donderdag 15 mei 2025

Zij die weten






De verbindingen zijn gelegd,
soms bijna ongemerkt,
voelen we de 'draadjes' met
mensen, dieren én planten
om ons heen.
Zij die ons wat te leren hebben
over hoe het anders kan,
over hoe we terug naar onze basis kunnen gaan
de 'oude' kennis die grote stappen
naar voren doet,
zij, die de kennis met zich meedroegen
al levens lang, die gaan langzaamaan 
naar voren stappen en leggen de
stukjes naast elkaar neer,
om samen één geheel te vormen.

Het delen van het weten
over water, 
over vuur, 
over gezondheid,
over voedsel 
over kristallen
over de energie die we allemaal
in onze handen dragen
over onze stembanden 
waarmee we zingend wonderen 
kunnen verrichten
en nog zoveel meer......

Over het samenwerken
met de natuurwezens,
met de dieren,
met de planten,
met alle elementen om ons heen,
de kennis van de Oervolken
de kennis van de bossen
en de bergen......

Langzaam komen ze naar voren
zij die weten, die wisten dat
er op hun gewacht wordt,
en de tijd is NU.
Er is gewacht tot dit moment
in de tijd, omdat zij die weten
geleerd hebben in het donkere
verleden dat ze niet over deze
oude kennis mochten spreken,
tot NU.

Dus luister goed om je heen,
en observeer, omdat je door de
dag heen, talloze boodschappen
zult ontvangen van zij die weten.
Die hun kennis op hun manier 
aan het doorgeven zijn,
op hun eigen rustige manier
want eindelijk, eindelijk
is de tijd daar om te delen,
onvoorwaardelijk!
De kennis over Moeder Aarde,
én al haar bewoners,
en ook over de sterren,
de manen en de zonnen.

Niemand die precies weet
hóé de verandering komt,
hoe het eruit zal zien
maar dát die komt
dat is al waar te nemen
en te voelen,
overal!



Ik wens je een heerlijke dag
Ada




vrijdag 9 mei 2025

Het samen rooien...

 






Samen......

Zachtjes tik ik op
zijn arm….
hoor je hem,
vraag ik,
de Koekoek?
We staan stil,
zijn ‘goede’ oor richt hij
op de kant die ik
hem aanwijs.
Ja, hij hoort hèm.
Wat mij zo blij maakt.
Mijn lief, wiens gehoor
erbarmelijk is,
eerst door lang geleden
toen een rotje vlak naast
zijn oor afging,
later door Ménière.
Ik probeer hem steeds
te wijzen op geluiden
uit de natuur,
zodat hij ‘gewoon’
mee kan blijven
luisteren naar al
het moois om ons heen.
Dankbaar dat er nog
steeds dingen gehoord
worden.
Altijd wetende dat je
het samen moet doen.
In het leven,
in het dagelijkse leven,
maar ook op het
wereldtoneel.
Als we nou eens meer
rekening met de ander
zouden houden,
iets meer begrip tonen
voor iets waar de ander
moeite mee heeft,
last van heeft.
Wij, wij rooien het saampjes wel,
heus wel eens met onbegrip
soms met hele rare gesprekken
(omdat luisteren soms lastig is 🙃)
maar gelukkig soms ook
met zoveel humor dat we
dubbel kunnen liggen.
Ik wens het wereldtoneel
ook het nodige begrip
en inzicht voor de ander.
Misschien gaat de wereld het
dan ook met elkaar ‘rooien’

zondag 4 mei 2025

Vredes retoriek


 

Vredes-retoriek
is het tegenovergestelde van?
De mensen die gesneuveld zijn
door oorlogs-spellen,
de mensen die zich offerden
ontelbare eeuwen lang,
zijn vaak in mijn gedachten
door de boeken die ik lees,
door te luisteren naar de
verhalen van lang geleden
door te kijken naar de
symbolen die ons omgeven.
Die mensen die gedenk ik
zomaar gewoon in de zomerzon
of op de bank tijdens
het lezen, tijdens mijn wandelen.
Ik hoef dat niet op een gekozen
moment bij stil te staan.
Ik wil en kan niet kijken naar
de schijnheiligen die roepen
‘nooit meer!’ terwijl
oorlogsmachines wereldwijd
overuren draaien.
Ja ieder heeft een rol te spelen
op het wereldtoneel.
En er zijn hele lelijke
rollen bij, je hoeft ze maar
aan te kijken, en naar hun
taal te luisteren en je
ziet hun dubbelrol.
Maar zelf ben ik met een duidelijk
doel naar de aarde gekomen,
om Vrede te brengen,
op mijn eigen wijze.
En dat blijf ik ook doen,
soms tegen beter weten in.
Laten de ‘Schoofs’ en ‘Alexen’
van deze tijd hun oorlogsretoriek
maar rondbazuinen.
Ik weet dat ik van een generatie
afstam die opstaat
die ziet
die weet
die hier niet meer
in mee zullen gaan.
De grootouders
die pal vóór hun kleinkinderen
zullen gaan staan!
Én voor alle mensen die
geacht worden bereid
te zijn, te sneuvelen in
een oorlog.
Wiens oorlog?
nou, die van machtsgeile mensen.
Die zelf hun kinderen níét sturen
die snel ergens naar toe vluchten.
Ook dat heeft de geschiedenis
gewoon laten zien.
Vredes-retoriek,
want genoeg is genoeg.
Ik stuur mijn Vredesduif
en mijn woorden
de wereld in,
mijn taak voor nu,
in deze wereld.
Laten we het voor eens
en altijd stoppen!

donderdag 24 april 2025

Kind van Moeder Aarde



 


Vanmorgen vielen de woorden
‘kind van Moeder Aarde’.
Ineens snapte ik de werkelijke
diepe betekenis.
Een kind wat zorgdraagt
wat koestert, wat luistert
naar wat de Moeder vertelt
en laat zien.
Dichtbij,
altijd,
ik geniet van buitenzijn
de geur van de aarde,
de wind, de regen,
de zonnestralen, de mist,
de wolken, de vlokken,
ik heb het allemaal lief.
Het kleine stukje aarde
wat wij hier bewonen,
wordt gekoesterd, verzorgd,
bemind, en vooral in de
eigen waarde gelaten.
Er wordt gezaaid, gewied,
water gegeven, met kristallen
gewerkt, het kleine volkje wordt
toegesproken en soms gevraagd……
Ik ken de vogels die hier
wonen en broeden,
ik spreek ze toe,
zorg voor water, kleine
takjes voor hun nest.
De haas die hier met familie
woont, die komt snoepen
van kruidjes in het gras.
Kleine violen die ergens
in het gras hun kopje
omhoogsteken worden
bij elkaar gezet en vertroeteld.
Moeder Aarde
ze wordt hier gekoesterd.
Dit kleine stukje waarop
wij mogen wonen
waar wij voor mogen ’zorgen’,
voelt zo liefdevol.
Kind van Moeder Aarde
ja, zo voel ik me soms écht.
Maar, zijn alle mensen niet
een kind van haar?
Alleen niet iedereen herinnert
het zich…….
daarom probeer ik altijd
maar een voorbeeld te zijn.
Als kind van Moeder Aarde.

dinsdag 22 april 2025

Tuinyoga




 

Stilte en rust.
Met veel tuinyoga,
wieden in onmogelijke
lichaamshoudingen haha
Maar heerlijk hoor.
Tussendoor om de
spieren even te laten
ontspannen,
een snelle tekening
nog niet helemaal af…

zondag 20 april 2025

Aanbeveling

 



Ik ga het jullie allemaal
aanbevelen, nee wacht,
ik maak zelfs reclame.
Zelf ben ik bijna niet
meer op internet,
wat een rust
wat een kalmte
zo was het dus
ca 20 jaar geleden
toen internet nog op
een totaal andere schaal
werd gebruikt.
De kleine korte momenten
dat ik nog ‘nieuws’ lees
merk ik aan mijn totale
systeem hoe ik lijflijk
reageer op de waanzin.
Vergaderen….een dag en nacht
lang en dan een overeenkomst,
laat je toch niet voor
de gek houden.
En dan nog iets over
kippen in je eigen tuin,
dus dat geldt ook voor
mijn kruidjes en aardbeien etc?
Schei toch uit!
Een rechtszaak tegen Rutte
waar ineens niets meer van
te vinden is…..
Een kleine korte greep
van wat ik tot mij nam vanmorgen
aan ‘nieuwsgaring’.
Ik ga het jullie allemaal
aanraden, klap dat internet
dicht, zo snel mogelijk
maar vooral zo lang mogelijk.
De enige manier om in je
hoofd tot rust te komen.
Pak een boek
ga naar buiten
teken, knutsel
zing, luister
naar de vogels!
Laat de waanzin maar tekeer
gaan, dat gevecht wordt
toch wel uitgeknokt
maar laat je zelf niet de
waanzin inzuigen,
stap eruit.

zondag 6 april 2025

Wat er werkelijk toe doet

 



Uiteindelijk
komen we er achter
wát er werkelijk
toe doet.
Twee armen om
je heen, waar
je je veilig weet,
een huis waar
je kunt schuilen,
een keuken
waar gezond gekookt
kan worden.
Kleren die warmte
en bescherming geven.
Gesprekken aan
de keukentafel
met diepgang
die je hart
laten zingen.
Kinderstemmen
die je welkom heten.
Vogels die dankbaar
gebruik maken
van je waterschaal,
de bloemen die
zomaar overal
verschijnen en
bijen die erop
zingen…..
de grote geschenken
van Moeder Aarde,
en dat…..maakt
dat wij mensen
gaan beseffen
wát er werkelijk
toe doet