Teken je Mee project
Zojuist de nieuwsbrief voor februari/maart
weer verstuurd aan iedereen die
de vorige keer ook meedeed.
Fabian, onze kleinzoon. Met een prachtig
onderwerp dit keer.........
zondag 26 februari 2023
zaterdag 25 februari 2023
Achterste-voren
De andere energie waar over
al zo lang geschreven werd
is er nu, volop!
Het voelt zo anders,
zo verwarrend
omdat het voelt
alsof het alles op
de kop gooit.
Het denken,
het lichaam
de waarneming
zo bijzonder allemaal.
Verticale energie
wordt het ook wel
genoemd,
zelf noem ik het
achterstevoren energie
omdat alles door
elkaar wordt geschud.
Heb er de afgelopen
dagen behoorlijk last
van gehad,
wandelen in de koude
regen en hagel
deden me weer landen
ook eten
bereiden deden
me weer landen
in het hier en nu.
Dicht bij jezelf
blijven, schrijf
er zo vaak over,
en toch, in zo'n fase
van achterstevoren
energie, is het een hele
levenskunst.
Verticaal of
achterstevoren
energie,
we kunnen er niet
meer omheen,
de ascentie is in
volle gang,
geen terugkeer
meer mogelijk,
dus probeer het,
stroom mee, laat
los wat niet meer
bij je hoort....
dát zal de doorstroming
helpen, óp naar
de nieuwe wereld.
Ik wens je een heerlijke dag
Ada
mandala: Universum
woensdag 22 februari 2023
Het is zó verleidelijk
Want het is zó,
zó ontzettend verleidelijk!
Om nu in de tuin flink
aan de slag te gaan.
Maar ik weet, nee,
te werk gaan.
Wat een feest zojuist in de (moes)tuin.
Daar kwamen ze, één voor één
lieveheersbeestjes omhoog kruipend
ik heb ze welkom geheten,
de kraanvogels die overvlogen
zelfs de kippen keken verbaasd
de duiven, de merels, de mezen
och ik moest soms bukken,
want hé ineens staat daar een mens!
Dát waren ze alweer een tijdje niet gewend.
Paardenbloemen zijn er alweer,
de madeliefjes zijn ook volop aanwezig,
ik hoorde al wat gezoem.....
Ik heb de salie wat ingekort,
(oh die verrukkelijke geur)
de oude takjes van de munt weggehaald,
heel voorzichtig wat oude blaadjes
van de aardbei weggehaald.
De knoflook die ik 10-10 op 10
cm pootte staat er prima bij,
oh ik zag al wat jonge sla.
De lampionplant-stokjes
weggehaald, met nog al die
prachtige oranje besjes in de
vergane bloem.
De Maggiplant ontdaan van oud
look, en die laat zijn rode
kopjes ook alweer zien.
Heel voorzichtig ging ik te
werk, want ja, volgende week
vriest het misschien wel weer diep.
En nee ik maakte geen foto's
niks geen telefoon mee,
lekker los van alles
even geen wifi
geen afleiding.
Dát is voor mij ontspanning.
Dit was dus het voorproefje,
gelukkig worden de dagen
snel langer nu, kan ik van de
vroege morgen tot de late
avond naar buiten, de tuin in.
En er is nog genoeg te doen.
Ik wens je een heerlijke avond
Ada
tekening: Salie-Anne
maandag 20 februari 2023
Het giert in mijn mensenlijf
Verwondering
droefheid
blijheid
hoopvol
verdriet
onmacht
vloekend
koesterend
boosheid
huilen
schouder ophalen
lachen
tierend
agressie
zachtheid
verwachtingsvol
dragend....
En nog zoveel
meer emoties
gieren door mijn
mensenlijf
omdat het zoveel,
zó heel groots is
wat er gebeurt
waar we in leven
waar we in terecht
zijn gekomen
als mensheid
met elkaar.
Ik hoef het nieuws
niet te volgen
mijn lijf geeft mij
de signalen wel
dat het heftig is
dat het veel is,
maar soms ook
dat het goed is,
wil de mensheid
schoon schip maken
met het verleden,
zich verbinden
met de toekomst
dan zal alles in de wereld
opgeschud worden.
Hoop!
en hoopvol zijn
daar houd ik me
aan vast
wanneer al die
emoties gierend
door me heen gaan,
omdat ik weet
dat ik niet de
enige ben in dit
grootse proces.
We doen het SAMEN
in Licht, Liefde en Vrede
en voor degene die nu
de boosheid voelt
en dit uitdraagt
ook die dragen we in liefde
met elkaar.
Ik wens je een liefdevolle dag
woensdag 15 februari 2023
De storm die woedt
We zitten er middenin.
Midden in het hart,
midden in het Oog
van de storm
Moeder Aarde
en in de harten
van de mensen.
IJzig stil,
en innerlijk
veel onrust maar
ook veel vredige rust.
Onbegrijpelijk
hoe snel ons
innerlijke Zijn nu
zo snel kan veranderen
soms van minuut
tot minuut.
Duizelingwekkend is
het in het Oog,
rondjes tollend en soms
alle kanten opvliegend
en toch steeds weer
in de balans vallen.
In stilte vallen.
Midden in het Oog
van de storm,
met elkaar,
alle kanten opvliegend
en dan ineens....
zal de storm over zijn
zal hij gaan liggen.
En wij,
wij zullen verwonderd
om ons heen kijken
elkaar oprapend,
opbeuren,
troosten en nog veel meer
en dan.....
de handen uit
de mouwen steken
om het puin te ruimen
wat is ontstaan.
en om weer
opnieuw op te bouwen.
Hoe lang nog
zal het duren,
niemand weet het,
maar een storm
duurt nooit eeuwig,
die raast uit,
gaat liggen,
altijd.
Ook deze storm,
waar we nu met elkaar
midden in zitten.
Wees je bewust
van wat er gaande is,
voel, lees, zoek, vraag
en leer.
Want als de storm is
gaan liggen,
is jouw hulp ook
broodnodig.
En zal de storm zijn
veranderd in een
lentebriesje die
schoon waait
en groeizaam is.
En dat is zó hoopvol!
Ik wens je een heerlijke dag
Ada
mandala: "De Poort naar het Licht"
de tekst schreef en plaatste ik al eerder
dinsdag 14 februari 2023
Je verbinden met de Natuur
Je verbinden met de Natuur
kijken naar de standen van
de Zon en de Maan
en je koesteren in de
stralen van beiden.
energie uitstrooien
en waar we zomaar van
mogen mee-delen.
Je verbinden met de Natuur
met de Elementen
met vogels
met de ieniemienie
beestjes die soms per
ongeluk in je huis
terechtkomen.
Je verbinden met de Natuur
met de elfen,
feeën,
trollen
met de planten,
met zoveel meer
wat we soms niet
met onze mensenogen
kunnen waarnemen.
Je verbinden met de Natuur
is om te overleven in de
tijd die komt,
waar we nu al in zitten.
Voor mijn gevoel
is er geen andere weg.
De weg van Verbinding
vind je in de natuur.
Ik wens je een heerlijke buiten-dag
(of een heerlijke buiten-visualisatie)
Maak er iets moois van
Ada
tekening: "Merel en Magnolia"
maandag 13 februari 2023
Het sprookje van de Zon en de Maan
Het sprookje van de Zon en de Maan
en over de Avond- en Morgenster
Lang geleden ver weg aan de hemel sprak de Maan op een dag tegen de Zon: ‘Laten we het werk eerlijk verdelen,’
‘Hoe wil je dat doen?’ vroeg de Zon. ‘Nou, als jij nu alleen overdag schijnt en ik alleen als het nacht is. Dan krijgen we nooit ruzie.’
‘Mij best,’ zei de Zon. En ze hielden zich allebei aan hun afspraak. Keurig op tijd losten ze elkaar af. Als de Zon ging slapen, dan kwam de Maan op. En als de Maan haar werk had gedaan, dan begon de Zon te schijnen.
Ze deden allebei hun best dat zo helder mogelijk te doen.
Als er soms wolken waren, dan probeerden ze toch nog door de kiertjes te stralen.
En lukte dat helemaal niet, dan gaven ze de wolken nog gauw een zilveren rand. Ze konden tevreden zijn. Maar één ding was niet zo prettig. Ze zagen elkaar haast nooit. Een enkele keer, als een van twee iets aan de late kant was, ontmoetten ze elkaar. Maar daar hadden ze niet veel aan. Want wie te lang had doorgewerkt, was toch veel te moe om een praatje te maken.
‘Dit bevalt me toch niet helemaal,’ zei de Zon op een keer, toen ze weer eens een glimp van elkaar te zien kregen. ‘Och,’ zei de Maan, die bleek zag van vermoeidheid na een lange nacht haar plicht gedaan te hebben,
‘Het gaat zo toch goed, wat wil je nog meer?’ ‘Ik zou graag wat meer gezelligheid willen. Een beetje aanspraak, een beetje gezelligheid! Ik houd zo van warmte en vrolijkheid.’ zei de Zon.
‘Och,’ zei de Maan zonder veel overtuiging, ‘ik heb daar niet zo’n behoefte aan. Ik ben wat koeler van aard dan jij, denk ik.’
‘Ja, ja,’ barstte de Zon los, ‘jij hebt makkelijk praten. Ik doe mijn werk van ’s morgens tot ’s avonds in mijn eentje. En jij
hebt ’s nachts al je sterren om je heen.’ ‘Tja, dat is wel waar.' antwoordde Maan. 'Daar heb ik nooit zo bij stilgestaan. Maar wat zou je dan willen?'
‘Ik weet het niet.' zei Zon, 'als ik maar iemand had die me eens hartelijk goedemorgen en welterusten wenste, dat zou al heel veel schelen.’ ‘Zou je met me willen ruilen?’ vroeg de Maan. ‘O nee, dat nooit!’ zei de Zon beslist. ‘Het werken overdag is heerlijk!’ De mensen kijken al ’s morgens vroeg naar me uit.
Trouwens, de dieren en de bloemen ook.
Ze zouden me zo missen!’
'Ik zou, om je waarheid te zeggen, ook niet graag omruilen,’ zei de Maan. ‘Ik ben er nu eenmaal aan gewend om overdag
te slapen en ’s nachts te werken. En dan… ik denk, dat ik heimwee zou krijgen naar mijn sterren! Het zijn zulke stralende kleintjes!’ ‘Alles blijft dus bij het oude?’ vroeg Zon. ‘Ik zal er eens over nadenken,’ beloofde de Maan. ‘Nu ben ik te slaperig. Lieve help, wat heb ik een slaap!’
De volgende keer dat de Maan en de Zon elkaar weer ontmoetten, zei de Maan; ‘Als ik er nu voor zorg dat er altijd iemand is, die je goedemorgen en welterusten wenst. Denk je dat je het dan zou kunnen volhouden?’ ‘Ja, ik geloof het wel,’ zei de Zon. ‘Goed. Ik zal één van de sterren wat later dan de anderen laten ophouden met schitteren om jou goedemorgen te wensen. En ik zal een andere ster wat vroeger wakker laten worden om jou welterusten te wensen.’ ‘Dat is goed! zei Zon 'Maar daar mag je wel een paar flinke sterren voor nemen en niet van die kleintjes.’ ‘Dat is goed,’ zei de Maan. ‘Ik heb er twee, die heel geschikt zijn. Grote sterren met een bijzonder heldere glans.’
De Zon voelde zich vanaf toen niet meer zo alleen. De twee grote sterren wachtten hem trouw op om hem goedemorgen en welterusten te wensen.
Avondster en Morgenster noemde de Zon ze.
En zo heten ze tot op de van vandaag nog!
schrijver onbekend
gevonden op de site van OmaHeksje
zondag 12 februari 2023
Teken-Je-Mee januari februari 2023 alle uitwerkingen
Zes weken.
Tussen de opzet versturen en het inzenden van de mandala's.
Wát kan er veel gebeuren in 6 weken.
Werelden kunnen zo veranderen.
Levens die in de buiteling gaan.
De verhalen die veel van jullie meestuurden laten zien dat
in 6 weken tijd een wereld totaal op de kop kan gaan.
Ik heb stil de vele verhalen gelezen.
Keer op keer kwam terug.......
wat heerlijk om steeds weer terug te gaan
naar mijn mandala, om verder te tekenen,
en terug trekken in mijn eigen kleurrijke
wereld.
Dus bij het bekijken van de mandala's,
weet, dat er achter veel van deze tekeningen
een heel persoonlijk, soms droevig
verhaal schuil gaat.
En dan toch de rust kunnen vinden om
er de straling in te zetten die gevoeld
wordt tijdens het tekenen.
Steeds weer terug naar je eigen kern
waar het stil en goed is.
Ik wens jullie veel plezier met het bekijken van alle mandala's.
Allemaal gemaakt met de zeer eenvoudige opzet.
En kijk nou toch.
(de naam van de maakster staat boven de mandala)
Petra Laanstra
Tiny Wissema
Nicolette Kool
Hilda Sloot
Willemien Moerman
Petra Petersen
Nella Kloet
Carla van Rijn
Carla Scheide
Marjolein Lok
Karin Wesseling
Miryam Vaassen
Mirjam Wagenmans
Anneke van Veen
Karin Backus
Denise Stur
Anita de Rooij
Marjan van der Borg
Cokkie Minten (1)
Cokkie Minten (2)
Gea Goldsteen
Ank van Lier
Marijke Delfgaauw
Annelies Spang
Annelies Spang (2)
Ank Kloosterman
Anja van Beest
Rikie Fokkink
Marloes van Esterik
Margret van Galen
Janneke van Heijst
("Terug naar de essentie")
Henrike te Brake
Jacqueline Haspels
Greetje van der Veen
Cobi Schottert
Ans Sinkeler
Marianne Bult
Marjon Burghoorn
Laura Schuilenburg
Nicole Reijnders
Marian Wijnakker
Bea Jongman (1)
Bea Jongman (2)
Katja Boning
Tina van Dijk
Hanny Spang
Arja Meijer Wentzel
Hing Tie
Ada Bouman
Ingrid Kok
Neeke Beugelink
Anja Kusters
Joyce van der Vliet
Darline Levrau
Wietske Ennenga
Rita Heunick
Degenen die een mandala ingestuurd hebben, krijgen over ca. 2-3 weken
weer een nieuwe opzet in de mailbox.
En ik verheug me heel erg om het samen met oudste kleinzoon te gaan doen.
Hij heeft de opzet al gemaakt, en we gaan er samen een mooie middag van maken
om ze naar jullie te sturen!
Maaksters dank jullie wel allemaal voor al het moois en voor alle inspiratie!!
Abonneren op:
Posts (Atom)