Vroeg of laat

 

Hoe lang houden we

het nog vol, in

de wereld die in waanzin

is ondergedompeld.

Een mensheid hopeloos

op zoek naar méér,

vermaak,

hossen,

feesten,

partijen

meedeinen,

kopen.

Op zoek naar grote

menigtes om zich

daarin onder te

dompelen, om maar

niet te hoeven voelen.

Om maar niet te hoeven

voelen hóé de energie

soms niet meer te harden

is, ongekende hoogtes

aan het bereiken is.

Een energie die de Aarde

op deze manier nog nooit

bereikt heeft (althans ….)

Zelf word ik alleen maar stiller

in deze dagen,

doorleef alle gekke, rare

pijnen, de éne dag dit

de andere dag weer wat anders.

Ik voel, luister, kijk,

en vooral,

verwonder ik mezelf

dat zo weinigen écht

realiseren wat er gaande is.

Hun weg,

mijn weg,

ik word alleen maar stiller,

en geniet

van alle eenvoud

van het gewoon Zijn,

want meer is er niet.

Ik word alleen maar stiller

en probeer de energie

die nu binnenkomt

als liefdevol en zorgzaam

te ervaren

én dat is al een

uitdaging, ieder moment.

Makkelijk, nee

niet echt,

maar er moet wel

doorheen gegaan worden.

Vroeg of laat.