zaterdag 11 juli 2020

Voor alle kinderen ter wereld!






Als jong meisje vertelde
ik over elfen en Engelen.
Dat, wanneer je zou overlijden
je zou worden 'begeleid' door
de gevleugelde wezens.

Als jong meisje had ik last
van kriebelende stofjes
in mijn kleding,
voelde ik stemmingen van
anderen, voelde ik als iemand
geen fijne bedoelingen had.
Kon ik ruiken wanneer er
gevaar was, nog steeds trouwens.

Het heeft mij me mijn leven lang
begeleidt, dit weten en voelen.
Het heeft me gebracht
tot dit punt in mijn leven.

Soms werd ik verguisd om mijn weten
mensen vonden me soms 'eng',
soms werd ik kopschuw gemaakt,
en nam ik me voor nóóit meer te
spreken over de Engelen,
en over de dingen
in de wereld die gewoon niet ok zijn.

Dat gevoel schudde ik ook weer af,
omdat ik gewoon wist, dat ik
hiervoor op Aarde was!
Maar oh soms zo alleen,
zo niet begrepen worden.

Wat een zegen dat ik steeds
bij mezelf kon blijven......
Gelukkig veranderden de tijden,
mensen gingen steeds meer beseffen
dat er zoveel meer is tussen
Hemel en Aarde.

Ik vertelde steeds meer over Engelen,
over hóé je met ze samen kunt werken.
Maar ik vertelde ook over de duistere krachten
die regeren, die wetten voorschrijven,
de dubbele agenda's maken.
Over het misbruik van kinderen,
over de geldkrachten,
over al die glamour
die helemaal niet zo glansvol is.

En nu zijn we met elkaar
in een periode in het leven op Aarde
aangeland, dat alles
openbaar wordt.
Over misbruik, over geld, over de
zogenaamde sterren
die ons een weelde laten zien die
niet normaal is.
Over de kerken die hun walgelijke
macht gebruiken om mensen te
'bezitten'.
Eindelijk komen dit soort praktijken
in veelvoud naar buiten.

Door de jaren heen ontving ik brieven
van mensen die me 'waarschuwden'
voor mijn 'yoga en reiki-praktijken'.
Laatst schreef nog iemand,
ga gewoon lief over elfen
schrijven en tekenen.,
dát kun je goed.
Anderen lieten me weten niets meer
met mijn 'zwart-denken' te maken
willen hebben.
Of ik niet gewoon over lieve
leuke dingen wilde schrijven.

Ja dat wil ik ook graag,
want het leven is soms gewoon geweldig,
maar er is ook de andere donkere kant.
en het voelt ook als mijn taak
om daar óók over te schrijven.
Ook daar kwam ik voor naar deze
planeet, om wakker te schudden.

Net zolang tot het Licht overal schijnt,
over onze Moeder Aarde én al haar
bewoners.
Soms loop ik biddend rond,


voor al die kinderen, die het zonlicht
nog nooit gezien hebben.
Dan huilt mijn hart.

Maar ik blijf geloven,
want de ommekeer is er!!

Ada

mandala voor alle kinderen ter wereld,
dat ze gekoesterd, beschermd en geliefd zijn
in alle oprechtheid en eerlijkheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.