December

De maand december is aangebroken. Ach wat kan ik er over zeggen. Zelf vind ik het een magische tijd. De oude verhalen, de wintertijd, het inkeren naar binnen naar je eigen kern.

Maar in een tijd waar niets meer (b)lijkt te zijn van wat het was, waar zoveel in een totaal ander daglicht wordt gezet, kan ik me afvragen, is de decembermaand, wel een tijd vol magie, licht en betovering?

De zorgen om Moeder Aarde en haar mensheid, maar ook om alle andere levende wezens die op deze prachtige planeet wonen. Alle vraagtekens die gezet worden bij ons leven, bij onze manier van doen en laten. Bij de veelheid en complexiteit van het Zijn, van alle kanten worden we om de oren geslingerd met statistieken, wetenschappelijke praat, meningen, zinvol of onzinnig.

Voor mij als 'diepe' doordenker, is het soms veel (teveel), omdat ik vanuit mijn wezen niet alles kan/wil beoordelen, wat is waar, wat is onwaar. Soms ben ik als een spons, zuig woorden op, trek het door naar mijn brein, en daar wordt alles nog eens flink doordacht. Om tot een oplossing te komen, nee, maar wel om bij mijn diepe hartsgevoel te komen.

Als we gaan leven naar statistieken, naar winstmarges, nepnieuws, naar soms complete dwaasheid, nee daar is Moeder Aarde en niemand mee geholpen. Dat we wijzer moeten omgaan met de wereld en met elkaar ja.

In deze periode van het jaar, waar de avonden heel vroeg vallen, de nachten lang zijn, wil ik inkeren naar mezelf. Stilstaan bij de alle verhalen over een geboorte van een mens die voor sommigen de wereld zou veranderen, in vertrouwen en geloof. Maar die ook zou zorgen voor zoveel onvrede. Om uiteindelijk bij de vraag te komen, wát is er allemaal van waar, het verhaal van de stal, van de herders.....hoe werd het verhaal door de tijden heen misschien stilaan veranderd en bijgeschaafd.

Daar kan ik in donkere winternachten over nadenken, terwijl de uil zachtjes in ons aangrenzende bos roept. Wintertijd....voor mij nog steeds een magische tijd, voor inkeer en bezinning, voor samenzijn, daar waar nodig een helpende hand schenken....gewoon datgene doen wat in je vermogen ligt. Heel groots of heel klein, net wat op dat moment nodig is én wat je kunt doen.

December, een maand die in onze maatschappij lijkt te bestaan uit hectiek, gekte, veel. Ik (wij) doe daar niet aan mee, ik probeer het zo klein mogelijk te houden. Kaarsen en een boom, presentjes voor geliefden, zorgvuldig uitgezocht, maar vooral warmte en liefde voor elkaar en voor iedereen die het nodig heeft.

Dus december, voor mij toch de magische tijd van inkeer, inkeer naar mijn eigen hart.....

Ik wens je een heerlijke liefdevolle maand!