Ze werd 99 jaar....en een paar weken

Degenen die me iets beter kennen, weten dat ik nog een tante had, een heel oude tante. Had ja. Ze overleed vorige week, en we brachten haar een paar dagen geleden naar 'haar laatste rustplaats'.

Een dame, die bijna tot het laatst mee kon praten over het laatste nieuws, die prachtig kon vertellen over vroeger, toen zij bijvoorbeeld als 18-jarige door haar vader op de trein werd gezet om op reis te gaan naar Frankrijk waar ook ik nog familiewortels heb. De belevenissen aldaar, terwijl haar leven eigenlijk heel rustig verliep, kon ze levendig vertellen, je zag het als het ware voor je.

Bijna 100 jaar...…..wat heeft zij de wereld zien veranderen. Als je daarover nadenkt, wat zijn we snel gegaan de laatste 20 jaren...….Zij, een kind wat net na de 1e wereldoorlog werd geboren, de 2e heel bewust heeft meegemaakt, och wat moet ze vaak haar hoofd geschud hebben over hoe het leven er nu soms aan toe gaat. 

Jarenlang belden we iedere maandagochtend......of zij mij, of ik haar. Door de jaren werd het minder. De toetsen werden lastig te bedienen, dagen vlogen door elkaar heen, maar als we elkaar spraken, was er altijd genoeg gespreksstof. Haar doorloperpuzzels, tot voor 1 jaar vulde ze ze nog in, zónder woordenboek, daar was ze heel stellig in. 
Boeken vonden gretig aftrek bij haar, alles wat ik las, schoof ik door naar haar. Maakte niet uit, ze las alles. Ook tot een jaar of wat geleden, toen de letters te klein werden en ze de groteletterboeken begon te lezen.

Een oude dame, in stijl, tot het laatste toe. En helder van geest, ik vergeet wel wat hoor! zei ze dan, ja natuurlijk! Dat heb ik ook hoor tante haha. Samen konden we dan smakelijk om lachen, net zoals ik soms belde, en zij de telefoon andersom hield. Ik riep door de telefoon, neerleggen, ik bel terug.

Herinneringen.....ze zijn me dierbaar, dat zullen ze altijd blijven. Dat leven, we waren er dichtbij toen het afgesloten werd. Dus de vele mails, en berichten van jullie kant heb ik niet altijd direct beantwoord afgelopen week. Zij, mijn tante had nu even voorrang, in bijna alles. Nu kon het nog.

De komende dagen....zal ik veel in de tuin aan het werk zijn, óf lezen in de geweldige 7 Zussen serie, en zal zij, mijn tante heel vaak voorbij komen in mijn gedachten. Dus als je me hoort grinniken in de tuin of een traantje weg ziet pinken, is het om haar, mijn 99 jarige tante...…..die deze week overging.

Ik wens jullie een heerlijk weekend.