we ons zuivere menszijn
mogen laten zien.
Niemand is beter of meer
dan een ander.......
Voor het slapengaan
in de avond, zing ik vaak
het H'oponopono
een poosje
in mijn gedachten:
'Het spijt me,
vergeef me,
ik houd van je
dank je wel'
Mijn houvast in deze soms
onthutsende dagen....
waar iedereen fouten maakt
niemand zijn handen
in onschuld wast,
maar waar iedereen recht
op vergeving heeft.
Ik wens je een dag vol wonderen
Ada

deze tekst plaatste ik al eerder

vrijdag 27 mei 2022

En zo groeide de mensheid uit elkaar

 



En zoveel mensen keken weg,
zagen niet wat er gaande was.
Waren druk bezig om
indruk te maken op anderen.
Ze waren bezig met
reizen naar verre oorden
nieuwe kleding,
feesten en partijen,
en meer materiële zaken.
Ze keken weg van de
oneerlijkheid, van de
machtsgreep die gaande was.
Ze zagen het niet eens,
dat steeds meer mensen
in het nauw kwamen,
letterlijk en figuurlijk.
Ze zagen het niet
dat miljoenen mensen
werden buitengesloten,
dat zoveel machtshebbers
woorden riepen die onwaar waren.
Ze zagen en hoorden
het niet eens,
ze leefden hun leven,
voor zichzelf,
'na ons de Zondvloed'
en genoten van de
rijkdom van hun bezit en
materie.
Maar evenzoveel anderen
zagen het wel, waren bezig
om het kleine stukje
aarde waarop ze woonden,
leefden en werkten om het
tot een paradijs te maken,
het stukje aarde wat hun was
toevertrouwd, voor de tijd
gedurende hun leven.
Ze voelden wel
dat woorden oneerlijkheid
herbergden, dat dingen
vaak niet waren zoals
ze voorgespiegeld werden.
Ze deelden veel met elkaar,
wijsheden, maar ook zaken
zoals voeding en kleding,
en ondersteunden anderen
in hun levensproces.
Waar de één viel,
ving de ander op.
Altijd was er genoeg
wat de één niet had
had de ander wel voorhanden.
En zo groeide de mensheid
uit elkaar, in 2 richtingen,
welke was goed,
welke was fout?
Niemand kon het zeggen
wat goed óf fout was.
Maar het was wel te vinden
in het onzichtbare van het
hart van de mensen.
Daar waar het ego vocht
voor een bestaansrecht,
en voor hebzucht en
eigen gerief,
én daar waar liefde woonde,
mededogen voor alles wat
leeft en daarin wilde delen
met de ander.
Zo ontstonden er 2 werelden,
en de mensen hadden zelf
mogen kiezen.
Ada
deze prachtige foto vond ik op internet

Veranderingen



Stil kijk en stil voel ik de veranderingen
die gaande zijn op Moeder Aarde.
Zo veel mensen die zich gaan realiseren
dat het anders moet.
Dat we gewoon niet anders meer kunnen.
Dat Moeder Aarde bezig is met het
schudden van haar veren.
En wij als mensheid daarin mee moeten gaan.
Dit proces is zo intens, zo groots,
wij als mensen kunnen alleen maar mee drijven
op de energie die nu stroomt.
Wij mogen ons Licht en Liefde sturen
naar alles en iedereen die op ons pad komt,
dat is waarom wij met elkaar hier zijn,
op dit moment op Aarde.
Meer hoeft niet!
Om Moeder Aarde te ondersteunen
Zodat zij haar werk kan doen
haar weg kan vervolgen.
En ja het zal gevoeld en gezien worden,
de veranderingen, en weet je het is al bezig.
Overal en bij iedereen.
Kijk en voel.
Ga vol overgave en vertrouwen je weg,
laat je Licht schijnen,
zodat je niet alleen je eigen pad
maar dat ook van de ander verlicht,
en dat alles zal Moeder Aarde,
(en al haar bewoners) dragen
in haar grootse proces waar ze nu mee bezig is.
Ik wens je een heerlijke dag.
Ada

donderdag 26 mei 2022

Stilte

 


Hoe meer ik de stilte
opzoek in mezelf,
hoe meer ik de rust vind,
in alle eenvoud,
door gewoon stil zijn.
Op dat moment ga
ik steeds meer beseffen
dat onze kracht zo
onmetelijk groot is.
Waar ik vroeger de stilte
inging met een kaars,
soms met wat wierook,
ga ik me steeds meer beseffen
dat het helemaal niet nodig is.
Je eigen licht is
meer dan voldoende,
de stilte in, je licht aan
en het maakt niet uit
of je gebruik
maakt van kaarsen of
edelstenen.
Het voelde soms
alsof ik een bevestiging
nodig had van waar ik
mee bezig was,
en nu in deze bijzondere tijd,
krijg ik het
steeds meer helder, dat ikzelf het Licht ben.
Dat ik zelf de frequentie van de kristallen in
me draag in alle zuiverheid.
Steeds meer merk ik de verschuiving in
energie en kracht,
als je dit allemaal maar zuiver gebruikt
en ten goede van alles wat leeft.
Ik vind het prachtig en ontroerend
om tot deze conclusie te komen.
Dat we nu in deze tijd al die kracht
in onszelf mogen gaan ervaren.
Zó bijzonder om in deze magische tijd te leven!
Ik wens je een heerlijke dag.
Ada
mandala: "Elf"


dinsdag 24 mei 2022

Creativiteit ontdekkend



tekentafel(s)


de voorbeelden waar we mee werkten



Creativiteit ontdekkend
verrijkend
inspirerend
naar binnen kerend
de stilte in.
Het is altijd een waar feest om mensen
de eerste stappen van het mandala-tekenen
te laten ontdekken, ik vind het altijd één van
de fijnste momenten van het 'lesgeven".
Ontdekkend wat je met een simpele cirkel en
wat kleurpotloden en stiftjes kan tekenen,
de stilte voelen wanneer mensen het pad
opgaan naar binnen toe.
Oh en er werd ook genoeg gepraat en
gelachen, én bewonderend gekeken naar wat
op papier werd gezet. Zaadjes zijn weer geplant.
Ik vond het, na toch al zoveel jaren dit te doen,
geweldig om wéér te zien wat het met mensen
doet.
Dankjulliewel lieve vrouwen dat jullie
wilden aanschuiven aan mijn tekentafel.
Wil je ook eens komen tekenen?
hier vind je meer info

maandag 23 mei 2022

Ze komt tot leven



Ze meldde zich al dagen geleden……
langzaam komt ze tot leven
💜💜💜💜

 

zondag 22 mei 2022

Vandaag is zo'n dag

 



Vandaag is zo'n dag
dat ik ween om de mensheid.
Om wat ze is aangedaan
en wordt aangedaan,
al zó heel lang.
Vandaag is zo'n dag
die ik in stilte door zal
brengen, om te
begrijpen waarom zovelen
meegaan in verhalen,
het niet kunnen zien,
wat werkelijk speelt.
Vandaag is zo'n dag
dat ik tot in de kern
kan en zal voelen,
waar we naar toe drijven
dat het nooit meer zal
zijn zoals het was.
Vandaag is zo'n dag
dat ik de beelden
die ik mijn leven lang
al zie een plek wil
gaan geven.
Omdat die beelden
zich afspelen in deze
tijd, in het hier en nu.
Vandaag is zo'n dag
dat ik ten volle hoop
dat mensen écht gaan zien
wat er speelt en wat
er komt.
Nog net niet te laat,
het is 1 voor 12.
Vandaag is zo'n dag
om ook diep geluk te voelen
dat we met zovelen zijn
die weten, die er naar
zullen handelen.
Vandaag is zo'n dag,
om koestering te voelen
voor wat er wél is.
Vandaag is zo'n dag
dat ik stilte mijn liefde
zal uitstrooien, over
alles en iedereen,
gewoon hier thuis, in de zon,
met mijn potloden,
met mijn mijmeringen
en het weten dat het
goedkomt, maar zó anders
dat we nu nog niet in
zijn totaliteit
kunnen bevroeden.
Ik wens jou ook zo'n dag vandaag,
veel liefde voor jou die dit nu leest.
mandala: "Lichtdraagster"

zaterdag 21 mei 2022

Tante Truus

 



La Grande Dame
oftewel
Tante Truus
mijn kippenvriendin.
Woonde al jaren bij ons.
Een bijzondere kipje,
bijna nooit een eitje gelegd
maar ze was wel de
moederkloek van ons
toompje kippen.
Ze riep de andere dames
naar binnen als het te
donker dreigde te worden,
liep als een dame door
de kippenren, voorzag
zich altijd van een
heerlijk zandbad, alleen
voor haar.
En altijd, altijd
kletsten we samen,
ze gaf altijd een tokkend
antwoord als ik bij ze was,
ze aan het voeren was.
Tot het laatste tijd
ze durfde niet meer uit
het hokje te springen
dus werd ze in de ochtend
met alle egards uit het
hok getild,
waarna ze heerlijk
haar weg zocht.
Dapper mee wilde doen
met de anderen,
en toch.....iedere
dag werd het een
beetje minder.
Deze week ging het
helemaal niet goed.
We hebben haar een eigen
plekje, in de ren, gegeven
zodat ze toch bij
de bij de dames was
maar dat ze helemaal
haar eigen tempo kon
volgen.
Regelmatig waren we
bij haar, ze bleef ons
begroeten met haar tokjes.
Tot gistermorgen.
We hebben Tante Truus
een plekje in het weiland
gegeven, het stukje land
waar ze haar hele leven
heeft gewoond samen
met 'haar' toompje kippen.
La Grande Dame,
lieve Tante Truus,
het was een eer om
je 'ons kipje' te mogen
noemen, je zal
gemist worden.