Stil maar

 

Stil maar……
Onze wegen zijn al lange tijd gescheiden.
In de wereld die zo veranderde.
En energie zo anders werd.
Waar we ieder onze keuze móésten maken.
Omdat jouw weg de jouwe
en de mijne de mijne is.
 
Ik neem je mee in mijn herinnering
want de mooie goede momenten
vergeet ik niet, en heb er van geleerd.
Het fijne samenzijn, het gieren
van de lach, het grote verdriet
bij verlies. Het is er allemaal geweest.
 
We hebben het gedeeld.
Dat was een stukje van onze weg samen.
Nu zijn we beland op ons eigen stuk,
ik loop daar mijn eigen deel
maar neem de vriendschap die ik voelde
met me mee, maar onze wegen zullen
niet meer samenlopen.
 
Ik ben al mijlenver verder gegaan,
heb andere mensen ontmoet
gelijkgestemden die begrijpen dat
ik wel weg moest gaan van mijn oude pad.
 
Maar ergens diep van binnen draag
ik de herinnering, die neem ik mee,
mijn leven lang.
 
Stil maar……
onze wegen zijn al zo lang gescheiden,
we kozen alle2 onze eigen richting,
dat is goed, we konden niet anders.
Dat heet Leven.

mandala: "Reiken naar de Hemel"