Ik zoek juist de stilte, deze laatste dag van het jaar.......

Terwijl hier rondom ons huis carbid en vuurwerk zal worden afgeschoten, zoek ik juist deze dag de stilte op. Een beetje rommelen in huis (een wasje, een beetje opruimen) en tekenen. Pieterman buigt zich samen met onze buurman over de bakpan met oliebollen, en kan ik hier binnenshuis mooi het jaar afsluiten met de potloden en papier.

Gevoelsmatig heb ik eigenlijk niet zo heel veel met oud- en nieuw. Omdat in mijn beleving ieder moment een nieuw moment kan betekenen, je mag en kan ieder moment iets nieuws in werking laten treden.....natuurlijk een nieuwjaar is bijzonder, maar eigenlijk is ieder moment in een leven bijzonder. Maar je kunt er gewoon niet al-tijd bij stil staan.....daarom is het fijn, wereldwijd met zoveel mensen een nieuw jaar in te luiden, met de hoop en de boodschap: we gaan het beter doen, we gaan méér dit, we gaan minder dat.........

Zo'n dag als vandaag is het voor mij ook een terugblik, op wat is geweest.......in dit jaar, mijn lief en ik hebben prachtige dingen en minder leuke dingen meegemaakt, ook dat hoort bij het leven. Maar het is fijn op een dag als vandaag het Leven te vieren, samen te zijn........in de wetenschap dat het voor zoveel anderen zó anders is vandaag. Daarom branden hier vandaag de kaarsen in huis, voor alle mensen die verdriet hebben om het gemis, het verlies van een dierbare, of waar ziekzijn een grote impact op levens heeft.

Daarom keer ik juist op deze laatste dag van het jaar wat naar binnen, om te gedenken.......en om 00.00 uur, dan proost ik mee, met alle buren hier, met mijn lief........en vieren we het Leven, het moment dat we hier zijn......en gezond zijn, en sturen we Licht en Liefde de wereld in, wij (Piet en ik) doen dat niet met vuurwerk, maar vanuit onze harten, pats....boem......daar gaat het Licht, naar iedereen die het nodig heeft........

Ik wens je een heerlijke oudjaarsdag..........en een geweldig en vooral gezond 2018........laten we het kleurrijk maken met elkaar......een hele dikke kus van mij, voor jou........

Manifest tegen onverdraagzaamheid.......

Wat prachtig dat ik dit vanmorgen weer onder ogen kreeg.......van Hans Stolp, zo mooi......en nog steeds is het oefenen, veel oefenen...........

Manifest tegen onverdraagzaamheid en (religieus) fanatisme

Ik beloof ernaar te streven om het vertrouwen te bewaren in ieder mens, in christen, jood, islamiet of wie dan ook, en ik beloof mij niet aan de angst voor wie of wat dan ook gewonnen te geven.

Ik beloof ieder mens te eerbiedigen in haar of zijn religie en hem of haar met respect tegemoet te treden.

Ik beloof bruggen te bouwen tussen mensen en geen muren op te richten die hen verdelen.

Ik beloof dat ik mij niet schuldig zal maken aan een bot cynisme, aan respectloze eerlijkheid of aan een hooghartige gelijkhebberij. Maar ik beloof dat ik in ieder mens en in iedere overtuiging een facet van de ene waarheid zal trachten te zien.

Ik beloof dat ik zal binden en niet zal scheiden,
dat ik zal liefhebben en niet veroordelen,

en dat ik in ieder mens het licht van God zal zoeken.


Hans Stolp

Ik wens je een fijne dag.......

mandala: Hologram Vergeving

Be patient........

"You know great things are coming
when everything seems to be going wrong.

Old energy is clearing out for
new energy to enter

Be patient!"

auteur: onbekend

mandala: "Chaos"

Over onze traditie met kerst....een Broeder bakken....

Ik wilde het jullie al eens eerder schrijven......het heeft niets te maken met een getekende mandala, maar wél over een mandala van het leven, over een recept wat al jaaaaaarenlang in de familie gebruikt wordt..........

Het wordt een Broeder genoemd (misschien is er iemand die het ook kent?). Mijn moeder maakte ieder jaar (het recept kreeg zij weer van haar moeder?) alleen met Kerst, dit beroemde brood van haar. Het was een ritueel in huis, weet ik nog, mijn moeder zette alle ingrediënten klaar, mijn vader 'mixte' alles met zijn sterke handen door elkaar. Ik zie nog de gespannenheid op hun gezichten of het allemaal wel goed zo gaan, absoluut niet te veel melk, anders werd ie te dun, en zeker niet te weinig dan zou wel erg zwaar op de maag liggen.

Een traditie die ik altijd, ieder jaar, in ere heb gehouden. Nu mijn beide ouders niet meer bij ons zijn in dit leven, geeft het altijd weer een extra dimensie, om nu, met Kerst, dit ook weer voor de kleinkinderen te maken......dit vind ik een cirkel van het leven.

Dus deze dag wordt er hier weer een Broeder gebakken.........de krenten en rozijnen staan al te wellen, straks de andere ingrediënten erbij, oven aan, en bakken maar........wél met enkele aanpassingen hoor, niet meer in een grote braadpan, waar hij uuuuuuren op een kookstel stond te garen, nee nu in een cakevorm, in de oven, waar de baktijd veel korter van is, maar de geur én de smaak helemaal hetzelfde zijn gebleven, en oh a, omdat ik geen gluten eet, maak ik de Broeder van rijstemeel (en een beetje wijnsteenbakpoeder), ook heerlijk.

natuurlijk het recept:

500 gram rijstemeel (of zelfrijzend bakmeel)
3 á 4 eieren (hangt af van de grootte)
melk
wijnsteenbakpoeder 1 eetlepel (bij zelfrijzend bakmeel hoeft dit natuurlijk niet)
beetje zout
250 gram krenten
250 gram rozijnen
roomboter

krenten en rozijnen laten wellen, alles door elkaar doen (melk even kijken dat ie niet te dun wordt). Vorm bekleden met boter..helft beslag in vorm, dan daarop nog meer roomboter en daarna rest van het beslag, en als laatste nog meer roomboter (tja het is niet een slank recept)....3 kwartier op 60 gr in de oven, daarna 1 uur op 160 graden.


op Kerstavond eten wij dus weer een stukje broeder, zoals vroeger, maar wel met aanpassingen van nu, met andere mensen, maar wat prachtig zijn tradities.

Heerlijke dagen gewenst, met jullie eigen tradities.......heel veel liefs.......

Yule en het Kerstfeest

Yule, het Lichtfeest, de nacht is op zijn langst, de dag is op zijn kortst.
We mogen tot inkeer komen in deze donkere dagen, om daarna weer voluit de komst van het Licht te mogen vieren. Vieren dat de dagen weer iets langer gaan worden.

In onze tijd in het hier en nu wordt Kerstmis gevierd....óók de komst van het Licht, in de vorm van een klein, maar oh zo groot mens Jezus.......alle verhalen eromheen, waar of niet waar, of net iets anders verteld, toch is het voor mij een verhaal van hoop, hoop dat mensen zich met elkaar zullen gaan verenigen, op elke manier......en als je goed kijkt, zie je de verschuiving al plaatsvinden, wereldwijd, alles wordt uitgezuiverd, mensen gaan zich bij elkaar aansluiten, en dat vind ik hoopvol.

En zo aan het einde van het jaar, wil ik jullie allemaal uit het diepst van mijn hart bedanken, voor al jullie support, hier op mijn blog, of op Facebook. De verhalen die jullie soms vertellen (in vertrouwen), alle berichten die 'geliked' werden, of gedeeld. Ik vind het heerlijk om mijn mandala's/tekeningen met jullie te delen, als inspiratie.........en over de manier waarop ze soms ontstaan. En ik op mijn beurt geniet ook weer van jullie inspiratie, ideëen en verhalen en soms heel praktische vragen. 

Ik wil jullie en al jullie dierbaren prachtige dagen wensen, en mijn gedachten gaan ook zeker uit naar alle mensen die het niet zo fijn en gezellig hebben deze dagen, die juist nu gemis of verdriet extra voelen.

Er kan nog heel veel verteld worden.......maar ik doe het gewoon op deze manier, fijne dagen gewenst met Licht en Liefde, draag zorg voor elkaar, luister naar elkaars verhalen en vooral GENIET!!

een warme, liefdevolle groet voor jullie allemaal.....

Kerstkaarten schrijven.....

Yep, ik ben nog van het type kerstkaarten schrijven...........want volgens mij vindt iedereen het fijn een kaart in de brievenbus te vinden, dus ja, ik schrijf in deze dagen nog heel wat kaarten weg. Lijsten met namen, maar mijn adressenboekje staat ook vol met doorhalingen, nieuw huis, nieuwe relatie, tijdelijke woning, soms overleden. Maar gelukkig er zijn ook mensen.........die wonen al meer dan 30 jaar op hetzelfde adres.....het geeft zo'n vertrouwd gevoel. De adressen weet je bijna uit je hoofd......zo vaak is er al een kaart die kant opgegaan.........anderen die staan wel 4 keer of meer vermeld mét iedere keer een nieuwe straatnaam, postcode en stad of dorp, en ook nog wel eens met een nieuwe partner.........of juist zonder.

Toen begin dit jaar mijn computer helemaal vastliep en er niets meer aan te doen was, was ik blij dat ik nog van het ouderwetse soort mens ben, die er een adressenboek erop nahoudt. Inderdaad met strepen, krassen en doorhalingen......maar toch, voor mij wel een constante factor.

Dus deze dagen ligt onze tafel vol met kerstkaarten, enveloppen, adressenboek, postzegels.......en een pen. En ik zit te pluizen, wie wel dit jaar en wie niet (ook zo iets geks, maar ja, er gaan en komen mensen in je leven.......en soms is een vriendschap of verbinding bijna helemaal over)......niets aan te doen.  Wil niet zeggen dat je ze vergeet........nee.....maar er zijn zoveel mensen in je leven waar je een tijd mee gedeeld hebt, soms lang en soms heel kort en intens........maar om nu werkelijk iedereen een kaart te sturen, nee dat gaat zelfs mij (als fervent kaartenschrijfster) te ver. Maar ja......dan zit ik toch weer te denken, zal ik er toch nog niet even een sturen........en voor je het weet ligt er uiteindelijk een hele stapel. Mooi zo, goed voor posterijen......en mensen zijn vaak weer blij een kaartje op de mat. Ik vind het ook wel bij kerst horen.....want bij al die namen die voorbijgaan in mijn boekje, zie ik ook weer de gezichten,  de verbindingen...... van soms heel lang geleden......maar de herinneringen blijven en worden zo, aan het einde van jaar weer opgehaald......en zijn mensen ook weer wat dichterbij. Morgen gaan ze op de bus, maar ik weet zeker, er komen altijd nog weer wat kaarten achteraan.

Ik wens je een heerlijke avond........misschien wel schrijvend...........

Moeder en kind..........

Ze werden vorig jaar rond deze tijd op papier 'geschetst'....een kleine uitwerking en daar bleef het bij. Zo vaak kwam ik de tekening tegen......en bleef in mijn hoofd hangen. Wat moest ik er toch mee. Eind vorige week ging ze roepen, met sommige mandala's heb ik dat, die gaan dan in mijn hoofd zitten en willen er niet uit, totdat ze af zijn. Dus ook met deze tekening.....in een periode waar ik zelf zo druk was, wilden ze dus duidelijk op papier.

Het werd laat avondwerk, een paar avonden, tot bijna middernacht werd er getekend en gesluierd. Ze wezen als vanzelf de weg hoe het er allemaal uit moest komen te zien. Het groene kleed voor de moeder (hart chakra), de paarse doeken voor het kind (hoger bewustzijn), de goudgele aureolen, de 7-ster (het heilige getal), de groene vormen (die voor ontwikkeling staan). En dan uiteindelijk de druppels......die staan voor het mystieke, voor datgene wat wij vaak niet kunnen waarnemen.

Kortom, na een jaar geduldig gewacht te hebben, mochten moeder en kind 'het Licht' zien, op mijn stukje papier.......en ik ben er blij mee. Voor mijzelf staat deze mandala symboliek voor een vol jaar, waarin ik zelf mocht leren en groeien op zoveel vlakken. Misschien wilden ze daarom nog een jaar wachten om zich te laten zien......moest ik zelf eerst groeien........en daarna deze mandala uitwerken. De mandala voelt voor mij als zachtheid en koestering.

Ik wens jullie een heerlijke zondag..........misschien roept jullie tekening ook wel vandaag........

Listen to yourself.....

Listen to yourself…..

If your body is telling you to avoid certain food and eat more fruits and veggies, do it.

If your gut feeling is telling you to distance yourself from certain people and get closer to those who have a positive aura to them, do it.

If your heart is telling you to travel, quit the job, start this project, spend more time in nature, take a break, read this book, be with that person, go for it.

Your higher self knows what’s best for you,
so don’t ignore the message……….

schrijver: onbekend
mandala: Ho'oponono gebed 2

Winterdag.....en sneeuwvlokken

Sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden………..kindermondjes vallen open van verwondering……..Ooooma oooooma, het sneeuwt…Die kinderlijke verwondering, zo intens, zo mooi, waar zijn wij, volwassen, het bijna allemaal kwijt geraakt? Het één zijn met het moment, geen zorgen voor morgen……maar heerlijk spelen met alle fantasie die kinderen tot hun beschikking hebben. En er is maar zó weinig voor nodig…..een stukje papier wordt een cadeau, een legoblokje dient als telefoon.

Wat een rijkdom als je keer op keer in het gezelschap van jonge kinderen mag verkeren, ze laten je de wereld zien, waarvan je in je diepste nog weet, van ja, zo was het, maar in het ‘grotemensenleven’ raakt het zoek.
Onze oudste kleinzoon, die gisteren hielp met het opzetten van onze kerstboom, zag ik ‘gezichten trekken’ in de kerstballen…..zo leuk, zo herkenbaar ook, omdat ik van vroeger nog weet, hoe leuk en gek je gezicht eruit gaat zien in de ronding van een kerstbal.

De onbevangenheid……en zeker zo rond de Kerstdagen zie je weer de verwondering bij het zien van de kerstboom, de kaarsjes, het houtvuur…….de eerste sneeuwvlokken van het jaar…………

”Probeer het vast te houden kleintjes…..geniet van de momenten, maak het tot prachtige herinneringen in jullie harten………..de rest van je leven zal je hieraan terugdenken, later als je groot bent…….en jij weer de verwondering weerspiegelt ziet bij jouw kinderen…..wanneer de eerste sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen……..en wanneer je naam geroepen wordt……”…..

Ik wens jullie een heerlijke winterdag…..

Hoop, het Licht komt binnen.......

Een druilerige middag, wind en regen, lampen en kaarsen aan, de houtkachel roodgloeiend........een moment om te tekenen........ik laat mijn potloden gewoon maar gaan........geen geometrie dit keer, maar zwieren en zwaaien........noem het altijd een beetje 'flodderen' op papier.

Langzaamaan zie ik ontstaan wat ik al een tijdje voel......het Licht. Tussen het groen en blauw, als basis, kreeg ik sterk het gevoel om met wat geel te gaan werken en een klein beetje oranje, en dan ontstaat als vanzelf het Licht.........tevoorschijn komend uit het niets.........zo lijkt het.

Ervaren jullie het ook? Dat steeds meer dingen gemakkelijker en lichter worden. Alsof het Licht uit alle hoekjes en gaten tevoorschijn komt.......en dan bedoel ik niet de kaarsen en lampen die we in deze donkere dagen aandoen, nee het echte Licht, vanuit de mensen, vanuit alles wat leeft.......net alsof er zoveel rust is, tussen alle chaos en gedoe door.....of ben ik het alleen. Mijn gevoel is dat we op een keerpunt staan, een moment van kantelen.......en dat we de goede, vredige kant op gaan vallen......naar een beter en fijner leven, met elkaar......als mensen, maar met alles wat leeft hier op Aarde, en vooral met Moeder Aarde zelf.

Ik voel en zie het bij het tekenen, wat bijna altijd intuïtief is, het mag allemaal ontstaan, het komt als vanzelf......een paar maanden geleden schreef ik al, mijn tekeningen / mandala's zullen vanaf nu met Licht gevuld zijn. Dit vind ik een prachtig voorbeeld. Zomaar gemaakt aan de tekentafel, terwijl buiten de storm raast (letterlijk en figuurlijk), is het hier binnen Licht en rustig.......

Hopelijk voelen jullie dit ook op het moment........ik wens het jullie vanuit het diepst van mijn hart toe......

Voor de kraam van "Troost en Blijdschap".......

Zondagmiddag oh, als jullie nu een kijkje konden nemen op mijn ‘tekentafel’, die is nu gevuld met computer, printer, snijmachine, inpakzakjes, en veel, heel veel uitgeprinte kaarten…….met zonnen en Engelen erop…….

Over 2 weken is hier in Reutum een Kerstfair....…waar een klein dorp zó groot in kan zijn. Een dorp wat in deze dagen gevuld gaat worden met heel, heel veel lieflijke lichtjes…..”Reutum in het Licht”, hoe geweldig is het om zo’n dorp te mogen wonen. “Mijn” Engelen zijn zo blij dat ze straks uit mogen vliegen hier op de kerstmarkt…..en ik heb ze niet alleen getekend……….nee ik heb een hele serie vilten Engelen gemaakt…..die allemaal straks een eigen weg gaan…..én zo leuk, ze zijn allemaal anders geworden…..(en er zijn er nog 'in de maak').

Een kraampje wat gevuld zal zijn met "Troost en Blijdschap"………heel klein en fijn…….maar helemaal zo eigen, van mij. Alles zelf bedacht, uitgewerkt, getekend en gemaakt, de tekeningen zelf gedrukt, zelf ingepakt, ook de engelen krijgen een mooi zakje……..en straks mag ik ze zelf meegeven aan de kopers…die ze waarschijnlijk ook weer uit zullen laten vliegen. Wat een heerlijk werk mag ik doen, zo in het klein………maar zo helemaal met mijn eigen energie….

Dus......wanneer je 16 december hier in de buurt bent, dan zou ik zeker een kijkje komen nemen, misschien gewoon een goede reden om dit prachtige stukje van Twente te komen bewonderen.........en al dat Licht wat hier hangt tot je te nemen........

De échte geschenken........

"Als je wilt dat de wereld
liefdevol en mededogend wordt,
wordt dan zelf liefdevol en mededogend.......

Als je de angst in de wereld wilt verminderen
verminder dan je eigen angst........

Dat zijn jouw geschenken die jij de wereld kunt geven.......'



Ik wens je heerlijke 'pakjesdagen'.......

tekst: schrijver onbekend
mandala: blauwe kristal

Het allerlaatste madeliefje van dit jaar.......

Vandaag begon de laatste maand van het jaar. Een schitterende dag, hier onder aan de Zonneberg. De dag begon met een stralende zon, die langzaamaan wat milder werd......en ik was heerlijk buiten met de kleinkindjes. Blaadjes vegen, potten wegzetten, met de hark en de bezem aan de gang, trekkertjes weer naar buiten..en oh....daar werd een madeliefje gesignaleerd, onder een dikke natte stapel blaadjes........zo blij waren ze, oma kijk een bloempje.........een madeliefje zei ik......het werd uiteindelijk verbasterd tot een mamaliefje (vind ik een heel mooi woord voor het kleine witte bloempje).

De speurtocht werd voortgezet, en jawel, de tuin bleek nog meer schatten te verbergen......ook eikeltjes......die eigenlijk voor de eekhoorn zijn, maar we hebben netjes in de tuin aan meneer Eekhoorn gevraagd (uiteindelijk werd er geroepen) of wij er een paar mee mochten nemen (ik zie dan in gedachten 'onze' eekhoorn heel hard ja knikken).

Een zalige buitendag.......wat een cadeau, zo mooi, die kan de meneer met de witte baard echt niet in een schoen afleveren, dit zijn de presentjes door het Leven gegeven. Binnen met rode wangen, duimen in de mond, bij de houtkachel en ik weet zeker dat ze vannacht heerlijk zullen slapen.....dromen van eekhoorns.........eikeltjes, mamaliefjes.......en heel veel plezier.......

Toen ze een uurtje of wat geleden wegreden.........zong mijn hart......"Zie de Maan schijnt door de bomen".........de maan begeleidde ze naar huis............naar een heerlijke nachtrust.........

Ik wens jullie een heerlijke avond.......

Hoe mandala's soms ineens ontstaan......

Wanneer ik workshops of cursussen geef, werk ik altijd alles eerst helemaal tot in de puntjes uit. Meten, meten, schrijven en nog eens meten. Zodat wat doorgegeven mag worden, ook helemaal klopt en dan is het natuurlijk ook voor mezelf een hele uitdaging om tekeningen uit te werken. Maar soms heb ik het gevoel ik wil iets anders........een wensenlijst met allerlei technieken is er altijd wel. En de meeste materialen zijn ook wel in huis. Omdat ik gewoon wéét, daar wil ik nog eens mee gaan werken. Soms ligt het wel een jaar, of soms wel jaren in de kast. Verleidelijk te wezen, in alle kleuren van de regenboog.

Zo ook toen ik misschien wel 1 1/2 jaar geleden een set van het merk Amsterdam acrylverf tegenkwam, in de meest prachtige kleuren. De set lag te wachten tot.......ik afgelopen week een workshop in ronde vormen gaf. Eerst alles uitgewerkt 'gewoon' op papier met potloden. Maar deze vorm nodigde uit tot meer. Ik had nog wat canvasdoeken liggen en jawel het werd een stipwerk, met als ondergrond aquarelverf. De stipjes werden gezet, met let op, de voorkant en de achterkant van een satéprikker. Aquarel en acryl heb ik qua werking niet echt in mijn vingers, maar soms is het 'spelen' ermee al voldoende. Ik mag zeggen, het nodigt uit tot meer experimenten........na de feestdagen weliswaar. De dagen zijn nu vaak met heel andere dingen gevuld.

Zelfde vorm als het gestipte canvas, maar net weer anders

Het grappige is dat onze oudste kleinzoon het schilderijtje zag staan en er meteen aan ging voelen...zo bijzonder.....de kinderen van deze tijd willen alles voelen.......Oma? mag ik ook? Hij tekende met sjablonen een paard, koe en tractor....en die werden ook gestipt.....net weer even anders, maar er werd weer iets nieuws creatiefs in werking gezet.

Misschien heb jij ook nog wel ergens verstopt in een kastje heel mooi materiaal liggen waar je niet zo vaak mee werkt........misschien toch leuk om het eens op te zoeken en tijdens deze regenachtige dagen gewoon eens te proberen wát het materiaal kan en doet.

Ik wens je een heerlijke dinsdag.........

Greater is coming.......

"God says:

"The reason some people have turned against you and walked away from you without a reason, has nothing to do with you.

It is because I have removed them from your life, because they cannot go where I'm taking you next.

They will only hinder you in your next level , because they have already served their purpose in your life.
Let them go and keep moving. Greater is coming..........."

says The Lord...........

wat een prachtige troostrijke gedachte........ik wens je een mooie zondag.....

Blaadjes.......

Stevige wind en regen hebben ervoor gezorgd dat er hier bijna geen blaadjes meer aan de bomen hangen (alleen de beuk, die houdt nog even vol én vast). Eind november, het werd tijd, de bomen wachten rustig, de zaden zijn gezaaid, nu rustig de wachttijd in, tot volgend voorjaar, wanneer de zon Moeder Aarde weer zal verwarmen.

En hier scharrelen de merels en mezen tussen de gevallen bladeren waar een weldaad aan voedsel te vinden is….de oneindige cyclus…en wij, wij mogen ervan genieten…en er een voorbeeld aan nemen………..de rust, de overgave, het weten…volgend jaar begint het allemaal weer opnieuw!

Ik wens je een heerlijke herfstdag………

Met welke kleurpotloden werk jij?

Regelmatig krijg ik de vraag met welke potloden ik kleur. Omdat ik iemand die ben die erg 'product-trouw' is, kleur ik al jarenlang met dezelfde soort potloden.

Toen ik zo'n 20 jaar geleden begon met kleuren, gebruikte ik eerste de oude kleurpotloden van onze dochter........daarna kocht ik een doos van Bruynzeel, de kinderkleurpotloden. Kosten: 10 gulden, en daarvoor had je een blik (met kabouters erop) met 36 kleuren.

Bij Arina (van Wijnen) leerde ik om kleuren te mengen (gewoon met potloden) , het zogenaamde sluieren zodat je werkelijke alle kleuren en tinten zelf kunt maken. Alleen was wel de 'voorwaarde' dat je goede mengbare potloden moest gebruiken. Hier vind je alles over de 'sluiertechniek'...

Tja en al snel werd er een doos Karisma potloden aangeschaft. Wanneer je tijden met kinderkleurpotloden hebt gewerkt en daarna overstapt op een 'betere' soort, dan merk je het verschil wel. Ik was zó blij met deze prachtige doos.......maar oh oh wat braken ze snel, ze hoefden maar te tikken op je tafel, en het stiftje was gebroken. 

En uiteindelijk verdween dit merk van de markt. Intussen had ik al wat Lyra, Stockmar en Yorik potloden gekocht..........en toen was ik verkocht, en ik teken daar nog steeds mee. Wat een geweldige potloden, ze variëren van hard naar wat zachter. Doordat ze dikker zijn dan 'gewone' potloden liggen ze heerlijk in je hand, en de praktijk leert mij, dat mensen met reumatische klachten deze heerlijk vinden om mee te werken. Als je dikkere potloden aanschaft, denk er dan aan ook een goede puntenslijper te kopen.

 

Maar als ik dan de vraag krijg met welke potloden kleur jij? Dan vertel ik welk merk ik gebruik, maar zeg er altijd bij, dat het zo persoonlijk is......houd je van wat zachtere stiften of juist harder.....welke prijscategorie past beter in je portemonnee (ook zéér belangrijk toch). 

Prachtig is het dat je werkelijk overal (goede) kleurpotloden kunt kopen, toen ik begon, moest je ze met een lampje zoeken. Heerlijk dat het nu zomaar voorhanden is. 

En internet heeft natuurlijk de meest uitgebreide markt, daar kun je werkelijk alles kopen. Mijn advies is wel, koop niet gelijk zo'n enorme prachtige goed gevulde doos (oh en het is zó verleidelijk), maar koop er eerst een paar in de kleuren waar je vaak mee werkt, zodat je kunt 'voelen' hoe ze werken.......want ik heb vaak gehoord, jammer van die prachtige doos, maar ik werk er nooit mee, ze zijn niet fijn.

Ik herinner me een moment dat iemand me opbelde vanuit een winkel...…"Ada ze zijn nu afgeprijsd....." ik zei koop er nu eerst een paar (en oh ja ik snap de immense verleiding)...helaas ze kocht de grote doos. En later vertelde ze, ja je had wel gelijk, ik werk er niet fijn mee. Jammer voor zo'n prachtige doos tik je snel € 150,00 voor weg. Hetzelfde geldt voor papier, dat is ook zó persoonlijk!

Dus het enige advies wat ik kan geven, wanneer je bij een winkel bent, en ze verkopen kleurpotloden los, koop een kleur (of een paar) waar je blij van wordt, en ga ze thuis proberen. Je zult snel genoeg het verschil van werken gaan bemerken, en zo leer je ook je materiaal kennen en ook wat je fijn vindt.

Uiteindelijk is dit het 'rest'resultaat van jaren tekenen, stompjes, die ik in een prachtige Engelenpot bewaar, om te laten zien, dat het werken met kleurpotloden helemaal geen dure hobby hoeft te zijn, omdat je minimaal potloden verbruikt.

Ik wens je een fijne zoektocht naar heerlijke kleurpotloden!

Liefde en vriendschap.....

Zoals waterdruppels de oceaan vormen,
zo kunnen wij door onze vriendschap 
een oceaan van vriendelijkheid vormen,

De wereld zou er anders uitzien
als we leefden
vanuit liefde en vriendschap voor elkaar.


Mahatma Gandhi
mandala: 'voor Tina'

Staak je pogingen maar.......

"Staak je pogingen maar om los te laten,
je hoeft helemaal niets los te laten.
Loslaten kun je niet ‘doen’, onmogelijk!

Hoe meer je iets probeert los te laten,
hoe meer je er aan vast komt te zitten.
Maar als je bereidt bent de dingen
die je graag los zóú willen laten, totaal te ervaren…….
Dan zullen ze jou loslaten".


tekst: Erik van Zuydam
Mandala: Ada - Kundalini Energie


Ik heb deze tekst al eerder gedeeld, maar steeds wanneer je dit leest en nog eens leest……worden dingen helderder en helderder…………

Daar boven op de Zonneberg......

Het weer buiten lonkte, oh ja, de ramen konden wel gezeemd worden, de bladeren geharkt.....nog zoveel andere bezigheden in de tuin konden gedaan worden, maar mijn hoofd zat zó vol. Zó vol van al het nieuws, wat werkelijk als een sneltrein over de wereld wordt uitgestort, het nieuws wat over elkaar heen buitelt, en waar iedereen dan ook zijn of haar mening weer over heeft.........Mijn hoofd zat vol van al het leed, al het onterechte.......zoveel dingen waar een mens met een gezond verstand, volgens mij, gewoon niet bij kan......

Gelukkig heb ik door de jaren heen geleerd, dat al het leed van de wereld niet alleen op 'jouw' schouders gedragen hoeft te worden. Jij alleen kan de wereld niet veranderen maar wel met elkaar.........en dat zie je gelukkig overal, wereldwijd gebeuren. Mensen die wereldwijd de handen ineen slaan........op ieder vlak........och ik het hoef het allemaal niet te benoemen........als je goed kijkt zie je dat de wereld, de mensheid opgeschud wordt, alles, maar dan ook alles wordt uitgezuiverd. Alles wat niet goed, rechtvaardig of eerlijk is, zal midden in het Licht komen staan.......en het zal gezien en herkend worden. Dát is op dit moment gaande in wereld.

Daarom liep ik vanmiddag hier de Zonneberg op........een hoofd vol.......maar wetende dat er zoveel manieren zijn om Licht in de wereld te brengen. Shawl om, wandelschoenen aan, en erop uit. De zon liet flauwtjes wat zonnestralen zien (op de Zonneberg....wauw).....en ik......heb mijn grote Lichtbol boven mijn hoofd aangezet, zodat er zoveel mogelijk Licht de wereld ingestuurd kon worden......mijn handen straalden alle kleuren van de regenboog uit.......en ik liep maar door. Vergezeld van zoveel vogels, die kwetterend over me heen scheerden, of die een eindje verderop in de weilanden gingen zitten. Mijn hoofd werd leeg.......leeg van alle zorgen, ze waren uitgewaaid, daar op de berg.

Terugkomend in ons dorp, kwam de heerlijke geur van een houtkachel me tegemoet, wat een warm welkom.......rode en koude wangen.......een leeg hoofd, in de wetenschap dat het Licht zijn weg zal gaan vinden, wat uitgestrooid werd, daar boven op de Zonneberg......

Loved......

"There is something inside you,

that is thousands of years old.
Too old to be captured in poems
Too old to be loved by everyone.

But loved deeply by a chosen few".......

tekst: N. Gill

De meest eigenwijze mandala ooit.....

Soms overkomt het je (mij eigenlijk doorlopend), je wilt een mandala gaan tekenen.....je hebt 'iets' in je hoofd......je gaat aan de slag, en bij de eerste streken van je potlood, lijkt of iemand anders je hand vasthoudt.......het loopt niet lekker, gummen en nog eens gummen, nee, het komt er niet op zoals je bedacht had.

Door de jaren heen heb ik zovéél mandala's getekend, ontelbaar intussen. Maar deze kleine mandala sloeg alles. Niets werd zoals ik het wilde, de indeling ongelijk (kun je het zien?) de kleuren gingen hun eigen leven leiden, de vormen klopten niet......

Dan komt voor mij het moment van 'overgave', zo van nou dan maar niet. Dan 'kladder' ik nog maar een beetje door, we zien wel. Ik maak zo'n mandala dan ook wel af, want ik ben uiteindelijk zélf de uitdaging aangegaan om dit op papier te zetten.

Maar deze mandala stak met kop en schouders boven het 'eigenwijze' uit.....deze ging gewoon zijn eigen gang, en ik moest me maar aanpassen (iets wat ik zeer moeilijk vind...)
.
Ik deel dit, omdat ik weet, hoe er soms 'gestreden' wordt met een tekening, om die niet wil doen 'wat jij wilt'. Probeer door te zetten, niet verscheuren, maak af wat je in gang hebt gezet........en kijk gewoon wat er gebeurt. Zoals een wijze tekenjuf van me ooit zei: 'het enige wat het je kost is een stukkie papier (en dat dan op plat Utrechts.....)

ik wens je een heerlijke zondag, met misschien de tekenpotloden op tafel......

Kunst

Kunst

Het is een kunst balans te vinden.
Ik, die ander, geven en nemen.
Onderscheid te maken tussen
Vasthouden en Loslaten.

Het is een kunst om, voluit mens te zijn
die volop leeft en toch de luwte zoekt
om bij te tanken, kracht te vinden.

Het is een kunst om zonder angst te aanvaarden
dat leven niet altijd balans is.
En Gods wonder te zien door alle chaos
van tegenstrijdigheden heen.

schrijver onbekend
mandala: 'Chaos'

In vogelvlucht.......en over tevreden- en dankbaarheid

Soms overvalt het diepe gevoel van dankbaarheid én tevredenheid……samen kunnen zijn met mijn lief, omdat er gezondheid is…….er iedere dag gegeten kan worden, een heerlijk dak boven ons hoofd………..kinderstemmen die regelmatig in ons huis de boventoon voeren……..armpjes om je benen (omdat ze nog zo klein zijn hihi)………zoveel lieve mensen in onze omgeving......

En als je zo af en toe even in vogelvlucht naar je leven kan kijken zal je zien, dat zeker niet alles goed is…..en dat zeker niet alles gegaan is zoals je wilde (of zoals je je voorgesteld had). Maar het leven geeft altijd weer een draai waarin je de mogelijkheid krijgt om gelukkig te zijn…..om je tevreden te voelen……..Soms is het wrikken en nog eens wrikken, maar ineens valt alles dan ook weer op zijn plek.
Die mogelijkheid biedt het leven……….en is aan jou om het te zien, en aan te nemen en het goede voor jou ermee te doen. En dan dankbaarheid en tevredenheid te kunnen voelen.

Deze week kreeg ik van iemand, wiens man zó ziek is, te lezen……..”de dagen die goed gaan, die nemen we met 2 handen, daar maken we een feest van….de tijd die ons nog gegeven is, daar gaan we ten volle van genieten”. Wat prachtig…..om in tijd van diepe nood en wanhoop zó in het leven te kunnen staan. Ook met de dankbaarheid over de momenten die wél goed zijn.

(afbeelding vond ik op internet)

Soms is het goed eens ‘boven je leven’ te gaan hangen……..en kijken hoe het eruit ziet…..misschien ben je heel tevreden, misschien zou je dingen anders willen zien…..maar probeer in ieder geval alle mogelijkheden die je geboden worden aan te pakken en er iets moois van te maken…..misschien nét even anders wat je je had voorgesteld…….maar wie weet wat er voor prachtige dingen uit kunnen vloeien…..

Ik wens je een heerlijke dankbare en tevreden zondag…

mandala:  "In vogelvlucht"