In de stilte van het
besneeuwde bos,
de poot afdrukjes
overal te zien
van de hazen die
Dag voor Kerstmis.
De oude man heeft de
2 boompjes op zijn
eigen landje omgezaagd
één voor zichzelf
en één voor zijn oude
moeder die in het
voorste gedeelte van
de oude kleine boerderij
woont.
Hij neemt ze mee naar
zijn thuis, de dennengeur
zweemt om hem heen.
Thuis wachten de kleine
kaarsen met kleine
versieringen
die straks
met grote voorzichtigheid
in de bomen worden
gehangen.
Het huis vult zich met
de geur van gebraden
vlees én eigen gebakken
brood.
Maar boven alles
wordt de
geur van de kleine
kerstbomen écht geroken.
Kerstmis van weleer
in alle eenvoud.
Toen de dagen nog
écht gevuld waren van
rust en stilte
en genoten werd
van samen eten
hoe eenvoudig ook
en genoten werd van
de kleine twinkellichtjes
die de boom deden
oplichten.
Kerstmis van weleer.
Ik kan de sfeer nog
voelen, omdat mijn
jeugd zich afspeelde
in die tijd,
toen Kerst nog als een
echt wonder werd
ervaren.
Ada
tekening: "Kerstbomenman"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.