woensdag 5 februari 2025

Iedere dag onze griepspuit halen.....

 



Waarom wij (bijna) iedere dag een griepspuit halen.

En nee dat zal niet iedereen lukken.
En nee, niet iedereen zal het begrijpen,
ieder heeft tenslotte een eigen keus
maar laat ik vertellen.....

Ons leven lang samen hebben wij altijd gewandeld.
Wetende dat het in ieder geval onze koppies goed
leeg maakt (dat is soms heel erg nodig, bij iedereen).
Maar ook dat het gewoon heel fijn is, buiten zijn,
ontmoetingen met mens en dier, planten die soms
terugwuiven, de elementen waar je mee te maken
hebt, en toch altijd weer zo blij als je thuiskomt, 
dát hebben we toch maar weer fijn gedaan.

Ten tijde van de 'grote griepgolf C' was de keus
voor ons ook gewoon niet moeilijk.
Geen spuit in ons lijf, wij hebben ons wandelen
iedere morgen, ook een naam gegeven "we gaan onze
griepspuit even halen".
Intussen grapje in de familie.

Jaren later, met talloze uitnodigingen voor spuiten,
onderzoeken, enquetes van huisarts en GGD verder 
 (ja ik heb ze verzameld
en het zijn er een heleboel kan ik vertellen)
zien we met groot leed wát het allemaal veroorzaakt
heeft, wat een ellende er uit voort is gekomen.
Soms met zoveel schade, soms met overlijden
tot gevolg (och wie kent niet de voorbeelden,
iedereen!)

Wetende dat het niet voor iedereen mogelijk is
om te wandelen, ik schreef al eens eerder,
vaak neem ik in gedachten de talloze mensen
mee in gedachten, strooi mijn liefde voor ze
uit om te ondersteunen,
wetende dat het dus niet altijd mogelijk is,
en dat voelt voor mij zo verdrietig, als mensen
het niet kunnen. Want het is zo ontzettend goed
voor lijf en hoofd. Buitenzijn, op welke manier 
dan ook.

Dát is dus wat ik wel eens schrijf, het buiten zijn
is mijn 2e natuur, ik kan niet zonder, als kind al,
opgroeiend aan de rivier, was ik bijna altijd buiten
en heeft toen die 2e natuur zich bij mij gevormd.

Dus onze griepspuit bestaat uit buitenzijn, 
en vaak neem ik mensen mee in gedachten die
ziek zijn, die gewoon niet kunnen,
op die momenten gaat mijn hart uit naar ze.
En echt iedereen heeft het recht op eigen keuzes,
laten we dát in ieder geval respecteren
van de ander.

Ik wens je een mooie dag
Ada


zaterdag 1 februari 2025

De storm die woedt

 


We zitten er middenin.
Midden in het hart,
midden in het Oog
van de storm
die woedt over
Moeder Aarde
en in de harten
van de mensen.
IJzig stil,
en innerlijk
veel onrust maar
ook veel vredige rust.
Onbegrijpelijk
hoe snel ons
innerlijke Zijn nu
zo snel kan veranderen
soms van minuut
tot minuut.
Duizelingwekkend is
het in het Oog,
rondjes tollend en soms
alle kanten opvliegend
en toch steeds weer
in de balans vallen.
In stilte vallen.
Midden in het Oog
van de storm,
met elkaar,
alle kanten opvliegend
en dan ineens....
zal de storm over zijn
zal hij gaan liggen.
En wij,
wij zullen verwonderd
om ons heen kijken
elkaar oprapend,
opbeuren,
troosten en nog veel meer
en dan.....
de handen uit
de mouwen steken
om het puin te ruimen
wat is ontstaan.
en om weer
opnieuw op te bouwen.
Hoe lang nog
zal het duren,
niemand weet het,
maar een storm
duurt nooit eeuwig,
die raast uit,
gaat liggen,
altijd.
Ook deze storm,
waar we nu met elkaar
midden in zitten.
Wees je bewust
van wat er gaande is,
voel, lees, zoek, vraag
en leer.
Want als de storm is
gaan liggen,
is jouw hulp ook
broodnodig.
En zal de storm zijn
veranderd in een
lentebriesje die
schoon waait
en groeizaam is.
En dat is zó hoopvol!
Ik wens je een heerlijke dag
Ada
mandala: "De Poort naar het Licht"
de tekst schreef en plaatste ik al eerder