Ohhhhhh wat een giller,
ieder jaar rond dit tijdstip,
is er het ‘gevecht’
tussen de enorme
merel-populatie hier in
onze tuin en mijzelf.
De strijd, wie is er eerder
de zwarte vogels
of de ’grijze duif’ (moi)
Het gaat om de aardbeien,
kilo’s en kilo’s hangen er
hier te bungelen,
én zijn er al verdwenen
in gerechtjes en vriezer.
Iedere morgen (en middag en avond)
vind ik lekker aangesmikkelde
restanten van aardbeien,
niet 1 tegelijk, ben je
gek, uit al die lekkere
rode rakkers 1 hapje (lees snaveltje).
En ik zie ook dat pa en ma merel
het jonge volk begeleiden naar onze
aardbeien bak, waar ze ze leren hoe
ze kunnen scoren.
Moet er smakelijk om lachen
want eerlijk is eerlijk ze
verdienen het,
die heerlijke smaak van
onbespoten aardbeitjes.
Als dank voor hun
heerlijke ochtendzang
én avondzang, laat ik het
maar gebeuren.
En toch hè, als ik zo’n
kleine rode aardbei vanuit
de keuken spot, ga ik m op
een holletje halen.
Haha wie is er eerder,
zij of ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.