vrijdag 25 oktober 2019

Over 'oer'moeders, linnengoed en kinderen




Och terwijl ik de was ophang kom ik het tegen. Het grote tafellaken wat ik heel lang geleden kreeg van mijn eigen moeder. Zo'n lekkere grote, waar onze hele lange tafel onder past en waar veel mensen aan kunnen eten. Zo'n laken wat je alleen op 90 graden wassen schoon krijgt…...want ja, met 3 kleinkinderen, die ook graag oma's pasta eten, nou dan weet je ook dat er heel veel tomatensaus gesmeerd wordt. Kortom dit laken zit nog wel eens in de was.

Linnengoed, ik ben er dol op. Mooi linnengoed, terwijl ik niet zo van strijken houd, maar dan toch, wanneer er stapels gestreken klaar liggen om de kast in te gaan, word ik blij van binnen. Dan denk ik ook aan één van mijn verre grootmoeders, een Française, die werkte in de havens, in een wasserij. 


op één van haar oude theedoeken droog ik de madeliefjes

dit is de dochter van de Française (mijn oma)



De bemanning bracht het linnengoed bij haar, zij waste en streek alles snel, zodat het weer mee kon wanneer het schip weer verder op reis ging. Zij die trouwde met een Nederlandse zeeman, die helaas op jonge leeftijd overleed. Nog steeds bewaar ik linnengoed van haar (en ook een beetje koester).
En ja ik gebruik het ook hoor. Dit gaat ook gewoon hupsakee in de wasmachine. Hoezo, meer dan 100 jaar oud, het is écht bestand tegen de wasmachines van nu. Evenals haar theedoeken en servetten (oh dat vind ik zó chique, linnen servetten)



Och ze zouden het eens moeten zien, die vrouwen, mijn 'oer'moeders, hoe wij hier genieten aan de tafel met linnengoed uit een ver verleden. Zij, de vrouwen, die ergens in het diepe onbewuste mij de voorliefde voor mooi, schoon, gestreken linnengoed meegaven. Zij, die de kleinkinderen die hier door het huis razen, hollen, spelen, eten niet kennen, maar waar zij wel een stukje genen aan hebben gegeven. Verweven in generaties.....zo voelt het soms. 



deze oma hield ook van schoon!


En ik die daar tussenin staat (samen met Piet). Ook wij die een stukje mee mogen geven aan deze (klein)kinderen, die de toekomst in gaan, maar wél hebben gegeten aan een tafel waar antiek linnengoed op ligt. Ha het zal ze werkelijk 'een worst' zijn, zolang ze maar lekker hun buikje vol kunnen eten bij opa en oma (en dat doen ze ook echt).


dit zijn mijn mams en ik


Deze mijmeringen komen allemaal boven drijven wanneer ik was ophang, het linnengoed van mijn 'oer'moeders, terwijl we straks met hun nazaatjes weer aan tafel schuiven...…..en pasta eten...en die wederom tomatensaus over dat prachtige tafellaken smeren...…..de geschiedenis blijft zich gewoon herhalen.


2 opmerkingen:

  1. Leuk hè oude spulletjes van oma of moeder, daar ben ik ook gek op.
    Maar iets op 90 graden wassen dat kan niet meer met die moderne wasmachines, die gaan maar tot 60 graden.
    Vroeger werd de was gekookt op het fornuis in een wasketel. Toch fijn dat we die niet meer hoeven gebruiken.
    Veel genieten nog maar van het oude linnengoed.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha, nou ik heb écht een machine gezocht die op 90 graden wast hoor.....soms vind ik het zo fijn, om alles echt schoon te krijgen....en ja ik geniet van het oude linnengoed met nieuwe recepten van nu xx

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.