Wanneer ik in deze lenteperiode hier in Twente door het landschap
rijd….is het soms, ik schreef er al eerder over, net een dierentuin en die nu
in de lente, lijkt het even in een grote kraamkamer veranderd lijkt.
Het jonge leven wat nét geboren is, zó kwetsbaar in het land, of de
dieren die met een dik rond buikje lopen te wachten tot hét gaat gebeuren. De
geboorte…..in al hun vertrouwen, in al hun eenvoud grazen ze daar door
wei…..soms ergens helemaal alleen, soms vlak naast een boerderij (wat mij dan
altijd weer een vertrouwd gevoel geeft). En dan mijn hart wat soms een
vreugdedansje maakt………he kijk….het veulen is er…….of…….ohhh het kalfje van het
hert hier uit t dorp is ook geboren.
Het is prachtig om te zien………de kleintjes dicht bij hun mama
lopend, soms drinkend……..en soms ligt een kleintje heerlijk te slapen, en staat
mama dichtbij, de wacht te houden.
Ik moet dan denken aan een mandala die ik jaren geleden getekend
heb…..genaamd ”In stille afwachting”…….getekend omdat er op dat moment zoveel
vrouwen in mijn omgeving voor de eerste keer oma werden. De één na de ander
vertelde het, soms heel voorzichtig, ik word oma…..mijn potloden vonden dat het
vertelt en vertaalt moest worden in een tekening.
Het kleine leven, vol vertrouwen wachtend, op dat wat komen
gaat……..en de Wachters, die koesteren, beschermen. Zo is het, en zo zal het
altijd zijn……Leven geeft nieuw leven………en steeds in stille afwachting……
ik wens je een heerlijke 1e juni dag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.