Vredes-retoriek
is het tegenovergestelde van?
De mensen die gesneuveld zijn
door oorlogs-spellen,
ontelbare eeuwen lang,
zijn vaak in mijn gedachten
door de boeken die ik lees,
door te luisteren naar de
verhalen van lang geleden
door te kijken naar de
symbolen die ons omgeven.
Die mensen die gedenk ik
zomaar gewoon in de zomerzon
of op de bank tijdens
het lezen, tijdens mijn wandelen.
Ik hoef dat niet op een gekozen
moment bij stil te staan.
Ik wil en kan niet kijken naar
de schijnheiligen die roepen
‘nooit meer!’ terwijl
oorlogsmachines wereldwijd
overuren draaien.
Ja ieder heeft een rol te spelen
op het wereldtoneel.
En er zijn hele lelijke
rollen bij, je hoeft ze maar
aan te kijken, en naar hun
taal te luisteren en je
ziet hun dubbelrol.
Maar zelf ben ik met een duidelijk
doel naar de aarde gekomen,
om Vrede te brengen,
op mijn eigen wijze.
En dat blijf ik ook doen,
soms tegen beter weten in.
Laten de ‘Schoofs’ en ‘Alexen’
van deze tijd hun oorlogsretoriek
maar rondbazuinen.
Ik weet dat ik van een generatie
afstam die opstaat
die ziet
die weet
die hier niet meer
in mee zullen gaan.
De grootouders
die pal vóór hun kleinkinderen
zullen gaan staan!
Én voor alle mensen die
geacht worden bereid
te zijn, te sneuvelen in
een oorlog.
Wiens oorlog?
nou, die van machtsgeile mensen.
Die zelf hun kinderen níét sturen
die snel ergens naar toe vluchten.
Ook dat heeft de geschiedenis
gewoon laten zien.
Vredes-retoriek,
want genoeg is genoeg.
Ik stuur mijn Vredesduif
en mijn woorden
de wereld in,
mijn taak voor nu,
in deze wereld.
Laten we het voor eens
en altijd stoppen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.