Een rondje (lees mandala.....) door onze tuin.....

Regelmatig schrijf ik over de vele uren die in onze tuin gaan zitten. Mijn lief en ik zijn heel wat uren te vinden op ‘ons erf’. Bijna 3.000 meter grond en weiland……wat een rijkdom, daar hebben we graag de vele uren voor over, moet ook wel…..want anders krijgen allerlei onkruidsels de overhand.

Ik moet ook eerlijk zijn, soms……grijp ik liever naar de potloden, dan naar de hark…..maar het buitenzijn, samen met alle dieren die regelmatig in onze tuin vertoeven…….nou ik knap er altijd wel van op. Gelukkig vind Pieterman het buitengebeuren ook heerlijk. Dus kuieren we heerlijk rond op ons plekkie hier in Twente.

Ik jammerde begin april nog over de hortensia’s die bevroren waren…….nou ik kan vertellen dat het helemaal goed gekomen is…..de uitbundigheid is geweldig.

De één is nog mooier dan de ander geworden. Intussen staan de stekbakken al vol met nieuwe aanwas……..ruim 60 stekken heb ik geknipt, ze worden nu ‘vertroeteld’ in een stekbak, af en toe een drupje water, geen zon….en veel aandacht. Ben benieuwd hoeveel er dit jaar aan zullen slaan.

De vlinderstruiken waren na de vorst ook niet op hun opperbest, ook dat is goed gekomen, het bevroren blad voorzichtig weggehaald…….en jawel ze bloeien mooi, met regelmatig bezoek van vlinders en heel bijen/wespjes (lees elfjes...)

Het kaasjeskruid vond ik dit voorjaar in de border, die kreeg een ereplek in een melkbus, waar hij super gedijt…….(nog wel een keer flink onder de luis gezeten, maar dat is weggespoten met ammoniak en groene zeep). De oude kruiwagen van mijn opa is gevuld met kruiden …….och hij moest eens weten. Hij reed me heeeeeeel lang geleden in de deze kruiwagen wel eens door de tuin….grappig dat de kruiwagen nog steeds in de familie is……maar langzaamaan raakt hij wel opperdepop.

De witte Echninea waar ik blij mee ben…..staat niet op een superplek, maar hij bloeit prachtig tussen de roosjes. En zo heb ik ook al 3 grote stekken gezien van de hibiscus…….mmmmm voorzichtig met de schoffel……

En dan de enorme bramenplanten, allemaal van stekken, die verdwaald waren in onze tuin. Hangen vol met prachtige bramen (de plensbuien deden goed afgelopen week), de eerste twee hebben Pieterman en ik vanmiddag opgesmikkeld……geen boete hier in de eigen tuin…….hihi maar ze hadden nog wel een zure nasmaak.

Deze plek is dus één van mijn grote inspiratiebronnen, waar ik kleuren, dieren en allerlei allerlei gedreutel zie! Misschien elfjes? Bosgeesten? Noem t maar op…..ik blijf er over tekenen…….en soms schrijven......