Verhalen buitelen over elkaar.
Tragedies rijgen zich aaneen.
Waar ik mijn hart al die
tijd al voor vast hield,
en waar ik voor gebeden heb
dat het mee mocht vallen,
wordt bewaarheid.
In mijn omgeving,
maakt het niet uit waar
je kijkt of waar je luistert,
overal worden mensen
aangeraakt,
door ziekzijn
plotseling overgaan
onbenoembare tragedies.
Even met iemand praten
en ja bij iedereen is dit gaande.
Wat ik met heel mijn hart vraag
willen jullie een beetje
op elkaar passen,
elkaar ondersteunen
erover praten
in alle rust
zonder veroordeling
maar in stil luisteren
in zorgzaam zijn.
Gewoon even een hand
vastpakken voor troost.
Want het leed is zo groot
en zal de komende tijd
nog veel groter gaan worden.
Houd elkaar vast,
wees lief en aardig
en vooral luister
naar elkaar.
Meer kun je niet doen
de processen
voltrekken zich
dáár kan niets aan
gewijzigd worden,
maar in Godsnaam
houd elkaar vast.
Ada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.