De tussendagen tussen zomer en herfst...…….ik vind het verwarrend. De ene dag loop je te puffen in een mouwloos shirt, de andere dag moet de jas aan. Het lijkt nog wel zomer, maar dat is het helemaal niet meer. In de avonden wordt het al killer in huis, soms kijk ik naar de houtkachel. Zullen we hem aansteken, maar nee, toch nog maar niet. Want als we dat eenmaal doen, dan is het écht afscheid van de zomer (lijkt het). Dus nee, nog even geen hartverwarmende vlammetjes in de kamer. Maar wel branden de kaarsen, dat vind ik ook altijd heerlijk zo in de herfst. Dat extra warme licht. Tja en kaarsen branden voor anderen, is eigenlijk altijd wel nodig.
Gisteren voelde het heel dubbel, de zon was warm, zo niet heet te noemen, maar er vielen ook al wat blaadjes uit de bomen, tegelijkertijd vliegen er nog volop vlinders, maar de appels werden al geplukt, ......dat voelt dan weer als herfst. Ook als je tijdens een wandeling de paddenstoelen ziet staan. En af en toe zie ik hier de eekhoorn voorbij hollen met een beukennoot/eikeltje, wat hij in zijn wintervoorraadkast op zal gaan bergen. Dus soms lijkt het nog als hoogzomer, maar alles vertelt dat de herfst in aantocht is.
De eeuwige cirkel van het Leven. Ieder jaar weer....en ieder jaar geniet ik ook van de herfstkleuren, de verstilling wanneer er in de vroege ochtend wat mist hangt. Inkeer dat is ook herfst, het weer naar binnen keren, in jezelf, in huis. En als ik in de donkere avond de uil hoor roepen, dan weet ik dat de herfst écht niet ver meer is. Dus het is nog even verwarrend genieten van de warmte van de zonnestralen overdag, maar ook van de warmte van het huis gevuld met kaarslicht.
Ik wens je een heerlijke rustige herfstdag.
