The Green Lady

 

Ze woont hier achter
tegen de bosrand aan.
Vaak kom ik haar
in een glimp tegen.
Ze is verlegen en een
beetje schuw.

Ze woont er al veel
langer dan dat wij
hier in het huis wonen.
Ik probeer dan ook uit
alle macht
haar woonomgeving
te beschermen en in
stand te houden.

Het werd tijd vond ze
dat ze op mijn papier
terecht kwam.
Maar ze wilde wel graag
in de donkerte van het
lover getekend worden.

De bladeren, haar thuis, waar ze
met nog meer anderen
woont en leeft.

En ze is blij vertelde ze,
dat de wereld wat rustiger
is geworden.
Jij, onze tuinvrouw,
zei ze tegen mij,
bent ook veel meer thuis,
en nog meer aan de tuin
aan het werk.
Nog meer aandacht voor
de waterbakjes, nog
meer aandacht voor ons,
omdat je onze 'sporen' ziet
in de tuin.
En je kletst tegen ons
nog meer dan voorheen.

Weet je, ging ze verder
de lucht voelt schoner,
de vogels zijn luidruchtiger.
Ja, sprak ze,
deze crisis is voor ons,
Natuurwezens,
een zegen, er komt zoveel
meer ruimte en tijd voor ons.
Mensen zijn bewuster,
dat ze het niet alleen kunnen,
maar ook niet alleen hoeven doen.

Ze gaf de boodschap mee,
dat we veel lering als mensheid
moeten trekken uit deze
bijzonder tijd.
Dat wij mensen helemaal niet
de controle over alles hebben,
alhoewel we dat wel denken.

Moeder Aarde heeft
nog steeds de volledige controle
over de mensheid.
De mensen moeten weten zei ze,
dat wij, alle wezens,
op haar mógen wonen,
we kunnen dat
alleen met haar permissie.....
want als ze genoeg van ons bezoek heeft,
dan is het klaar...........

Dus ....ging ze verder,
zorg goed voor Moeder,
voor elkaar, door de dieren, de planten,
en kijk eens wat vaker naar ons,
Natuurwezens om.
Want wij staan klaar voor hulp
maar jullie vergeten ons...

Na haar wijze woorden,
keerde ze weer terug
het lover in......naar haar thuis,
en soms, heel soms,
zal ik haar weer in een glimp zien
achter in onze tuin
tegen de bosrand.

Ik wens je een heerlijke dag
Ada

Luisteren

 

Luisteren is meer
dan horen.
Luisteren is tijd
durven verliezen.
De ander laten uitpraten,
geen oplossing geven,
maar stapvoets met de
ander op weg gaan.

Niet jouw tempo opdringen,
maar het zijne volgen.
Niet jouw antwoord geven,
maar hem 't zijne laten vinden.

In het luisteren ervaart
de ander, dat je van
hem houdt.

Wie durft te luisteren
voelt niet meer de dwang
om de ander te verlichten,
maar begint te geloven
dat het luisteren zelf
al Licht is.

En.....luister je ook
wel eens naar jezelf?

Ik wens je een heerlijke dag
Ada

tekst: schrijver onbekend

mandala : Vlinders

Leer te vertrouwen!

 

Je hoeft niet alles
te lezen,
te weten,
te volgen,
te ervaren,
te doen……

In deze tijd van overvloed
aan informatie
is het ondoenlijk
alles tot je te nemen,
alles te begrijpen,
alles te ondernemen,
alles te ervaren….

Zoveel geluiden
uit zoveel kanalen
uit zoveel richtingen
uit zoveel hartenkreten.

Wij mensen zijn ‘gezegend’
met een ‘antenne’,
om het onderscheid te
kunnen maken
wat goed en
niet goed voor je is.
Door de vele geluiden
kom je niet meer écht
dicht bij je eigen kern,
omdat je vaak gaat twijfelen
door alle ruis om je heen.

Maar je weet écht wel wat jouw
waarheid is, want het raakt
je tot het diepst van je kern,
heel je Zijn komt op scherp te staan
je wéét gewoon!
Het zijn deze heldere momenten,
waarop je kunt blindvaren.

Vertrouw daarop,
laat de vele, vele geluiden
langs je heen gaan,
probeer de stem van je eigen hart
weer te horen.

Deze stem
spreekt jouw waarheid,
vertelt jouw gevoel.
Vertrouw daarop!
Leer te vertrouwen.

Ik wens je een heerlijke, bijzondere 8-8 dag!
Ada

Ziels-contract

Ben je dan vergeten?
Dat je een 'ziels-contract'
hebt gesloten,
over de lengte van de periode

dat je hier op Aarde zal zijn,
dat je je werk
mag doen,
je Licht zal laten schijnen,
dat je je in zal zetten
voor Moeder Aarde én
haar bewoners?

Ben je het vergeten?
In deze onzekere tijd
sterven mensen
soms 1000 doden,
zoveel angst,
zoveel is vergeten,
zoveel bangheid
zoveel zorgen
voor de toekomst,
terwijl we zelf ooit
bepaald hebben
wanneer we zouden .....
gaan,
overgaan,
Hemelen,
sterven,
of hoe je het ook
wilt noemen.

Ben je het vergeten?
Dat je het Licht terug
zou brengen hier op
deze wereld,
in Liefde, plezier,
zorgzaamheid, samenzijn?

Zoveel is in 'contracten'
vastgelegd,
lang geleden voordat
je naar deze plek
op Aarde kwam,
jij hebt zelf aangegeven,
ik wil het graag zo-en-zo
omdat ik wil leren
daar op Aarde
én omdat ik anderen wil leren!

Zovelen zijn het vergeten,
en daarom is er zoveel
onrust, angst, zorg.
Probeer je eigen kern
te bereiken,
op welke manier dan ook,
meditatie,
yoga,
wandelen,
coaching.....
op jouw manier,
om je kern te vinden,
het antwoord te krijgen
waarom je hier bent....
want ooit heb je zelf besloten
tot dit contract.

Maar vergeet nooit,
hoe moeilijk je het soms
ook vind in dit leven,
om welke reden dan ook,
dat je Licht blijft schijnen,
door alle donkerte heen.
En dat er altijd, maar dan ook altijd
Licht over jou zal schijnen,
ook door alle donkerte heen.

Zoek de stilte eens vandaag,
en luister naar jezelf!

Ik wens je een heerlijke zomerdag
Ada

Bijzondere tekening én muziek

Over een raar, gek, bijzonder tekenprobeersel.
nou nou dat was even een dingetje.....
ik neem je mee op mijn tekeningen-reis.

En het liedje bleef maar doorgalmen in mijn hoofd….
Pink Floyd… over een steen in de muur.

Er is altijd een wensenlijstje in mijn hoofd,
met tekeningen die ik wil uitproberen,
waarvan ik wel van te voren weet,
wauw dit gaat me uit mijn comfortzone trekken,
uitdagend en vreemd, gewoon anders.
En deze is héél anders.

Tijden geleden kwam ik op Pinterest
een afbeelding tegen die me zo intrigeerde…
een stenen muur, waar enkele stenen mistten,
en door deze gaten heen was de sterrenhemel (vrijheid) te zien,
prachtig vond ik het.

Toen ik deze week begon met de opzet,
begon gelijk al de weerstand, rechthoekig,
bijna zonder kleuren, hoezo?
Blehhh.....hoe kun je het jezelf lastig maken.
Tegelijkertijd dreef het liedje binnen,
van Pink Floyd “Another Brick in the Wall”.
Oh een tekst die zo van toepassing is
op het NU waarin we nu leven,
we zijn maar gewoon een steen in de muur (zo lijkt het soms).
Maar oh hoe graag willen we onszelf zijn....

Al tekenend kwam ik er wéér achter
dat ik het ab-so-luut niet fijn vind
om met alleen maar zwart op wit te tekenen
(Zentagles zonder kleur zijn ook niet mijn ding).
Totdat ik de stenen ‘vuil’ kon gaan maken.
Met een oude doezelaar,
waar nog oude grauwe (geel/grijs/bruin)
kleuren op zaten, toen werd ik blij.
Toch wat kleur aanbrengen,
zodat ze steeds meer op echte stenen gingen lijken.
Het werd steeds meer een tekening van mezelf.

Dat maakte me blij, omdat ik me realiseerde,
door soms iets te verwijderen,
komt er een opening, een nieuwe kijk, ruimte.
De sterren die te zien zijn door de gaten
in de muur, gaven mij zo’n gevoel van vrijheid,
want hoe erg dingen soms ook zijn,
er komt altijd, ja áltijd een opening tot verandering,
tot vrijheid, tot helderheid, tot inzicht.

Deze manier van tekenen kan dus van mijn wensen-lijstje af.
De tekenperiode gaf me mooie muziek,
en gaf me een mooi inzicht over hoe erg dingen kunnen zijn,
er is altijd een opening, altijd een nieuwe ruimte tot anders….

Zo, je hebt even mee kunnen kijken
over het hoe en waarom van de tekening!

Ik wens een fijne avond

Ada

Yes

Ik voelde het vanmorgen al bij het opstaan.
Licht en blijheid.
Had dan ook heerlijk geslapen,
maar het voelde zo ok!

Al heel vroeg in de kilte én stilte
van de ochtend over
de Zonneberg gelopen hier,
wat een zaligheid,
ook dat voegde bij aan mijn blije gevoel.
Daarna in de winkel snel
(dat doe ik tegenwoordig écht heel snel)
boodschappen gedaan,
ook daar viel het me op dat mensen
een Lichtheid en blijheid uitstraalden.

Het voelt allemaal zo anders.
En als ik dan op FB kijk wat een prachtige
positieve, prachtige berichten verschijnen,
die zó hoopvol en optimistisch zijn,
dan kan ik eigenlijk niet meer twijfelen.

Het is gebeurd!!

Het tij is gekeerd, de mensen hebben
het negatieve met elkaar, samen omgedraaid.
Natuurlijk zijn er nog die in angst geloven,
die als een mak schaap volgen,
maar mijn gevoel zegt, het is anders
geworden.

En ja, er zullen nog bergen verzet
moeten worden, nog meer wonderen
moeten verricht worden.
We zullen nog grote 'verrassingen'
te verstouwen krijgen, maar wij
kunnen het aan, we kunnen het
negatieve omkeren..
En als ik mijn blijheid voel,
en als ik naar de wereld om me heen
keek vanmorgen, dan voelt dit
als collectief.

En weet je, mijn gevoel heeft me eigenlijk nog
nooit in de steek gelaten,
mijn voelsprieten doen het uitstekend.

Het geeft een fijn gevoel, de schouders
er weer onder, en huppakee,
we gaan met elkaar de nieuwe tijd in.
We laten er ons niet meer onder krijgen,
collectief stappen we de nieuwe wereld in.
Met en voor elkaar, voor mens en dier,
maar vooral ook voor Moeder Aarde.

Yes!!

ik wens je een heerlijke dag
Ada

Durf je?

Durf je écht
stil te zijn
naar binnen te kijken
te zien wat er écht gaande is.

Durf te écht
jezelf te realiseren dat na
deze periode de wereld er écht
anders uit zal zien.

Durf je écht
te zien dat onze maatschappij
verandering nodig had
dat het zo niet door kon gaan.

Durf je écht hierover na te denken?

Maar merk je óók
dat de luchten blauwer zijn dan ooit
de sterren helderder stralen dan ooit tevoren

Merk je óók
dat de vogels hun eigen stem weer horen
jubelend de avond ingaan
en in de ochtend de eersten zijn die je wekken

Merk je óók
dat Moeder Aarde zucht van Verlichting
ze blij is met de steun en kracht
van de talloze Lichtwerkers en -wezens
die om haar bekommerd zijn.

Weet je....
wat deze weg ook zal brengen,
het stond allemaal in de sterren geschreven
velen wisten en voelden het
en hebben de handen ineengeslagen.

En de handen zullen ook ineengeslagen blijven
op het vervolg van deze weg,
want deze weg lopen we samen,
een ontdekkingsreis,
een reis op een onbekend pad,
waar de bestemming van bekend is,
een nieuwe Aarde!

Maar durf jij écht naar jezelf te kijken?

Ik wens je een heerlijke dag.
Ada