zondag 31 december 2017

Ik zoek juist de stilte, deze laatste dag van het jaar.......




Terwijl hier rondom ons huis carbid en vuurwerk zal worden afgeschoten, zoek ik juist deze dag de stilte op. Een beetje rommelen in huis (een wasje, een beetje opruimen) en tekenen. Pieterman buigt zich samen met onze buurman over de bakpan met oliebollen, en kan ik hier binnenshuis mooi het jaar afsluiten met de potloden en papier.

Gevoelsmatig heb ik eigenlijk niet zo heel veel met oud- en nieuw. Omdat in mijn beleving ieder moment een nieuw moment kan betekenen, je mag en kan ieder moment iets nieuws in werking laten treden.....natuurlijk een nieuwjaar is bijzonder, maar eigenlijk is ieder moment in een leven bijzonder. Maar je kunt er gewoon niet al-tijd bij stil staan.....daarom is het fijn, wereldwijd met zoveel mensen een nieuw jaar in te luiden, met de hoop en de boodschap: we gaan het beter doen, we gaan méér dit, we gaan minder dat.........

Zo'n dag als vandaag is het voor mij ook een terugblik, op wat is geweest.......in dit jaar, mijn lief en ik hebben prachtige dingen en minder leuke dingen meegemaakt, ook dat hoort bij het leven. Maar het is fijn op een dag als vandaag het Leven te vieren, samen te zijn........in de wetenschap dat het voor zoveel anderen zó anders is vandaag. Daarom branden hier vandaag de kaarsen in huis, voor alle mensen die verdriet hebben om het gemis, het verlies van een dierbare, of waar ziekzijn een grote impact op levens heeft.

Daarom keer ik juist op deze laatste dag van het jaar wat naar binnen, om te gedenken.......en om 00.00 uur, dan proost ik mee, met alle buren hier, met mijn lief........en vieren we het Leven, het moment dat we hier zijn......en gezond zijn, en sturen we Licht en Liefde de wereld in, wij (Piet en ik) doen dat niet met vuurwerk, maar vanuit onze harten, pats....boem......daar gaat het Licht, naar iedereen die het nodig heeft........




Ik wens je een heerlijke oudjaarsdag..........en een geweldig en vooral gezond 2018........laten we het kleurrijk maken met elkaar......een hele dikke kus van mij, voor jou........



vrijdag 29 december 2017

Manifest tegen onverdraagzaamheid.......



Wat prachtig dat ik dit vanmorgen weer onder ogen kreeg.......van Hans Stolp, zo mooi......en nog steeds is het oefenen, veel oefenen...........


Manifest tegen onverdraagzaamheid en (religieus) fanatisme


Ik beloof ernaar te streven om het vertrouwen te bewaren in ieder mens, in christen, jood, islamiet of wie dan ook, en ik beloof mij niet aan de angst voor wie of wat dan ook gewonnen te geven.

Ik beloof ieder mens te eerbiedigen in haar of zijn religie en hem of haar met respect tegemoet te treden.

Ik beloof bruggen te bouwen tussen mensen en geen muren op te richten die hen verdelen.

Ik beloof dat ik mij niet schuldig zal maken aan een bot cynisme, aan respectloze eerlijkheid of aan een hooghartige gelijkhebberij. Maar ik beloof dat ik in ieder mens en in iedere overtuiging een facet van de ene waarheid zal trachten te zien.

Ik beloof dat ik zal binden en niet zal scheiden,
dat ik zal liefhebben en niet veroordelen,

en dat ik in ieder mens het licht van God zal zoeken.


Hans Stolp



Ik wens je een fijne dag.......

mandala: Hologram Vergeving

dinsdag 26 december 2017

Be patient........





"You know great things are coming
when everything seems to be going wrong.

Old energy is clearing out for
new energy to enter

Be patient!"



auteur: onbekend
mandala: "Chaos"

zondag 24 december 2017

Over onze traditie met kerst....een Broeder bakken....




Ik wilde het jullie al eens eerder schrijven......het heeft niets te maken met een getekende mandala, maar wél over een mandala van het leven, over een recept wat al jaaaaaarenlang in de familie gebruikt wordt..........

Het wordt een Broeder genoemd (misschien is er iemand die het ook kent?). Mijn moeder maakte ieder jaar (het recept kreeg zij weer van haar moeder?) alleen met Kerst, dit beroemde brood van haar. Het was een ritueel in huis, weet ik nog, mijn moeder zette alle ingrediënten klaar, mijn vader 'mixte' alles met zijn sterke handen door elkaar. Ik zie nog de gespannenheid op hun gezichten of het allemaal wel goed zo gaan, absoluut niet te veel melk, anders werd ie te dun, en zeker niet te weinig dan zou wel erg zwaar op de maag liggen.



Een traditie die ik altijd, ieder jaar, in ere heb gehouden. Nu mijn beide ouders niet meer bij ons zijn in dit leven, geeft het altijd weer een extra dimensie, om nu, met Kerst, dit ook weer voor de kleinkinderen te maken......dit vind ik een cirkel van het leven.

Dus deze dag wordt er hier weer een Broeder gebakken.........de krenten en rozijnen staan al te wellen, straks de andere ingrediënten erbij, oven aan, en bakken maar........wél met enkele aanpassingen hoor, niet meer in een grote braadpan, waar hij uuuuuuren op een kookstel stond te garen, nee nu in een cakevorm, in de oven, waar de baktijd veel korter van is, maar de geur én de smaak helemaal hetzelfde zijn gebleven, en oh a, omdat ik geen gluten eet, maak ik de Broeder van rijstemeel (en een beetje wijnsteenbakpoeder), ook heerlijk.



natuurlijk het recept:

500 gram rijstemeel (of zelfrijzend bakmeel)
3 á 4 eieren (hangt af van de grootte)
melk
wijnsteenbakpoeder 1 eetlepel (bij zelfrijzend bakmeel hoeft dit natuurlijk niet)
beetje zout
250 gram krenten
250 gram rozijnen
roomboter

krenten en rozijnen laten wellen, alles door elkaar doen (melk even kijken dat ie niet te dun wordt). Vorm bekleden met boter..helft beslag in vorm, dan daarop nog meer roomboter en daarna rest van het beslag, en als laatste nog meer roomboter (tja het is niet een slank recept)....3 kwartier op 60 gr in de oven, daarna 1 uur op 160 graden.


op Kerstavond eten wij dus weer een stukje broeder, zoals vroeger, maar wel met aanpassingen van nu, met andere mensen, maar wat prachtig zijn tradities.

Heerlijke dagen gewenst, met jullie eigen tradities.......heel veel liefs.......

woensdag 20 december 2017

Yule en het Kerstfeest




Yule, het Lichtfeest, de nacht is op zijn langst, de dag is op zijn kortst.
We mogen tot inkeer komen in deze donkere dagen, om daarna weer voluit de komst van het Licht te mogen vieren. Vieren dat de dagen weer iets langer gaan worden.

In onze tijd in het hier en nu wordt Kerstmis gevierd....óók de komst van het Licht, in de vorm van een klein, maar oh zo groot mens Jezus.......alle verhalen eromheen, waar of niet waar, of net iets anders verteld, toch is het voor mij een verhaal van hoop, hoop dat mensen zich met elkaar zullen gaan verenigen, op elke manier......en als je goed kijkt, zie je de verschuiving al plaatsvinden, wereldwijd, alles wordt uitgezuiverd, mensen gaan zich bij elkaar aansluiten, en dat vind ik hoopvol.




En zo aan het einde van het jaar, wil ik jullie allemaal uit het diepst van mijn hart bedanken, voor al jullie support, hier op mijn blog, of op Facebook. De verhalen die jullie soms vertellen (in vertrouwen), alle berichten die 'geliked' werden, of gedeeld. Ik vind het heerlijk om mijn mandala's/tekeningen met jullie te delen, als inspiratie.........en over de manier waarop ze soms ontstaan. En ik op mijn beurt geniet ook weer van jullie inspiratie, ideëen en verhalen en soms heel praktische vragen. 

Ik wil jullie en al jullie dierbaren prachtige dagen wensen, en mijn gedachten gaan ook zeker uit naar alle mensen die het niet zo fijn en gezellig hebben deze dagen, die juist nu gemis of verdriet extra voelen.


Er kan nog heel veel verteld worden.......maar ik doe het gewoon op deze manier, fijne dagen gewenst met Licht en Liefde, draag zorg voor elkaar, luister naar elkaars verhalen en vooral GENIET!!

een warme, liefdevolle groet voor jullie allemaal.....


maandag 18 december 2017

Kerstkaarten schrijven.....





Yep, ik ben nog van het type kerstkaarten schrijven...........want volgens mij vindt iedereen het fijn een kaart in de brievenbus te vinden, dus ja, ik schrijf in deze dagen nog heel wat kaarten weg. Lijsten met namen, maar mijn adressenboekje staat ook vol met doorhalingen, nieuw huis, nieuwe relatie, tijdelijke woning, soms overleden. Maar gelukkig er zijn ook mensen.........die wonen al meer dan 30 jaar op hetzelfde adres.....het geeft zo'n vertrouwd gevoel. De adressen weet je bijna uit je hoofd......zo vaak is er al een kaart die kant opgegaan.........anderen die staan wel 4 keer of meer vermeld mét iedere keer een nieuwe straatnaam, postcode en stad of dorp, en ook nog wel eens met een nieuwe partner.........of juist zonder.

Toen begin dit jaar mijn computer helemaal vastliep en er niets meer aan te doen was, was ik blij dat ik nog van het ouderwetse soort mens ben, die er een adressenboek erop nahoudt. Inderdaad met strepen, krassen en doorhalingen......maar toch, voor mij wel een constante factor.

Dus deze dagen ligt onze tafel vol met kerstkaarten, enveloppen, adressenboek, postzegels.......en een pen. En ik zit te pluizen, wie wel dit jaar en wie niet (ook zo iets geks, maar ja, er gaan en komen mensen in je leven.......en soms is een vriendschap of verbinding bijna helemaal over)......niets aan te doen.  Wil niet zeggen dat je ze vergeet........nee.....maar er zijn zoveel mensen in je leven waar je een tijd mee gedeeld hebt, soms lang en soms heel kort en intens........maar om nu werkelijk iedereen een kaart te sturen, nee dat gaat zelfs mij (als fervent kaartenschrijfster) te ver. Maar ja......dan zit ik toch weer te denken, zal ik er toch nog niet even een sturen........en voor je het weet ligt er uiteindelijk een hele stapel. Mooi zo, goed voor posterijen......en mensen zijn vaak weer blij een kaartje op de mat. Ik vind het ook wel bij kerst horen.....want bij al die namen die voorbijgaan in mijn boekje, zie ik ook weer de gezichten,  de verbindingen...... van soms heel lang geleden......maar de herinneringen blijven en worden zo, aan het einde van jaar weer opgehaald......en zijn mensen ook weer wat dichterbij. Morgen gaan ze op de bus, maar ik weet zeker, er komen altijd nog weer wat kaarten achteraan.

Ik wens je een heerlijke avond........misschien wel schrijvend...........

zondag 17 december 2017

Moeder en kind..........




Ze werden vorig jaar rond deze tijd op papier 'geschetst'....een kleine uitwerking en daar bleef het bij. Zo vaak kwam ik de tekening tegen......en bleef in mijn hoofd hangen. Wat moest ik er toch mee. Eind vorige week ging ze roepen, met sommige mandala's heb ik dat, die gaan dan in mijn hoofd zitten en willen er niet uit, totdat ze af zijn. Dus ook met deze tekening.....in een periode waar ik zelf zo druk was, wilden ze dus duidelijk op papier.

Het werd laat avondwerk, een paar avonden, tot bijna middernacht werd er getekend en gesluierd. Ze wezen als vanzelf de weg hoe het er allemaal uit moest komen te zien. Het groene kleed voor de moeder (hart chakra), de paarse doeken voor het kind (hoger bewustzijn), de goudgele aureolen, de 7-ster (het heilige getal), de groene vormen (die voor ontwikkeling staan). En dan uiteindelijk de druppels......die staan voor het mystieke, voor datgene wat wij vaak niet kunnen waarnemen.

Kortom, na een jaar geduldig gewacht te hebben, mochten moeder en kind 'het Licht' zien, op mijn stukje papier.......en ik ben er blij mee. Voor mijzelf staat deze mandala symboliek voor een vol jaar, waarin ik zelf mocht leren en groeien op zoveel vlakken. Misschien wilden ze daarom nog een jaar wachten om zich te laten zien......moest ik zelf eerst groeien........en daarna deze mandala uitwerken. De mandala voelt voor mij als zachtheid en koestering.

Ik wens jullie een heerlijke zondag..........misschien roept jullie tekening ook wel vandaag........












zondag 10 december 2017

Listen to yourself.....




Listen to yourself…..

If your body is telling you to avoid certain food and eat more fruits and veggies, do it.

If your gut feeling is telling you to distance yourself from certain people and get closer to those who have a positive aura to them, do it.

If your heart is telling you to travel, quit the job, start this project, spend more time in nature, take a break, read this book, be with that person, go for it.

Your higher self knows what’s best for you,
so don’t ignore the message……….




schrijver: onbekend
mandala: Ho'oponono gebed 2

zaterdag 9 december 2017

Winterdag.....en sneeuwvlokken




Sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden………..kindermondjes vallen open van verwondering……..Ooooma oooooma, het sneeuwt…Die kinderlijke verwondering, zo intens, zo mooi, waar zijn wij, volwassen, het bijna allemaal kwijt geraakt? Het één zijn met het moment, geen zorgen voor morgen……maar heerlijk spelen met alle fantasie die kinderen tot hun beschikking hebben. En er is maar zó weinig voor nodig…..een stukje papier wordt een cadeau, een legoblokje dient als telefoon.



Wat een rijkdom als je keer op keer in het gezelschap van jonge kinderen mag verkeren, ze laten je de wereld zien, waarvan je in je diepste nog weet, van ja, zo was het, maar in het ‘grotemensenleven’ raakt het zoek.
Onze oudste kleinzoon, die gisteren hielp met het opzetten van onze kerstboom, zag ik ‘gezichten trekken’ in de kerstballen…..zo leuk, zo herkenbaar ook, omdat ik van vroeger nog weet, hoe leuk en gek je gezicht eruit gaat zien in de ronding van een kerstbal.

De onbevangenheid……en zeker zo rond de Kerstdagen zie je weer de verwondering bij het zien van de kerstboom, de kaarsjes, het houtvuur…….de eerste sneeuwvlokken van het jaar…………



”Probeer het vast te houden kleintjes…..geniet van de momenten, maak het tot prachtige herinneringen in jullie harten………..de rest van je leven zal je hieraan terugdenken, later als je groot bent…….en jij weer de verwondering weerspiegelt ziet bij jouw kinderen…..wanneer de eerste sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen……..en wanneer je naam geroepen wordt……”…..

Ik wens jullie een heerlijke winterdag…..

donderdag 7 december 2017

Hoop, het Licht komt binnen.......




Een druilerige middag, wind en regen, lampen en kaarsen aan, de houtkachel roodgloeiend........een moment om te tekenen........ik laat mijn potloden gewoon maar gaan........geen geometrie dit keer, maar zwieren en zwaaien........noem het altijd een beetje 'flodderen' op papier.

Langzaamaan zie ik ontstaan wat ik al een tijdje voel......het Licht. Tussen het groen en blauw, als basis, kreeg ik sterk het gevoel om met wat geel te gaan werken en een klein beetje oranje, en dan ontstaat als vanzelf het Licht.........tevoorschijn komend uit het niets.........zo lijkt het.

Ervaren jullie het ook? Dat steeds meer dingen gemakkelijker en lichter worden. Alsof het Licht uit alle hoekjes en gaten tevoorschijn komt.......en dan bedoel ik niet de kaarsen en lampen die we in deze donkere dagen aandoen, nee het echte Licht, vanuit de mensen, vanuit alles wat leeft.......net alsof er zoveel rust is, tussen alle chaos en gedoe door.....of ben ik het alleen. Mijn gevoel is dat we op een keerpunt staan, een moment van kantelen.......en dat we de goede, vredige kant op gaan vallen......naar een beter en fijner leven, met elkaar......als mensen, maar met alles wat leeft hier op Aarde, en vooral met Moeder Aarde zelf.



Ik voel en zie het bij het tekenen, wat bijna altijd intuïtief is, het mag allemaal ontstaan, het komt als vanzelf......een paar maanden geleden schreef ik al, mijn tekeningen / mandala's zullen vanaf nu met Licht gevuld zijn. Dit vind ik een prachtig voorbeeld. Zomaar gemaakt aan de tekentafel, terwijl buiten de storm raast (letterlijk en figuurlijk), is het hier binnen Licht en rustig.......

Hopelijk voelen jullie dit ook op het moment........ik wens het jullie vanuit het diepst van mijn hart toe......

zondag 3 december 2017

Voor de kraam van "Troost en Blijdschap".......




Zondagmiddag oh, als jullie nu een kijkje konden nemen op mijn ‘tekentafel’, die is nu gevuld met computer, printer, snijmachine, inpakzakjes, en veel, heel veel uitgeprinte kaarten…….met zonnen en Engelen erop…….

Over 2 weken is hier in Reutum een Kerstfair....…waar een klein dorp zó groot in kan zijn. Een dorp wat in deze dagen gevuld gaat worden met heel, heel veel lieflijke lichtjes…..”Reutum in het Licht”, hoe geweldig is het om zo’n dorp te mogen wonen. “Mijn” Engelen zijn zo blij dat ze straks uit mogen vliegen hier op de kerstmarkt…..en ik heb ze niet alleen getekend……….nee ik heb een hele serie vilten Engelen gemaakt…..die allemaal straks een eigen weg gaan…..én zo leuk, ze zijn allemaal anders geworden…..(en er zijn er nog 'in de maak').


Een kraampje wat gevuld zal zijn met "Troost en Blijdschap"………heel klein en fijn…….maar helemaal zo eigen, van mij. Alles zelf bedacht, uitgewerkt, getekend en gemaakt, de tekeningen zelf gedrukt, zelf ingepakt, ook de engelen krijgen een mooi zakje……..en straks mag ik ze zelf meegeven aan de kopers…die ze waarschijnlijk ook weer uit zullen laten vliegen. Wat een heerlijk werk mag ik doen, zo in het klein………maar zo helemaal met mijn eigen energie….

Dus......wanneer je 16 december hier in de buurt bent, dan zou ik zeker een kijkje komen nemen, misschien gewoon een goede reden om dit prachtige stukje van Twente te komen bewonderen.........en al dat Licht wat hier hangt tot je te nemen........


De échte geschenken........



"Als je wilt dat de wereld
liefdevol en mededogend wordt,
wordt dan zelf liefdevol en mededogend.......

Als je de angst in de wereld wilt verminderen
verminder dan je eigen angst........

Dat zijn jouw geschenken die jij de wereld kunt geven.......'



Ik wens je heerlijke 'pakjesdagen'.......

tekst: schrijver onbekend
mandala: blauwe kristal



vrijdag 1 december 2017

Het allerlaatste madeliefje van dit jaar.......




Vandaag begon de laatste maand van het jaar. Een schitterende dag, hier onder aan de Zonneberg. De dag begon met een stralende zon, die langzaamaan wat milder werd......en ik was heerlijk buiten met de kleinkindjes. Blaadjes vegen, potten wegzetten, met de hark en de bezem aan de gang, trekkertjes weer naar buiten..en oh....daar werd een madeliefje gesignaleerd, onder een dikke natte stapel blaadjes........zo blij waren ze, oma kijk een bloempje.........een madeliefje zei ik......het werd uiteindelijk verbasterd tot een mamaliefje (vind ik een heel mooi woord voor het kleine witte bloempje).

De speurtocht werd voortgezet, en jawel, de tuin bleek nog meer schatten te verbergen......ook eikeltjes......die eigenlijk voor de eekhoorn zijn, maar we hebben netjes in de tuin aan meneer Eekhoorn gevraagd (uiteindelijk werd er geroepen) of wij er een paar mee mochten nemen (ik zie dan in gedachten 'onze' eekhoorn heel hard ja knikken).

Een zalige buitendag.......wat een cadeau, zo mooi, die kan de meneer met de witte baard echt niet in een schoen afleveren, dit zijn de presentjes door het Leven gegeven. Binnen met rode wangen, duimen in de mond, bij de houtkachel en ik weet zeker dat ze vannacht heerlijk zullen slapen.....dromen van eekhoorns.........eikeltjes, mamaliefjes.......en heel veel plezier.......



Toen ze een uurtje of wat geleden wegreden.........zong mijn hart......"Zie de Maan schijnt door de bomen".........de maan begeleidde ze naar huis............naar een heerlijke nachtrust.........

Ik wens jullie een heerlijke avond.......