Geschenken

 

Soms zitten in de kleinste dingen

de grootste geschenken verstopt.

De kunst is om het te zien,

maar ook om te aanvaarden.

Wanneer je je bewust bent van

wat er soms zomaar op je pad

neergelegd wordt,

kun je anders bekijken,

leer je anders kijken,

móét je wel anders kijken.

Geschenken, niet gehuld in papier

met een grote roze strik,

maar zomaar in zijn unieke staat

in het 'gewone' zijn,

in volle puurheid en eenvoud.

Dagelijks komen ze op je pad,

probeer ze te zien,

probeer ze te aanvaarden

en probeer de boodschap te ontrafelen.....

ik wens je een heerlijke dag

Ada

(de lampionplant die ontvingen wij samen met tomatenplanten die wij kochten van een kleine kweker......per ongeluk zat het plantje ertussen, het begon met 1 plant, nu jaren later hebben wij een heel bed van lampionnen, die overal in ons huis liggen nu de herfst komt, en die we weggeven aan iedereen die maar wil)

mandala gemaakt van lampionnetjes

Wedstrijd?

 

3D - 4D - 5D

Het lijkt een wedstrijd te worden.

Soms word ik er zo verdrietig van.

De hokjes die wéér aanwezig zijn

waar mensen in geplaatst worden.

Wát is het toch?

Om mensen in een hokje te willen plaatsen?

Wie beslist in welke fase van bewustzijn je bent?

Jij, als mens, met al jouw verbindingen met mensen

met situaties, met je verantwoordelijkheden?

Ik zie ze 'door de mand vallen', degenen die

vertellen dat het hoog tijd wordt om naar 5D

te gaan, om je bewustzijn te verhogen!

Want anders redt de mensheid het niet!

Het raakt me diep, omdat ik er van uit ga,

dat zoveel mensen op dit moment hun

best doen om te overleven, om te

dealen met alle onzekerheden die er nu zijn,

die het hoofd boven water proberen te

houden, op welke manier dan ook.

Ik denk dat steeds meer mensen gaan inzien

dat er zoveel meer is, maar een mensenbrein

heeft tijd nodig om te leren, om te verwerken.

En om het in het dagelijkse leven te integreren.....

Ieder een eigen weg!

Kijk naar de mensen,

kijk naar de weg die ze

lopen, en wanneer je denkt,

hé, kan ik je misschien ergens mee helpen,

kan ik je iets uitleggen?

Doe dat dan alsjeblieft.

Maar duw mensen niet in een hokje,

geef ze juist de vrijheid om te zijn

wie ze zijn, dáár zit de kracht in van ieder mens.

Hokjesgeest, ik ben er zeer allergisch voor,

laat mensen zijn wie ze zijn,

laat ze opbloeien in hun eigen kracht,

en weet je......ik heb het volste vertrouwen

dat we elkaar zullen dragen

naar de nieuwe tijd,

we gaan samen met elkaar,

ongeacht 3D - 4D - 5D,

We doen dit als mensheid met elkaar.

Laat je niet gek maken om jezelf

in een 'hokje' te laten plaatsen.

Laat het geen competitie worden!

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

mandala: Flower of Life

Levens-deuren

Zachtjes heb ik deze dagen levens-deuren dichtgedaan,

zodat er ruimte kan komen voor nieuwe dingen.

Wanneer je wilt meewerken aan de nieuwe wereld zullen

soms grondige stappen moeten worden ondernomen.

Je eigen energie hoog houden, niet meer meegaan

in de waanzin van de wereld, maar juist voelen wat het

goede is, waar de zachtheid in te vinden is.

Hinkelend in de ene harde waanzinnige wereld

en dan weer in de andere, zachte, liefdevolle wereld.

Als mens, tussen de mensen, schakel je de hele dag door,

van moment naar moment.

Wel heb je de keuze om in dingen mee te blijven gaan

of je eigen stappen te zetten en zeggen van 'ho, tot hier'.

Stappen zetten is soms pijnlijk, maar kunnen ook zo

bevrijdend werken, helend zijn, ruimte scheppend.

Zelf kies ik voor de stilte, zodat nieuwe dingen hun weg

kunnen gaan vinden in mijn leven.

Een dichte levensdeur is niet erg, want ik weet, uit

ervaring, dat er binnen nu en heel snel een nieuwe deur

open zal gaan, die me nog dichter bij mijn levensdoel

zal brengen, dichter bij mijn kern, dichter bij mijn Zijn.

In stilte wacht ik op de woorden, op de signalen,

ze zullen komen, ik weet vanuit volle overtuiging.

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

mandala: "Poort naar het Licht"

Keer naar binnen

 

Zoveel beelden die niet kloppen,

zoveel beelden die wel kloppen.

Berichtgeving wat zo verkeerd is

berichtgeving wat juist is.

Woorden die de plank zo mis slaan

woorden die de waarheid raken.

Luister naar je gevoel,

niet wat er gezegd of

getoond wordt.

Luister naar je gevoel

dát geeft het juiste weer.

Verwart het je?

Laat al die beelden los

Laat al die berichtgeving los,

laat al die woorden los.

Keer naar binnen.

Daar voel je de waarheid.

Dicht bij jezelf.

een heerlijk ingekeerd weekend gewenst

Ada

Huismus

Altijd al ben ik al een 'huismus' geweest, graag op onze eigen plek, 

de plek die zo is ingericht dat wij ons fijn voelen. 

Waar we ons thuis voelen. In deze bijzondere tijd, 

met een v***s wat de wereld beheerst, ben ik me 

nog meer ten volle gaan beseffen wat het betekent 

om een veilig, heerlijk thuis te hebben, 

waar je je kunt bewegen zoals jij wilt, 

waar iedereen welkom is, waar geknuffeld wordt, 

en gevierd wordt, waar vooral geleefd wordt.

Deze zomer realiseerde ik me, dat doordat we 

alle dagen thuis zijn (ook door de Meniere van Pieterman) 

dat alle dieren die hier in de tuin wonen, 

hier dus waarschijnlijk ook geboren zijn. 

De stelletjes vogels die je samen op het hek ziet zitten, 

de kleintjes die gevoerd worden door vader of moeder. 

Och, wanneer je de hele dag thuis bent, én oplet, 

zie je zulke kleine wondertjes.

En zo, kwam het idee, om de komende tijd, 

ook nog in de komende wintertijd, vogels te gaan tekenen, 

én me te gaan verdiepen in de leefstijl van deze vogels. 

Want ze leven zó dicht bij ons, sommigen die wekken je 

in de vroege ochtend, en sommigen hoor je in de donkerte van de nacht.

De huismus stond boven op mijn lijst. 

Ik heb me verdiept in... hoe ziet dit vogeltje er nu eigenlijk uit, 

goed letten op de details. 

Daarna ben ik eens gaan zoeken hoe ze hun leven verder inrichten.

Er wordt op jou gewacht

 

Weet je wel dat er op jouw Licht gewacht wordt,

denk maar niet dat je daar 'te gewoon' voor bent,

of dat je 'dat niet kunt".......

Ja, dat kun je wel, en er wordt op gewacht!!

Lief mens, je Licht is zo broodnodig.

Er zijn zoveel verschillende manieren om

dat Licht te ontsteken.

Door in gedachten je Licht laten schijnen,

door een kaars aan te steken met jouw intentie

een glimlach te schenken aan iemand onderweg

door even langs te gaan bij iemand die het nodig heeft,

door te delen, liefde, voedsel, kleding, of gewoon wat tijd.

Zoveel manieren om je menselijk Licht neer te zetten.

En er is zoveel om weg te geven,

zoveel waar anderen hun weg mee kunnen vinden,

door jouw schijnsel, door jouw warmte, door jouw toedoen.

Kom op, er wordt op gewacht, door de hele mensheid.

Begin er direct mee, op jouw manier. Strooi het rond.....

En stel je eens voor, wereldwijd al dat Licht.......

Wat een hartverwarmend gezicht!

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

Zet je Kracht in!

 

Weet dat we in een diep transformerende tijd zitten.

Alles, maar dan ook alles is aan het veranderen.

Wat vroeger vertrouwd was, is niet meer.

En we gaan mee in die stroom, of we willen of niet.

De vraag is alleen hoe ga je hier mee om?

Stroom je mee, of voel je verzet.

Zoveel mensen die zoveel prachtige

kennis en technieken hebben geleerd

over zelfheling, of om heling in te

zetten voor anderen.

Mijn gevoel zegt dat het NU tijd is om

bewust te worden wát we geleerd hebben

en om dat NU in te zetten,

daadwerkelijk te gaan gebruiken.

Reiki, yoga, voeding, Engelen, meditatie

edelstenen, bloemenremedies, creatieve therapie,

natuurwezens...….

en er is nog zoveel meer.

Zet dit in, waar je toen met verbazing over leerde,

de wonderen die je toen zag/voelde gebeuren......

soms is het allemaal zover weg gezakt.

De tijd is nu rijp om het weer op te diepen

en ermee aan de slag te gaan.

Gewoon thuis, in je eigen omgeving,

voor jezelf, voor je naasten,

voor alle levende wezens.

Kom op, Moeder Aarde én al bewoners heeft je nodig!

Laten we onze kennis en gaven inzetten

om hier een prachtige, vredevolle, liefdevolle,

gezonde en leefbare wereld te maken.

Ieder op zijn/haar eigen wijze.

We hebben het niet voor niets mogen

leren en de kennis tot ons genomen!

Kom op, laten we direct aan de slag gaan,

geen moment meer verspillen.

ik wens je een je een heerlijke dag

Ada

mandala: "Vrede"

Sterrennacht

 

Staand onder een hemel

vol sterren, vroeg ik het

Universum om de mensheid

kracht te geven, om door te gaan,

op het pad van vrijheid

wat nu gelopen wordt.

Staand onder de sterrenhemel

zag ik de vallende ster

voorbijschieten, eentje maar,

maar mijn hart

maakte een sprong van geluk.

Ik wist gelijk wat mijn wens zou zijn.

Staand onder de sterrenhemel

toen ik de ster zag vallen

heb ik gewenst om

Vrede en Verdraagzaamheid

onder de mensheid.

En nu op deze dag hoop ik dat je dag

vol Vrede en Verdraagzaamheid zal zijn.

Ada

mandala: "Sterrennacht"

Eigenheid

 

"Eigenheid is authentiek zijn

in je gedrag en houding.

Je leeft volgens je eigen natuur

zonder je overmatig te laten

beïnvloeden door anderen.

Je durft jezelf te zijn, je hebt

de moed om jezelf te laten zien,

ook je imperfecties en kwetsbaarheden.

Eigenheid ontstaat door opgelegde

levenspatronen los te laten,

en jezelf te accepteren.

Je bent open en eerlijk naar jezelf

en luistert naar je hart.

In contact met anderen blijf je

in contact met jezelf.

Eigenheid is de basis van Zelfvertrouwen"

De tekst is van Annelies Wiersma, en ik bewaar deze woorden

in mijn magische boek. Omdat ik vanmorgen daarin aan het werk

was, en deze woorden weer las, wilde ik het zo graag met jullie delen, omdat juist nu, in deze tijd gevraagd wordt door het Universum om juist nu je eigenheid te laten zien.

Misschien is het fijn om deze woorden wat vaker te lezen,

want jezelf zijn en blijven is een giga uitdaging, iedere dag weer.

Schrijf ze op, hang ze ergens waar je vaak komt,

en de woorden regelmatig kan lezen......

Persoonlijk verhaal

 

Mijn eigen verhaal........

Weet je waarom?

Ik iedere avond ga slapen met het H’oponopono?

“Het spijt,

vergeef me,

dank je wel,

ik houd van je”

Laat het me je vertellen…

November 2019……ik had al met enkele dierbaren gevoeld dat er ‘iets’ kwam, en dat het heel groots zou zijn…maar de vinger kregen we er niet op. Wat dan?

In dezelfde maand schoof ik aan, aan een tafel bij iemand die zoveel meer ziet en weet….ze vertelde me over Poseidon die ik bij me had! Huh…die zie ik bijna nooit bij iemand vertelde ze, ik dacht al… heb ik dat!

Verderop in het gesprek vertelde ze, dat heel veel mensen binnen korte tijd de Aarde zouden gaan verlaten, het worden er gigantisch veel. En tegen mij, en jij zult aan je tafel mensen vertellen, mensen kalmeren, mensen troosten. Poehhh.

Toen een paar maanden later het grote wereldgebeuren rond een virus plaatsvond, vielen bij mij nog niet echt de kwartjes, griep, immuumsysteem, ik ben niet zo bang uitgevallen. De beelden van mensen in witte pakken raakten wel, maar meer niet. Toen eind 2020 zogeheten vaccinaties in zicht kwamen én er steeds meer over bekend werd, over inhoud etc. toen werd het voor mij steeds helderder. Dát raakte wel.

Mijn voelsprieten hadden vanaf het eerste moment gevoeld dat dingen niet klopten (gelukkig met zo heel veel meer). We hebben gedeeld, verteld, geschreven en nog eens gedeeld, in de hoop, dat mensen in zouden zien dat heel veel niet klopt(e). We werden verbannen op plekken, ook op social media, we kregen rare namen, werden in elkaar geslagen, nou niets was te gek, waarom dat toch alles? Te dicht bij de waarheid komen?

En nu, weer een aantal maanden verder, is het zover, nu komen steeds meer de berichten binnen over overlijdens die niet te verklaren zijn, vreemde klachten….bijwerkingen van de spuit? In onze directe omgeving komen de berichten binnen van mensen die zomaar uit het niets oogklachten hebben, bloeddruk helemaal van de leg, en nog erger soms zomaar dood neervallen. En dan huil en huiver ik……zou het toch echt zo zijn?

Ook ik heb de wijsheid niet in pacht, maar ik heb zorgen, heel grote zorgen. En vraag ik me steeds af, heb ik niet genoeg gewaarschuwd, was ik daarin niet helder, mensen die me altijd na stonden, stuurden een mail……blijf gezond, neem die spuit. Och weet je, het deed zo’n zeer, mensen hebben dus echt nooit begrepen hoe ik/wij hier in elkaar zitten. Ik die altijd werk met reiki, kruiden, stenen, met zelfondersteuning.

De mensen die zeiden….neem die spuit, maakten zelf graag gebruik van de reiki die ik stuurde……zucht het niet begrepen zijn, dát doet zeer. Het voelen dat er iets groots kwam, het verteld worden over het grote verlies van vele mensen……heb ik niet genoeg verteld, gedeeld, uitgelegd…….Nu kunnen velen niet meer terug met een prik, wat erin zit? Niet veel goeds, wat de toekomst zal brengen? Niemand die het weet.

Daarom zing ik voor het slapen het H’oponopono, voor iedereen die ik niet heb kunnen bereiken met mijn zorgen, voor degenen die niet wilden snappen, maar ook voor mezelf, omdat ik wist, maar blijkbaar niet iedereen heb kunnen bereiken. En ja ik weet, iedereen zijn/haar weg…….maar of iedereen voor deze weg gekozen zou kiezen met de wetenschap van nu?

Mijn zorgen…..ik neem ze mee door de dag, ik leg ze in de avond neer, en zing, omdat ik anders geen leven meer zou hebben, niet meer zou kunnen slapen.

Ik teken met mijn kleurpotloden het Licht, omdat ik weet dat het Licht door zal breken, dat het Licht alle waarheid naar boven zal brengen.

Daarom….in de avond het H’oponopono en de kleurpotloden, die mijn Licht willen laten schijnen, soms voelt het als mijn ‘overleving’.

ik wens je een heerlijke avond (en kijk je mee naar de vallende sterren?)

Ada

(en nog steeds zoek ik een antwoord over Poseidon wát die te vertellen heeft....)

Ga je het nu zien?

 

Ga je het nu écht zien?

Ga je het écht begrijpen?

Dat alles in het Leven vergankelijk is?

Er absoluut geen garantie op 'voor altijd' is?

Dat vriendschappen, banen, relaties,

of wat dan ook altijd tijdelijk zijn?

Een moment in de tijd deel je

met mensen, met dieren,

Je deelt de liefde, de zorgen,

de blijheid, het verdriet.....

noem maar, maar het gaat

altijd voorbij.

Is dat erg? Als je je vasthoudt

en vastbijt in iets wel ja.

Maar als je mee kunt stromen

met dat wat komt of gaat

kun je veel meer in overgave

leven, meegaan met wat is!

We zijn allemaal mensen of dieren

kwijtgeraakt in dit leven,

soms eigen keus,

soms door de overgang naar

de 'andere zijde',

soms omdat het samen

niet meer paste.

Maar ben je ze echt kwijt,

nee, ze gaan mee in je hart.

Omdat ergens het moment van delen

is geweest, waar je van

leerde, waar je blij van werd,

wat je sterkte,

wat je liet groeien.

Het moment van verdriet of boosheid

van verlies of laten gaan,

ook daar leerde je van,

ook dat draag je mee in je Zijn.

Ook daar zit de kern

van liefde in.

Geen enkel mens op deze wereld

wordt hiervan gevrijwaard,

het hoort bij het menszijn!

Het samenzijn, het verlies,

het verdriet, maar ook de blijheid.

Wanneer je op die manier in het

leven staat, zó naar het leven

probeert te kijken,

gaat er een nieuwe wereld

voor je open, gaat de hemel

voor je open.

Liefde voor alles wat

is én was,

dat neem je voor altijd

mee in je hart,

dat neemt niemand je af,

dat is van jou!

Koester het.

Ik wens je een liefdevolle dag

Ada

Krachtkaart gaat naar.......

 

Wauw.....wat een mailtjes kreeg ik na mijn oproepje om een kaart weg te geven.

Dankbaar voor alle lieve woorden, maar ook dankbaar
voor al het vertrouwen wat jullie gaven in jullie soms zeer persoonlijke berichtjes. 

Soms over jezelf, soms over een dierbare, en ook soms een beetje beschroomd. Want voor jezelf vragen, och het soms zo lastig.

Vanavond ben ik er voor gaan zitten, en heb een naam getrokken......

Bea Jongman, de kaart gaat naar jou! Gefeliciteerd!

Weten jullie.....ik zou naar iedereen een kaart willen sturen, voor kracht en ondersteuning.  Want oh wat is het nodig bij de mensen. Maar ik denk dat er binnenkort weer een kaart voorbij komt die uit mag vliegen. Schroom niet om dan weer mee te doen, want iedereen heeft evenveel kans.

Iedereen die meedeed, dankjulliewel!

Lathyrus

 

“Knippen Ada, heel veel knippen.

Des te meer bloempjes zullen er zijn”.

Mijn moeder, die helemaal niets met tuinieren had

(haar uitspatting was 1 geranium in de zomer )

maar och dát heeft ze

me wel meegegeven.

Lathyrus, ieder jaar weer, staan hier overal mini-vaasjes

met deze zalig ruikende bloempjes.

En ja ze had gelijk, er zijn er iedere dag

heel veel om te plukken.