Ik geloof in de mensen

Ik geloof in de mensen, de gewone mensen.

Gewone mensen
Wondere mensen!

Mensen, waardoor een
stroom van liefde in stilte
over de wereld gaat.
Zij zijn de oasen in onze
woestijn.
Zij zijn de sterren in onze 
nacht.

Gewone mensen!
De enige longen
waarlangs onze wereld
nog ademen kan.


Phil Bosmans - in Liefde weer Mens worden.

Hier zucht de wereld even van verlichting....

Hier zucht de wereld even van verlichting. Een gestage regen valt zacht op al droge land, op de planten, de vogels en alle andere beestjes die in de natuur leven. Vanmorgen vroeg hoorde ik het al......het zachte geluid van water op de weg, waar de auto's over heen reden. Gelukkig, hier in Twente frist de boel even heerlijk op (ik hoop op nog meer plekken).
In de tuin scharrelen heel veel jonge vogels, wiens veren nog niet eens goed zitten, en die verbaasd rond kijken, dit fenomeen hebben ze nog niet eerder waargenomen in hun jonge leven. Water, en nu eens vanuit de Hemel.

Zalig......er zal heus niet genoeg vallen om al het vele verdampte water van de afgelopen weken aan te vullen, maar met dit kleine beetje is iedereen denk ik wel blij. Ook wel fijn, een dag binnen......met mooie muziek, de kristallen die allemaal een wasbeurt krijgen, en daarna een pufje Palo Santo, dus het huis geurt hier zalig. De hortensia's die ik eerder deze week plukte krijgen een plekje binnen.....zodat ik er hier ook van kan genieten.

Ook nog nagenieten van al het moois wat gister op mijn blog stond, de lieve reacties, het vele delen, de mandala's die rondgaan over vele wegen, voor ieders inspiratie.
Dat kleurt mijn leven...….mijn leven met de Mandala. 

Ik wens jullie een heerlijke verfrissende dag toe.....

Teken-je-Mee project nr. 30

En zo druppelden de afgelopen weken heel gestaag de tekeningen binnen, gemaakt naar aanleiding van de teken-je-mee opdracht nummer 30. En ja, ik val in herhalingen, een feest om al dat moois 'uit te mogen pakken' bij binnenkomst via de mail. En wederom waren de verhalen soms hartverwarmend, soms hartverscheurend. 

Zoveel mandala's die hier staan, vertellen hun eigen verhaal. Over het vieren van het Leven, samen met een moeder, een Vrouwencirkel die 'zomaar' ontstond tijdens het tekenen, over levenspaden die soms met kronkels en hobbels gaan. Kinderen waar zorgen om zijn, levens die geleid worden, maar eigenlijk niet meer goed voelen. Eén iemand die tekende terwijl ze luisterde naar haar geboortehoroscoop, anderen die spinnenwebben tekenden (en het opviel dat er zo weinig spinnen in de tuin te vinden zijn). Een ander schreef dat er harten de wereld ingestuurd moesten worden......omdat de wereld dat nodig heeft (al is het maar in je eigen kring). Iemand anders tekende weer naar aanleiding van een bijzondere vakantie waar een boeddhistisch centrum gevestigd was......en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Nou jullie snappen het......terwijl al die 'koppies' gebogen over een tekening zitten......gebeurt er van alles in jullie hoofden, krijgen blijheid en zorgen kleur en vorm op papier.....en weet dan dat jullie niet alleen zijn, we zijn met elkaar, allemaal met onze dagelijkse blijheid, verdriet en zorgen. En met elkaar hebben we de weg gevonden door en met de mandala om beeld te geven aan die gemoedstoestanden....er even stilte en rust in te vinden.

Dat de tijd waarin we leven hectisch en soms zorgelijk is blijkt ook uit het feit dat ik van een aantal tekenaars het bericht kreeg dat het deze keer niet ging lukken om in te zenden, vanwege veel zorgen, ziekte en onrust. Hopelijk kan iedereen de volgende keer weer met volle teugen genieten van het met elkaar tekenen.

Lieve tekenaressen dank jullie wel voor jullie beelden (en geschreven verhalen), samen mét elkaar geven we dit prachtige project kleur. En voor alle kijkers, ik wens jullie heel veel kijkplezier en evenzoveel inspiratie.

Reneé van Ravenhorst

Karin van de Langenberg

Nicole Ottevaere

Renee Leijser

Mirjam Kleinebuul

Tiny Jong

Jacqueline Haspels

Willemien Moerman

Annelies Spang

Nel Leber

José Dienaar

Caroline Adriaanse

Joke van Asperen

Jannie van Fulpen

Ada Hink

Ingrid Druyven

Marielle Dobbels

Ans van Hout

Annelien van Hoef

Petra Kuivenhoven

Marloes van Esterik

Elly Leenman

Neeke Beugelink

Ada Bouman

Nicole Reijnders

Anita Theunisz

Ik ben Op Weg naar mijn Levensdoel en Levensmissie

Jacqueline Hollegien

Marianne Galjema

Jellie Veenema

Mirjam Wagenmans

Ria Hesselink

Ingrid Kok

Sonja Jacobi

Trudi Schoenmakers

Anja Kusters

Katja Boning

Anja van Aaken

als laatste een tekening van Dinie, niet naar aanleiding van het project, maar gewoon.....zomaar even, als afleiding...het woord ruimte geeft al haar gevoelens weer, dank je wel Dinie dat ik je tekening mag plaatsen....je geeft een beeld weer, wat velen ook voelen......

De dag begint

Stil is het buiten, heel stil. Eindelijk een dag die begint zonder wind, waardoor het bos hier heel stil is. Het is zelfs nog zó vroeg dat ik ergens in de verte een uil hoor roepen. Dat ontroert me altijd zo. Dat hoge ijle geluid. Verder zijn de vogels ook nog wat stil, heel af en toe hoor ik er een paar....ik denk dat ze genieten in hun nestje van de zondagochtendrust...…...nog even omdraaien voor we uitvliegen. 

De koeien loeien zachtjes, misschien bij de boer 3 huizen verderop in de stal.....misschien schuin aan de overkant van de weg waar koeien in de wei staan. Het is een rustgevend geluid.....ik ben er mee opgegroeid, mijn opa, tegelijkertijd onze buurman, had er vroeger 3 (geen megaboer dus). Ik mocht helpen ze eten te geven (wat ik heel spannend vond), de geur van de stal, van de koeien, ja zelfs de mest........het zijn voor mij zulke vertrouwde 'thuis'geuren. Ik was daar altijd op het erf te vinden. Nu in de vroege ochtend drijven mijn herinneringen terug naar die tijd.

In deze vroege ochtend heb ik nog geen auto voorbij horen gaan. Een zeldzame stilte hangt er, magisch....vredig. Straks zullen de prachtig klinkende kerkklokken van ons dorp 'roepen' naar de mensen: "kom binnen mijn deuren en luister naar het verhaal wat verteld gaat worden". Zullen de toeristen weer door het dorp rijden op elektrische fietsen en soms in oldtimers....genietend van de weelde van dit dorp. Maar voor mij geldt, ik heb me juist in de vroegte van de morgen, met ijle vogelgeluiden, met de morgenkoelte op mijn lijf opgeladen om de dag in te gaan. Genietend van de intense stilte die je alleen in vroege, vroege zomerochtenden vindt.

Ik wens je een heerlijke ZON-dag.

Love is my gift....

Love
is my gift to the world.

I fill myself with love
and I send that love out
into the world.

How others treat me,
is their path.

How I react,
is mine.....

Wayne Dyer
tekening: ik stuur je Zonnestralen

Water, een eerste levensbehoefte....

Hebben jullie dat ook? Na de oproep om zuinig aan te doen met water én dat niet op de piektijden te gebruiken, ben ik me nóg meer bewust geworden van de luxe die wij hier in Nederland hebben om altijd volop schoon drinkwater tot onze beschikking te hebben. Zelfs zoveel dat er nog wel eens slordig mee omgegaan wordt. Maar nu in tijde van droogte lijkt het of iedere druppel water er toe doet. Hier proberen wij altijd wel zuinig om te springen met water, maar nu wacht ik écht nog dag voordat de wasmachine aangaat...…..en gaat de vaatwasser echt helemaal proppie-vol (en och we zijn saampjes dus dat scheelt).

En dat is luxe, een wasmachine, een waterkraan, zélfs een vaatwasser. Ik denk dan aan al die moeders in gebieden waar water helemaal niet zomaar te krijgen is, waar het helemaal niet normaal is dat er een machine je was schoon draait. Juist nu wij hier er op gewezen worden zuinig aan te doen, moet ik aan ze denken. Aan al die vrouwen (en mannen ook hoor) die eten moeten koken,  zieken verzorgen, borden en pannen schoon moeten maken, vieze kinderbillen schoon moeten maken. De beesten die ze verzorgen, ook zij hebben drinken nodig. Om nog maar niet te spreken  van de kleding die af en toe een wasbeurt behoeft.

Juist in deze dagen maakt het me nederig, water, een eerste levensbehoefte. Wij die hier in ons waterrijke kikkerland bijna nooit op hoeven te letten of er verspild wordt ja of nee. Nederig, omdat ik wel terdege besef dat we echt niet zonder kunnen, wereldwijd niet. Niemand, kan zonder water, geen mens, geen dier, geen plant. Zelfs de hele atmosfeer heeft water nodig.

Laten we genieten van de zonnestralen...…..maar laten we ook genieten en dankbaar zijn, dat het rijke goedje, water, nog steeds in volle overgave uit onze kranen kan stromen. En als we allemaal ons steentje bijdragen (en misschien af en toe een regendansje) kunnen we voorlopig nog wel vooruit. En genieten in de ochtend als je jezelf even schoon kan douchen.

Ik wens je een heerlijke dag.

You are That

There is no you

there is only the state of freedom.

Be that.

Be free like the sky.

Be still like the hill.

Accept change like the seasons.

Be silent like complete emptiness.

You are That!

tekst: Wu Wei

mandala: Locana één van de vrouwelijke Boeddha's