Schakelen tussen 2 werelden,
tussen 2 realiteiten.
De ene waar ik totaal niets van snap,
de wereld die gevoed wordt door
een ongekende angst,
angst voor het leven,
angst om het oude los te laten,
angst die aangejaagd wordt
door machten die ongekend zijn.
Machten die meedogenloos zijn,
hun agenda’s harteloos, gevoelloos
aan het doorvoeren zijn.
De kilheid, de botheid, maar ook de
blinde paniek is te zien en te voelen.
Omdat wat ze op hun agenda hebben
staan, aan het mislukken is,
omdat een groot gedeelte van de
mensheid er niet in mee zal gaan.
Voor hun vrijheid zullen kiezen,
te allen tijde.
En zo zal de andere wereld ontstaan
van liefdevol zorgen voor elkaar,
luisteren, waarderen in de volle vrijheid.
Zonder dwingen, zonder machtsmisbruik,
maar zorgzaam naar de ander.
Waar kinderen beschermd worden,
en waar de ouderen hun wijsheid
kunnen laten gelden, zonder
weggestopt te worden.
Waar Moeder Aarde gereinigd
zal zijn van alle vergiften,
waar de mens zal samenwerken
met de natuurwezens…..
De twee werelden, ze zijn er al,
de scheiding zal de komende tijd alleen
nog maar meer worden gevoeld.
Het kruispunt is al gepasseerd,
de keuzes zijn al gemaakt.
Ieder gaat een eigen weg.
Ik weet in welke wereld ik
al tijden leef en woon.
En ja onderweg ‘verliezen’ we mensen
maar oh, na het kruispunt zullen
nieuwe mensen elkaar vinden,
en samen op weg gaan, naar de
wereld waarvoor zij kozen.
Een gemakkelijke weg,
nee, niet altijd, maar wel
de weg van het hart,
de weg van vrijheid
en van samen.
Ik wens je een heerlijke ZONdag
Ada
