Kraamkamer

In onze tuin gebeuren wonderen. In de talloze broedkastjes die hier hangen is jong leven......wel heel duidelijk te horen, maar nog niet te zien. Wel worden de ouders gespot, die oneindig af en aan vliegen.
In een holletje in een eikenboom wat door de specht 'getimmerd' is, is een spreeuwenfamilie in ontwikkeling. Het ziet er zo gek maar tegelijkertijd ook zo fantastisch uit....spreeuwen die de boom in en uit vliegen.

In een gek kastje wat ik ooit dacht te kopen voor decoratie, wat ik aan een schutting ophing, nou daar is een mezenfamilie neergestreken. Ook daar wordt nog druk gevoerd. Een van de vele vele duivenparen die hier rondscharrelen is er één stel wat werkelijk vlak voor het raam een nest heeft gemaakt, we zitten 1e rij.

De ransuil die in de avond zo hard roept......misschien is daar ook wel gezinsuitbreiding en wordt op deze manier aangekondigd dat er nog meer uilen in 'aantocht' zijn. En stil is het bij de buizerds, altijd rond deze tijd, waarschijnlijk is daar ook de kraamkamer bezet en wordt er druk gewerkt om het jong/de jongen groot te krijgen, zodat ze zelfstandig rond kunnen gaan vliegen.

Ik vond ook een winterkoninkje's nest, haast onzichtbaar gemaakt in een krans (ook decoratie). De merels die met bekjes vol wormen (wáár vinden ze ze?) rondvliegen ook voor hun kroost.

Kortom, soms is het gewoon bukken wanneer ik aan het werk ben in de tuin, ouders die tekeer gaan tegen me, hé, wat doe jij hier wegwezen!!

Ik kijk vol verwondering én bewondering toe hoe al dat nieuwe jonge leven verzorgd en grootgebracht wordt, hier in onze Reutumse tuin. En heel stil hoop ik, dat ik één dezer weken een nestje uit zie vliegen...….

Drunvalo Melchezidek 'aan het woord"

Vorige week, tijdens één van de tekenlessen heb ik verteld over o.a. Heilige Geometrie.
Erover vertellen, dat is één ding, maar het zelf ervaren, dát is het grote wonder.

Tijdens zulke momenten vertel ik over de prachtige woorden die Drunvalo Melchezidek hier over schreef. Ze raken mij tot in het diepste van mijn kern.

En waarom ontroeren de woorden van Drunvalo Melchezidek mij zo?
Blijkbaar wordt er diep in mijn kern iets aangeraakt………over de geometrie……….waar ik zo heerlijk mee kan werken, strakke lijnen en ritme, en toch……..vind ik juist daarin mijn creatieve vrijheid, omdat ik die ruimte kán en mag nemen op papier, om te spelen met die geometrische vormen. Dat ik kan en mag creëren, dat het blijkbaar volledig resoneert met mijn zijn. Dat dingen die in je leven spelen, zo écht in beweging gezet kunnen worden. Zo wonderlijk dat die gevoelens dan zó diep in je zijn verborgen kunnen liggen.

“Als je besluit om het onderwerp Heilige Geometrie meer te gaan bestuderen wil ik je het volgende zeggen:

Als je in een zaal zit en naar de Heilige Geometrische vormen kijkt óf erover leest in een of ander boek, ontvang je de informatie op een passieve manier en neem je slechts een kleine hoeveelheid van de informatie uit deze tekeningen in je op. Als je er evenwel voor zou gaan zitten en ze zelf zou tekenen, ze daadwerkelijk zou construeren, zou er iets met je gebeuren, iets dat veel verder gaat dan wat er gebeurt als je er alleen maar naar kijkt. Iedereen die dit ooit gedaan heeft, zal dit beamen.

Als je er wérkelijk voor zou gaan zitten en de dingen op een rij zou zetten en de lijnen echt zou trekken, schijnt er iets te gebeuren dat veel weg heeft van een openbaring. Je trekt een cirkel en je begint het te begrijpen. Er gebeurt iets van binnen. Je begint op een heel, heel diep niveau te begrijpen waarom de dingen gedaan worden zoals ze gedaan worden. Volgens mij is er niets dat zit zelf construeren van deze tekeningen kan vervangen”


Drunvalo MelchizedekUit zijn boek “De Heilige Geometrie van de Schepping”, deel 1

en wat hangt er bij onze voordeur? 

Pluizenbol-elf

Heb je me al ontdekt?
In je tuin of zomaar langs de weg?
Ik, de Pluizenbol-elf, wandel daar langs de paardenbloemen.
En wacht net zo lang tot het wonder zal ontstaan.

Dat de bloem verandert is in tientallen pluisjes
En ik mag dan mijn levenstaak gaan vervullen.

Ik blaas en blaas...….en blaas nóg een keer!
en kijk daar is de lucht vol nieuw leven.

Zwevend op eigen kracht, soms meegenomen door een vogel
op zoek naar een groeizame plaats.
Dus als je ze ziet...…..de pluizenbollen.....
weet dan dat ik ook héél dichtbij ben.

Dat ik zorg zal dragen dat vlinders, 
bijen en ook mensenkinderen
kunnen blijven genieten van de gele bloemenpracht
van de paardenbloemen.

Recht vanuit mijn hart....en ja ook voor jou!

Weet dat we in een diep transformerende tijd zitten. Alles, maar dan ook alles is aan het veranderen. Wat vroeger vertrouwd was, is niet meer. En we gaan mee in die stroom, of we willen of niet.

De vraag is alleen hoe ga je hier mee om? Stroom je mee, of voel je verzet. Zoveel mensen die zoveel prachtige kennis en technieken hebben geleerd over zelfheling, of om heling in te zetten voor anderen. Mijn gevoel zegt dat het NU tijd is om bewust te worden wát we geleerd hebben en om dat NU in te zetten, daadwerkelijk te gaan gebruiken. Reiki, yoga, voeding, Engelen, edelstenen, bloemenremedies, creatieve therapie, natuurwezens...….en er is nog zoveel meer.

Zet dit in, waar je toen met verbazing over leerde, de wonderen die je toen zag/voelde gebeuren......soms is het allemaal zover weg gezakt. De tijd is nu rijp om het weer op te diepen en ermee aan de slag te gaan. Gewoon in je eigen omgeving, voor jezelf, voor je naasten, voor alle levende wezens.

Kom op, Moeder Aarde én al bewoners heeft je nodig! Laten we onze kennis en gaven inzetten om hier een prachtige, vredevolle, liefdevolle, gezonde en leefbare wereld te maken. Ieder op zijn/haar eigen wijze. We hebben het niet voor niets mogen leren en de kennis tot ons mogen nemen!

Kom op, laten we aan de slag gaan......
ik wens je een heerlijke dag x

kleine mandala-teken-tip

Zomaar even een mandala-tip.

Omdat op dit moment mensen ook vaak tekenen met stiftjes (vaak zwart) vinden ze het vaak lastig om daarin met kleur te gaan werken. Een mandala die 'af is' getekend, en waar je blij mee bent, maar daarna kun je gaan twijfelen of je kleur erin wilt. En men vindt het dan soms 'eng' om in de mandala te gaan kleuren.

Mijn tip......maak een kopie/scan van je tekening en ga daarop eens met kleur aan de gang....dan krijg je een beeld wat kleuren gaan doen met je tekening/mandala.

Zelf vind ik dat je gewoon in het diepe moet springen, dat is tenslotte de insteek van het mandalatekenen, een momentopname van wat binnenin jezelf aangeraakt wordt. Maar niet iedereen vindt/voelt dat zo, dus is dit misschien een tip om eens te proberen.

ik wens je een heerlijke dag!

Verbinding

Zoveel draadjes in ons leven, draadjes van verbondenheid…….soms onzichtbaar en soms zó voelbaar en tastbaar. Verbondenheid met het leven om ons heen. Mensen, dieren, situaties……….er zijn allemaal lijntjes naar elkaar. Het éne kan niet zonder dat andere. We gaan er in ons snelle levenstempo zo vaak aan voorbij. Maar ben je je wel bewust….dat wanneer je in het ochtendgloren gewekt wordt door vogelzang, je totaal anders wakker wordt dan wanneer het klettert van de regen? Dat wanneer je in de ochtend net 5 minuten later vertrekt naar je werk……..je misschien wel heel andere dingen onderweg tegenkomt dan wanneer je wat eerder vertrekt. Wanneer jij die glimlach aan de ander schenkt, dat die ander de dag misschien wat gekleurder ziet…..

Och zo is iedere beweging, iedere handeling……een draadje….wat zijn invloed op jou uitoefent maar ook op de ander….en niet alleen een handeling, maar ook het denken aan of over. Hoe vaak gebeurt het niet dat je aan iemand denkt…………en jawel daar gaat de telefoon óf er komt een mail van diegene binnen. Het bericht kwam door het welbekende draadje naar je toe…….

Alles heeft te maken met energieoverdracht…..alles wat leeft op Aarde, heeft die energie…..alleen door de vele ‘ruis op de lijn’ nemen we het niet altijd meer waar. Maar ik leef in de overtuiging dat iedere handeling die je maakt in je leven er toe doet……….misschien niet altijd voor jezelf, maar dan wel voor een ander……

"Weet dat je nooit alleen bent,
je bent verbonden met alle mensen, planten en dieren.
Voel en ervaar hoe we met elkaar verbonden zijn.
We zijn samen, hier, op dit moment,
om met elkaar een magische weg af te leggen".

Ik wens je nog een heerlijke dag......

Verhaal over één seringenbloem

Zondagmorgen......rond kwart over 6, de wereld ontwaakt. Mijn tuinklompen gaan aan, ik ga naar buiten, luisteren naar het vogelconcert wat weggegeven wordt. Een strakblauwe hemel, tintelfris, het gras kraakt zelfs een beetje. Mijn eerste gang is naar onze dames, de kippen, de deur van het hokje moet opengezet worden, het is dag! Dus meisjes goedemorgen, wakker worden.....en blij springen ze uit hun huis. Jawel, op het dak van hun huisje ligt een dun laagje wit, het heeft blijkbaar een beetje gevroren!

Mijn tweede gang in de tuin is naar de seringenstruik, waar welgeteld voor het eerst dit jaar één prachtige bloem hangt te bungelen. Even mijn neus laten genieten van de intense geur, zelfs nu al, op deze vroege morgen...…

De geur voert me terug naar heel lang geleden...…..Moederdag...…..mijn vader die op de zaterdagavond ervoor wat bloemen knipte van de seringenstruik, deze in papier wikkelde en ze werden in de schuur in een emmer gezet. De volgende ochtend mocht ik ze geven aan mijn mams, en oh wat was ik trots dat ik een cadeautje voor haar had. En zij, zij was er zo blij mee. Helaas staan seringen maar een dag, hooguit 2 dagen mooi op de vaas, maar het gebaar was goed en liefdevol (commercie zoals in onze huidige tijd, was er gelukkig nog niet!)


Vandaag een dag, voor veel mensen zal die bestaan uit gezelligheid, samenzijn, lieve woorden. Maar echt niet voor iedereen. Voor sommigen een dag waarop het gemis extra voelbaar zal zijn, sommigen die helemaal geen blije herinneringen hebben aan een moeder, sommigen die niet eens weten wie hun moeder is, sommigen waarvan hun moeder niet meer weet wie hun kind is, sommigen die zelf geen moeder genoemd kunnen worden, omdat dit wonder aan hun voorbijging.

Voor ieder mens geldt een eigen verhaal, een verhaal van een moeder, de oorsprong van het bestaan, zij die baarde.....en wat er daarna gebeurde, dat wordt een levensverhaal genoemd. En ieder mens maakt daar een eigen vertelling van, volgt een eigen weg.

En dat realiseer ik me heel goed, op het moment, op die tintelfrisse morgen in de tuin, wanneer ik  met mijn neus in de seringenstruik hang. Een mooie, koesterende, vooral liefdevolle memorie, aan een prachtige vrouw, die me zoveel leerde in dit leven, die al zo lang niet meer mee wandelt met me hier op Aarde, maar die me nog steeds opzoekt hoor, die me op de meest onverwachte momenten een kus op mijn wang komt drukken.....ik haar geur weer even ruik....dan weet ik weer....ze loopt gewoon met me mee maar dan wel in een andere dimensie...kijk dat doet een seringengeur met mij. Op deze zondagmorgen.

Vanmiddag komt hier een mooie jonge vrouw, met haar man en kinderen, ze zal haar armen om me heen slaan en me een dikke knuffel geven.....het mooiste geschenk wat een moeder kan ontvangen. Daarna eten we met elkaar aan de grote keukentafel (dat is ook nodig met de kleinkinderkroost van 3) en zo......op die manier zal ik vandaag Moederdag vieren. Maar eerst ga ik straks met Pieterman ontbijten, de wandelschoenen aan doen, en er op uit, want deze mamma vindt het ook zalig om Twente in te lopen, met de zon op mijn bol, met de grootste lieverd naast me. 

Moederdag een dag van gedenken en overdenken, en vooral van vieren...….blij zijn met de zon, met de vogels die zingen, met de geur van één seringenbloem.

Ik wens je een mooie ZONdag.