Pardoes

 

Pardoes, het lijkt ineens

alsof uit het niets

beaamd wordt wat al tijden

verteld wordt.

Waar al tijden over geschreven

wordt.

De puzzelstukken gaan vallen.

De kinderen die ten onrechte zoveel

leed en schade opliepen door te

dreigen......denk aan opa en oma, anders

worden ze ziek, of nog erger.

Een Duitse krant die zelf verontschuldigen

aanbood, aan de kinderen daar.

Het boek van Fa#ci wat ineens niet

meer door sommige winkeliers op de

markt wordt uitgegeven, de reden,

omdat er in Amerika zoveel ophef is

ontstaan over zijn beleid.

Vliegtuigmaatschappijen die zich beraden,

met elkaar, of mensen met een c#spuit wel

in mogen stappen. En die de

verantwoordelijkheid niet willen dragen

van eventuele schade die mensen oplopen

door stoffen in hun lichaam die kwalijk kunnen

zijn.

Over bloeddonaties zijn ook al discussies,

wereldwijd zijn organisaties zich aan het beraden.

Medicijnen die wél werken, mogen toch op

de markt komen.

Spuiten die dan weer wél en dan weer

niet gegeven mogen worden.

Mensen die ineens zelf mogen kiezen,

beleid? Nee, het water komt te hoog

voor sommigen.

Pardoes, zomaar ineens, lijkt het,

komen deze berichten naar buiten.

En dan nog maar niet te spreken over

de kwalijke gevolgen die zichtbaar worden

het ontzielde wat bij sommigen gebeurt.

Ineens is het er, en er komt nog veel meer.

Ik houd mijn hart vast voor wat komen gaat.

Ik bid iedere avond voor het slapen gaan

mijn gebed, in de hoop dat veel mensen,

die het 'voor een ander' deden,

niet de schade zullen oplopen waar ook

wereldwijd al over geschreven wordt.

Nog steeds met het respect naar de ander

voor de keuze die gemaakt is of gaat worden,

maar alsjeblieft lees je in, zoek en kijk....

er is zoveel bekend, er is al zoveel zichtbaar.

Over beleid wat niet goed uit gaat pakken

voor de mensen.

Ik geef jullie allemaal een warme, liefdevolle groet

Ada

tekening: Mijn Gids (degene die mijn voelsprieten aanzet)