200 blogs.....als dank een eenvoudige mandala-opzet voor iedereen

Hé, wat grappig, toen ik vanmorgen op mijn blog keek, zag ik dat er intussen 200 blogs van mijn hand zijn verschenen, zoveel al? Ik heb bijna nooit een vooropgezet plan als ik een blog ga schrijven, als vanzelf komen de woorden, en kunnen de tekeningen uit mijn enorme archief er zo bijgeplaatst worden.

Zoals ik vaak aangeef, ik schrijf over mandala's en het dagelijkse leven om te inspireren. Met name over de mandala's omdat het werken ermee zo prachtig is, en zo verrijkend voor je leven kan zijn. Zoveel mensen die menen niet te kunnen tekenen......nou echt wel, iedereen kan tekenen. We hebben allemaal een gave om met potlood of kleurpotlood vormen op papier te zetten. Het heeft te maken met het idee dat het niet mooi zal worden. Tja en in onze maatschappij moet alles mooi en perfect zijn, nou dat is het echt niet!

Mandala's teken je voor je eigen ontspanning, verdieping, voor je eigen ontwikkeling en vooral voor je eigen plezier. Wanneer je naar kinderen kijkt, zie je nog de onbevangenheid waarmee getekend of gekleurd wordt. Waar zijn wij het kwijtgeraakt? Nou dat is hetgene wat ik doormiddel van de mandala bij veel mensen wil terughalen. Door met een passer, een liniaal, en simpele vormen aan de slag te gaan. En je jezelf te verrassen....

De teller van de blogs staat dus op 200, en dat komt door jullie! Alle lezers die reageren, of waarvan ik weet dat ze er zijn.......(de lezersaantallen komen soms boven de 300 uit per dag, heus niet alle dagen maar toch...) omdat ik weet dat er gelezen wordt, én dat er dus een behoefte is aan inspiratie. En daarom schrijf ik.......en deel ik.

Maar omdat ik verrast was over het aantal van 200 wil ik vandaag een opzet aan jullie allemaal geven. Ooit gebruikt voor het teken-je-mee project, maar nu dus voor iedereen beschikbaar. Heel simpel van opzet zodat iedereen ermee aan de slag kan gaan.

Hier komt de opzet:

zoek het midden van je papier,

zet een cirkel van 2, een cirkel van 3, een cirkel van 7
én een cirkel van 10 cm, allemaal gemeten op de liniaal.

deel de buitenste cirkel in 10-en (dmv een gradenboog 360:10=36)

zet als in voorbeeld, de lijnen A-B en A-C

en herhaal dit bij en naar alle punten

teken op deze manier de mandala vol met punten,

als je het goed op papier hebt gezet, ontstaat onderstaande vorm.

Ik wens jullie veel tekenplezier.....

en nogmaals dank jullie wel voor het lezen en reageren op mijn blogs.....

Samen onder de vlaggen......

Terwijl heel Nederland oranje kleurt, vieren Pieterman en ik iets heel anders.......lang, lang geleden besloten we onze innige vriendschap om te zetten in een huwelijk, op deze dag! Ik weet nog dat ons dorp vlaggen droeg, het gaf me toen al een bijzonder gevoel om onder een haag van vlaggen door te rijden..... Nog steeds worden op onze trouwdag de vlaggen uitgestoken, en wij grappen altijd, leuk he dat iedereen meeviert.

Jaren samen hand in hand, wel steeds onze eigen wegen en richtingen kiezend, maar altijd samen en weer uitkomend bij elkaar. Rijk gevoel hoor. Waar later ook nog een meisje bijkwam, die nu samen met haar gezin ook stukken meelopen.

En denk maar niet dat het altijd vlekkeloos verloopt, nee, we leren dag in dag uit met en van elkaar. Hier rammelen de dakpannen nog steeds wel eens.........lijkt me ook heel gezond, de relatie wordt gewoon weer even ge-her-ijkt.

Maar gegroeid zijn we, samen. Van jongelui, die zelf een weg aan het zoeken waren......lopend door het leven, met mooie en minder mooie zaken. Maar wat is het fijn en heel bijzonder, dat we vandaag een taartje kunnen eten en vieren dat we lang geleden trouwden. Samen groeien in een leven, hand in hand, we zijn er dankbaar voor.

“Leven is groeien – en steeds weer bereid zijn
om al het oude los te laten; want alleen zo
leren wij het; open te staan en te blijven
voor de beweging van de geest.

Leven is gevoelig worden
en gevoelig blijven voor wat voorbij
de grens van het zichtbare ligt.

Leven is ervaren wat je opdracht is
en die dan vervullen met verwondering.
Alleen zo leef je de liefde, leer je liefde te zijn……

(uit het boek: “Kijken met de ogen van je hart”)

Ik wens jullie allemaal een fijne Koningsdag

Op blote voeten.....

Oei, na dagen op mijn blote voeten en met blote armen in de tuin te hebben gelopen........heb ik nu weer sokken en een lekker vest aangetrokken. De weersovergang voelt zo groot.......ik vind het altijd lastig hoor. Een jasje aan, of nee, toch maar zonder. Intussen vormen zich in huis ook stapeltjes met wat extra kledingstukken......een shirt zonder mouwen, een kortere broek......zomerschoenen.......
Maar ik heb vandaag maar weer alles in de wasmand gestopt of in de kast gehangen. Ik denk dat het de komende dagen niet zo heel warm gaat worden, dus vooraan de kapstok hangt mijn zomerjas weer paraat. Het lijkt dat de zomer-explosie weer even voorbij is.

Op dit moment waait het hier heel hard, de tuin lijkt vol bloesemsneeuw te liggen. De appelboom stond zo mooi in bloei, bijna alles is alweer weggewaaid......pffffff.......en wordt er weer ruimte gemaakt om de appeltjes te laten groeien. Ik heb al gekeken, als iedere bloesem een appel wordt, dan zal er in de herfst veel sapjes en moes gemaakt moeten worden. Een heerlijk vooruitzicht, maar nu nog maar niet aan denken, eerst genieten van de zomer die komt.

Vandaag zal er hier regelmatig, tussen alle bedrijven door, getekend worden.......met zonnige kleuren. Tja als de zon zich niet wil laten zien, zorgen we zelf wel voor zonnigheid. Door de met kleurpotloden te werken.....heerlijk vooruitzicht....

Ik wens je een heerlijke woensdag, met de hoop dat de zon zich nog regelmatig zal laten zien....

(de mandala is gevuld met lotusbloemen, met voeten (die ons altijd maar dragen) die getekend werden met een soort glitterverf.......niet te zien hier, maar ze glanzen je in het écht tegemoet)

Zomer-explosie......

Zomaar, bijna uit het niets, is de 'zomer' losgebarsten. In een paar dagen tijd bloeien de appel- en perenbomen hier in de tuin, de eerste jonge vogels worden al op het randje van de dakgoot gevoerd door hun moeder. Vlinders, waar je 2 weken geleden nog naar moest zoeken, dwarrelen veelvuldig door de tuin. Lammetjes, lijken haast geen lammetjes meer, maar halfwasjes. De koeien dartelen helemaal niet meer in wei, maar grazen rustig en loom in de 'zomer'zon. Zijn alweer helemaal gewend aan het buitenzijn.

De magnoliaboom die ik vorige week nog beschreef met zijn prachtige witte bloemen, is bijna groen. Heb al emmers witte versieringen van de boom opgeruimd......gelukkig hebben we kort maar krachtig kunnen genieten van de schoonheid van de bloemen. De beukenhaag is al helemaal de weg kwijt. Terwijl er nog zoveel bruine ritselende blaadjes van vorig jaar aanhangen, barst daar tussendoor prachtig fris groen uit de knoppen. Duif en merel hebben beiden een nest in de haag gemaakt.....nog zó goed zichtbaar, maar over een paar dagen zullen de kraamkamer-nestjes verstopt zijn achter heldergroen blad.

In de tuin hier was het gisteren waterballet. Emmers met water......klein kinderserviesje, pannetjes en wat lepels en bakjes. En wat een lol.......gewoon op blote voetjes door het gras........haha de plannen voor het badje opzetten en een hut bouwen waren al heel snel gesmeed. Maar nee kinders, nog maar even wachten........het ís nog geen zomer. Moeilijk uit te leggen gezien de temperatuur, en er was enige overredingskracht nodig kan ik zeggen.

De kleine mandala maakte ik al twee weken eerder, ik noemde hem "Universum", maar ik vind eigenlijk zomer-explosie nu een betere naam. Gezien de pollen die nu rijkelijk uit worden gestrooid (ik merk het vooral hier aan Pieterman.....die proest wat af)....

Ik wens jullie fijne dagen in de hoop dat jullie kunnen genieten van de zomer-explosie.

Getelde uren.....

Tussen de tuin-bedrijvigheden door, vind ik het ook fijn om even te tekenen. Even een andere houding aannemen. Van het grovere tuinwerk naar het verfijnde handwerk. Na een tijdje ondersteboven hangend tussen de planten, kan ik juist een aan de tekentafel mijn rug weer even rust geven.

Tekenen doe ik nooit zo lang achter elkaar. Voor mijn is lijf niet goed, maar ook is het fijn om regelmatig (letterlijk en figuurlijk) afstand van je tekening te nemen, zodat je weer met een frisse blik naar je mandala kijkt. Ineens kom je tot de ontdekking dat je iets anders wilt.......of door de tekening gewoon te draaien 'zie' je iets anders ontstaan. Of is de kleur nét niet wat je wilde.

Zelf teken ik uren en uren aan bijvoorbeeld een klein kaartje, misschien wel 5 tot 6 uren.  Ooit heb ik eens uitgerekend hoe lang ik tekende over een chakramandala op 50 x 50 cm.  Een briefje bij de mandala bewaard, en daarop de uren/minuten bijgehouden hoe vaak ik aan zo'n mandala werkte. Natuurlijk zal het niet exact zijn, maar bij deze grootte ben ik ca. 50-60 uren bezig.  Om laag over laag te werken.......steeds weer een nieuwe kleur creërend, maar ja, zoveel uren in dezelfde houding zitten  gaat mij echt niet lukken. Dus in die tijd heb ik me écht geleerd, regelmatig afstand te nemen van mijn tekeningen én mezelf die frisse blik te gunnen. 

Dus zo is de combinatie ontstaan om in de tuin te werken.......en af en toe naar mijn tekentafel te gaan om verder te tekenen. En als straks de zon hoog en warm zal schijnen, ga ik ook met de potloden aan de gang. Binnen óf buiten. 

Hoe lang doe jij over een tekening? Misschien is het leuk om het ook eens bij te houden?

Ik wens je in ieder geval een heerlijke woensdag.

Onder de bloeiende magnolia......

Daar onder de bloeiende magnolia, werden de verhalen verteld. Er werd gehuild, gelachen, gedeeld, de bekende duwtjes in de rug uitgedeeld, maar waar vooral in respect en liefdevol naar elkaar werd geluisterd.

Ik had haar opgehaald op het station....... oh wat heerlijk om elkaar weer te zien (het was té lang geleden weer), de treinmachinist nam met een brede grijns mijn bedankje in ontvangst "Dank je wel dat je mijn zusje bracht...."!
Hij stak vrolijk zijn hand op en gaf het signaal om weer verder te rijden.

En wij, wij praatten wat af, dronken koffie en thee, aten samen..........och zo heerlijk, altijd komen we tijd te kort. Té veel te vertellen, té veel willen laten zien. 

Onder de bloeiende magnolia, in de heerlijke lentezon, trokken we de kaarten, en zijn wij gaan tekenen en kleuren. Soms is het leven zó goed, zo fijn......en een prachtige herinnering heb ik daar op papier gezet.......een kleine sluiertekening, naar aanleiding van de kaart die ik getrokken had: "Vertrouwen".

Vertrouwen in de toekomst, in de tijd die komen gaat. En in de wetenschap dat er een diepe vriendschap is, waar ik altijd kan huilen en lachen........en waar ik ook altijd het duwtje zal krijgen, liefdevol.

Ik wens iedereen zulke dierbare momenten........

Wereld in Vrede.......

Wereld in chaos, lijkt het. Maar wat is waar en niet waar? We worden overspoeld met informatie, maar is het soms desinformatie? En hoe lang is dat al niet gaande?
Juist in deze tijd, worden wij mensen, écht geacht, na te denken, over wat je voorgeschoteld krijgt door nieuwsbronnen.....ga écht bij jezelf te rade, klopt dit allemaal wel, voel je hart.......

Zoveel mensen schrijven over deze tijd waarin we leven, even zoveel boeken zijn er ook al over déze tijd geschreven. En steeds moet je je denk ik, als mens, én mensheid afvragen wat is waar? Ondanks dat we beschikken over zoveel nieuwsbronnen, alles is gekleurd wat we te zien krijgen. Altijd gekleurd door de ogen van.........En alles draait om geld en macht. De mensen die de oorlog prediken, ze worden door hordes beveiligers beschermd en afgeschermd, en de gewone mens...........mag als schietschijf fungeren. Mag de klappen opvangen.

Is de mensheid er niet klaar mee, ja natuurlijk! Wordt er naar ons geluisterd? Nee!

Is het daarom niet hoog tijd om als mensheid de vredesenergie, op welke manier dan ook, in te gaan zetten. In vrede en liefde, voor de mensheid in het algemeen, voor de buurman naast je.......voor alles wat leeft op Moeder Aarde én voor Moeder Aarde zelf. We hebben zoveel kracht in ons om juist NU het tij te gaan keren. De mensen zijn er klaar mee. Ieder mens wil vrede. Wil niet dat zijn kind in oorlogsgeweld omkomt, pijn lijdt.......nee we willen rust en vrede, en vooral liefde. Bedenk dat de oorlogmakers zelf nooit het doelwit zullen zijn.

foto gevonden op internet

Ga werken vanuit het hart, met de meest prachtige energieën die wij als mensen hebben geleerd, de leringen die vaak door overlevering van vroegere tijden tot ons zijn gekomen. En die nu, juist nu, ingezet mogen gaan worden. Noem het maar op, zoveel prachtigs hebben we geleerd.. Zet het in, gebruik het, als we die krachten samenbundelen, in eenvoud en liefde........wordt het gevoeld, en het zal het kwaad geen overwicht meer hebben. En ja, de liefde zal écht gevoeld worden. En ja, jij kunt ook meedoen.......

Ik wens je een prachtige energievolle en vooral liefdevolle zaterdag...........blijf bij jezelf en strooi wat liefde rond........

Mijn geboortedag......

Ze gaven mij de plek waar ik geboren mocht worden, hun genen zijn soms zó zichtbaar in mijn Zijn, mijn lijf en mijn gezicht. Ik draag exact de rimpels van mijn vader, ha terwijl ik een kopie lijk van mijn moeder. Ze gaven me de plek om veilig op te groeien, waar ik de mens mocht worden die ik wilde zijn, in alle vrijheid en respect. De man die ik koos voor het leven….ze waren zo blij met hem………en later met het kleine meisje wat ons leven kwam verrijken.

Nu, vandaag, terwijl ik mijn geboortedag vier, zijn ze zo dicht bij me. Misschien wel meer dan anders……als ik vandaag in de spiegel kijk, de rimpels zie én mijn grijze haren, dan weet ik, ik draag een stuk van die 2 lieverds bij me, altijd, ieder moment in mijn leven.

Vandaag een dag om te vieren én een dag vol herinnering. En als er straks kinderarmpjes om me heen worden geslagen om me te feliciteren, dan weet ik dat ze een moment héél dichtbij zijn, ze door de sluier heen er even bij zijn.

En wat ook heel bijzonder is, ook onze schoonzoon viert vandaag zijn geboortedag......toeval?

Een hele fijne dag gewenst....

Over hout kloven en zonnestralen.....

Gisteren werkten de weergoden mee, in ons geval helemaal. We hadden een tuindoe-dag gepland. En nee geen leuke bloeiers poten, nee het échte werk. Hout kloven. De hele winter heeft onze houtkachel gebrand op heerlijke blokken hout, maar ja soms moet de voorraad weer aangevuld. Het hout lag er al, maar moest nog op het goede formaat gemaakt worden. En zoiets doe je niet even 'tussendoor', nee daar moet je echt de tijd even voor nemen. Zaterdag 7 april stond gepland voor hout kloven.

Zelf startte ik eerst de dag met te schrijven over Zonnestralen die ik iedereen toewenste......en oh wat een lieve reacties kreeg ik daarop, zo hartverwamend! Heb gisteren vaak aan al die mensen gedacht die niet in staat zijn, om tijdens zulke lentedagen buiten te zijn, om welke reden dan ook. Daarom voelde ik me gisteren dubbel en dwars dankbaar en gelukkig, dat ik met zware blokken hout mocht sjouwen (Pieterman klooft en ik berg op in het houthok). Terwijl de buizerd boven ons scheerde, de fazantenhaan gewoon naast ons stond, de citroenvlinders volop dartelden, en de magnolia openging. Ja écht, in de ochtend waren de knoppen nog dicht en aan het eind van de middag waren ze helemaal opengesprongen. Jubel!

Dus hoe heerlijk kan het zijn, om met je lief de hele dag buiten te werken, lol te hebben, en af en toe elkaar aan kijken van au, doen jouw spieren ook zo zeer? Vandaag gaan we nog even verder..........we zijn bijna klaar.......nog een paar honderd kilo te gaan, en ligt de nieuwe wintervoorraad hout klaar.

Gelukkig gaan we eerst de lente en zomer in......dus de houtkachel zal veel meer rust krijgen. De houtblokken mogen drogen in het houthok, en hoe leuk, het eerste roodborstje zag ik gisteren al op inspectie bij het hout. Ik denk dat er tussen de blokken eerst nog een kraamkamer (of 2) gemaakt gaat worden. Vogels die tussen de blokkent een nest gaan bouwen en daar hun kinderen op laten groeien. Kortom, we hebben wel aan onze wintervoorraad hout gewerkt, maar eigenlijk hebben we ook nog even 'een slaapkamer in elkaar gezet".

Straks de tuinkleren weer aan, en nog een paar uur aan de gang. Genieten van samen- en buitenzijn.

Vanuit Twente wens ik jullie een heerlijke ZON-dag.


(deze kleine mandala tekende ik op een stukje tekst uit een boek, wat ik eerst uitscheurde, opplakte en daarna werd er op getekend)

Gebed voor mijn Engel

Gebed voor mijn Engel

Jij, die mij omhult met liefde
Jij, die wijsheid in mij neerlegt
Jij, die mij zoveel beter kent
dan ik mijzelf,
ik dank je voor je trouw, je geduld
je warmte en de tedere leiding
die jij mij geeft.

Moge wat jij leest in mijn hart
je inspireren op jouw weg.
Moge het onbegrip en de onwetendheid
die mij zo vaak vervullen, je
niet weerhouden in jouw liefde
voor mij en de weg die ik ga.

Moge alle Engelen samen
en het Licht uit het Universum
je dragen en verlichten
op jouw weg. En moge mijn liefde
voor jou een klein lichtje
op jóuw weg zijn.

Moge God je zegenen! overdenking van Hans Stolp

mandala: mijn Engel

kleine update teken-je-mee 28

Voor alle tekenaressen die dit keer meededen aan het project, ik kan vertellen dat ik vanmorgen weer een prachtig bedrag heb over kunnen maken naar Norma € 115,00. Super. Helaas enkele mensen zijn vergeten het geld over te maken, willen jullie dit alsnog doen? Dan maak ik ook nog over naar de Stichting.

En wat een prachtige reacties kwamen er voor ons allemaal binnen, maar het allermooist vind ik nog dat er met zoveel passie is getekend én dat er zoveel processen bij zovelen in gang werden gezet, mede door het tekenen, en misschien hebben jullie ook nog wel gewerkt met de affirmatie van Louisa Hay.

Hier op tafel liggen alle spullen al in gereedheid voor de nieuwe 'opdracht'....ik hoop m over een paar dagen weer te versturen. 

Ik wens jullie een heerlijke woensdag.......

Teken je Mee 28

De hunkering naar de Lente is te zien in de vele mandala's die dit keer weer werden ingestuurd. Dansende vliegers, lieveheersbeestjes, bloemen, zaden, zoveel mensen gaven aan, ik verlang naar de Lente, ik wil kleur en leven in mijn mandala aanbrengen.

En ja er werd zelfs met paasei-folie gewerkt, ik hoop dat je die mandala kunt vinden.....

Keerpunten...........

zoveel mensen lopen nu op dit moment, op een weg met kruispunten......en gaan de wegen inslaan die op dit moment nodig zijn. Om hun bestemming te vinden.

De Camino zal gewandeld worden, mensen die dierbaren missen, óf er wandelen gemiste mensen weer ineens terug de levens is, mensen die ziek zijn, of juist aan het genezen zijn, vriendinnen die samen mee tekenen en elkaar in het teken- én levensproces ondersteunen. Iemand schreef dat ze zelfs misselijk was geworden van al die strakke lijnen.........overnieuw beginnen........en ja toen kwam háár mandala tevoorschijn, in al zijn glorie.

Want nogmaals, een mandala tekenen is niet zomaar iets tekenen, er zit zoveel meer diepgang in.

Dus wanneer je de mandala's gaat bekijken, weet dat er achter heel veel potloodstreken

zoveel meer schuil gaat dan alleen maar een tekening.

Ze zijn vanuit een hartproces gemaakt....

Ria Hesselink

Neeke Beugelink

Ans van Hout

Caroline Adriaanse

Willemien Moerman

Karin van de Langenberg

Nicole Ottevaere

Mireille Klein Woolthuis

Ada Hink

Annelien van Hoef

Marianne Galjema

Mariëlle Dobbels

Trudi Schoenmakers

Reneé van Ravenhorst

Tiny Jong

Katja Boning

Ina de Waal (en Bobby)

Ans Erkens

Annelies Spang

Ada Bouman

Petra van der Wee

Joke van Asperen

Jannie van Fulpen

Marloes van Esterik

Esther Dufornee

Nel Leber

Dinie Nijenhuis

Jacqueline Haspels

Lydia Visee

Sonja Jacobi

Mirjam Kleinebuul

Renée Leijser

Ans Thole

Jacqueline Hollegien

Ingrid Kok

Joyce van der Vliet

Petra Kuivenhoven

Elly Versluis

Nicole Reijnders

Mirjam Wagenmans

Anja Kusters

Anja Kramer Ras

José Dienaar

(na een lang ziekbed heeft José de tekendraad weer opgepakt,

wél even haar eigen vorm gemaakt, maar wel met enorme wilskracht,

dus ik plaats m graag)