We worden gedragen

 

Ik kan je ondersteunen

omdat ik zelf ook ondersteund wordt.

Ik kan je helpen

omdat ik zelf ook geholpen wordt.

Ik kan je dragen

omdat ik zelf ook gedragen wordt.

Ik kan je 'bewegwijzeren'

omdat ik zelf ook de weg gewezen wordt.

Ik mag je loslaten

zodat ikzelf ook losgelaten wordt

wat ruimte gaat geven voor nieuw.

Het zijn de Ouden

de Engelen

de Natuurwezens

de Engelen

het Universum

noem het God of Allah

die me dragen

ondersteunen

helpen

al een leven lang.

Ze roepen me soms

in de nacht, laten

weten wat komen

gaat, geven me tekens

en signalen.

Soms zijn er de geuren

en vooral de kleuren

och het is zo mooi

zeker wanneer je durft

te vertrouwen dat het

goede om je heen is.

Al deze energieën zijn

rondom ons allemaal

ze tonen ons een weg

die we kunnen gaan

aan ons de keuze

of we de weg in willen

slaan die ons getoond

wordt.

Je voelsprieten

aanzetten, de hele dag

door, en je bent niet

te oud om te leren

en om te vertrouwen.

De tijd van nu is

ware magie.

Wat vroeger nog heel

latent aanwezig was

wordt nu ten volle

ervaren.

Laat je dragen door alle

krachten die er zijn,

ze hebben het goede met

je voor, gewoon luisteren

en invoelen.

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

toen ik nog niet wist

 

Soms zou ik zou graag

even terug willen

naar de tijd toen ik

nog niet zoveel wist.

Over oorlogen,

misbruik

misstanden

religie

vervuiling

voeding

medicijnen

onrecht

noem het maar op.

Dat ik als kind de

wereld onbevangen

kon zien.

Maar gaandeweg

het ouder worden

de dingen zag,

voelde,

hoorde,

rook,

wist

die niet klopten.

Gelukkig ging het

stap voor stap

heel voorzichtig

en steeds weer de

nachten wakker liggen

omdat er wéér iets

niet klopte in het

systeem waarin

we leefden.

En probeerde ik

uit te leggen aan de

ander, maar werd zo

vaak niet geloofd.

En nu,

zie ik dezelfde strijd

maar in een versneld

tempo, bij mensen die

gaan zien,

voelen,

weten,

horen,

dat dingen

niet kloppen.

Godzijdank

hoefde ik niet in een

zó kort tijdsbestek

alles te beseffen

en mocht ik er mijn

eigen tijd voor

nemen.

Het enige wat ik

kan zeggen, aan degenen

die nu gaan zien,

ja je zult nachten wakker

liggen, maar het gaat niets

oplossen. Het kost je

alleen maar je eigen

innerlijke vrede.

Wat je wel kunt doen,

is er over vertellen en

daadkracht laten zien.

Daadkracht dat je dit

niet wilt, dat veel niet goed

is, zoals de wereld zich

nu laat zien.

Wees een voorbeeld

van hoe je het wél wilt

zien, daar heeft de wereld

wat aan.

En onderzoek!!

Ik wens je een heerlijke zondag

Ada

Een oude legende vertelt

Een oude legende vertelt......

Op een dag was er een grote brand in het bos.

Alle dieren vluchtten in alle richtingen in angst,

want het was een zeer felle brand.

Plots zag een jaguar een kolibrie over

zijn hoofd vliegen, maar in de

tegenovergestelde richting.

De kolibrie vloog naar het vuur!

Wat er ook gebeurde,

het veranderde niet van richting.

Even later zag de jaguar hem weer voorbij vliegen,

dit keer in de richting van de jaguar.

Hij kon dit komen en gaan zien,

totdat hij besloot de vogel ernaar te vragen,

omdat dit gedrag hem heel vreemd leek.

'Wat ben je aan het doen, kolibrie?' vroeg hij.

"Ik vlieg naar het meer," antwoordde hij,

"water te drinken met mijn snavel en

het op het vuur te gooien om het te doven."

De jaguar lachte. 'Ben je gek?'

Denk je echt dat je dit grote vuur kunt

blussen met je kleine snavel alleen?'

'Nee,' zei de kolibrie, 'ik weet dat ik het niet kan.

Maar het bos is mijn thuis.

Het voedt me, het biedt onderdak

aan mij en mijn gezin.

Daarvoor ben ik erg dankbaar.

En ik help het bos groeien

door de bloemen te bestuiven.

Ik ben er een deel van en

het bos is een deel van mij.

Ik weet dat ik het vuur niet kan blussen,

maar ik moet mijn deel doen.'

Op dat moment werden de bosgeesten

die naar de kolibrie luisterden ontroerd

door de kleine vogel

en zijn toewijding aan het bos.

En wonder boven wonder stuurden

ze een stortregen die een einde maakte

aan het grote vuur.

De Indiase grootmoeders vertellen

dit verhaal aan hun kleinkinderen

en sluiten af ​​met de woorden:

"Wil je wonderen in je leven aantrekken?

Doe dan je deel."

En de moraal van het verhaal:

Niemand van ons kan in zijn eentje

het verschil maken, het lijkt onmogelijk!

En toch maken we deel uit van deze wereld

en moeten we ons deel doen.

Als we dat met toewijding doen,

kunnen we wonderen verrichten.

Als we het samen doen,

vergroten we de kans op zo'n wonder oneindig.

tekst: schrijver onbekend

met dank aan Noesje Zondag waar ik de tekst vond

mandala: 'kleine vriend'

(omdat ik geen tekening heb van een kolibrie,

daarom een Hollands meesje)

Leer te vertrouwen

 

Je hoeft niet alles

te lezen,

te weten,

te volgen,

te ervaren,

te doen……

In deze tijd van overvloed

aan informatie

is het ondoenlijk

alles tot je te nemen,

alles te begrijpen,

alles te ondernemen,

alles te ervaren….

Zoveel geluiden

uit zoveel kanalen

uit zoveel richtingen

uit zoveel hartenkreten.

Wij mensen zijn ‘gezegend’

met een ‘antenne’,

om het onderscheid te

kunnen maken

wat goed en

niet goed voor je is.

Door de vele geluiden

kom je niet meer écht

dicht bij je eigen kern,

omdat je vaak gaat twijfelen

door alle ruis om je heen.

Maar je weet écht wel wat jouw

waarheid is, want het raakt

je tot het diepst van je kern,

heel je Zijn komt op scherp te staan

je wéét gewoon!

Het zijn deze heldere momenten,

waarop je kunt blindvaren.

Vertrouw daarop,

laat de vele, vele geluiden

langs je heen gaan,

probeer de stem van je eigen hart

weer te horen.

Deze stem

spreekt jouw waarheid,

vertelt jouw gevoel.

Vertrouw daarop!

Leer te vertrouwen.

Ada

Nu komt het erop aan

 

En nu komt het erop aan.

Hoe dicht kun je nu bij

jezelf blijven.

En vertrouw je op het

grootse wat gaande is.

Laat je afleiden door rare

berichtgeving,

door dreigende oorlogstaal,

door angstaanjagende beelden?

Nu komt het erop aan.

Heb je altijd gevoeld dat het

niet klopte, durfde je

blindelings op je eigen

kompas te varen?

Dan is NU de tijd om daarin

te blijven geloven.

Want nu komen de afleidingen.

Nu wordt uit alle macht

geprobeerd je uit je kracht

te trekken, je in angst te zetten.

Niet doen, blijf bij jezelf,

want jij weet wat de waarheid is,

jij weet, je hebt er altijd in geloofd

je hebt het altijd geweten.

Nu is de tijd waarom je hier

op Aarde bent gekomen.

Om NU je Licht neer te zetten,

voor jezelf, voor de ander,

voor Moeder Aarde.

Want met elkaar zetten

we de Liefde,

de Kracht,

het Licht neer.

Nu is het moment.

In alle vertrouwen

Heel veel liefs

Ada

Kijk je goed?

 

Lief, lief mens,

kijk je goed naar

wat je ogen aanschouwen?

Kijk je met je hart?

Kijk je met je intuïtie?

Vanuit mijn diepste zieleroerselen

wil ik tegen je zeggen,

niet belerend,

maar juist zó liefdevol,

niets, maar dan ook

niets is wat het lijkt.

Veel van wat onze ogen

waarnemen, klopt niet.

Maar wat wel klopt

zijn je zuivere

gevoelens recht

vanuit het hart

van zorg,

mededogen,

Liefde,

aandacht.

Regenbogen zijn ontstaan

van hart tot hart,

die een brug slaan

naar elkaar.

Waarover de ander

die het even niet meer

weet, naar de mens

kan lopen die een

hand heeft uitgestoken.

En ja, we maken allemaal

op dit moment onze

regenboog voor en naar

de ander, maar laten we zelf

ook de uitgestoken hand

aan durven pakken.

Lief mens, kijk je

goed naar wat je ogen

aanschouwen?

Niets is wat het lijkt.

Ik zet mijn regenboog

neer voor jullie allemaal.

Een liefdevolle dag gewenst

Ada

Klaar ermee

 

Zo, nu is het klaar,

nu stappen we uit de mineur.

We kunnen gillen, stampen, huilen of wat ook.

Het is al tijden voorspeld dat dit zo komen.

We zitten er allemaal in, in deze periode.

Er is door zovelen gewenst,

dat de wereld anders zou worden.

Nu is het punt dát de wereld

er anders uit gaat zien.

En nee niet zonder slag of stoot.

Omdat we allemaal ergens iets los moeten laten.

Maar vergeet niet dat er zoveel prachtigs

voor terug zal komen.

We gaan het allemaal voelen.

Dát wat er nu gaande is.

Hoe je er ook instaat!

Je zult het zelf moeten gaan doen,

niemand anders!

Je zult nu voor 1 keer in je leven je rug moeten rechten.

Daarvoor ben je nu hier op Aarde.

Niet gemakkelijk nee, maar er is gewoon

geen andere keuze meer.

Niet voor je kinderen, je kleinkinderen

en soms ook voor je ouders.

Sta op! Ga het zelf doen! NU!

Wat kun je allemaal zelf doen?

glimlach naar een ander

steek een kaars aan

yoga (kun je ook in gedachten doen, werkt ook)

werken met edelstenen

kruiden (er is zoveel kennis te vinden)

bach bloesems

wandelen/fietsen

reiki

lekker en gezond koken

genieten van elkaars gezelschap

schrijf een brief

pak de telefoon

ga naar de ander toe

mediteer

kijk naar de vogels in je tuin of balkon

vraag je buurvrouw of ze nog een mooi boek heeft staan

luister naar muziek 432 hertz (stemt mooi af op je lichaam)

kleed jezelf leuk aan

ga tekenen, breien, haken, schilderen, puzzelen

maak je huis schoon

ga je tuin in maak een moestuin

(of met balkon maak potten klaar voor de lente)

maak een boodschappenlijst (zo min mogelijk de winkel in)

misschien heeft je buurvrouw/man ook nog iets nodig

leg een warm dekentje klaar voor de behaaglijkheid

of neem juist een lekkere koude douche

wees gelukkig met wat je in je huis hebt

(ooit kocht je het omdat je er blij van werd)

sluit je aan bij online groepen (er gebeurt zoveel op dit gebied)

heb je kleding die over is......geef het weg

en nog zoveel meer kunnen we zelf doen.....

help elkaar, steun elkaar, nu meer dan ooit.

Maar stap uit die mineur, want dan kom je er echt niet.

Als je het even niet meer ziet zitten,

neem dit lijstje even door,

want er is altijd, altijd iets wat je op

dat moment kan doen!

Een warme omhelzing

Ada