Zachte Kracht

Ze zweefde al tijden om me heen.
Vanaf het moment van lezen van het boek (voor mij één van de mooiste)
“Merlijn en het sluiten van de Poorten” van Veronika Reniers.
Waarin ik o.a. las over de Draken en hun energie.

Iets werd in mij aangeraakt, diep voelde ik zoveel vriendschap voor deze energie. Terwijl ik eigenlijk helemaal niks heb met Draken.
Want als ik ze voor de geest haal ‘zie’ ik de Chinese draken, vol vuur,
vol met (lijkt het) agressie.
Of uit de Science Fiction films, waar ze ook niet altijd even vriendelijk overkomen.

Maar het gevoel bleef, er bleef iets om me heen hangen…..
Totdat wij een paar weken geleden in Zweden waren.

In een tijd, die zo anders was dan nu. 

Dat we nog vrij over grenzen heen konden reizen.

Ineens, daar was ze aan mijn tekentafel. Dit Drakenwezen.
Lieflijk kwam ze tevoorschijn.

Ze vertelde me dat ze blauw-groen moest worden……

Tegelijkertijd met alle kleuren van de Regenboog.

Neeeeee, dacht mijn denkhoofd, ik had toch een rode Draak bedacht?

Ik had me er juist op verheugd om eens flink uit te pakken met rode kleuren.

Zucht.
Maar het voelde als een wezen met zo’n eigen grote wil, dat ik wel gehoor moest geven aan haar wens......anders klopt het gewoon niet.

En het grappige is, dat ik dacht aan een Draak met voeten/poten.
Ook dat moest anders worden.
Nee…….ze wilde zweven of drijven.
Mét natuurlijk iets van de Flower of Life.

Vleugels, ja die wilde ze wel heel graag.

Werd het een Hemeldraak of een Waterdraak?

Langzaamaan ontstond ze………ik heb er al eerder foto’s van laten zien.

Ik tekende heerlijk aan de keukentafel in Zweden, met uitzicht op het bos.

Omdat ik uren en uren teken aan zo'n wezen (misschien 40 uur), moest ze mee naar Nederland, gedeeltelijk al in opzet, gedeeltelijk nog in schets.

Maar, thuisgekomen vanuit Zweden wilde het niet meer.
Ik wist niet hoe verder met haar te gaan.

De onrust die ik voelde van over de wereld, terwijl er zoveel rust in mezelf was. 

Voelde vooral heel veel verwarring. Voelde ik het nu zo verkeerd?
Terwijl de wereld in 'chaos' belandde, was ik de rust zelve, maar er moest ook privé ineens heel veel bijgestuurd worden. 

Ik was met hele andere dingen bezig dan met mijn drakenvriendin.


Totdat de hele wereldwijde situatie
(scholen dicht, ontsmetten, cursussen afgezegd, boodschappen minimaal doen)
een beetje begon te landen bij me, kwam ze weer op tafel.
Er was ineens ook zoveel tijd. Tot haar grote genoegen.

“Het is tijd” zei ze. “Ik moet de wereld in, ik moet gezien gaan worden”. 

Ik heb getekend, en gegumd, en weer getekend…..

nog een randje erbij, weer gummen………een ‘lastige’ tekening. 

Nog een beetje sluieren, tjonge ik heb écht gemopperd.

En ja dan ineens is ze daar....in volle glorie.

Deze tekening vertegenwoordigd Kracht en Zacht.
Beiden zijn voor mijn gevoel zó aanwezig.

De Draak die ondanks Kracht zoveel zachtheid en lieflijkheid uitstraalt.

De Levensbloemen, die voor mijn gevoel van het papier afspatten.

En zo ontstond Draak Zachte Kracht!

Of het klaar is?  Ik weet het nog niet. 

Ik ga haar één dezer dagen in een lijst doen, krijgt ze een plekje hier in de woonkamer. 

Kan ik fijn naar haar kijken…..en als er nog iets bij moet, dan ‘hoor’ ik het wel van haar.

En als er ‘kenners’ onder jullie zijn van Drakenenergie…….

lees ik het graag, want het blijft me zo boeien.
Ik zag dat er mensen zijn die sessies doen met Draken, dat er geurfrequenties zijn met Drakenkracht......iets in mij zegt dat ik nog niet klaar ben met Drakenenergie.

Ik wens je een heerlijke Krachtige maar vooral ook Zachte dag.

 

Zondagmorgen.....en over tijd

In de vroege stilte van de ochtend zingen de vogels hun hoogste lied. Ze houden zich helemaal niet aan de klok, nee ze kijken naar het licht wat langzaam begint te stromen.
En hier in Twente, in onze tuin tegen het bos, nou daar zijn heel veel vogels, dus het zou een kakafonie aan geluid moeten zijn, maar nee, het klinkt zo harmonieus.

Ik geniet...vooral wanneer de fazant ook zijn roep even laat horen. Ik heb het hennetje ook al gezien hier in het weiland......oh misschien komt er dit jaar wel weer eens fazantengezin wonen in het bos.

Ook ik ben niet zo van de klok, draag ook geen horloge. Ik volg, zeker in de vroege morgenuren, mijn eigen klok (lees licht wat door de gordijnen piept) om op te staan. Zo kan in de zomer wel zijn, dat ik heerlijk om half 5 (of nog eerder) met koffie naar buiten ga, ervan genieten dat de wereld om me heen wakker wordt.

Tijd.....wat is tijd eigenlijk. De tijd die nu stil lijkt te staan, omdat er niet meer 'gehold en gevlogen' kan worden. We zijn stilgezet als mensheid (op een kleine groep na). Zelf geniet ik met volle teugen van deze stilte, was toch al niet iemand die er altijd op uit trok, grote massa's bezocht. Ik heb mijn leven lang juist deze stilte gezocht, en nu eindelijk gevonden. Maar er is zeker ook een andere groep mensen, die altijd op pad of onderweg waren. Het geluk ergens anders zochten...…..hoe zullen zij het ervaren?

We krijgen allemaal onze eigen uitdaging in deze tijd, de vraag aan ons, hoe zullen we met deze periode omgaan. Zullen we er van leren, of gaan over een paar maanden (of langer) het oude 'hollen en vliegen' ritme weer oppakken? We mogen er allemaal over nadenken. Ik heb mijn keus gemaakt, eigenlijk al heel vroeg in mijn leven, om voor stilte te gaan....ben heel benieuwd wie er bij aan gaan sluiten.

En laten we vooral (misschien wel bovenal) niet vergeten wat deze periode voor Moeder Aarde doet, de statistieken laten het zien. Grote problemen op allerlei gebied, worden zomaar in 1x, bloep, opgelost. Water wordt schoner, aantoonbaar kan worden gemeten dat de lucht schoner wordt.
Moeder Aarde slaakt een zucht van Verlichting.

We mogen er deze tijd over nadenken, hóé nu verder, met elkaar, maar vooral met onze planeet.

Ik stuur jullie hier vanaf mijn tekentafel alle kracht en liefde én wijsheid. 

Wat er ook gebeurt, de vogels zullen blijven zingen.

Een heerlijke dag gewenst
Ada

Dankbaarheid boekje weggeven

Nou wat leuk!
meer dan 1.500 mensen die mijn facebook pagina volgen!

Tijd om weer eens iets weg te gaan geven!

Dit keer een "Dankbaarheidsboekje".
Ik (be)teken ze al jaren....

Schrijf iedere dag vóór het slapen gaan,
3 dingen op, waar je die dag dankbaar voor was.

Omdat ieder boekje met de hand is getekend, zijn ze allemaal uniek. 

Ik heb ze met veel Licht en Liefde getekend

De boekjes dragen ook allemaal een eigen nummer.

Het boekje wat ik nu weggeef heeft nr. 27.

Lijkt je het leuk om dit boekje te ontvangen voor jezelf óf juist voor iemand anders.....laat je naam hier onder dit berichtje achter of stuur me een mail! Je kunt meedoen tot zondagavond laat.

Ik verzamel alle namen en maandagmorgen trek ik een naam en stuur ik het boekje op.

I sit in Silence

I am at Peace
I am Healing
I am being Reborn

Out of the darkness of Life
Come a Light of Love
I do not die in the night
I sit in Silence
Waiting for the morning to come

A new Day
A new Way
And I am Free......

schrijver tekst: onbekend

Cirkel van Sterrenstof

Er bestaat een schild

dat beschermt tegen vriend en vijand

het schild is gemaakt van mededogen

het is voor: vriend en vijand.

Er bestaat een licht

dat alle boosheid tegenhoudt

het licht is gemaakt van liefde 

het is voor: vriend en vijand.

Er bestaat een cirkel

gemaakt van sterrenstof

voor elk mens één

het is ieders eigen plek op aarde.

Er bestaat maar één gevaar

gemaakt van angst

om mensen te verlammen of uit te putten

angst om te verliezen van al wat je denkt te bezitten.

Maar wanneer je je eigen plek inneemt

in die cirkel van sterrenstof

en je omringt weet van dat liefdevolle licht

en het schild van mededogen opneemt

zal alle kwaad van je afkeren.

Zo mens, lief mens

mens van liefde en licht

kijk! jij staat in die cirkel

je voeten geworteld in de aarde

je handen geheven tot de waarheid

je ogen gericht op het licht.

Weet je beschermd en bemind,

door God die liefde en licht is

mens, lief mens, wezen van licht

weet! en de vrees zal verdwijnen……

schrijver onbekend

noot: 

deze tekening maakte ik 2 jaar geleden, dus dat het op een 'virus' lijkt is 'toeval'.

Tijd van Wonderen

Want de tijd van de wonderen
stond op het punt om weer eens
terug te keren.

En niemand kon afzijdig blijven
van de veranderingen die de wereld
vanaf nu zou ervaren.

Binnen afzienbare tijd
zou de kracht van de Traditie van de Zon
zich manifesteren met al haar licht.

Iedereen die niet zijn eigen weg zou volgen
zou zich ontevreden over zichzelf
beginnen te voelen,
zou tot keuze gedwongen worden.

Of een bestaan aanvaarden
dat door teleurstelling en pijn
omgeven zou zijn,
of begrijpen dat iedereen
geboren is om gelukkig te zijn.
tekst: Paul Coehlo

Ik wens jullie zachtheid

Ik wens jullie zachtheid.
Jullie aan de andere kant van dit scherm.

Die misschien verlangen naar ouders, naar naasten,
naar geliefden, dierbaren, wonend in een huis waar nu geen bezoek mag worden ontvangen. Hoe verdrietig toch.

Zoveel sterkte gewenst, zoveel liefde gewenst.
Maar ook zoveel sterkte voor degenen die nu de zorg en liefde uitdelen aan jullie dierbaren.

Een wereld in verwarring....het enige wat we kunnen doen is liefde laten stromen vanuit onze harten naar alle dierbaren die voor nu zo gemist worden.

De kaars brandt voor jullie, voor jullie dierbaren maar ook zeker voor alle verzorgenden.

Een liefdevolle groet

Rond en hoekig!

Ik ga jullie vandaag  laten zien wat je met alleen maar wat ronde én hoekige vormen kunt maken. Heel eenvoudig maar de uitwerkingen kunnen geweldig zijn.

(willekeurig cirkels in een cirkel zetten)

De kneep zit m in de herhaling van de vormen die je tekent, 5 of 6 of 7. Blijf vooral in de herhaling. Wat er dan gebeurt, je gaat in jezelf tellen, en het tellen geeft verstilling aan je denken. Net zoals bij het schaapjes tellen in de nacht wanneer de slaap niet wil komen.

Dit is mijn eerste les die altijd geef bij een basiscursus. Want als je dit eenmaal onder de knie hebt (en zo moeilijk is het niet tenslotte) zal je dit altijd blijven gebruiken in je mandala's als mooie invulling of als achtergrond. Kijk maar eens rond hier op mijn blog, je zult deze vormen heel vaak tegenkomen.

als je goed kijkt zie je in het blad de herhalende vormen

alleen met ronde vormen (met stiftje)

alleen met hoekige vormen (met kleurpotloden)

hier 3 cirkels met 3 combinaties

(1 met rond, 1 met hoekig en 1 combi)

en heb je geen passer, dan gebruik je een schotel of bord,

soms heb ik met alleen potloden gewerkt, en soms ook met stiftjes.

Kortom, er is heel veel te tekenen, gewoon je eigen fantasie gebruiken.

heel veel creatief tekenplezier gewenst!

Als alles wankelt

Als alles wankelt
en alles lijkt te ontsporen
betekent dit dat we ons
op de drempel van iets nieuws bevinden.

Ik ben Vrede

Ik eer Moeder Aarde,
en al haar bewoners.
De mensen, de dieren, de kristallen,
het water, de lucht, de aarde.

Alles wat op en in haar leeft.
Ik eer de sterren, de manen, de zonnen,
die hun cirkels draaien,
die hun invloed op alles uitoefenen.

Ik eer de Ouden,
die naast ons meelopen
en ons raadgeven, ons ondersteunen.
Hoe verbonden zijn we met dit alles,
het één kan niet leven zonder het ander.

Moeder Aarde die haar warrige veren schudt,
ons wakker probeert te maken
Zij, die ons wil laten zien
dat het zo niet verder kan.
Dat we moeten veranderen,
zij aan zij, hand in hand.

Als ik in de avond onder de maan
en de sterren sta, me zielsklein voel,
maar tegelijkertijd ook immens groot,
door de krachtige verbinding met Alles,
kan ik alleen maar hardop zeggen,
tegen Moeder Aarde en al haar bewoners:

"Ik ben Vrede"

tekst en mandala van mijn hand

Mijn hart jubelt

Stil luister in naar de stilte in de late avond,
Vragend kijk ik naar de sterren,
Soms hoor ik zachte kinderstemmen in de tuin hiernaast
Zie ik de buurmannen kletsen óver de heg.

De merels die nu de hele dag hun lied laten horen
Af en toe een auto of trekker op de weg.....
Of een 'eenzame' fietser

En weet je, mijn hart jubelt, mijn lijf voelt rust.
Is dit het?
Waar we op gewacht hebben?
Wat we als mensheid maar niet voor elkaar kregen?
Rust en ruimte?
Verbinding met elkaar?

Mijn medeleven gaat uit naar mensen die ziek zijn,
hun inkomsten weg zien vallen,
die een naaste verloren zijn.
Voor diegene strooi ik zonnestralen vanuit mijn hart,
brandt hier een kaars, iedere avond, al jarenlang.

En tóch voel ik diep de intens-heid
van de verbinding die er nu is bij de mensen.
Mijn hart gaat uit naar Moeder Aarde,
zij gaat misschien ook de rust voelen
van de bekommering van steeds meer mensen voor haar
omdat het zo niet door kon blijven gaan.

Vandaag heb ik mijn agenda volledig leeg gemaakt.
niet voor 3 weken, maar voor langer, omdat
mijn gevoel zegt, dat het dan nog niet klaar is.
wanneer wel en hoe?

De tijd zal het leren, iedere dag kijken en voelen
En vooral, als je kunt, genieten van de stilte
van de rust, van de zonnestralen.
Want als dit eenmaal achter de rug is,
zal de wereld anders zijn,
zal het niet meer worden zoals het eerder was.

Het komt allemaal goed,
het staat geschreven in de sterren,
vertrouw en voel rust.

Zelf deze kleurige mandala maken?

Wil je zelf aan de gang met deze heerlijke, rustgevende tekening?
Heb je een passer? een fineliner? of gewoon een tekenpotlood?

een stukje papier, en ook nog wat kleurpotloden?

Nou dan kun je zo beginnen!

Teken een cirkel, vul je cirkel rondjes.

 Maak ze verschillend van formaat

Daarna ga je heel kleine rondjes tekenen, 

rondom de al eerder gezette cirkels

een fijn werkje dat wel,

maar je gedachten stoppen wel, 

je gaat heerlijk de verstilling in.

als je tevreden bent met je invulling, dan start je met inkleuren

laag over laag. 

Hoe je dat kunt doen, lees je hier

én hier vind je een aantal filmpjes over hoe je 

gemstones (kristallen) kunt tekenen

of je maakt het zo

of net wat anders, dan werk je gekleurde fineliners

(Hema, 12 kleuren ca. € 2,00) 

kinderen zijn er gek op de stiftjes

Alles valt op zijn plek!

De rat-race is gelopen.......

Het gehele gecreëerde systeem waarin wij leven kraakt, sputtert en stopt. De rat-race is gelopen. Door een virus (op welke manier dat het dan ook stand kwam) zorgt ervoor dat wij mensen ineens realiseren dat wij niet alles in de hand hebben.
Wij die in onze technologische wereld denken álles in de hand te hebben, dat we alles kunnen sturen, dat we in een constant ‘vermaak’ proces moeten leven, altijd maar op reis, op jacht naar meer, vul het zelf maar in...

Ineens worden we massaal wereldwijd teruggegooid op onze eigen basis, ons eigen thuis. Het plekje wat we maakten om thuis te komen, maar we zo vaak voor wegvluchten op zoek naar méér. Nee nu stappen we ons eigen thuis in en blijven daar, tussen alle spullen waarvan we dachten dat we zonder dit allemaal niet zouden kunnen leven. Stilstand! Bezinning.

Nu worden we gedwongen naar onszelf te kijken, hoe voelt het wanneer je écht op jezelf teruggeworpen bent, hoe voelt het om samen met je partner écht in één huis of ruimte te leven, met je kinderen of juist helemaal alleen bent. We worden gedwongen écht naar binnen te gaan, en te voelen. Word je er blij van of angstig? En nee, dan heb ik het niet over de mensen die ziek op bed of in een ziekenhuis liggen, nee voor degenen die nu ‘noodgedwongen’ stilstaan, zomaar als vanuit het niets.

Zoveel mensen, wereldwijd wisten dat deze tijd eraan zou komen. Nee niet precies hoe en wat of wanneer, maar het zo komen, dat was zeker.
We hebben er over geschreven, we hebben erover verteld, we hebben het gedeeld…..omdat we voelden dat het moest, en nu, ineens, zitten we middenin deze tijd. Er is voor gebeden, er is voor gemediteerd, er is voor……noem het maar op, en nu mogen we kijken hoe we nu verder willen met onze maatschappij, met ons systeem waarin we leven.
Zie je hoe afhankelijk we zijn geworden van dit hele systeem? We zijn bijna niet meer in staat om voor ons zelf te zorgen, er is bijna altijd iets van ‘buitenaf’ nodig om te (over)leven.

Deze tijd voelt voor mij als een bevrijding, omdat er rust komt, ruimte komt, zorg voor elkaar komt, voor mij voelt het dat de rat-race gestopt is. Als ik kijk naar de ontroerende berichten die ik kreeg op facebook, om ‘samen’ te tekenen, voelt het zo als een prachtige verbinding die we tussen mensen aan het herstellen zijn. Weer eens echt de tijd nemen voor iets waar we blij van worden, gewoon aan onze eigen keukentafel (puzzelen, lezen, schrijven, spelletjes noem maar op).

Het systeem waarin we leefden kraakt, sputtert en is gestopt. Voor ons allemaal een moment van overdenken hóé nu verder, dicht bij ons zelf blijven, of wederom de rat-race opstarten, zodat we wederom door kunnen draaien met zijn allen. Laat je niet door angst overheersen, ga naar je eigen bron toe, naar je eigen Zijn, en laat angst je niet de baas worden.

Ik wens je een heerlijke dag en luister eens naar de vogels en voel de wind, Moeder Aarde heeft je iets vertellen!
Ada

Zonnestralen, een tekenopzet!

Lieve, lieve mensen!!

Nou wat heeft dit mij ontroerd, wat een lieve en vooral heel veel reacties kreeg ik op “Mijn Plan” spontaan, geschreven op Facebook.
Onvoorstelbaar.
Stil heb ik gekeken wat er op mijn pagina gebeurde (het ‘echte’ virus waar we op dit moment wereldwijd mee te maken hebben kan zich volgens mij niet sneller verspreiden!). Dank jullie wel, zo zo ontzettend lief.

En vanmiddag ben ik aan de slag gegaan om zonnen te gaan tekenen (een aangepaste vorm van een opzet die ik al eens eerder gebruikte)!

Daar zijn we met elkaar wel een beetje aan toe, aan zonnewarmte en het warme Licht. Onze wereld die voor een zo grote omwenteling staat, wat voorspeld is, maar zo groots en intens is. Wij mensen moeten ons aanpassen, ook in grote snelheid, en we voelen ons soms zo verloren in deze verandering.

Ik wil jullie zo graag een stukje rust laten ervaren, in dit geval door een mandala te tekenen. Een tekening waar je langzaam de rust over je voelt vallen, én in de wetenschap dat zovelen dit ervaren, dit gevoel hebben. Maar ook aan hun tekentafel met de zelfde opzet bezig is. Met name de mensen die extra voelen dat ze nu erg op zichzelf aangewezen zijn, door het 'verplicht' thuis moeten blijven, of die juist nu door alle toestanden heen de eenzaamheid extra voelen.



Stapsgewijs neem ik je mee door de opzet. Eenvoudig, maar op deze manier kunnen er ook mensen aan mee doen die niet zo veel ervaring hebben. Voor iedereen toegankelijk denk ik.

(zet een lekker muziekje op, een kaarsje aan, en verbind je met onze achterliggende gedachte….)
Ik werk zelf altijd op papier van 30x30 (anders moet je gewoon even de maten aanpassen).

we gaan van start:

Zoek het midden van je papier, zet een cirkel van 9 cm. gerekend op de liniaal (laat deze maat op je passer staan). Deel de cirkel in 4en. Plaats de letters als in het voorbeeld. Zet in punt A je passer en trek een boog (zie voorbeeld hieronder). Doe dit in alle andere punten.

Zet nu je passer op 7,5 cm gerekend op de liniaal en zet weer bogen (net als boven weer in punt A-B-C-D). Dan krijg je deze vorm.

Reken van de punten A-B-C-D 2 cm. naar de kern. En zet een cirkel van 2,75 cm (niet door de bogen kijk goed naar het voorbeeld!) Maak van de ‘bollen’ een mooie zon.

De zon die wij op dit moment zo hard nodig hebben met elkaar. En of we nu een zon of het Licht tekenen……….we zetten iets prachtigs neer met elkaar. De verbinding die wij samen maken om met zovelen dit op papier te gaan zetten (ieder op een eigen manier) geeft zoveel kracht aan het Licht. Op dit moment zijn we even met elkaar in verbinding, gewoon aan je eigen tekentafel, in je eigen omgeving. En toch zijn  we verbonden door op deze manier het Licht neer te zetten en creatief te zijn.

Ik zie heel graag jullie uitwerkingen komen, jullie ervaringen, misschien wil je wel laten weten waar je woont (regio), misschien wil je wel een foto delen op facebook wanneer je werk ‘in uitvoering’ is plaats t maar onder mijn artikel.

Dankbaar voor deze prachtige verbinding met jullie!
Kom maar op met alle tekeningen, verhalen en foto’s.

Een warme Lichtgroet!
Van hart tot hart.
Ada

Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat de wereld verregent.

Mensen die zomervliegers oplaten
als het ijzig wintert,
en die confetti strooien
tussen de sneeuwvlokken.

Die mensen moeten er zijn.

Er moeten mensen zijn
die aan de uitgang van het kerkhof
ijsjes verkopen,
en op de puinhopen
mondharmonika spelen.

Er moeten mensen zijn,
die op hun stoelen gaan staan,
om sterren op te hangen
in de mist.

Die lente maken
van gevallen bladeren,
en van gevallen schaduw,
licht.

Er moeten mensen zijn,
die ons verwarmen
en die in een wolkeloze hemel
toch in de wolken zijn
zo hoog
ze springen touwtje
langs de regenboog
als iemand heeft gezegd:
kom maar in mijn armen

Bij dat soort mensen wil ik horen!

Die op het tuinfeest 

in de regen BLIJVEN dansen

ook als de muzikanten 

al naar huis zijn gegaan

Er moeten mensen zijn
die op het grijze asfalt
in grote witte letters
LIEFDE verven

Mensen die namen kerven
in een boom
vol rijpe vruchten
omdat er zoveel anderen zijn
die voor de vlinders vluchten
en stenen gooien
naar het eerste lenteblauw
omdat ze bang zijn
voor de bloemen
en bang zijn voor:
'ik hou van jou'

Ja,
er moeten mensen zijn
met tranen
als zilveren kralen
die stralen in het donker
en de morgen groeten
als het daglicht binnenkomt
op kousenvoeten

Weet je,
er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooiigheid

Ze roepen van de daken
dat er liefde is
en wonder
als al die anderen schreeuwen:

alles heeft geen zin

dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde
weer een nieuw begin

Zij zijn een beetje clown,
eerst het hart
en dan het verstand
en ze schrijven met hun paraplu
I love you in het zand
omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan

en vallen
en vallen
en vallen

en OPSTAAN

Bij dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR

en DOOR........

Toon Hermans

Mijn plan.....het Mandala-virus te verspreiden!

Mijn plan!

Zullen we met elkaar een Mandala-virus gaan verspreiden.
Voor iedereen.....om het hoofd en lijf wat rust te geven. Voor mensen die vrijwillig of gedwongen in quarantaine zitten, en niet zo goed raad weten wát te doen. Maar ook voor de kinderen die, in sommige gebieden gedwongen thuis zijn. Of mensen die deze dagen wat eenzaam zijn.

Zullen we met elkaar eens een mooie beweging maken naar het Licht, om met elkaar de potloden op te pakken (in ieder geval degene die er behoefte aan heeft?), een lichtpuntje maken/tekenen in 'gekke' 'onrustige' tijden?

Zullen we dan met elkaar zo veel mogelijk mijn post gaan delen?
Bij een volmondig ja van jullie kant (heb jullie wel nodig voor de verspreiding van dit virus), maak ik een leuke en gemakkelijke opzet, plaats hem hier op fb én op mijn blog. En degene die mee-tekent en wil kan zijn/haar uitwerking zelf posten onder mijn berichtje. En iedereen kan meedoen!

Laat maar weten wat jullie er van vinden!
Gewoon omdat ik vind dat het Licht nu wel écht mag gaan stromen! En uiteindelijk kunnen we dit samen neerzetten én een verbinding met elkaar maken
Ik wacht jullie berichtjes af!