Nestdrang....in stille afwachting

 

Nestdrang!

De woorden raakten me tot in de kern deze week.

Ik deelde een filmpje waarin iemand beschreef dat

dit hetgeen is wat velen van ons voelen.

Nestdrang.

Het huis moet spic en span, alles moet opgeruimd

worden, de kasten goed indelen, zodat je alles, zelfs

in het pikkedonker kan pakken. Zelf brood leren bakken,

groentes, aardappels in de opslag. Datgene wat nú gedaan

kan worden gedaan, móét ook nu gebeuren.

Geen tijd te verliezen.

Nestdrang.

Je bed heerlijk opschudden, de kamer lekker luchten,

de was zoveel mogelijk wegwerken, eten maken voor

wat extra mensen, die zo aan kunnen schuiven,

rust nemen, ontspannen als het teveel wordt, heel veel

lezen, genieten van de natuur om je heen. De mensen

benaderen die je liefhebt, fijne gesprekken.

Omdat het ‘spannend’ is wat komt.

Wat zal er gebeuren,

hoe zal het voelen,

en wat als ‘het’ er eenmaal is……

Want je wéét dat het komt,

maar er is zoveel onzekerheid

over hoe, waar, wanneer en wat.

Daarom voelen denk ik veel mensen

de drang om hun ‘nestje’ op orde

te hebben, omdat áls de tijd daar is

ze er klaar voor zijn.

Hun aandacht alleen maar nodig zullen

hebben voor het nieuwe.

Nestdrang,

ik voel het tot in mijn diepste kern,

en zoek de warmte, de behaaglijkheid,

kaarsen, dekentjes op de bank,

verwachtingsvol en liefdevol.

Tot rust komen,

in afwachting van…….