Het was in de nacht dat de
Maan vol was,
supergroot verscheen aan de Hemel
en oogverblindend Licht gaf.
Het was in de nacht dat ik
'ten einde raad' was,
een diep verdriet voelde
en zelf geen antwoord had.
Het was in de nacht dat ik
ze vroeg mij te komen helpen,
te ondersteunen, ook
de ánderen waar ik
zorgen om had,
om juist die te ondersteunen
in hun weg,
in hun proces.
Het was in de nacht dat ik
mijn Oermoeders heb
gevraagd om te komen,
om mij hun Kracht te laten
voelen, om het verdriet
te verzachten.
Niet alleen van mij maar
ook de anderen die
hulp nodig hadden.
Het was in de nacht dat ik
nadat mijn vraag gesteld was
met een diepe intentie
ik heerlijk en rustig sliep
en uitgerust wakker werd.
Het was op de dag,
toen de Zon de aarde
verwarmde
dat er een oplossing was
gekomen voor de grote
zorg die ik voelde.
Mijn Oermoeders,
ik koester ze,
ik luister naar ze,
ik vraag ze
altijd met de meest zuivere
intentie, niet te vaak,
alleen als het écht nodig is.
De Kring van de Oermoeders
wat een rijk gevoel
dat verleden en heden
zo verweven kunnen zijn.
Zo dankbaar!
ik wens je een heerlijke dag
Ada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.