Earth

Earth teach me stillness
as the grasses are stilled with light.
Earth teach me suffering
as old stones suffer with memory.

Earth teach me humility
as blossoms are humble with beginning.
Earth teach me caring
as the mother who secures her young.

Earth teach me courage
as the tree which stands all alone.
Earth teach me limitation
as the ant which crawls on the ground.

Earth teach me freedom
as the eagle which soars in the sky.
Earth teach me resignation
as the leaves which die in the fall.

Earth teach me regeneration
as the seed which rises in the spring.
Earth teach me to forget myself
as melted snow forgets its life.

Earth teach me to remember kindness
as dry fields weep with rain.

tekst : Ute, North American

Kruidencursus, en er is nog plaats!

Degenen die me beter kennen of al wat langer mijn blog volgen, weten dat ik ook veel interesse heb ik kruiden, zelf volg ik nu al een paar seizoenen een kruidencursus. Met zoveel mooie kennis over kleine plantjes die als het ware onder onze voeten groeien. Die zomaar voor het ‘oprapen’ staan. Tegenwoordig is de maatschappij meer gericht op synthetische medicijnen, maar gelukkig ontstaat steeds meer het besef dat mensen vroeger gewoon niet anders tot hun beschikking hadden en de kennis over kruiden en planten van generatie op generatie werden doorgegeven.

Bijenkorfje, afbeelding vond ik op internet

Ik ga het hier niet hebben over alternatieve of regulieren geneeswijzen. Want realiseer je dat wát nu alternatief genoemd wordt, in vroeger dagen regulier was. Er was gewoon niet anders. En er hing geen prijskaartje aan…hooguit wat tijd om te plukken en te drogen (en misschien om een tinctuur te maken). Grappig vind ik het altijd dat kruiden juist dáár groeien waar ze hard nodig zijn. Hier staat onze tuin vol met bijenkorfjes, met prachtige blauw-paarse bloempjes. En weet je waar ze o.a. heel goed voor zijn? Voor mensen die veel in hun hoofd ‘zitten’. Nou daar ben ik er één van, ik kan zo denken, van voor naar achter en dan nog een keer terug. Als het echt te veel wordt, dan maak ik thee van het bijenkorfje, en voila……de stopknop is ingedrukt.


En dan het madeliefje, waar ik zo vaak over schrijf. Het bloempje wat werkelijk het hele jaar bloeit, alleen in de winterdag wanneer het -10 graden of meer gaat vriezen, stopt ze even……..om bij de eerste zonnestralen haar pracht weer te laten zien. Van het madeliefje zijn heel veel verhalen bekend……maar één vind ik altijd zo fijn om te weten. Wanneer je in de zomerdag het ineens zó warm krijgt dat het lijkt of je bevangen bent…….zoek een madeliefje op en kauw het bloempje langzaam op ( zoek wel effe op een plekje waar honden geen plasje komen doen, of daar waar geen tientallen auto’s per uur voorbijkomen, maar ja dat lijkt me duidelijk). En trouwens.....hier wordt een madeliefje sinds een jaar een mandalaliefje genoemd, lees het werkelijk prachtige verhaal (van de Mandalist) hier.


Begin september start het nieuwe seizoen weer……ik weet dat er nog een paar plekjes vrij zijn bij mijn ‘kruidenmeester’……….die zo graag alle kennis doorgeeft over dat wat verloren dreigt te gaan aangaande de kruidenleer. We komen 1 keer in de maand bij elkaar, in Ootmarsum. Heb je belangstelling? Stuur me maar een mail, zorg ik dat ie op zijn plek komt.

Ik wens je een heerlijke dag en oh ja……..je kijkt vandaag vast een beetje anders naar je tuin.

Over regenboogkleuren

Op 'n dag gebeurde het dat de kleuren van de wereld met elkaar een verhitte discussie kregen. Allen claimden dat zij de beste kleuren waren. De meest belangrijkste, de beste, de favoriet.

GROEN zei: Natuurlijk ik ben de meest belangrijkste. Ik ben het teken van leven en hoop. Ik ben gekozen voor het gras, bomen en bladeren. Zonder mij, zouden alle dieren sterven. Kijk maar eens naar het landschap en je zult zien dat ik majestueus ben.

BLAUW onderbrak en zei: Jij denkt alleen aan de aarde. Maar kijk eens naar de lucht en de zee. Het is toch het water die de basis vormt van al het leven. In de lucht bij de wolken en vanuit de oceaan.

GEEL gniffelde zachtjes: Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik breng de blijdschap, de vrolijkheid en de warmte in deze wereld. De zon, de maan en sterren hebben allemaal mijn kleur en iedere keer als je kijkt naar een zonnebloem dan lacht de hele wereld. Zonder MIJ zou er geen vrolijkheid bestaan.

ORANJE begon gelijk te blazen: En ik ben de kleur van gezondheid en levenskracht. Ik mag dan wel zeldzaam zijn, maar ik ben wel precies omdat ik zorg voor de behoeften van het menselijk leven. Ik draag de belangrijkste vitaminen denk maar aan wortels, pompoenen, sinaasappelen en mango's. Ik hang hier niet de hele tijd rond zoals jullie hoor maar als ik dat wel doe dan vul ik de morgenstond en de avondkleur. Mijn Schoonheid is zó opvallend, dat niemand van jullie aan mij kan tippen.

ROOD kon het niet meer uithouden en schreeuwde: Ik ben bloed, leven gevend bloed. Ik ben ook de kleur van het gevaar en helden moed. Ik wil vechten voor een zaak, ik breng vuur in het bloed. Zonder mij zou de aarde leeg en dor zijn zoals de maan. Ik ben de kleur van passie en liefde en de roes het puntje op de i.

Het PAARS stond op in zijn hele omvang. Hij was erg groot en sprak met grote luister: Ik ben de kleur van de koninklijke kracht van keizers, leiders en bisschoppen Zij kiezen voor mij. Want ik ben het teken van de autoriteiten en wijsheid. Mensen vragen niets aan mij zij luisteren en dienen.

Uiteindelijk sprak INDIGO zachter dan de andere kleuren maar duidelijk met vastberadenheid: "Denk eens aan mij, ik ben de kleur van de stilte. Jullie bemerken mijn aanwezigheid bijna niet. Maar zonder mij zouden jullie allemaal oppervlakkig zijn zonder diepgang. Ik vertegenwoordig de gedachten en afspiegeling. Ik vertegenwoordig de schemerzone en de diepgang. Jullie hebben mij nodig voor de balans en contrast voor de gebeden en innerlijke vrede. 

De kleuren begonnen te pochen ieder overtuigd van eigen gelijk, zijn of haar superioriteit. Hun gekibbel werd luider en luider. Opeens was er een lichtende felle flits. De donder rolde en knalde door de ruimte, een regenhoos viel meedogenloos neer. Alle kleuren krompen ineen van schrik, zochten bescherming bij elkaar en boven het protest van de kleuren, het geluid van de donder sprak de regen opeens helder en luid.

Jullie domme, domme kleuren om zo te vechten tegen elkaar. Ieder wil de ander domineren. Weten jullie dan niet dat jullie er zijn, voor een speciaal doel dat heel anders is, en uniek? Geef elkaar eens een hand en kom naar mij toe. De kleuren deden wat de regen had gevraagd en maakten een halve kring met elkaar. Toen ging de regen onverstoorbaar verder: Van nu af aan als het regent, en de zon speelt hierop in dan zal ieder van jullie door de lucht gaan, in een boog van kleuren als Herinnering! Zodat jullie allemaal in vrede kunnen leven.

Want de regenboog is een teken van vergeving en hoop voor de toekomst. En iedere keer als er een fikse regenbui de wereld weer gewassen heeft en de regenboog weer verschijnt laat die ons HER-INNEREN dat wij de ander kunnen leren waarderen en respecteren. Er is iets speciaals in ieder van ons. Een ieder heeft zijn eigen talent gekregen en zó is de mogelijkheid geschapen, om verschillend te kunnen zijn. Als we ons daarvan bewust worden, verwerven wij door de kracht van onze visie de macht om de toekomst te vormen.

(Auteur onbekend)

dit verhaal plaatste ik al eerder

It's all happening for you!!

"What's meant
for you will happen...…..

For you in a way which you
could never expect or can explain.

Nothing can get in the way of it
and how it will enter your life.

Just be in a constant state of
gratitude and focus your mindset
on your vision.

It's all happening for you!!"

schrijver tekst onbekend

Groen Licht

 

En dan zomaar ineens, zet het Universum alle lichten op groen. Een diepe lang gekoesterde wens gaat in vervulling. De komende weken ga in mijn kleine nieuwe teken-atelier inrichten, waar van alles zal gaan gebeuren op mandala- én op LevensLichtgebied, en alles laagdrempelig!

Mijn hoofd is vol en mijn hart loopt over van blijdschap. Ideeën stromen, te veel.....dus stap voor stap. Ik houd jullie op de hoogte......ooit wat ik lang geleden als diepe wens op papier schreef, is uitgekomen. Alles valt samen, de tijd van wonderen is écht aangebroken.

Bessen-elf

Deze Bessen-elf zweeft, fladdert of vliegt niet, nee ze schrijdt…

Heel stijlvol door onze tuin, tussen allerhande struiken.

Ze kleurt prachtig bij de vlinderstruiken, en bij de hortensia's.

Maar toch, ze bekommert zich het liefst om één speciaal.

De bessenstruik, met prachtige takken, gevuld met rood tot bijna zwart gekleurde bessen. De vogels, oh ze lusten ze zó graag, maar ze wachten netjes  tot de elf ze hun gang laat gaan. Allemaal om de beurt, zegt ze, niet te gulzig en te gretig. Meestal zijn het merels bij de bessenstruik, en soms een mus…..Maar nee bijna geen mensen, te zuur en te wrang worden ze gevonden.

De elf kijkt toe, terwijl regelmatig de vogels aanvliegen en komen peuzelen. En zij geniet van het aanzicht van de gretige vogels. Totdat straks de hele struik leeg is van de vruchtjes. Dan mag ze, de Bessen-elf,  rust nemen en wachten tot de volgende Lente komt, wanneer het hele ritueel weer overnieuw begint. Blaadjes die ontvouwen, bloempjes die tot bloei komen en langzaam het rijpen van de bessen.

Bessenelf…….

zij schrijdt hier door de tuin in haar prachtige diep-groene gewaad en waakt voornamelijk over de bessenstruik.

En hier het tekenproces van haar ontstaan op papier

langzaam kwam ze tot leven

de tekening is gemaakt op 50x50 cm

Regendruppels

De Aarde zucht,
de Aarde drinkt.

Genadig zijn de regendruppels
die alles verfrissen
en verzadigen.

Dieren drinken gulzig
planten voeden zich,
de merel jubelt zijn lied.

Water.....wat een zegen
wat een weldaad.
En wij,
bewoners van Moeder Aarde
kunnen niet zonder.

Blij met zoveel frisheid!

Dankbaar!