Op 'n dag gebeurde het dat de kleuren van de wereld met
elkaar een verhitte discussie kregen. Allen claimden dat zij de beste kleuren
waren. De meest belangrijkste, de beste, de favoriet.
GROEN zei: Natuurlijk ik ben de meest belangrijkste. Ik ben
het teken van leven en hoop. Ik ben gekozen voor het gras, bomen en bladeren.
Zonder mij, zouden alle dieren sterven. Kijk maar eens naar het landschap en je
zult zien dat ik majestueus ben.
BLAUW onderbrak en zei: Jij denkt alleen aan de aarde. Maar
kijk eens naar de lucht en de zee. Het is toch het water die de basis vormt van
al het leven. In de lucht bij de wolken en vanuit de oceaan.
GEEL gniffelde zachtjes: Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik
breng de blijdschap, de vrolijkheid en de warmte in deze wereld. De zon, de
maan en sterren hebben allemaal mijn kleur en iedere keer als je kijkt naar een
zonnebloem dan lacht de hele wereld. Zonder MIJ zou er geen vrolijkheid
bestaan.
ORANJE begon gelijk te blazen: En ik ben de kleur van
gezondheid en levenskracht. Ik mag dan wel zeldzaam zijn, maar ik ben wel
precies omdat ik zorg voor de behoeften
van het menselijk leven. Ik draag de belangrijkste vitaminen denk maar aan
wortels, pompoenen, sinaasappelen en mango's.
Ik hang hier niet de hele tijd rond zoals jullie hoor maar als ik dat
wel doe dan vul ik de morgenstond en de avondkleur. Mijn Schoonheid is zó
opvallend, dat niemand van jullie aan mij kan tippen.
ROOD kon het niet meer uithouden en schreeuwde: Ik ben
bloed, leven gevend bloed. Ik ben ook de kleur van het gevaar en helden moed.
Ik wil vechten voor een zaak, ik breng vuur in het bloed. Zonder mij zou de
aarde leeg en dor zijn zoals de maan. Ik
ben de kleur van passie en liefde en de roes het puntje op de i.
Het PAARS stond op in zijn hele omvang. Hij was erg groot en
sprak met grote luister: Ik ben de kleur
van de koninklijke kracht van keizers, leiders en bisschoppen Zij kiezen voor
mij. Want ik ben het teken van de
autoriteiten en wijsheid. Mensen vragen niets aan mij zij luisteren en
dienen.
Uiteindelijk sprak INDIGO zachter dan de andere kleuren maar
duidelijk met vastberadenheid: "Denk eens aan mij, ik ben de kleur van de
stilte. Jullie bemerken mijn aanwezigheid bijna niet. Maar zonder mij zouden
jullie allemaal oppervlakkig zijn zonder diepgang. Ik vertegenwoordig de
gedachten en afspiegeling. Ik vertegenwoordig
de schemerzone en de diepgang. Jullie hebben mij nodig voor de balans en
contrast voor de gebeden en innerlijke vrede.
De kleuren begonnen te pochen ieder overtuigd van eigen gelijk, zijn of
haar superioriteit. Hun gekibbel werd luider en luider. Opeens was er een
lichtende felle flits. De donder rolde en knalde door de ruimte, een regenhoos
viel meedogenloos neer. Alle kleuren krompen ineen van schrik, zochten
bescherming bij elkaar en boven het
protest van de kleuren, het geluid van de donder sprak de regen opeens helder en luid.
Jullie domme, domme kleuren om zo te vechten tegen elkaar.
Ieder wil de ander domineren. Weten jullie dan niet dat jullie er zijn, voor
een speciaal doel dat heel anders is, en uniek? Geef elkaar eens een hand en
kom naar mij toe. De kleuren deden wat de regen had gevraagd en maakten een
halve kring met elkaar. Toen ging de regen onverstoorbaar verder: Van nu af aan
als het regent, en de zon speelt hierop in
dan zal ieder van jullie door de lucht gaan, in een boog van kleuren als
Her-innering! Zodat jullie allemaal in vrede kunnen leven.
Want de regenboog is een teken van vergeving en hoop voor de toekomst. En iedere
keer als er een fikse regenbui de wereld
weer gewassen heeft en de regenboog weer verschijnt laat die ons
HER-INNEREN dat wij de ander kunnen
leren waarderen en respecteren. Er is
iets speciaals in ieder van ons. Een ieder heeft zijn eigen talent
gekregen en zó is de mogelijkheid
geschapen, om verschillend te kunnen zijn. Als we ons daarvan bewust worden,
verwerven wij door de kracht van onze visie de macht om de toekomst te
vormen.
(Auteur onbekend)
