Sprankelingen

 

Sprankelingen

ik voel ze,

ik zie ze

ik hoor ze

tinkelen

overal om me heen.

Sprankelingen

ik strooi ze rond

laat ze uit mijn

handen vloeien

ik laat ze achter

hier tijdens

dit schrijven.

Sprankelingen

in alle kleuren van

de regenboog

kleurrijk,

liefdevol

blij

troostvol

Sprankelingen

omdat alles anders

geworden is

omdat de deuren van

verandering

wagenwijd openstaan.

De lichtflitsen

die we zien,

het tinkelen

wat we horen.

Ze kondigen de

grote verandering

aan.

Sprankelingen

neem ze met

liefde in ontvangst

voel ze in je hart

laat ze stromen.

Want zo,

worden we de

sprankelende wezens

die we behoren te zijn.

Ik wens je een

sprankelende dag

Ada

tekening: "H'oponopono"

Ze worden juist nu zo gemist

 

Want juist nu in deze dagen

van viering en jubel

worden ze zo gemist.

Onze dierbaren,

die zijn overgegaan naar een

andere dimensie,

of die zich afgesloten

hebben van bewustzijn

of die zich afgewend hebben.

Soms worden ze zo gemist.

En toch.....

door ze juist

in je hart te dragen,

aan ze te denken

om ze te vergeven

om ze in stilte te omarmen

om 'gewoon' met ze te praten

zijn ze juist zo dichtbij.

In ieder mensenleven is er

een gemis, groot of klein.

We 'verliezen' dierbaren

of je wilt of niet.

Daarom, in dit leven,

terwijl de kans en mogelijkheid er is!

Vier en bejubel het Leven.

Hef het glas, lach, en troost.

En neem degenen die

je mist, mee in gedachten.

Want juist in deze dagen

worden er zoveel mensen gemist.

Ada

Wereldwijd

 

Miljoenen en miljoenen mensen

hebben wereldwijd de aansluiting

gevonden, met elkaar.

Verbonden door het weten

verbonden door het zien

verbonden door het onzichtbare.

Ze zijn verbonden

door onzichtbare lijnen,

van weten en helderheid,

Ze ontmoeten elkaar en

verbinden zich met elkaar,

op een onzichtbare manier,

op een grootse manier,

via hun harts-verbondenheid.

En ze hebben een groots doel,

de wereld met alle bewoners

naar een hoger plan tillen

naar een wereld vol vrede,

vrijheid en liefde.

Deze miljoenen en miljoenen

hebben hun hart en ziel opengezet

naar de Engelen,

en het Universum,

om de immense Liefde

en grootse Licht

binnen te halen

én die te verankeren op deze wereld.

Dat is nu gaande in deze tijd

de verankering van al het goede.

Om je heen zie je het gebeuren

voel je het gebeuren

het is niet meer tegen te houden,

omdat het zo groots is.

Zo intens, zo immens.

Wanneer je beseft

hoe bijzonder en liefdevol

dit is, kan er geen angst

meer zijn,

kun je alleen nog maar

in Liefde leven,

met elkaar.

Vol vertrouwen.

Ik wens je een mooie dag

Ada

mandala: "Iljo"

Compassie

 

Verhalen buitelen over elkaar.

Tragedies rijgen zich aaneen.

Waar ik mijn hart al die

tijd al voor vast hield,

en waar ik voor gebeden heb

zelfs gesmeekt heb

dat het mee mocht vallen,

wordt bewaarheid.

In mijn omgeving,

maakt het niet uit waar

je kijkt of waar je luistert,

overal worden mensen

aangeraakt,

door ziekzijn

plotseling overgaan

onbenoembare tragedies.

Even met iemand praten

en ja bij iedereen is dit gaande.

Wat ik met heel mijn hart vraag

willen jullie een beetje

op elkaar passen,

elkaar ondersteunen

erover praten

in alle rust

zonder veroordeling

maar in stil luisteren

in zorgzaam zijn.

Gewoon even een hand

vastpakken voor troost.

Want het leed is zo groot

en zal de komende tijd

nog veel groter gaan worden.

Houd elkaar vast,

wees lief en aardig

en vooral luister

naar elkaar.

Meer kun je niet doen

de processen

voltrekken zich

dáár kan niets aan

gewijzigd worden,

maar in Godsnaam

houd elkaar vast.

Ada

Het is genoeg geweest

 

Laat ik heel helder zijn!

Maar mijn grens is getrokken.

Ik ben niet voor

en ik ben niet tegen.

Wie ben ik,

om in jouw hart

jouw zijn,

jouw ziel

jouw zaligheid

te kijken wat jouw

beweegredenen zijn.

Een eigen keuze maken is

een grondrecht van een mens.

Graag wil ook ik mijn eigen

keuze kunnen maken.

Met mijn hart,

mijn zijn,

mijn ziel

mijn zaligheid.

En mijn keuze is vele levens hiervoor

gemaakt, toen het vuur

om me heen oplaaide

heb ik gezegd,

nee,

nooit meer,

ik zal blijven strijden,

op mijn eigen wijze,

samen met zoveel mooie zielen,

En nu is het zover,

in deze dagen,

ik moet mijn grenzen aangeven

ik laat mijn keuze door

niemand,

lees niemand ontnemen.

Ik sta voor wie ik ben,

en ik hoop dat jij ook kunt

staan voor wie jij bent.

Allemaal onze eigen keus,

laten we dat respecteren.

Laten we de verbinding zoeken,

en laten we met elkaar

de heksenvuren omtoveren

tot vreugdevuren.

Ik laat me niet meer wegzetten!

Het is genoeg geweest.

Maak er een mooie dag van

Ada

mandala: "Ik geloof"

Het suist en raast

 

De Hemelpoorten zijn

opengezet, de sluier

is bijna opgetild.

Tegelijkertijd suist en

raast om ons heen.

Zonnevlammen die

overuren maken,

met sterktes

die nog niet eerder

werden gemeten.

Vulkanen barsten uit

Maansverduisteringen

Zonsverduisteringen

De Resonantie van

Moeder Aarde die

ongekende sterktes

kent...

Proberen om overeind

te blijven,

je eigen

kracht te zoeken,

steeds weer herpakken

terwijl de Natuurkrachten

zo grenzeloos krachtig

aanwezig

zijn en blijven.

Deze immense kracht,

niet te sturen,

niet te beteugelen,

door de mens.....

er is écht

maar 1 ding mogelijk,

mee stromen,

of je wilt of niet,

er is gewoon geen

andere keus.

Dit heet overgave,

verdiep je in deze

grote krachten

om ons heen

zodat je je pijn,

je emoties,

je rare gedachtes

je onbegrepen gevoel

wat beter kunt

verklaren en begrijpen.

En probeer dan de

rust te vinden

en te nemen.

Want op dit moment

in de tijd kan er alleen

maar overgave zijn.

Verbind je met

Moeder Aarde

en luister naar haar

hartklop.

Ada

We doen wat we kunnen

 

Omdat we doen wat we kunnen

we hebben hier ons hele leven

over gedaan

om bij dit beslissende

moment in de tijd

van onze levens aan te komen.

En wat hebben we hard gewerkt,

onze lijven zijn soms zó moe,

onze breinen soms zó overvol

onze inspiratie soms zó weg

onze strijdlust zó nihil

onze Lichtjes soms zó laag

onze Kracht soms bijna zó weg......

En dan toch, ineens is het er weer.

Het vuur, wat nooit zal doven,

wat altijd zal blijven branden.

We hebben het ons hele leven

al brandend gehouden

en juist nu op dit moment in de tijd

zal het blijven branden

soms op zacht gloeiende kracht

en soms op vlammende kracht.

Maar het is er,

en het zal er altijd zijn.

Doe af en toe een stap terug

zodat je je kan opladen,

kan koesteren aan je eigen vlam.

Verwarm je hart, neem de tijd,

even wat momenten voor jezelf.

Zodat je vlam straks weer

volop brandt en de rest

van de wereld weer

koesterend kan verwarmen.

Ik wens je een heerlijke avond

Ada