oei vandaag alleen grijze lijnen.......

Vandaag ben ik druk bezig om een nieuwe opzet te maken voor het Teken-je-Mee project. Eigenlijk zou ik veel liever de kleurpotloden pakken en met herfsttinten aan de slag gaan. Maar......ik weet dat er her en der weer op wordt gewacht, op de nieuwe opzet. Zodat met deze donkere dagen er flink getekend kan worden. De creativiteit weer helemaal los kan gaan.

Jaren en jaren zijn we met een grote groep (variatie mogelijk van ca. 40 tot 65 mensen) aan het tekenen. Eén opzet, ieder werkt aan haar eigen tekentafel de opzet uit. Vorig jaar heb ik voorgesteld om iedere keer wanneer men een tekening instuurt een donatie te doen aan het goede doel: Norma Miedema en haar dieren. Voor velen geen probleem...….er wordt iedere keer tussen de € 100,00 en € 125,00 bij elkaar getekend. Superblij ben ik ermee. Want ja, ik steek er ook veel tijd in, en daarom vind ik het fijn dat ik op die manier geld mag doorgeven aan dit prachtige doel. Per opzet ben ik vaak meer dan een volle dag bezig, met schrijven, tekenen, uitwerken, versturen, en tussentijds mensen antwoord geven, en soms nieuwe mensen wegwijs maken in het project. En natuurlijk in het beantwoorden van de vele vele mailtjes die ik naar aanleiding van dit project krijg.

Samen...…..natuurlijk is het ook fijn om mét elkaar aan één tafel te tekenen, maar helaas gewoon niet mogelijk. Afstand en tijd geeft de grote beperking. Maar ja internet geeft wel de mogelijkheid om op deze manier 'samen' te tekenen.

Wil je nog eens kijken? Wat er voorgaande jaren met elkaar op papier werd gezet?

hier vind je 24 'opdrachten' uitgewerkt door zoveel vrouwen (en soms een man), honderden mandala's.....


wanneer je onder iedere pagina helemaal naar beneden gaat kun je steeds de vorige pagina bezoeken (uitwerkingen van 1-2 en 3 zijn helaas niet meer beschikbaar).

uitwerkingen van 25 en 26 zijn terug te vinden op mijn fb pagina, maar alle andere uitwerkingen vind je nog hier:

van 27
van 28
van 29
van 30
van 31
en van 32

Een geweldige bron van inspiratie, waar ik zó trots op ben...…...met zoveel mensen hebben we dit neer gezet. En achter zoveel tekeningen......zoveel verhalen. Soms is kijken al voldoende.

Nu de herfst is aangebroken en jij misschien weer zin hebt om te gaan tekenen? Ik zou eens rondspeuren op alle linkjes hierboven.

En misschien wil je ook mee gaan doen? 
Je kunt je via de mail bij me aanmelden:
ada@adaenpietbouman.nl

Een uur extra?

Een extra uur erbij vandaag. Zo gaat het al jaren, wintertijd - zomertijd. Ooit verzonnen door mannen die vonden dat het energiebesparend was. Er werd niet gekeken naar de effecten op mensen en dieren, het werd afgedaan als ach...….dat uurtje …..we merken het heus niet. Nou ja dus echt wel. Mensen en dieren die gewoon van slag zijn, doordat de klok een uur verzet wordt. 

Om nog maar niet te spreken over het feit dat een klok ook iets bijzonders is. Handig ja dat wel, maar we gaan er ook 'naar leven'. Etenstijd, tijd om op te staan...…….we luisteren bijna niet meer naar onze inwendige klok, maar hollen mee met de massa. Dat kan ook bijna niet anders, wanneer je werkgever je op een bepaald tijdstip op de werkvloer wil zien verschijnen, wanneer je met dierbaren iets afspreekt......Maar aan het prachtige aspect wat we allemaal in ons dragen, onze inwendige klok, daar is gewoon helemaal geen ruimte meer voor. Enkelen.....mensen die zich bevrijdt hebben van elk systeem, die zullen die inwendige klok nog kunnen volgen. Maar nee, de massa niet meer.

Daarom ben ik blij dat er nu een 'discussie' gaande is (tja en waar discussiëren we niet over??) om het verzetten van de klok af te gaan schaffen. Gewoon leven met één tijd, maar niet gedurende het jaar nog eens de hele handel gaan verzetten. Mijn voorkeur gaat uit naar de wintertijd, de tijd waarmee  altijd geleefd is. Terug in een natuurlijker ritme.

Voor het zover is, zullen er op allerlei niveaus nog heel veel gesprekken plaats gaan vinden. Voor- en tegenstanders zullen elkaar met allerlei argumenten om de oren gaan slaan. Ik vind het uiteindelijk geweldig om te zien dat men eindelijk in is gaan zien, dat wát we doen met de tijd (het verzetten) helemaal niet zo goed voelt voor velen. Dat vind ik een winstpunt. En wat het zal worden? Winter- of zomertijd......als er maar rust komt in de tijd, ha dat zal veel 'rust' geven.

Ik wens je een heerlijke zondag mét een extra uurtje (ik ga die vullen met een

herfst tafereel tekenen...)

De Rozenkwarts Krachtkaart gaat naar....

De afgelopen 2 dagen stroomden de namen en berichtjes binnen van mensen die heel graag de kaart voor zichzelf óf voor iemand anders wilden ontvangen.

Vanavond heb ik alle kaartjes waar de namen opgeschreven stonden even heel goed door elkaar gehusseld...…..en de Engelen gevraagd om de juiste naam in mijn hand te leggen......en kijk...…..

Rikie Bouwmeester

gefeliciteerd! het kaartje is voor jou!

wil je mij even een mail sturen met je adresgegevens? 

Stuur ik de kaart zo snel mogelijk naar je toe.

Dank je wel allemaal voor jullie berichtjes.....en écht ik zou iedereen een kaartje gunnen, maar zeker weten dat er een nieuwe ronde komt...…..

houd mijn blog in de gaten.

Teken-je-Mee nummer 32

Kijk nou toch!!

Wat 11 cirkels tekenen teweeg kunnen brengen. Ik heb in al die jaren nog nooit zo'n divers scala aan tekeningen voor het Teken-je-Mee project binnengekregen. Onvoorstelbaar. Wat een diversiteit. Er werd geknipt, geplakt, er werd gestipt, met tape gewerkt, met goudverf, soms op canvas, noem maar op.

Ik word hier zo blij van. Zoals ik in de nieuwsbrief al schreef, ik ga jullie uit je comfort-zone halen. Sommigen ervoeren dat écht zo, anderen vonden het geweldige uitdaging om zo te werken. Dit is zo'n leuk 'leerproces' om totaal iets anders te doen met je stukje papier, én jezelf uit te dagen om iets nieuws te proberen.

Wat ook opviel was dat de seizoenen zomer en herfst veelvuldig verwerkt werden. En ja, het was ook heel bijzonder dat de zomer gewoon doorging in de herfst, met prachtige beelden, met heerlijk buitenzijn, met bloemen die voor de 2e keer gingen bloeien, met vogels die niet ophielden met nestjes te bouwen, vruchten die volop geoogst werden, paddenstoelen die tóch, ondanks de droogte, verschenen, het werd allemaal veelvuldig verwerkt in tekeningen.

Ik zou zeggen, neem een kijkje bij alle inzendingen en geniet van deze 'uitdagende' opdracht.

Petra Kuivenhoven

Annelies Spang

Marianne Galjema

Mirjam Kleinebuul

Willemien Moerman

Joke van Asperen

Tiny Jong

Ingrid Kok

Karin van de Langenberg

José Dienaar

Annelien van Hoef

Nicole Ottevaere

Karin Backus

Trudi Schoenmakers

Theresia Rook

Jacqueline Hollegien

Ada Bouman

Jannie van Fulpen

Jacqueline Haspels

Reneé van Ravenhorst

Ada Hink

Dinie Nijenhuis

Gerda Millekamp

Marloes van Esterik

Neeke Beugelink

Ans van Hout

Elly Leenman

Gerda Vos

Jellie Veenema

Ria Kerkhof

Mirjam Wagenmans

Linda Janssens

Nel Leber

Ria Hesselink

Ans Thole

Anja Kusters

Joyce van der Vliet

Katja Boning

Met hele grote dank aan alle tekenaressen.

heb je wel ingezonden, maar staat de jouwe er niet bij, laat het me maar weten!

Rozenkwarts Krachtkaart

Zoals ik al eens eerder schreef, soms móét er een tekening uit...….voor iemand anders. De afgelopen dagen tekende ik aan een kleine mandala die ik in stilte "Rozenkwarts" doopte, omdat de kleuren me doen denken aan dit kristal. De Rozenkwarts die o.a. staat voor Liefdevol maar ook voor Heimwee. De kleine tekening is met liefde gemaakt voor degene die hem gaat ontvangen. Omdat ik ook zeker weet dat ie op de goede plek terecht zal komen (dat bleek de afgelopen keren wel......iets wat in mijn beleving écht door het Universum gestuurd wordt). De kaarten die ik maak voor iemand anders voelen als Krachtkaarten, die iemand anders in een (rouw)proces mogen ondersteunen.

Dus wil jij de mandala ontvangen óf voor iemand anders, stuur me maar een mail of laat hier op mijn blog (of op fb) een berichtje achter. Ik schrijf de namen op van degenen die mee willen doen, stop ze in een mooie schaal en ik trek dinsdagavond 23 oktober a.s. de winnaar. Dan maak de naam hier op mijn blog bekend!

De mandala is gemaakt met waterverf, kleurpotlood, een dun stiftje en wat verf.

Kabouters met potjes verf?

Ja hoe kan het ook anders, wanneer dan eindelijk de herfst een heel klein beetje losbarst, dat er dan een tekening verschijnt, in herfstkleuren. Terwijl ik hier aan mijn tekentafel zat, hoorde ik zelfs binnen de bladeren ritselen, zo droog zijn ze. Het bos, hier tegen de achtertuin aan, heeft de meest prachtige kleurscharkeringen. Ik vind altijd dat de natuur in de herfst kleuren tovert. 

Weet je, ik zie dan in gedachten in de donkere nacht, allemaal kabouters met potjes verf de bomen inklimmen, om de bladeren te kleuren......en terwijl ze dan in de morgen zuchtend hun huisjes weer ingaan, vallen de bladeren door de zwaarte van de verf naar beneden. Of zou het toch anders gaan??

In ieder geval is het dan nu eindelijk zover, hier zijn hele stukken bos óf oranje/bruin of zijn de bomen al kaal aan het worden. En met die kleuren vanuit het bos weerkaatsend op de tekentafel kwam deze kleine tekening te voorschijn. Gewoon in het midden beginnen en maar laten komen wat komen wil. Zalig om te doen. Met een klein dun zwart stiftje en wat kleuren oranje, rood en bruin. Meer niet. En nu......ligt er een zachtroze mandala op tafel, een heel andere kleur, dat wel, maar oh wat een zachtheid komt ervan af. Die laat ik weer zien, als ie helemaal af is.

Ik wens je nog een fijne donderdag

Woensdag.........fruitdag

Weet je? Soms wordt er hier ook wel eens niet getekend. Zijn de dagen gevuld met heel andere dingen. De afgelopen dagen staan in het teken van fruit verwerken, hier in de keuken. Ik wachtte eerst nog op herfstige regenachtige dagen. Dagen dat de kaarsen overdag kunnen branden, warme sloffen aan, vuur in de houtkachel......maar nee. Dit jaar is het gewoon allemaal anders. De dagen blijven zonnig en het is nog steeds zalig om buiten te vertoeven. Maar ja de appels en peren zijn gedeeltelijk wel aan bereiding toe.

appelsap van vorig jaar

Vandaar dat gisteren, terwijl  de was wapperde aan de lijn, de zon haar zonnestralen door het huis liet vallen, de potten met appelmoes gevuld werden. En vandaag zullen worden de stoofperen 'opgepot' worden. Een groter en vooral langer werk, maar terwijl de potten en pannen aan het pruttelen zullen zijn, kan ik mooi ondertussen in de tuin werken. Want ook daar komen nog steeds tomaten en aardbeien heel voorzichtig te voorschijn.

Ik kijk met verwondering naar de natuur. Ze past zich aan. Ik had gedacht dat na zo'n heel warme zomer de bladeren wel heel snel zouden vallen, maar nee hoor. Nog steeds siert het bladerdek de bomen, wél met de meest mooie fantastische kleuren. En in de avond wanneer wij hier nog een wandeling maken over de Zonneberg, kun je de herfst ruiken...….terwijl de avondzon zakt en de rode kleuren over het veld vallen. 

Een prachtige herfst, in alle kleuren en geuren. Vandaag zal het binnen ook geuren, wanneer de peertjes langzaam rood zullen stoven en de geur van de kaneelstokjes de keuken zullen vullen. En misschien dat morgen dan weer de potloden tevoorschijn kunnen komen. Als het fruit verwerkt is.

Ik wens je een heerlijke woensdag...….