Eikel-kindjes

Stil liggen wij te genieten van de eerste winter-lente zonnestralen. 
De wind ruist zachtjes door de grote eikenbomen, waar wij de kinderen van zijn. 
Verstopt onder een laagje vochtige, zachte, bruingekleurde eikenbladeren liggen we te wachten....geduldig. 
Misschien duurt het wel een jaar. 
Geeft helemaal niets, we hebben de tijd. 

Ondertussen kletsen we wat af, daar onder die blaadjes. 

"Hoe zou het zijn, om als grote eik boven alle andere bomen uit te toornen? 
Uit te kijken over de huizen? 
Hoe zou het voelen om als eerste de grote windvlagen op te vangen?
Of de kletsnatte regendruppels op te vangen? 
Hoe zou het zijn om een laag sneeuw te voelen op je takken?"

Allemaal vragen die gesteld worden door de Eikel-kindjes. 
Ze liggen te dromen, daar, onder een zacht bladtapijt...……
geduldig totdat het écht zomer wordt...…
totdat ze écht de groeikracht voelen ontstaan om omhoog te schieten.

Nog even wachten Eikel-kindjes,
het is nu nog steeds winter, de lente komt vanzelf,
jullie tijd komt, wacht maar af.

Voor nu, klets nog maar even door.
geniet en droom daar onder die zachte bladeren...….
Moeder Natuur wekt jullie, als het tijd is.

Teken-je-Mee 34 alle uitwerkingen ....Blije Cirkels

We hebben met elkaar gewerkt aan "Blije Cirkels", en dat is te zien.
In alle kleuren van de regenboog zijn ze terug te zien.
Blij sprankelend, met soms wat winter en al wat lente.

Een prachtige sneeuwkristal...….die de winter weergeeft van het moment dat de tekening gemaakt werd. En er werd ook met verf gestipt, er werden ronde cirkels uitgeknipt en erin geplakt, er is 'quiltwerk' te zien, iemand tekende met links, omdat haar 'gewone' rechterkant gebroken was (hoe knap is dát!), veel harten zijn er te zien, de maandstanden, kortom er werd met overgave getekend, vanuit allerlei situaties, van blijheid tot droefheid en zorg.

Samengebundeld staat ze hier bij elkaar, om de wereld een beeld te geven hoe je met elkaar één voorbeeld uit kunt werken tot de meest grote diversiteit aan uitwerkingen.

Heel veel kijkplezier gewenst!
En dank jullie wel lieve tekenaressen voor jullie enorme inspiratiebron!

Theresia Rook

Annelien van Hoef

Willemien Moerman

Nicole Ottevaere

Trudi Schoenmakers

Joke van Asperen

Marloes van Esterik

Ada Hink

Mirjam Kleinebuul

Dinie Neijenhuis

Tiny Jong

Gerda Millekamp

Ingrid Kok

Mirjam Wagenmans

Bénédicte Enneking

Karin Backus

Jacqueline Hollegien

Ans van Hout

Ada Bouman

Lydia Visee

Jellie Veenema

Ineke Most

Annelies Spang

Jannie van Fulpen

Ans Thole

Jacqueline Haspels

Neeke Beugelink

Rikie Fokkink

Nel Leber

Ria Hesselink

Joyce van der Vliet

Katja Boning

Vrienden zijn als bomen

Vrienden
zijn als bomen:
ze wachten
tot je nog eens langs komt,
en ze zijn onverstoorbaar
als je wegblijft,
ook na maanden afwezigheid,
kan je de draad
weer opnemen,
omdat ondertussen
niets werd afgebroken.

Vrienden
zijn als bomen,
op een goede afstand
van elkaar geplant
zo moeten ze elkaar niets betwisten
ze kennen ook geen afgunst
maar nodigen wel elkaar uit
om hoger te groeien.

Vrienden
zijn als bomen
en bomen buigen niet
maar ze wuiven…

Eugeen Laridon

The truth about your heart

Your heart will fix itself
It's your mind you need to worry about
Your mind where you locked the memories,
your mind where you have kept pieces
of the ones that hurt you,
that still cut through you like shards of glass.

Your mind will keep you up at night
make you cry,
destroy you over and over again.

You need to convince your mind
that it has to let go.....
because your heart already knows how to heal.

Nikita Gill

mandala: Awakening

Grumpy Rose

'Ze' meldde zich, al dagen van te voren. Het moest roze worden, 'vertelde' ze. 

Pffff roze niet echt mijn kleur om mee te werken. Wat een gedoe!

En liet 'ze' weten er moest ook een bloemvorm in. 

En ik maar denken aan een elf of engel (tja dat heb je als je het mensenhoofd mee laat denken).

Na een paar dagen, het papier gesneden, en de eerste cirkel gezet. Daarna de roze-rode tinten van kleurpotloden bij elkaar gezocht (ik volgende keurig haar wensen op)...….en dan zit ik daar. Hoe nu te beginnen???

Dat is dan maar gaan zitten, kaarsen aan, en 'het' laten komen. Met gezonde tegenzin begonnen, vooral omdat het om de kleur roze ging. Al tekenend ontstond er wel een soort bloemvorm.....waar ik een klein koppie met vleugels in tekende...….ik kreeg er zin. Volgens mij zat ik bijna met het puntje van mijn tong uit mijn mond te tekenen....en te kleuren.

Nog een beetje hier...….nog een beetje daar...…

En daar was ze ineens...…….

Grumpy Rose...…...het gezicht van een prachtige oude rozenstruik, die zichzelf in dit leven als taak heeft toegedeeld, om ieder jaar uit die heel oude rozenstruik de meest prachtige geurende roze rozen te persen (en dan bedoel ik ook echt persen).

Een gezicht wat ik zelf niet zou kunnen tekenen. Maar de berusting en de kracht die eruit spreekt, vind ik zo mooi. Tegelijkertijd  kwam haar naam binnen: Grumpy Rose.

We kennen ze allemaal de 'oer'oude rozenstruiken, waar je steeds weer even voor stopt om te ruiken aan de fantastische geuren die ze vaak verspreiden. De enorme stekels die ze dragen, maar oh, de bloemblaadjes lijken als zijde.

Dit is het dus.....ik schreef tijden geleden al, dat de natuurwezens steeds meer hun weg door mijn potloden zullen gaan vinden. Ik luister maar, en als het moment er is, ga ik ervoor zitten en maar 'domweg' tekenen. Met o.a. dit als resultaat.

Mooi vind ik de betekenis van de donkerroze roos:

staat voor Dankbaarheid, Waardering, Adel, Koninklijkheid, Magie, Mysterie, Gezag, Neutraal, Fris, Objectief, Onbevangen, Intiem, Vertrouwd, Huiselijk, Sfeervol, Gemoedelijk, Persoonlijk, Knus.

ik vond deze info hier

Grumpy Rose, al voelde ik bij haar eerste woorden een soort weerstand, ik ben van haar gaan houden en zal voortaan altijd, maar dan ook altijd bij rozenstruiken altijd even aan haar denken.

40 vrouwen......en bijna muisstil

Bijna muisstil was het, afgelopen dinsdagavond. Veertig vrouwen waren bij elkaar gekomen om met elkaar te gaan tekenen, nee geen mandala's, dat gaat niet lukken. Daar is té veel uitleg voor nodig en dan is de groep ook veel te groot én de tijd te kort. 

Nee, we gingen creatief met fineliners aan de gang. Om te laten zien (en ervaren) dat je met heel weinig middelen heerlijk aan de slag kunt gaan. En kleurrijke uitwerkingen op papier kan zetten. Wél nog enkele voorbeelden laten zien wat je nóg meer kunt bereiken wanneer je wat kleurpotloden zou gebruiken, tja dát is natuurlijk wel mijn ding.

Het was een heerlijke avond......een volle zaal, en ja op een gegeven moment was het (bijna) muisstil. Dat is wat tekenen met een mens doet, de overgave, de verstilling, de rust. Iemand zei: 'ik zou hier niet de rust voor nemen hoor', die later wel beaamde, 'wauw wat word je hier rustig van'.

De vrouwen gingen naar huis met best wat ideeën, niet iedereen zal er nog iets mee doen. Maar ik weet zeker dat een aantal de smaak te pakken hebben gekregen, en daar zal nog best wat creatiefs uit voort vloeien.

Een fijne avond was het …….. met zoveel vrouwen!

Toestemming......

'Je moet jezelf toestemming geven
te zijn wat je wilt zijn.
Er is voor de mens geen groter gevaar
dan veroordeling van zichzelf,
want het ontneemt je de wezenlijke kracht
waardoor de dingen
in je leven kunnen gebeuren.
Het ontneemt je al je inspiratie
en iedere kans van slagen'.


Mansukh Patel

Het inzicht....

Het inzicht

Na een tijdje zie je het subtiele
verschil tussen het vast houden
van een hand en het aan een ketting
leggen van de Ziel.

En je leert, dat liefde niet betekent,
leunen op iemand
en dat gezelschap niet betekent
geborgenheid en je begint te 
begrijpen dat kussen geen contracten
zijn en cadeaus geen beloften.

En je begint je nederlagen te
accepteren terwijl je je ogen open
en je hoofd hoog houdt
met de waardigheid van een man of vrouw
en niet met het verdriet van een kind.

En je leert je wegen te bouwen op vandaag
omdat de grond van morgen
te onstabiel is om te plannen
en toekomstdromen spatten halverwege
vaak als zeepbellen uit elkaar.

Na een tijdje leer je
dat zelfs het zonlicht brandt
als je teveel krijgt.

Dus plant je eigen tuin
en omkleed je eigen ziel
in plaats dat je wacht op iemand
die je bloemen komt brengen.

En je leert dat je alles kan doorstaan
dat je werkelijk sterk bent, 
dat je waardevol bent, 
en je leert en leert,
en je leert.....
telkens als je loslaat...…

leer je.


schrijver overdenking onbekend
ik plaatste dit al eens eerder op mijn blog