De sluiers worden opgetild

 

De sluiers worden zachtjes opgetild.

De schellen voor de ogen vallen weg.

Mysteries worden ontrafeld.

Verbijstering neemt toe.

Want langzaam wordt het zicht

voor steeds meer mensen

helder en klaar

en worden duistere zaken in het

sprankelende Licht gezet.

De geschiedenis zal herschreven

moeten worden, omdat

al heel lang de sluier

over de mensheid is

uitgespreid waardoor Licht

en Liefde bijna geen kans

meer kregen om aanwezig te zijn.

Verwondering, verbijstering

en pijnlijke erkenning

gaan ervoor zorgen dat ,

hoe zeer het ook zal doen

de verbinding met mensen onderling

hersteld zal gaan worden.

Omdat we de steun bij elkaar

gaan zoeken, elkaar houvast gaan bieden.

De sluiers worden zachtjes opgetild

en daardoor krijgt het Licht

de kans om alles te beschijnen.

Het duistere wordt volop zichtbaar

maar ook de gouden stralen

van de Nieuwe Wereld.

Ik wens je een openbarende

maar ook een opbeurende dag

Ada

Nestdrang....in stille afwachting

 

Nestdrang!

De woorden raakten me tot in de kern deze week.

Ik deelde een filmpje waarin iemand beschreef dat

dit hetgeen is wat velen van ons voelen.

Nestdrang.

Het huis moet spic en span, alles moet opgeruimd

worden, de kasten goed indelen, zodat je alles, zelfs

in het pikkedonker kan pakken. Zelf brood leren bakken,

groentes, aardappels in de opslag. Datgene wat nú gedaan

kan worden gedaan, móét ook nu gebeuren.

Geen tijd te verliezen.

Nestdrang.

Je bed heerlijk opschudden, de kamer lekker luchten,

de was zoveel mogelijk wegwerken, eten maken voor

wat extra mensen, die zo aan kunnen schuiven,

rust nemen, ontspannen als het teveel wordt, heel veel

lezen, genieten van de natuur om je heen. De mensen

benaderen die je liefhebt, fijne gesprekken.

Omdat het ‘spannend’ is wat komt.

Wat zal er gebeuren,

hoe zal het voelen,

en wat als ‘het’ er eenmaal is……

Want je wéét dat het komt,

maar er is zoveel onzekerheid

over hoe, waar, wanneer en wat.

Daarom voelen denk ik veel mensen

de drang om hun ‘nestje’ op orde

te hebben, omdat áls de tijd daar is

ze er klaar voor zijn.

Hun aandacht alleen maar nodig zullen

hebben voor het nieuwe.

Nestdrang,

ik voel het tot in mijn diepste kern,

en zoek de warmte, de behaaglijkheid,

kaarsen, dekentjes op de bank,

verwachtingsvol en liefdevol.

Tot rust komen,

in afwachting van…….

Zachte Herinneringskracht kaarten, ze kunnen weer gevraagd worden

 

Ach ja, dan wil ik jullie

toch even meenemen

in de wonderen die mij

deze week ten deel vielen.

Zittend aan mijn tekentafel,

kijkend naar mijn handen,

wetend dat dáár mijn kracht inzit,

in het toveren met kleuren

en symbolen,

om te ondersteunen,

om te ‘sterken’

om kracht te geven….

wist ik even niet hóé ik

nu op dit moment

ermee om moest gaan.

Mijn tekenmap die ik deelde,

jullie liefdevolle reacties daarop,

gaven me op afstand

zoveel ondersteuning.

Ze lieten me weten

dat ik mijn manier van

tekenen niet in een laatje weg

moet stoppen, maar wát dan wel??

Tegelijkertijd kwamen binnen

enkele uren, afzonderlijk van

elkaar, 2 aanvragen binnen

voor een Zachte Herinneringskracht Kaart.

En mijn hart jubelde.

En als je dan nóg niet luistert

naar wat het Universum je

toch wel wil laten weten,

tja dan weet ik het ook niet meer.

Toen ik even later een paar

boodschappen moest doen

en een paar chocolademelk pakken

van een groot merk (echt er stond er 3)

samen het woord ADA vormden

moest ik grinniken….

oké oké oké oké,

ik snap het

Dus…..

vanaf nu kunnen er weer

Zachte Herinneringskracht kaarten

aangevraagd worden.

Omdat ik weet dat mensen

en een stukje kracht uit kunnen halen.

Zich soms weer herinneren

waarom ze hier op de Aarde rondwandelen.

En omdat ik luisterde naar het

Universum wat het werkelijk uitschreeuwde

tegen me.

hier vind je meer info

Onderweg

 

We zijn

allemaal op zoek

naar zuivere wegen

door de wirwar van

berichten

meningen

leugens

waarheden

onnozelheden

inschattingen

vervalsingen

of juist

zuiverheden.....

En ja die wirwar is zó groot

en immens,

we moeten bij alles wat we

zien en lezen onze eigen

voelsprieten aanzetten

om te voelen wat

écht is.

Terwijl we vroeger fluitend op

onze eigen gevoel konden

vertrouwen wordt er nu alles aan

gedaan, om ons uit dat

zuivere gevoel weg te halen.

En ja, soms lukt dat,

ben je even het 'spoor bijster'.

En het heeft niet alleen

te maken met

media, zelfs mensen waar je

vroeger op kon "blindvaren"

blijken ineens een weg te

hebben gevonden waar jij

je helemaal niet meer in

kan vinden.

Ik denk dat dat ook de bedoeling

is, om alleen maar op je eigen

waarneming te vertrouwen,

keer op keer,

schakelen tussen alle

berichten

meningen

leugens

waarheden

onnozelheden

inschattingen

vervalsingen

of juist

zuiverheden.

En wat worden we er

moe van, zo intens moe.

De remedie is rust nemen

op wat voor manier dan ook,

ga naar buiten,

met paraplu gaat ook prima

ga eens zitten en adem rustig

in en vooral ook weer uit.

Het gaat allemaal voorbij,

ook deze tijd, waarin we nu zijn.

En weet je,

we zijn allemaal op zoek

iedereen, bekenden en onbekenden.

Dus wees lief voor jezelf

maar ook voor de ander.

Want uiteindelijk zullen we

allemaal onze eigen weg vinden.

De weg die liefdevol op ons wacht!

Over het Licht

 

De laagstaande avondzon

deed het me realiseren.

Hoe het werkt.....

het vele Licht wat de Aarde

overspoelt, dát alles

laat zien, dat alles volop

in het Licht zet.

De zakkende avondzon, weerkaatst

in een raam, liet in volle glorie een

dansend spinnenwebje aan het

plafond zien, zachtjes wiegend

door de luchtstromen.

Ineens wist ik, dit is het dus

doordat het Licht anders binnenvalt,

de enorme hoeveelheid Licht

die zet hier op Aarde alles in

helderheid.

Alles is te zien.

Het gebeurt bij mensen

bij situaties

bij de Natuur,

alles, alles komt in het Licht.

En vanmorgen gebeurde het

weer, een oud boerenhek,

wat een totaal andere uitstraling

had dan alle andere dagen

dat ik er voorbij loop.

Gewoon door de Lichtinval.

Kleine eenvoudige zaken die

je dagelijks ziet,

een spinnenweb, een boerenhek

krijgen een totaal andere

dimensie.

Het werd me helder en duidelijk

getoond, doordat het alles

verhelderende Licht over alles

uitgestrooid zal worden,

wordt alles gezien,

wordt alles in een ander daglicht gezet,

of het nu een oud boerenhek is,

of veel grotere zaken die in de

wereld spelen,

alles wordt in het Licht gezet.

Wat een verhelderend beeld!

We doen wat we kunnen

 

Omdat we doen wat we kunnen!

We hebben hier ons hele leven

over gedaan

om bij dit beslissende

moment, in deze tijd

van onze levens aan te komen.

En wat hebben we hard gewerkt,

onze lijven zijn soms zó moe,

onze breinen soms zó overvol

onze inspiratie soms zó weg

onze strijdlust zó nihil

onze Lichtjes soms zó laag

onze Kracht soms bijna zó weg......

En dan toch, ineens is het er weer.

Het vuur, wat nooit zal doven,

wat altijd zal blijven branden.

We hebben het ons hele leven

al brandend gehouden

en juist nu op dit moment in de tijd

zal het blijven branden

soms zacht gloeiend

en soms op vlammende kracht.

Maar het is er,

en het zal er altijd zijn.

Doe af en toe een stap terug

zodat je je kan opladen,

kan koesteren aan je eigen vlam.

Verwarm je hart, neem de tijd,

even wat momenten voor jezelf.

Zodat je vlam straks weer

volop brandt en de rest

van de wereld weer

koesterend kan verwarmen.

Ik wens je een heerlijke avond

Ada

mandala: "druppels Zonlicht"