Het leger van zuivere voelers

Het leger is opgestaan,

het leger van zuivere voelers

die zich niet meer voor

de gek laten houden,

die zuiver kunnen invoelen

het helder kunnen zien

erdoor heen kunnen prikken

oneerlijkheid kunnen ruiken.

Het leger van zuivere voelers

die juist nu ten strijde gaan trekken

niet met het zwaard

maar met het hart!

Overal waar ze gaan en staan

laten ze de waarheid van

het hart spreken

strooien ze het Licht rond.

Het leger van zuivere voelers

leven juist nu in deze tijd

zo lang geleden afgesproken

om nu alle onwaarheid

open te breken,

het duistere te gaan verslaan.

Het leger gaat ten strijde

nu in deze dagen

nu het erop aankomt.

En vergis je niet,

het leger wordt per minuut

wereldwijd groter en groter.

Kom op strijders,

we gaan het Licht neerzetten

waar we maar kunnen,

zetten wat duister is

in de felle spotlights!

Daarom zijn we hier,

omdat we bij het leger

van de zuivere voelers horen!

Oermoeders

 

Iedere dag is weer

een nieuwe uitdaging.

Dat is altijd al zo geweest.

Ieder leven, iedere dag weer.

Zolang de mens op aarde

leeft is het zo geweest.

Nu in deze onstuimige tijd lijken

de uitdagingen groter en groter.

Het lijden van de mensheid,

de ondraaglijke oneerlijkheid

waarmee sommigen de

ander bejegenen.

Gewoon in het zicht

van iedereen, open en bloot.

Mijn gedachten gaan in deze tijd

heel vaak uit naar mijn oermoeders.

Ik vraag ze raad, ik vraag ze

dichtbij me te staan.

Want hoe deden zij dat, in tijden

van lijden, oorlogen, honger.....

Wij zijn écht niet de eersten

de mensengeschiedenis die

voelen hoe het is om onheus

te worden bejegend,

aangevallen te worden door

degenen die juist zouden

moeten verdedigen.

Maar deze kracht, van onze oermoeders

én oervaders, hebben ons hier op

dit moment in de geschiedenis gebracht.

Ze gaven niet op, vochten door,

knokten voor hun kinderen

en voor hun ouderen.

Zij die ontberingen voelden,

én soms ook dachten dat ze

alleen waren in hun gevoelens

en in hun ervaringen.

Ze zijn door gegaan, soms tot het

bittere eind.

Met ons, iedereen die

nu op aarde leeft

als resultaat.

Wij, in onze tijd zijn 'gezegend'

met een wereldwijdweb van verbinding

waar we de ander op kunnen zoeken,

de gevoelens kunnen delen,

de krachten kunnen bundelen.

Wat ons sterkt, ons kracht geeft

on verrijking geeft.

Zullen wij ook overeind blijven staan?

Gaan wij ook doorknokken voor

onze opvolgende generaties?

Zullen we ook onszelf soms overstijgen

door een kracht van een Leeuw of

Leeuwin te laten zien.

Bulderend, briesend voor 'onze'

kinderen te gaan staan.

Voor mij is het iedere dag een

uitdaging, die ik met 2 handen grijp,

in navolging van de oermoeders.

Omdat de wereld verder zal gaan

en gedragen zal worden door de

liefde, die zovelen voor de medemensen

voelen.

Glad Midsommar

Het voelt altijd als een bijzondere, magische dag.

De Zomerzonnewende.

Midsommar.

Twee dagen/nachten gevuld met Magie.

Omdat de sluier tijdens de natuurwezens

en de mensheid die dag dunner is.

Ze durven zich op deze dag zich te laten zien.

Voorzichtig, op deze kortste nacht, komen ze

tevoorschijn, om elkaar te ontmoeten in het

magische Licht van de Nacht en soms ook van

de Maan.

Hier, in onze tuin, tegen een klein bos

aan, leven ze volop.

De elfen,

van de vlier,

de roos,

de zwarte bes,

viooltjes,

och te veel om

op te noemen.

Soms laten ze hun gezichtje zien, soms

voel ik hun kleur, een teken dat ze op papier

gezet willen worden. En ik probeer te tekenen

en te begrijpen........

Door de jaren heen is het altijd zo geweest!

Zij lieten zich 'zien' en ik tekende.

Om deze dag, Midsommar te vieren,

krijgen een paar wezens die ik tekende

vandaag een plek bij elkaar.

En vannacht, gaan ze elkaar

waarschijnlijk allemaal in het echt

ontmoeten.

Misschien probeer ik mee te luisteren

en te kijken in de stilte van

de Zomer-zonnewendenacht.

En te genieten van hun Magische kracht.

Glad Midsommar!

en.......er zijn er nog veel meer hier te vinden op mijn blogjes.....

 

Wees je eigen leidraad

Wanneer systemen instorten

waar structuren veranderen

in grote wanorde,

zal je je eigen leidraad

moeten laten ontstaan.

Stap voor stap alleen gaan

op je eigen ontdekkingstocht.

Vertrouwen op je eigen inzicht,

zoeken naar gevoels-verwanten

soms handen ineen slaan,

en soms ook weer snel loslaten

omdat je niet wilt en

kunt afdwalen van je eigen

leidraad.

Omdat in deze bijzondere tijd

er geen vaste systemen

en structuren meer zijn,

omdat alles in gaat storten

of al ingestort is.

Op ieder gebied, kijk maar

om je heen, iedereen

krijgt er mee te maken.

Het is al zo lang geleden

door zovelen voorspeld,

wanneer de systemen en

structuren door en door

verrot zijn, zal er eerst

wanorde moeten komen

om te vernieuwen,

om te her-inrichten.

Die tijd, al zo vaak genoemd

en beschreven is NU.

We zitten er middenin,

je weet niet waar je moet kijken

omdat er té veel te zien is,

té veel chaos.

Wees je eigen gids,

je eigen leidraad,

om je door deze tijd te leiden

je voelsprieten aan

en probeer in rust te blijven.

En zie de systemen vallen

zodat er ruimte komt

voor de nieuwe werkelijkheid.

Want het oude is doorzien.

Ik wens je een heerlijke dag

Uitdaging van de dag

 

Uitdaging van dag.

Een Zachte Herinneringskracht kaart

aan het maken.

Voor een Elf-mens en dan ook

nog werken met de kleur

paarlemoer.

Rekenen, tekenen en kleuren mengen.

Wat een feest!

https://mandalada1.blogspot.com/p/zachte-herinnerings-kracht.html

Over een kristal en een tuinkabouter

 

Dribbel,

dribbel,

dribbel.....

kleine kaboutervoetjes

dribbelen door onze tuin.

Rood mutsje, geel shirt

afzakbroekje,

daar holt onze 'eigen'

tuinkabouter

mét een kristal

de Maligano Jaspis.

Vorig jaar had hij hem meegenomen

naar zijn eigen huisje

want ja, de steen was toch ook voor

de Natuurwezens?

Maar afgelopen maand heeft de

tuinkabouter de steen terug

gelegd, weliswaar op een ietwat

andere plek, maar ok,

hij was weer terug.

Blijkbaar hadden alle Natuurwezens

hier in de tuin besloten

(na goed overleg)

dat het tijd werd om terug

te geven.

Omdat de tuinvrouw maar

bleef zoeken.......

Intussen is de kabouter

vereeuwigd op papier met potlood

en heeft een plekje hier in de kamer.

Blij met mijn steen en blij in

de wetenschap dat de Natuurwezens

hier ook echt leven in de tuin.

Kortom toen ik vanmorgen nog even

door de tuin liep, tja.....

je gelooft het gewoon niet

lag er een aardappeltje

(blijkbaar van vorig jaar)

helemaal gaaf en mooi rond,

nou, ik ben iedere dag in de tuin

dus dan had ik m echt wel eerder

opgemerkt, maar goed,

ik denk dat de Natuurwezens ook

in overleg besloten dat deze

aardappel ook terug moest.

Lieve mensen,

kijk goed om je heen

en luister

want ze leven overal

de Natuurwezens.

En ze geven zoveel boodschappen.

Aan ons de prachtige taak

om te luisteren!