zaterdag 29 februari 2020

Schrikkeldag of? Tekendag!







Een bijzondere dag vandaag, een extra dag die eenmaal in de vier jaar voorbijkomt. Schrikkeldag…..tja en voor ons, als mandala-liefhebbers gewoon een lekkere extra dag om te tekenen, én ook omdat het het zoveelste weekend is met wind en regen. Laten we er dan maar een extra fijne creatieve dag van maken dan. Ik heb in het verleden al regelmatig mandala-opzetten gedeeld, en de meest prachtige filmpjes laten zien.



Ben vanmorgen lekker vroeg opgestaan, om het één en ander te bundelen op mijn  blog, zodat er 1 grote inspiratiebron ontstaat. Vol met kleur en vormen én voeg daar je eigen creativiteit bij, dan denk ik dat je eigenlijk een dag tekort gaat komen, om alles ten uitvoer te brengen wat je wilt.



Heel veel teken- en kijkplezier gewenst!

Een heerlijke zaterdag en wees voorzichtig.





Een Hexagram met ronde vormen tekenen:
hier vind je de uitleg





Een tekening gemaakt met een 11-deling
Zo fijn om te maken.
hier de uitleg





Ik schreef ooit een klein artikel over een workshop kaarten maken.
Zo ontzettend leuk om te doen, en weet je, er wordt altijd iemand blij van een kaart
hier de uitleg




Op deze plek op mijn blog zijn alle tekeningen gebundeld die gemaakt werden naar aanleiding van het Teken-je-Mee project wat 6 jaar 'gelopen' heeft.
Geniet van al het prachtigs, meer inspiratie kun je niet vinden, hier vind je ze




Wat dacht je van de Keizerinnenkroon?
Die is geweldig om te tekenen (en maak voor het vergelijk ook eens de Keizerskroon en voel het verschil)
hier de opzet




Graancirkels komen er natuurlijk ook voor op mijn blog.
o.a. hier vind je er één





In dit artikel op mijn blog, vind je geweldige filmpjes met uitleg over hoe je gemstones kunt tekenen en kleuren, en vooral hoe laat je ze schitteren!
je vind het artik
el hier




Een complete uitleg over de Open Lotus vind je hier




Het slakkenhuis mag natuurlijk helemaal niet ontbreken hier de opzet




Om lekker in balans te blijven, een Yin-Yang teken tekenen, hier de uitleg




Hier nog een graancirkel, lastig omdat ie scheef staat! 
hier de uitleg


Hij mag natuurlijk niet ontbreken!
De opzet van de Flower of Life, die vind je hier ( filmpje - lekker handig)





Nog een keer een Lotus, maar nu nét wat anders!
hier de uitleg


Zo, ik denk voor vandaag even genoeg bij elkaar gezocht. En weet je, als je door mijn blog 'wandelt', kom je nog veel meer tegen.


Veel plezier!


woensdag 26 februari 2020

Hysterie in de wereld en mijn muziek



Misschien niet zo'n heel vrolijk stukje, maar zo gevuld van Licht en Liefde voor het Leven......

Mensen die denken dat ik alleen van dromerige zachte Engelenmuziek houd, moet ik toch 'teleurstellen'.

Want op dit moment in mijn leven, terwijl de collectieve angst om zich heen grijpt, én het zich in mijn lijf vastzet (lijk soms wel een magneet), weet ik dat ik drastische maatregelen voor mezelf moet nemen. Want door mezelf wordt die gekte en waanzin niet op een dusdanige manier gevoeld dat ik er pijn van krijg. Nee dit is het wereldleed wat zich vastzet in mijn aardse lijf (och ik denk dat heel veel van jullie dit herkennen) en ik moet er mee dealen. En ja hoor, ik zét van alles in, maar deze periode is een pittige...….

Het is iets wat zich al een leven lang in mijn lijf afspeelt, dus ik ben eraan 'gewend'. Alleen ik laat me toch iedere keer weer verrassen, omdat ik de angst niet op die manier voel, die op dit moment gecreëerd wordt. Hysterie...….paniek onder en voor de mensen. Maar misschien moeten we gewoon leren kijken dat er achter de schermen zoveel meer gebeurt. Mijn gevoel zegt dat er achter de schermen hele grote krachten bezig zijn, en dan bedoel ik hele grote.

Goede krachten die ons op deze manier willen laten zien, zo van 
'héé, waar zijn jullie nou toch mee bezig...….'

Een virus wat rondwaart, en waar ook de meest bijzondere verhalen over gaan...…. lees ze, en neem ze tot je, en voel wat voor jou waarheid is. En daarmee bedoel ik te zeggen, kijk verder dan het journaal wat op tv, ga eens graven in jezelf. Wat vind jij van alles wat er om je heen gebeurt...…ga voelen. En voel dan verder dan de beurs, want daar draait het uiteindelijk alleen maar om. Een economie die stagneert...
zucht...…zó afhankelijk zijn we dus met elkaar geworden, maar goed...….de mensen die ziek zijn, overlijden, en in quarantaine zitten, daar brand ik mijn kaarsen voor, en stuur ik mijn liefde.

En dan zit die 'gekte' dus in mijn lijf, ik voel het, maar omdat het niet van mezelf is, moet het eruit! En wel nu!

De wandelschoenen aangedaan, gelopen samen met Pieterman, zonnestralen gevangen en rondgestrooid, de wereld in. Voor iedereen die het nodig heeft.
Om daarna te kunnen aarden, en alles van me af te schudden gaat de muziek aan. Nee geen rustige zweverige, dromerige muziek. Maar echte Symphonische Metal, gonst hier door het huis en ik mag wel zeggen knetterhard (gelukkig houden we samen van dezelfde muziek haha, ben nog niet aan het headbangen).

En ik word hier zo blij van. Omdat deze muziek soms zó niet begrepen wordt, snappen mensen dit helemaal niet van mij, maar wanneer je goed luistert zitten er vaak de meest prachtige teksten in...….en laten vooral ook de vergankelijkheid van het leven zien. En dat wij mensen, levens na levens, steeds weer door cyclussen heengaan. En wij....mogen ervan leren. Dit moment in de wereld is weer zo'n leermoment. Aan ons als mensheid de vraag, wat gaan wij doen??

Ondertussen ook de potloden opgezocht, en jawel daar komt ze, de draak (volgens mij is ze heel vrouwelijk) die al een poos om me heen zwermt, na het lezen van het boek "Merlijn en het sluiten van de Poorten" van Veronika Reniers.

Dus hier in huis heerst een heel aardse sfeer, het poot mij weer met 2 voeten op de grond, en nee ik ga niet mee in de wereldwijde hysterie. Maar blijf wel mijn licht uitstrooien naar iedereen die het nodig heeft.

En voor wie 'durft', de cd die nu speelt is van Nightwish, met o.a. het zóóó prachtige nummer The Greatest Show on Earth....hier een linkje naar het nummer.

ik wens je een heerlijke, lichte maar vooral Aardse dag, lekker met 2 voeten op de grond blijven...……
Ada


zaterdag 22 februari 2020

Het Licht wat binnenkomt




En dan verschijnt de afgelopen dagen, stapsgewijs, deze kleine mandala op mijn tekenpapier. Waar ik in eerste instantie van 'schrik', wauw, wat is dit. Wat een heftigheid, in tegenstelling tot de vaak zachte kleuren die ik meestal maak. 

Maar goed, het moest gewoon zó. Dat was duidelijk.....en terwijl de tekening steeds meer vorm kreeg, begon ik te begrijpen. Het Licht, wat nu zo in volheid aanwezig is op aarde, het Licht, wat dwars door alles heen gaat. Wat alles opschudt, iedere onzuiverheid letterlijk 'aan het licht' brengt. Wat alles opschoont en zuivert. Het Licht wat door alle kiertjes en spleetjes heen perst.

Een proces wat om ons heen te zien is, maar ook zeker bij een heleboel mensen te voelen is, in hun lijven. Wanneer je lijf 'een barometer' is, zoals het mijne, voel je vaak kleine weersveranderingen al van te voren. En bij het Licht wat nu binnenkomt wordt ook in je lijf alles wakker geschud, wil het Licht binnenkomen. Moet er schoon schip gemaakt worden om al die nieuwe energie die om ons heen is te verwerken, te begrijpen, om een grote stap vooruit te kunnen maken.

Al tekenend besefte ik dat alle grote processen die nu gaande zijn, ook nodig zijn om de wereld te veranderen. En de wereld is aan het veranderen. Mensen worden zich zo bewust van het feit dat het anders zal moeten, dat we liefdevoller en zachter met elkaar maar ook met Moeder Aarde en alles wat daarop leeft, om moeten gaan. Maar om dat te bereiken zal ook eerst het foute, verkeerde, oneerlijke aan het daglicht moeten komen. Zal dat ook opgeschoond moeten worden. En ja, het is ook heel veel. 



Maar er gebeurt ook zoveel meer, dan wat onze ogen kunnen zien (of zouden kunnen begrijpen). Ik geloof vanuit het diepst van mijn ziel, dat er een zo grote Engelenschare bezig is met ons te helpen, met ondersteunen, daar waar het nodig is. Maar wij mensen vergeten...….vergeten te vragen om hulp of ondersteuning. In deze tijd is het meer dan ooit mogelijk om direct hulp te ontvangen. Zoals ooit Hans Stolp zei, de sluier wordt langzaam opgetild, volgens mij is hij opgetild en kan er nu direct contact gemaakt worden met de Engelenwereld. Dus ik stel voor, nodig de Engelen uit, nodig ze uit in je leven. Vraag én bedank!

En dan zijn er nog zoveel andere zaken. Virussen die de wereld rond gaan, waardoor miljoenen en miljoenen mensen in quarantaine gaan (ongekend), het klimaat wat zich anders laat zien, vulkanen die zich 'rommelig' aan het gedragen zijn, winden/stormen die razen op ongebruikelijke plekken en momenten, om zo nog maar even door te gaan. Sterren en planeten aan de hemel die zich in bijzondere uitlijningen laten zien, wat bijna nooit vertoond wordt.

Opschoning en opruiming. Zodat het Licht ruimte krijgt om door te breken, om te schijnen. En dat betekent verandering, in alles. Er is geen ontkomen aan. Ja er kan vastgehouden worden aan het oude, dat zal wrijving geven, en pijntjes ,en stagnering in allerlei zaken. Maar er kan ook gekeken worden naar hóé kan ik helpen, hóé kan ik mezelf inzetten om de processen hier op aarde te ondersteunen. Hoe kan ik meestromen in alles.

Zet je eigen licht neer, laat het schijnen over mensen, dieren, over situaties die het nodig hebben. We kunnen de hele wereld niet in ons uppie veranderen, maar wanneer we de krachten bundelen, moet je je voorstellen wat er dan gebeurt. Grote massameditaties hebben intussen bewezen dat er daadwerkelijk invloed kan worden uitgeoefend op grootse zaken. Dus......

En dit alles naar aanleiding van een kleine mandala, die mij vertelde dat het liefdevolle Licht overal doorheen aan het duwen is, aan het drukken is, bij alles en iedereen. En wat doe jij? Laat je het binnen of ga je proberen het buiten te houden?

Ik wens je een heerlijke dag, leef volop in het Licht.

Kijk....en zo ontstond deze kleine tekening:






















vrijdag 21 februari 2020

Tijd van Wonderen



Want de tijd van de wonderen
stond op het punt om weer eens
terug te keren.

En niemand kon afzijdig blijven
van de veranderingen die de wereld
vanaf nu zou ervaren.

Binnen afzienbare tijd
zou de kracht van de Traditie van de Zon
zich manifesteren met al haar licht.

Iedereen die niet zijn eigen weg zou volgen
zou zich ontevreden over zichzelf
beginnen te voelen,
zou tot keuze gedwongen worden.

Of een bestaan aanvaarden
dat door teleurstelling en pijn
omgeven zou zijn,
of begrijpen dat iedereen
geboren is om gelukkig te zijn.

tekst: Paulo Coehlo - boek Brida


woensdag 19 februari 2020

Beautiful







“She was beautiful,
but not like those girls in the magazines.
She was beautiful,
for the way she thought.

She was beautiful,
for the sparkle in her eyes
when she talked about
something she loved.

She was beautiful,
for her ability to make
other people smile,
even if she was sad.

No, she wasn't beautiful for something
as temporary as her looks.
She was beautiful,
deep down to her soul.

She is beautiful.”

tekst: F. Scott Fitzgerald

Geraakt én iets over mijn tekenproces



Geraakt!
En iets over mijn tekenproces, wat eigenlijk mijn levensproces is geworden.

Soms word ik zo geraakt door zoveel lieve woorden, zoveel lieve reacties, vriendelijke mailtjes, zoveel herkenning die jullie vinden in mijn tekeningen.

Maar weten jullie, ik 'teken maar wat'. Het gebeurt gewoon. Natuurlijk heb ik een vorm of kleur in gedachten, maar soms gaat het bij de eerste potloodstreek al anders dan ik zelf had bedacht. Door de vele jaren heen, dat ik mandala's teken heb ik geleerd om dit te laten gebeuren. Dat moet dan zo zijn.

Ik kan jullie wel vertellen dat het in het begin een ware strijd was, ik moest en ik zou. Zeker voor iemand die behoorlijk perfectionistisch was. Met de nadruk op was, wat dat stuk perfectionisme heb ik juist door de mandala afgeleerd.

Wanneer je mijn tekeningen echt goed bekijkt, zie je dat heel vaak helemaal niet kloppen, dat de lijnen helemaal niet zo strak zijn. Langzaamaan leerde ik dat het helemaal niet hoefde te kloppen. Ik leerde juist dat de mandala een echte afspiegeling is van het leven. Ook dat neemt zijn wendingen en loop zoals je van te voren écht niet kunt bedenken. Ik noem het altijd overgave, in het leven, en, in mijn geval, in de mandala. Want hoe harder je gaat bedenken ik wil het zo!! Dan weet je gewoon dat het anders gaat worden.

Natuurlijk gebruik ik een gummetje, net zo goed als dat je in het leven ook een 'pleister plakt'. De tekeningen mogen bij mij zijn zoals ze zijn. En ik vertelde al eens eerder hier, dat iedere mandala die ik teken een beeld is van mezelf. Van het moment van het leven. Een beestje wat ik zie, een steen die ik vind, een emotie die ik voel. Niet altijd direct zichtbaar voor de ander, maar wel voor mij.

Zo is dat proces mijn leven ingeslopen, en ik mag zeggen dat ik het heerlijk vind. Net zoals het feit dat mandala's op kaarten zelf aangeven of ze uit willen vliegen. Ook zo iets geks, ze laten het me gewoon weten. En ik heb geleerd te luisteren.

Wanneer mensen bij mij voor de eerste keer aan de tekentafel schuiven, willen ze gelijk zo tekenen en kleuren als ik. Maar lieverds, dit is mijn levens- en helingsproces. En ik wil dolgraag de kennis doorgeven over Heilige Geometrie, over kleuren, over getallen.....maar het tót je nemen dat zal je zelf moeten doen. En dat dit soms tot strijd leidt, in je Zijn, ja, maar dat heeft het je ook wat te vertellen. En wanneer je de weg van de mandala volgt, dan is het het beste om goed te luisteren naar je innerlijke zijn, het heeft namelijk een boodschap voor je.

Ik leerde door de heel veel jaren heen, dat de mandala mij iets wilde vertellen, mij iets wilde leren. En wanneer ik nú voel dat er één op 'weg mag' nou dan geef ik daar gehoor aan. Een tijdje geleden kreeg ik 'te horen' om te gaan werken met de Flower of Life (schreef daar al eerder over), nou dan ga ik dat doen. Waarom? de tijd zal het me leren, dat is overgave.

Dus ja, de lieve woorden die jullie soms schrijven raken mij diep, maar weet dat ik vaak 'zomaar wat teken'.

En ik zal ze hier blijven plaatsen, puur ter inspiratie, en daarmee wens ik je veel tekenplezier, en nogmaals het is jouw tekenproces.

Ik wens je een heerlijke dag!
Ada

vrijdag 14 februari 2020

Gefeliciteerd!



Bijna 110 mensen deden mee in de verloting van deze kleine paarse/blauwe mandala. Een tekening die alsmaar bleef 'zeggen' ….:" ik moet op weg, iemand heeft mij nodig". 

Deze kleine Flower of Life mandala, die kracht en steun wil brengen bij iemand anders.
Onze kleinzoon riep al...….oma mijn naam moet er ook bij hoor, ik wil ook meedoen. Heb ik niet gedaan...….hij heeft al een tekening van mij gekregen (en weggeven is soms lastig voor 9-jarigen, moet ie ook leren hé?)

De namen zaten in een schaal...…...en er is zojuist een naam tevoorschijn gekomen:

de kaart gaat naar:

Gabrielle den Boer!
gefeliciteerd!

wil je mij een mail sturen? met je adresgegevens?
komt de mandala zo snel mogelijk naar je toe.


ada@adaenpietbouman.nl

Iedereen dank jullie wel voor alle lieve woorden. 
Ik heb ze allemaal gelezen hoor, niet gereageerd, maar wel tot me genomen.
Ach en binnenkort zal er wel weer een tekening zich aandienen, die op pad wil.

een goede nacht gewenst.



Aardig zijn....






Een stukje over weerstand.
Zullen we gewoon iedere dag van het jaar lief zijn voor elkaar?

Oh wat is dat toch? Dat mensen gewoon achter iedere hype aanvliegen. Maakt niet uit...….als het iets is wat iedereen doet, nou hup, meedoen.

Woorden die bij mij nu op dit moment binnenkomen. Want ik voel weerstand.
"Doodgegooid' word je met allerlei dingen over Valentijnsdag. Weer een bericht, weer een advertentie...
Doelgericht door de commercie, om er aan te verdienen. Valentijnsdag, een echt verdienmodel is het geworden voor heel bedrijven. Waarom is zo iets toch in het leven geroepen? Om 1x per jaar je lief, of anonieme liefde een bos bloemen te geven of te sturen, of een kaart, of een geurtje of een sieraad?

Ik vind dit zo'n onzin......waarom 1 dag per jaar? Waarom niet gewoon liefdevol en zorgzaam zijn naar je lief (of wie dan ook) alle tijden van het jaar. Gewoon omdat je om iemand geeft? Is dat dan zo raar. Oh ik gun iedereen écht de cadeaus en de goede gaven vandaag, maar is dan het wel echt, komt het wel écht bij iemand recht uit het hart, of is het omdat 'iedereen' het doet.

Nou je snapt het wel, wij doen hier niet aan mee...….en wij vinden elkaar echt heel lief en dierbaar, en ja Pieterman neemt me ook wel eens onverwacht mee uit eten, en dan ben ik daar heel blij mee, maar dan weet ik ook, dat het vanuit hemzelf komt en niet omdat de commercie enige druk uitoefende. Dus heeft dit voor mij zoveel meerwaarde.

Dus ja Valentijnsdag, zullen we dat gewoon iedere dag dan maar doen, maar dan zonder tussenkomst van de commercie? Een knuffel, een briefje, een aai over een bol......gewoon op het moment dat jij het zelf wil, omdat je lief je dierbaar is? Omdat het echt recht vanuit je hart komt?

En nogmaals ik gun iedereen de presentjes vandaag...…..maar mag het het ook op een moment wat je zelf kiest of wat de ander kiest.

Net zoals altijd, ik wens je een heerlijke dag!

woensdag 12 februari 2020

Ter ondersteuning...ik ga haar weggeven



Ze kwam tevoorschijn hier aan mijn tekentafel, en nu mag ze 'uitvliegen' naar iemand voor wat extra ondersteuning.

Naar aanleiding van het gevoel, de boodschap die ik kreeg, om NU met de Heilige Geometrie van de Flower of Life te gaan werken. Ze staat al dagen hier in de kamer, deze kleine paars/blauwe tekening. Je kunt haar energie gewoon voelen, iedere keer wanneer ik naar haar kijk word ik blij.

En toch blijft het gevoel overheersen, dat ze uit mag/moet vliegen. Naar iemand die haar nodig heeft, ter ondersteuning van een (heftig)proces waar degene nu in zit.

Dus......wanneer je denkt, ik word hier blij van, dit raakt me, óf voor iemand anders, mag je je naam achterlaten of een mail sturen. Ik schrijf de namen op, doe ze in een mooi schaaltje, zet het bij mijn kleine altaar, en dan trek ik vrijdagavond 14 februari rond 19.00 uur een naam.

En het meest mooie is, dat alle keren dat ik op deze manier werkte, de kaart naar iemand toeging die het écht nodig had. De meest liefdevolle, bijzondere verhalen kwamen naar voren. Dus ik laat het Universum gewoon het werk doen.

Ik wens je een heerlijke dag, en ik wacht rustig jullie berichtjes af.

zondag 9 februari 2020

Wind-dag






Vroege ochtend hier in Reutum.
Heel even waren er wat zonnestralen, maar nu jagen er dikke grijze wolken langs de hemel.
Je hoort af en toe de wind en merkt dat ie in kracht toeneemt.

Vandaag zal niet alleen Nederland, maar met ons vele andere landen in de ban zijn van een storm.
Al dagen wordt er over geschreven, het voelt of de media de spanning opstuwt.

Storm, iets waar wij mensen een enorm ontzag voor kunnen hebben. Net zoals voor al het 'geweld' wat de natuur voort brengt.

Ik groeide als klein meisje op in de Alblasserwaard, aan de rivier de Merwede, ook nog eens buitendijks. Dus ja ik weet wat het geweld van water en wind kunnen aanrichten. Nog voor de Deltawerken gereed waren, kwam bij extreem hoog water het gewoon ons huis binnen. Moest ik op de schouders van mijn vader aan 'de wal' gezet worden om naar school te kunnen. Luisterend naar de radio, wisten mijn ouders ok, onze spullen moeten weer omhoog zodat niet alles kletsnat werd. Onze woonkamer (lees keuken en voorkamer) was een verdieping hoger, zoals bij een echt dijkhuis. Maar beneden stonden nog genoeg spullen die nat konden worden.



En wind aan de rivier, dat was zo magisch om te zien (als kind realiseer je nog niet zo de gevaren), de golven die er gevaarlijk uitzagen, grote schepen die soms dwars over de rivier kwamen te liggen door zijwind. Het jagen van de wolken wat je door het weidse gezicht zó mooi kon zien.

Denkend aan mijn vader, die op de dijk ging staan, en gewoon wist wat voor (nood)weer er op komst was. Hij leerde mij om de komende regen 'te ruiken'. Wat ik nog steeds niet verleerd ben.

Nu zijn we 'afhankelijk' geworden van de weermannen, de codes door de ether (geel, oranje, rood) slingeren, waar wij als mensen ons gedrag aan aan moeten passen. Het is natuurlijk wel fijn dat je een beetje op de hoogte gehouden wordt, maar soms is gezond verstand ook heel goed. Zoveel mogelijk losse spullen, hup naar binnen, hoef je de weg niet op? Lekker thuisblijven dan.

En ja, ook ik vind het hier spannend, of alle bomen in het bos blijven staan, er geen dakpannen door de lucht gaan vliegen. En ik zal straks de kipjes ook even toespreken dat ze lekker binnen moeten blijven. Maar de natuur en haar kracht, daar zullen we ons aan over moeten geven. Zoals altijd gedaan is door mensen, al net zolang als Moeder Aarde bestaat.

Gisteren zei iemand, ja het wordt zo'n dag, lekker binnen, kachel aan, een beetje lezen, een beetje tekenen en dan ben ik dankbaar, dankbaar voor het dak boven mijn hoofd wat me bescherming biedt. Ze zei, want dan moet ik denken aan al die mensen die dakloos zijn, en geen veilige plek hebben voor wind en regen.

Zullen we dat doen vandaag, een beetje zorg dragen voor elkaar, wat kracht sturen naar de mensen die wél naar buiten moeten, wat kracht sturen naar mensen die geen dak boven hun hoofd hebben?

Ik wens je vanuit Twente een mooie veilige zondag!


vrijdag 7 februari 2020

LIEFDEvol



Wij
Mensenkinderen!

Laten we ons verbinden
met elkaar,
van hart tot hart.

En de wereld
een beetje
mooier
kleuren!

Wij dragen allemaal
de kleuren
van de Regenboog
in ons.

Straal die kleuren uit,
zodat anderen zich daar
LIEFDEvol
aan kunnen koesteren!

uit mijn boekje:
de 'onzichtbare' wereld getekend in de Mandala

maandag 3 februari 2020

Over dieren, en hun weg eren.....






Afgelopen dagen las ik woorden over dieren, over het eren van hun eigen weg:

"Realiseer je dat dieren een eigen bewustzijn hebben. Ze hebben gekozen voor hun leven op Aarde, om hier te leren en te groeien in bewustzijn. Dieren zijn innerlijk bereid veel te geven en dienstbaar te zijn aan de mens. Het is zeker zo dat zij gevoelsmatig lijden onder een respectloze behandeling.

Het helpt hen echter niet als je hen als slachtoffer zien, als je meegaat in hun pijn en met hen mee gaat lijden. Eer hun weg. Het helpt hen meer als je bij jezelf blijft en nagaat wat jij positief kunt bijdragen aan hun welzijn. Dieren zijn al met weinig blij. Vertrouw op de kracht van een klein gebaar".


Deze woorden schreef Pamela Kribbe, in haar boek "Ode aan de Aarde, Ode aan jou".

Een prachtig boek, waar ze nog véél meer schrijft over de dieren hier op aarde en hun taak hier, er is haar boek een heel hoofdstuk aan dieren gewijd.

Poe, woorden die me dus echt raken. Ja want wij eten ook een stukje vlees, weliswaar hier bij de plaatselijke slager, hij heeft alleen dieren die hier grazen in de Twentse land. Aan de andere kant wordt een spinnetje, torretje of wat dan ook hier levend uit huis verwijderd, en wordt buiten in de tuin neergezet. Joekels van spinnen (griezel griezel) worden hier met ware doodsverachting buiten de deur gebonjourd. En ze krijgen een woord mee van mij. Ik vertel ze dat ze niet meer terug mogen komen en ook of ze even aan hun vrienden willen melden dat ze in ons huis ook niet welkom zijn. De tuin is prima, maar niet in huis.

Zelfs Piet werkt mee, die stoere man, ook hij verwijdert al dat kleine levende goed naar buiten. Onze tuin voelt ook als een plek waar al die beestjes terechtkunnen. Tegelijkertijd weet ik ook van vroeger, als de serie "Lassie" op tv werd uitgezonden, ik dit zó spannend en zielig vond dat ik onder de tafel, dóór de franjes van het tafelkleed tóch keek. En oh wat een verdriet allemaal. Dat was dus echt mee-lijden van een kind die zulke dingen zo intens zielig vond.

Dus ja de woorden van Pamela Kribbe, ze zetten me aan het denken. Dierenleed op tv of hier op fb, ik kijk er echt niet naar. wat ik wel doe is op afstand medeleven sturen (maar is dat écht wel genoeg).

Dilemma's dus...…...want wel een stukje vlees eten.....kan dat dan nog wel. Ik als diepe nadenker, ik ga hier eens over nadenken. Ik zal er nog wel eens op terugkomen. Misschien denken jullie met me mee.

ik wens je een heerlijke dag.



zondag 2 februari 2020

workshop Kennismaken met Mandala-tekenen





Middag: 'Kennismaken met Mandala-tekenen'

Zaterdagmiddag 8 februari is mijn tekenatelier geopend voor mensen die kennis willen maken met mandalatekenen óf voor degenen die in het verleden wel eens een mandala getekend hebben en weer eens opnieuw willen kennismaken met een mandala. Een middag die in het teken zal staan van: hóé teken je deze prachtige (vaak) geometrische figuren, hoe werk je ze daarna uit met o.a. kleurpotloden. Hoe voelt het om een mandala te tekenen.

Deze middag laat ik je voorbeelden en uitwerkingen zien, en natuurlijk ga je zelf ook aan de slag met een tekening. Je bent van harte uitgenodigd aan mijn tekentafel.

Wanneer :
zaterdagmiddag 8 februari van 13.30 tot 15.50 uur

Waar:
Kerkstraat 38 in Reutum, in mijn eigen tekenruimte

Kosten:
€ 12,50 voor deze middag incl. papier en uitleg op papier

we tekenen in een kleine groep van max. 4 personen (vol is vol)
voor vragen of aanmelding kun je me mailen of bellen

Aanmelden kan tot en met 7 februari (i.v.m. benodigde materialen etc.)

kijk hier voor meer cursusaanbod en hier voor een kijkje in mijn atelier






zaterdag 1 februari 2020

Erken het.....








Erken het feit dat je anders bent.
Erken het dat je diep voelt en denkt.
Erken dat je op een andere frequentie zit.
Erken het feit dat je dingen oppikt
die anderen niet oppikken.

Erken het feit dat je wilt praten over engelen,
energie, wonderen en spiritualiteit.
Erken het dat je klaar bent met
betekenisloze gesprekken.

Erken het dat je klaar bent met
jezelf op de rem te zetten.
Erken het dat je verlangt naar de vrijheid
om het nu te voelen.

Het is oké wanneer je familie je niet begrijpt,
Het is oké wanneer je vrienden
niet met je mee gaan.
Het is oké als de wereld je veroordeelt.

Het is oké dat je op blote voeten
wilt dansen op de aarde
en eindeloos naar de sterren wilt staren.
Het is oké dat je moet
huilen van zonsondergangen
en wilt jagen op de stralen van de maan.

Het is geweldig.
Het is prachtig.

Je bent lang onderweg geweest
om te worden wie je bent.
Dus erken het,
eigen het je toe.
Erken alles.
Heb alles van jezelf lief.

De wereld heeft je nodig,
precies zoals je bent.
Jij zorgt voor de balans
in deze gekke wereld.


tekst: Eryka Stanton (vertaler onbekend)