Het suist en raast

 

De Hemelpoorten zijn

opengezet, de sluier

is bijna opgetild.

Tegelijkertijd suist en

raast om ons heen.

Zonnevlammen die

overuren maken,

met sterktes

die nog niet eerder

werden gemeten.

Vulkanen barsten uit

Maansverduisteringen

Zonsverduisteringen

De Resonantie van

Moeder Aarde die

ongekende sterktes

kent...

Proberen om overeind

te blijven,

je eigen

kracht te zoeken,

steeds weer herpakken

terwijl de Natuurkrachten

zo grenzeloos krachtig

aanwezig

zijn en blijven.

Deze immense kracht,

niet te sturen,

niet te beteugelen,

door de mens.....

er is écht

maar 1 ding mogelijk,

mee stromen,

of je wilt of niet,

er is gewoon geen

andere keus.

Dit heet overgave,

verdiep je in deze

grote krachten

om ons heen

zodat je je pijn,

je emoties,

je rare gedachtes

je onbegrepen gevoel

wat beter kunt

verklaren en begrijpen.

En probeer dan de

rust te vinden

en te nemen.

Want op dit moment

in de tijd kan er alleen

maar overgave zijn.

Verbind je met

Moeder Aarde

en luister naar haar

hartklop.

Ada

We doen wat we kunnen

 

Omdat we doen wat we kunnen

we hebben hier ons hele leven

over gedaan

om bij dit beslissende

moment in de tijd

van onze levens aan te komen.

En wat hebben we hard gewerkt,

onze lijven zijn soms zó moe,

onze breinen soms zó overvol

onze inspiratie soms zó weg

onze strijdlust zó nihil

onze Lichtjes soms zó laag

onze Kracht soms bijna zó weg......

En dan toch, ineens is het er weer.

Het vuur, wat nooit zal doven,

wat altijd zal blijven branden.

We hebben het ons hele leven

al brandend gehouden

en juist nu op dit moment in de tijd

zal het blijven branden

soms op zacht gloeiende kracht

en soms op vlammende kracht.

Maar het is er,

en het zal er altijd zijn.

Doe af en toe een stap terug

zodat je je kan opladen,

kan koesteren aan je eigen vlam.

Verwarm je hart, neem de tijd,

even wat momenten voor jezelf.

Zodat je vlam straks weer

volop brandt en de rest

van de wereld weer

koesterend kan verwarmen.

Ik wens je een heerlijke avond

Ada

Grens

 

Grenzeloos,

onbegrensd zijn,

grenzen aangeven,

grensoverschrijdend,

grenzen trekken

of juist grenzen overstappen.

Het woord grens

kom ik de laatste dagen

op allerlei manieren tegen,

het wordt op alle mogelijke

manieren ingezet

en uitgelegd.

Want aan de ene kant willen

we grenzeloos zijn,

vrijheid voelen,

vrijheid beleven,

en aan de andere kant

zal daar ook een eigen

grens voor bewaakt

moeten worden.

En wat is eigenlijk

grensoverschrijdend?

Waar trek je een grens

hoever ga je

hoever laat je het komen.

Meestal kom je erachter

als je grens overschreden is

als het al is gebeurd.

En je er écht last van hebt.

Zomaar een woord

'grens'

wat deze dagen

zoveel voorbijkomt.

Ook in mijn eigen

leven, mijn lijf

laat het me echt wel weten.

Ik mag oefenen,

met mijn grens aangeven

en jij?

waar ligt jouw grens?

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

Herkenning

 

Blij word ik van

onze vroege ontmoeting,

wandelend,

ieder een eigen korte

route.

Na een korte vraag.....

hoe gaat het?

is in 10 minuten duidelijk

dat ook zij zeer bewust is,

plannen maken voor de

andere tijd, wetend

wat er aan de hand is,

wat er komen gaat.

Het blijft mooi,

deze herkenningen

en ontmoetingen die

steeds meer plaatsvinden.

Omdat steeds meer

mensen het gewoon

weten dat het niet klopt.

Het verhaal hoeft helemaal

niet meer uitgelegd te worden

degenen die weten,

die weten.

Het stuk van hart

tot hart treedt steeds

meer in werking.

Gewoon tijdens een vroege

wandeling, zo'n ontmoeting

waar openheid en

helderheid overheerst.

Weet je mijn dag kan

niet meer stuk.

Omdat per seconde

steeds meer mensen

de waarheid onder ogen

durven gaan zien.

Ik word er zo blij van.

Een heerlijke dag gewenst

Ada

mandala: "Amethist"

Stil nou even......

 

Sssssttttttt

stil nou.......

hoor je het?

De onderhuidse kracht

die bezig is te

stuwen, aan te trekken?

De eenheid die aan het

ontstaan is, al lijkt de

verdeeldheid groter

dan ooit.

Want toch, zoveel

uiteenlopende ideeën,

zoveel verschillende

gedachten, en toch….

samen

tot het inzicht komen

dat het zo niet langer

gaat, dat we er zo niet

gaan komen,

in verdeeldheid,

we moeten samen!

De berichten lezend

van verschillende richtingen

links,

rechts,

oud,

nieuw,

er komt één ding naar boven

zoals het nu gaat,

gaat het niet langer.

Zovelen zijn nu nog stil

dúrven niet te uiten

bang voor de mening en

hardheid van de ander

en toch…….wordt

nu de stilte heel voorzichtig

doorbroken, gaan mensen

vertellen wát ze voelen

dát het zo niet langer kan.

Want juist degene

die scheldt,

hard is,

die heeft angst

voor de toekomst.

Hoe harder je schreeuwt

hoe beter het overkomt…..

wordt gedacht, stoer zijn,

vooral niet je eigen angst laten zien….

Alleen……de kracht van

de handen ineen

de kracht van het stuwen daarvan

het zal ongekend zijn,

want genoeg is genoeg

er is genoeg geleden,

het wordt tijd voor verzoening

voor samen, zodat de angst

verslagen gaat worden.

Sssssttttt

stil nou....

hoor je het?

de stille kracht?

Het stuwt!!

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

mandala:"Weergaloze Kracht"

Empathisch Vermogen

Empathisch Vermogen!

de tijd is aangebroken

om het nu in te gaan zetten.

Dat zal één van de grootste

uitdagingen in het nu worden.

Want wat is het eigenlijk waard?

Uiteindelijk gelijk krijgen.

Degenen die waarschuwden,

die wisten dat dingen

gruwelijk verkeerd zijn

en vreselijk uit zouden

gaan pakken

die keer op keer vertelden

en anderen de vraag stelden

onderzoek zelf alsjeblieft,

maar keer op keer afgewezen

werden, omdat er niets

van geloofd werd.

En nu in deze fase, terwijl

er zoveel feiten en bewijzen

naar buiten

komen dat heel veel niet

klopte, heel veel oneerlijk was.

Hoe gaan we dan nu met deze

fase in onze levens om?

Een vraag die ik mezelf

de afgelopen

dagen zoveel gesteld heb,

omdat ik denk dat juist NU

iets van ons gevraagd gaat worden

iets wat velen van ons uit

willen dragen,

willen laten zien

erover vertellen,

maar nu

het zelf in de praktijk

mogen (moeten)

gaan brengen.

Empathie voelen

voor degenen die oneerlijk waren,

een onecht verhaal vertelden

voor degenen die zwichtten,

voor degenen

die niet bestand waren tegen......

Dit wordt een nieuwe grote uitdaging

en zal tot grote weerstand

her en der gaan leiden,

maar je kunt niet blijven spreken

en delen over Licht en Liefde en Samen

en dan nu geen empathie voelen

en uitstralen.

Een uitdaging die de komende tijd

veel beoefend en verteld mag gaan

worden.

Er zal een groot beroep

worden gedaan op ons

Empathische Vermogen.

Dát hoort ook bij deze

Nieuwe Tijd.

een warme groet

Ada

Je bent niet alleen

 

Je bent niet alleen in je

angst

verdriet

wanhoop

boosheid

gruwelen

gillen

verstoppen

moedeloosheid

huilen......

Wereldwijd worden deze

gevoelens NU gevoeld

tot in het diepste van ons

wezen,

ieder denkend

en voelend mens

voelt de diepe wanhoop

zien soms geen uitweg meer.

Daarom wordt ook juist nu

door zovelen

Licht en Liefde de wereld ingestuurd

om jou te dragen,

te ondersteunen,

er zijn mensen die juist voor dát,

op dit moment in de tijd,

hier voor naar de Aarde kwamen.

Die, soms zonder het

zelf te weten,

de Engelengroep op Aarde vormen

om de koestering van hun vleugels

te geven aan degenen die het

nodig hebben.

Die de kaarsen voor je aansteken

die voor je bidden

die voor je klaarstaan

die je hun glimlach geven

twijfel er niet aan!!

We doen dit samen....

herinner jezelf dit, keer op keer.

Ik geef je een warme omhelzing

Ada

Soms......

 

Soms lijk ik in

herhalingen te vallen,

lijkt het of ik steeds

dezelfde woorden gebruik

over Licht,

Liefde

Vrede

en Samen.

Maar diep bij mij,

van binnen, wordt

steeds weer een

diepere laag

aangeraakt met deze

woorden.

We zijn zo snel in

de verandering nu,

bijna niet bij te benen.

Iedere dag een

andere golflengte,

het lijkt iedere dag

een andere dimensie.

Iedere dag wéér een

nieuwe ontwikkeling

niet alleen wereldwijd

maar ook in ieder mens.

Dus mijn stille mantra

over Licht

Liefde

Vrede en

Samen

krijgt ook iedere

dag een andere lading,

een andere betekenis.

Het voelt alsof de

veiligheidsgordels heel

stevig vast gemaakt

moeten worden,

want we gaan maar

door en door,

geen houden aan.

'Meestromen'

is de boodschap

dat doen we ook,

met elkaar uit alle macht,

maar af en toe de luwte

zoeken voelt fijn,

is broodnodig.

Zodat we de komende tijd

dicht bij ons zelf

kunnen blijven,

onszelf niet verliezen

in strijd

in woede,

in onmacht,

in onbegrip.

Maar om juist te gáán

voor die lang geleden

gesloten belofte

om met elkaar,

Samen,

het Licht,

de Liefde

en de Vrede

terug te brengen

naar Moeder Aarde.

ik wens je een heerlijke dag in de luwte

Ada

Wat hebben we ons aangepast

 

Wat hebben we ons aangepast.

Wat hebben we gezwegen.

Wat hebben we geslikt.

Wat werden we getreiterd.

Wat zijn we verguisd.

Wat waren we verdrietig.

Wat voelden we ons eenzaam.

De grote groep Sterrenzaden

die bij aankomst

bij geboorte

hier op Aarde

al wisten dat het hier goed fout zat.

Zij die toen al wisten dat ze zich

niet aan konden

en wilden aanpassen

omdat het zo tegen hun natuur

indruiste.

De groep die van kleins af aan

raar werd gevonden

waarvan men vond dat ze

zich gruwelijk aanstelden

die 'eigen-aardig' werd gevonden.

Wat hebben we ons

aan moeten passen

om mee te kunnen doen.

Sommigen is het niet gelukt

zijn al heel snel weer huiswaarts

gekeerd

Sommigen is het wel gelukt

en dat is precies de groep

die nu de verandering neerzet.

"Eigen-aardig" ja dat zijn we

allemaal iedereen die

tot deze groep behoort.

Wil je het woord eens goed lezen?

Want velen zullen zich in

bovenstaande woorden

herkennen.

En voor degenen geldt nu,

we willen ons niet meer aanpassen,

het is klaar, we staan op.

,

Het is gedaan, we zijn thuis

aangekomen, op onze

'eigen-aardige' manier.

We zijn wie we zijn

ze hoeven ons niets meer

te vertellen,

we wéten gewoon.

Voor jullie allemaal die zich

herkennen, weet we

zijn met zovelen,

'eigen-aardigen'

misschien wel

'eigen-waardigen'

en

wat is het fijn.

heel veel liefs

Ada