In de stilte van de nacht.....

In de stilte van de nacht,
terwijl er door de volle maan (die niet zichtbaar was) een mysterieuze blauwe gloed aan de hemel hing, hoorde ik je roepen......je wijze roep, de roep van verandering, over de lente die er aan komt, over de verandering van mensen die de wereld anders zijn gaan 'kleuren'....

Ik stond daar samen met Pieterman te luisteren naar je roep, in de verdere doodse stilte......wat prachtig, wat bijzonder en vooral wat hoopvol.

Heb nog lang geluisterd...….genietend van je roep.....

wijze uil hier in het bos......

Trouw aan jezelf

Er zullen altijd mensen zijn
die het oneens met je zijn.
Die je verkeerd begrijpen,
die je vertellen dat je het niet kan,
dat je het niet moet doen,
dat je het niet zal doen.
Laat ze je niet stoppen.

Wees in plaats daarvan trouw aan jezelf.
En weet dat voor ieder persoon
die niet jouw pad kiest,
er iemand heel blij zal zijn
je halverwege je pad
te ontmoeten.

Anne Taylor

Leesvoer, heel veel leesvoer

Naast tekenen heb ik dit afgelopen halfjaar heel, heel veel gelezen. 
En niet alleen gelezen, maar de dingen ook écht tot me genomen en er mee gewerkt. 
Tot in de diepste zin van het woord. 
Boeken die een diepe indruk hebben gemaakt. Soms waren dingen zo herkenbaar, maar in een enkel boek vond ik prachtige nieuwe dingen, die ook écht bij deze tijd horen. 

Waarin verteld wordt dat de tijd waarin we nu leven, mensen wereldwijd bewust worden van zoveel meer. Dat er zoveel magie van ons weggehouden is, maar dat enkelen de oeroude kennis met zich mee zijn blijven dragen, door vele levens heen. En dat deze kennis nu wereldwijd vanuit zoveel invalshoeken wereldkundig worden gemaakt. Ook wordt wereldwijd de herkenning gevoeld......dus een oud stuk wordt in ons aangeroerd, we her-inneren ons weer! En gaan mensen er over spreken, of zoals in dit geval over schrijven. Wauw...….ademloos heb ik in de boeken gehangen deze winter. 

De meeste indruk (maar ze zijn allemaal prachtig hoor) op mij maakte het boek "Merlijn, en het sluiten van de poorten" van Veronika Reiniers. Dit boek waarin Merlijn zich regelmatig écht tot de lezer richt, je voelt als het ware zijn ogen in de jouwe priemen en je heel indringend aankijken. Hij leert je in dit boek écht je magische kracht te gaan gebruiken. En niks geen abracadabra, gewoon met datgene wat je altijd bij je hebt.....je zuivere intenties.

Het boek van Peter Wohlleben over "Het verborgen leven van Bomen", och zo ontroerend mooi, hoe hij verteld over hoe bomen elkaar beschermen, met elkaar communiceren, met elkaar leven. Een boek om steeds een stukje uit te lezen....

Het boek "Een zomer met het kleine Volkje", dat was helemaal op mijn lijf geschreven, dát heb ik in 1 adem uitgelezen, alleen maar herkenbaarheid. Over het leven wat zó aanwezig is, maar niet (meer) gezien wordt, net als het boekje "De zevende kristalvrouw"...…

De boeken "De Heelkamers" en "Een cirkel doorbroken", dát waren boeken met alleen maar herkenning. Mooi om het soms net uit een andere invalshoek te lezen......maar zó herkenbaar allemaal.

Tja, en dit boek heb ik vorige zomer gekocht.....waarin uitgelegd wordt hóé je met de Ho'oponopono techniek kunt werken, en er gelijk mee aan de slag kunt én tegelijkertijd grote veranderingen ziet gebeuren in de leven.....

Naast dat alles heb ik een training gevolgd bij Mariette Eikelboom, over......tja hoe leg ik dat uit, over alles, over dat alles letterlijk en figuurlijk met elkaar verbonden is. In mijn geval vind ik het moeilijk om er over te vertellen, dit is voor mij het begrip in voelen wat er in mijn zijn gebeurt. Ik zou gewoon eens op haar facebook pagina Lichtfladderaars kijken of op haar blog, die vind je hier.

En alles wat ik las en doorvoelde, heeft diepe indruk op me gemaakt, en dát, ga ik de  verwerken in mijn dagelijkse leven.....en gaat het plek krijgen in mijn tekeningen. Wat uit deze hele serie boeken  (en training) komt 1 woord naar boven waar het allemaal om draait: LIEFDE.

Ik wens je een heerlijke zondag.....met mooie dingen en vooral met heel veel Liefde om je heen, zomaar een dikke kus van mij

Licht uitzenden...iedereen kan het!!

Neem de gewoonte aan
om je te concentreren op het licht.
Denk dat je het aantrekt,
dat je het in jou binnenleidt,
opdat het heel je wezen
zou vervullen met deeltjes
van de grootste zuiverheid.

En wanneer je voelt
dat je dit licht belichaamt,
oefen je dan
om het door de ruimte te sturen
om al je broers en zussen
op aarde te helpen.

Onder het voorwendsel
dat zij geen gaven
noch opmerkelijke kwaliteiten bezitten,
vinden zoveel mensen het normaal
om zich te laten gaan
in een middelmatig leven!

Nee, niemand kan zich
op die manier rechtvaardigen.
Zelfs de meest misdeelde,
de meest armoedige mens
kan dit werk met het licht verrichten;
en door het te doen,
realiseert hij iets dat belangrijker is
dan al hetgeen de anderen,
die begaafd en bekwaam zijn,
kunnen realiseren.

Zelfs het meest benadeelde wezen
bezit de mogelijkheid
om deze hogere bewustzijnstoestand te verwerven: 

in zich het licht aantrekken

en het uitstorten over

alle schepselen van de wereld.

Omraam Mikhaël Aïvanhov

mandala: Tijd van Transformatie 1

Tijd van wonderen......

Want de tijd van de wonderen
stond op het punt om weer eens
terug te keren.
En niemand kon afzijdig blijven
van de veranderingen die de wereld
vanaf nu zou ervaren.

Binnen afzienbare tijd
zou de kracht van de Traditie van de Zon
zich manifesteren met al haar licht.

Iedereen die niet zijn eigen weg zou volgen
zou zich ontevreden over zichzelf
beginnen te voelen,
zou tot keuze gedwongen worden.

Of een bestaan aanvaarden
dat door teleurstelling en pijn
omgeven zou zijn,
of begrijpen dat iedereen
geboren is om gelukkig te zijn.

Uit het boek :
Brida,
Paulo Coehlo

mandala: 'uit alle windrichtingen'

die ik tekende om te vertellen dat wij allemaal op dit moment juist hier in dit leven zijn, we komen van alle windrichtingen om de wereld beter te maken, mooier te kleuren, met elkaar....de tijd is gekomen!!

Grieperig.........en ik kijk verlangend de tuin in

De afgelopen dagen waren 'hang'dagen. 
Grieperig, helemaal niet fit, ach wie kent ze niet, zulke dagen. 
Hangend in een stoel, dan weer even op de bank, onder een deken, en dan er weer onder uit. 
Zere spieren (denk dat ze ook in mijn haarwortels zitten, want die deden ook pijn). Kortom hier in huis sloeg een virusje toe. Pieterman en ik waren niet op ons best de laatste 2 dagen.

Jezelf in de weg zitten, en dan tóch iets willen doen. Omdat de potloden en aanverwanten hier altijd voor het grijpen staan, wilde ik iets tekenen. Een roodborstje...…..dat kleine schattige altijd aanwezige vogeltje hier in de tuin. Ik zag dat kleintje af en toe hier in de magnolia-boom, die al een beetje kleur begint te krijgen, bungelend tussen windvlagen en waterdruppels in. Zo aandoenlijk.....

Ik keek verlangend naar de kleine vogel....ik wilde ook wel naar buiten, even de wind door mijn haren, even de waterdruppels voelen op mijn gezicht. Maar het leek me even beter van niet. 
Mijn kleine vriend daar in de magnolia leek te vragen, héé, wanneer kom je nou? Wanneer kom je nou 'spelen' in de tuin? Want ja, ik weet niet of jij het wel eens merkt, wanneer je aan het 'rommelen' bent in de tuin is het roodborstje áltijd in de buurt. 
Ik leerde het al van mijn opa.....en ja, het is ook zo. Het liefst gaat ie even op je emmer of je hark zitten, zo van: 'gezellig, samen zijn we aan het tuinieren". 

Heb wél een schets gemaakt van een voorbeeld op internet...….en daarna helemaal mijn eigen mandala-draai er aan gegeven. Getekend met tussenpozen, dat zal je begrijpen, even zitten tekenen aan de tafel, om daarna weer hoestend en proestend onder een warme deken te kruipen. 

Maar hij wachtte geduldig, de kleine roodborst, zowel op papier, als in de tuin...…waar ik m regelmatig zie scharrelen.
Ik hoop snel mijn tuingereedschap weer te kunnen gebruiken, samen in gezelschap met mijn kleine 'tuin'vriend.

Ik wens je een heerlijke woensdag, wees voorzichtig met alle onstuimigheid. Zelf doe ik nog een dagje rustig aan!

Als dank....een heerlijke mandala-opzet!

Vandaag zomaar...……..een dank je wel voor al jullie berichten, al jullie duimpjes, al jullie lieve woorden. Ik heb al eens eerder geschreven dat het 'uitdragen' van mijn mandalapassie één van mijn grote levenstaken hier op Aarde is. Omdat het mensen rust en ontspanning kan geven, waardoor weer prachtige inzichten kunnen ontstaan. En mensen weer verder kunnen groeien op hun levenspad. 

Mandalatekenen is één manier om dit te bewerkstelligen. Maar dit geldt zeker niet voor iedereen. Een ander wroet veel liever in de grond, of trekt de hardloopschoenen aan om inzichten (lees hoofd leegmaken) te krijgen. Och iedereen heeft een eigen manier om rust te vinden. Prachtig is het om deze tijd waarin we leven, een keus kunnen maken om te doen wat bij JOU past. Zoveel mogelijkheden, zoveel materialen, zoveel ideeën die gedeeld worden hier op internet. Denk aan Pinterest...…..och je begint bij info over een aardbeiplant, en eindigt bij tuinkabouters.....(om maar een voorbeeld te noemen).

Vandaag zomaar...…..een dank je wel voor jullie allemaal die me trouw volgen op facebook en hier op mijn blog. Een dank-je-wel in een vorm van een mandala-opzet. Misschien wel fijn om er vandaag aan te beginnen, omdat er nogal wat regendruppels en wind voorspeld worden, denk ik dat een groot aantal van jullie de kleurpotloden wel op zullen zoeken.

Een mandala met een 11-deling, fantastisch om te tekenen.....even de 11 uitrekenen (tovercirkel of gradenboog) en dan maar heerlijk cirkelen op papier.


Hier gaan we:

Zoek het midden van het papier en kijk goed naar de 'aanwijzingen' op papier.

Een zo'n leuke vorm, je kunt er oneindig mee 'spelen'. Wil je wat extra inspiratie, kijk eens hier op mijn blog, waar je zoveel uitwerkingen kan vinden dat het je soms zal duizelen.

Een heerlijke zondag gewenst, misschien wel met kleurpotloden. 

En nogmaals dank-jullie-wel.