Even een tekenmoment zomaar
op deze zondagmiddag……….Moederdag (voordat de kinderen 'binnenstormen'). Denkend aan mijn eigen moeder……..een moeder
die je ieder kind op deze wereld toewenst, liefdevol, zorgzaam en vooral mijn
vriendin. En ik weet dat er zoveel anderen aan hun moeder denken die overgegaan
zijn, naar een andere dimensie, maar die nog zó in je hart wonen, en soms
gewoon nog bij je dagelijkse leven horen, omdat je voelt dat ze aanwezig zijn.
Maar mijn hart gaat ook zó uit naar alle kinderen op deze wereld,
die helemaal géén moeder hebben. Natuurlijk, ieder mens wordt uit een vrouw
geboren, maar of het dan ook altijd een moeder genoemd kan worden? Kinderen die
weggedaan zijn als oud vuil, verkracht zijn, verkocht zijn, vernederd zijn, verwaarloosd
zijn door hun éigen moeder.
Wanneer je veel met mensen, in mijn geval, vrouwen, werkt, weet je
dat in sommige gezinnen het helemaal niet fijn is. Waar soms de meest afgrijselijke
dingen gebeuren, en waar de kinderen, nu volwassen, nog steeds op zoek zijn
naar de vraag waarom? hield mijn moeder gewoon niet van me, niet een greintje
liefde? Waar mensen die in een warm en liefdevol gezin opgroeien vaak helemaal
geen weet van hebben………..dat, ja ook moeders, soms afgrijselijke monsters
kunnen zijn.
Daarom voor iedereen met een liefdevolle moeder, koester haar gewoon.
Niet overdreven, niet door de commercie gedreven, nee gewoon oprecht vanuit je
hart…en nee het hoeft niet alle dagen, maar denk soms met een warm gevoel aan
haar, laat eens weten dat je om haar geeft.....
En laten we proberen ‘de kinderen’ die opgegroeid zijn zonder
moeder, een warm hart toedragen en laten we ze leren dat er wél zoveel
liefdevolle moeders (en vaders) zijn…..laten we gewoon zorgen voor elkaar, ook
voor de kinderen zonder moeder………
Ik wens iedereen een fijne zondag………
Dank je...
BeantwoordenVerwijderen