Toen ik vanmorgen, in de auto rijdend, al her en der de pioenrozen zag bloeien, moest ik én aan het liedje van Marco Borsato denken, maar ook aan mijn kleine rode mandala. Grappig, ik werk niet zoveel met rood. Terwijl ik het een prachtige kleur vind, maar blijkbaar moet ik mijn weg naar en door rood met de kleurpotloden nog ontdekken.
deze foto vond ik op internet
Deze kleine mandala tekende ik een paar weken geleden, ik voelde me al zo verbaasd, waarom rood? Groen, blauw en paars, dát zijn mijn kleuren. Maar toen ik vanmorgen vroeg door Twente toerde toen wist ik. Een ode aan de pioenroos!! De onze staat nog niet in bloei, heel, heel langzaam ontvouwen zich de eerste blaadjes (maar ze staat dan ook achter een schuurtje, verborgen voor ogen, alleen de tuinvrouw ziet haar staan).
Met deze warmte moet je wel snel zijn met bewonderen, want voor je het weet ligt er een weelderig, rood, zacht tapijt onder de plant.......en moet je weer een jaar wachten op een nieuwe bloei. Daarom zoveel mogelijk genieten de komende dagen van de in bloei komende pioen. Ik schrijf over rood, maar pioenen kunnen meerdere kleuren hebben, maar mijn voorkeur gaat uit naar rood.
ik wens je een heerlijke vrijdag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.