In de vroege stilte van de ochtend zingen de vogels hun hoogste lied. Ze houden zich helemaal niet aan de klok, nee ze kijken naar het licht wat langzaam begint te stromen.
En hier in Twente, in onze tuin tegen het bos, nou daar zijn heel veel vogels, dus het zou een kakafonie aan geluid moeten zijn, maar nee, het klinkt zo harmonieus.
Ik geniet...vooral wanneer de fazant ook zijn roep even laat horen. Ik heb het hennetje ook al gezien hier in het weiland......oh misschien komt er dit jaar wel weer eens fazantengezin wonen in het bos.
Ook ik ben niet zo van de klok, draag ook geen horloge. Ik volg, zeker in de vroege morgenuren, mijn eigen klok (lees licht wat door de gordijnen piept) om op te staan. Zo kan in de zomer wel zijn, dat ik heerlijk om half 5 (of nog eerder) met koffie naar buiten ga, ervan genieten dat de wereld om me heen wakker wordt.
Tijd.....wat is tijd eigenlijk. De tijd die nu stil lijkt te staan, omdat er niet meer 'gehold en gevlogen' kan worden. We zijn stilgezet als mensheid (op een kleine groep na). Zelf geniet ik met volle teugen van deze stilte, was toch al niet iemand die er altijd op uit trok, grote massa's bezocht. Ik heb mijn leven lang juist deze stilte gezocht, en nu eindelijk gevonden. Maar er is zeker ook een andere groep mensen, die altijd op pad of onderweg waren. Het geluk ergens anders zochten...…..hoe zullen zij het ervaren?
We krijgen allemaal onze eigen uitdaging in deze tijd, de vraag aan ons, hoe zullen we met deze periode omgaan. Zullen we er van leren, of gaan over een paar maanden (of langer) het oude 'hollen en vliegen' ritme weer oppakken? We mogen er allemaal over nadenken. Ik heb mijn keus gemaakt, eigenlijk al heel vroeg in mijn leven, om voor stilte te gaan....ben heel benieuwd wie er bij aan gaan sluiten.
En laten we vooral (misschien wel bovenal) niet vergeten wat deze periode voor Moeder Aarde doet, de statistieken laten het zien. Grote problemen op allerlei gebied, worden zomaar in 1x, bloep, opgelost. Water wordt schoner, aantoonbaar kan worden gemeten dat de lucht schoner wordt.
Moeder Aarde slaakt een zucht van Verlichting.
We mogen er deze tijd over nadenken, hóé nu verder, met elkaar, maar vooral met onze planeet.
Ik stuur jullie hier vanaf mijn tekentafel alle kracht en liefde én wijsheid.
Wat er ook gebeurt, de vogels zullen blijven zingen.
Een heerlijke dag gewenst
Ada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.