Eikel-kindjes

 

Sssssst........sssssst

moet je even luisteren!

"Stil liggen wij te genieten

van de eerste winter-lente

zonnestralen.

De wind ruist zachtjes

door de grote eikenbomen,

waar wij de kinderen van zijn.

Verstopt onder een laagje vochtige,

zachte, bruingekleurde eikenbladeren

liggen we te wachten....geduldig.

Misschien duurt het nog wel een jaar.

Geeft helemaal niets,

we hebben de tijd.

Ondertussen kletsen we wat af,

daar onder die oude blaadjes.

We vragen ons af

"Hoe zou het zijn, om als grote eik

boven alle andere bomen uit te toornen?

Hoe zou het zijn?

Uit te kijken over de huizen?

Hoe zou het voelen om als eerste

de grote windvlagen op te vangen?

Of de kletsnatte regendruppels te voelen?

Hoe zou het zijn om een laagje sneeuw

te zien verschijnen op je takken?

We zijn zó nieuwsgierig."

Allemaal vragen die gesteld worden

door de Eikel-kindjes.

Ze liggen te dromen, daar,

onder een zacht bladtapijt...……

geduldig totdat het écht zomer wordt

totdat ze écht de groeikracht voelen ontstaan

om omhoog te schieten.

Nog even wachten Eikel-kindjes!

Het is nu nog steeds een beetje winter,

de lente komt vanzelf,

jullie tijd komt,

wacht maar af.

Voor nu,

klets nog maar even door.

geniet en droom

daar onder die zachte bladeren...….

Moeder Natuur wekt jullie, als het tijd is.

Ik wens je een heerlijke winterse lentedag

Ada

mandala: "Eikelkindjes"