Geraakt én iets over mijn tekenproces

Geraakt!
En iets over mijn tekenproces, wat eigenlijk mijn levensproces is geworden.

Soms word ik zo geraakt door zoveel lieve woorden, zoveel lieve reacties, vriendelijke mailtjes, zoveel herkenning die jullie vinden in mijn tekeningen.

Maar weten jullie, ik 'teken maar wat'. Het gebeurt gewoon. Natuurlijk heb ik een vorm of kleur in gedachten, maar soms gaat het bij de eerste potloodstreek al anders dan ik zelf had bedacht. Door de vele jaren heen, dat ik mandala's teken heb ik geleerd om dit te laten gebeuren. Dat moet dan zo zijn.

Ik kan jullie wel vertellen dat het in het begin een ware strijd was, ik moest en ik zou. Zeker voor iemand die behoorlijk perfectionistisch was. Met de nadruk op was, wat dat stuk perfectionisme heb ik juist door de mandala afgeleerd.

Wanneer je mijn tekeningen echt goed bekijkt, zie je dat heel vaak helemaal niet kloppen, dat de lijnen helemaal niet zo strak zijn. Langzaamaan leerde ik dat het helemaal niet hoefde te kloppen. Ik leerde juist dat de mandala een echte afspiegeling is van het leven. Ook dat neemt zijn wendingen en loop zoals je van te voren écht niet kunt bedenken. Ik noem het altijd overgave, in het leven, en, in mijn geval, in de mandala. Want hoe harder je gaat bedenken ik wil het zo!! Dan weet je gewoon dat het anders gaat worden.

Natuurlijk gebruik ik een gummetje, net zo goed als dat je in het leven ook een 'pleister plakt'. De tekeningen mogen bij mij zijn zoals ze zijn. En ik vertelde al eens eerder hier, dat iedere mandala die ik teken een beeld is van mezelf. Van het moment van het leven. Een beestje wat ik zie, een steen die ik vind, een emotie die ik voel. Niet altijd direct zichtbaar voor de ander, maar wel voor mij.

Zo is dat proces mijn leven ingeslopen, en ik mag zeggen dat ik het heerlijk vind. Net zoals het feit dat mandala's op kaarten zelf aangeven of ze uit willen vliegen. Ook zo iets geks, ze laten het me gewoon weten. En ik heb geleerd te luisteren.

Wanneer mensen bij mij voor de eerste keer aan de tekentafel schuiven, willen ze gelijk zo tekenen en kleuren als ik. Maar lieverds, dit is mijn levens- en helingsproces. En ik wil dolgraag de kennis doorgeven over Heilige Geometrie, over kleuren, over getallen.....maar het tót je nemen dat zal je zelf moeten doen. En dat dit soms tot strijd leidt, in je Zijn, ja, maar dat heeft het je ook wat te vertellen. En wanneer je de weg van de mandala volgt, dan is het het beste om goed te luisteren naar je innerlijke zijn, het heeft namelijk een boodschap voor je.

Ik leerde door de heel veel jaren heen, dat de mandala mij iets wilde vertellen, mij iets wilde leren. En wanneer ik nú voel dat er één op 'weg mag' nou dan geef ik daar gehoor aan. Een tijdje geleden kreeg ik 'te horen' om te gaan werken met de Flower of Life (schreef daar al eerder over), nou dan ga ik dat doen. Waarom? de tijd zal het me leren, dat is overgave.

Dus ja, de lieve woorden die jullie soms schrijven raken mij diep, maar weet dat ik vaak 'zomaar wat teken'.

En ik zal ze hier blijven plaatsen, puur ter inspiratie, en daarmee wens ik je veel tekenplezier, en nogmaals het is jouw tekenproces.

Ik wens je een heerlijke dag!
Ada