In Stilte weten..........

Ik heb eventjes geen woorden
dus mijn lippen vallen stil.
Niet omdat ik niet wil praten,
maar omdat ik zwijgen wil.

Ik hoor Hemelse akkoorden
die mij troosten in mijn Zijn,
en genezing achterlaten
in het diepste van mijn pijn.

Ik sluit Hemelse akkoorden
met te zijn, of niet te zijn,
zie de barsten en hiaten
in mijn lieve levenslijn.

Ik heb eventjes geen woorden
in mijn hoofd en in mijn pen,
door de stilte toe te laten
weet ik wat ik voel en ben.


schrijver: Jan-Simon Minkema (een hart vol poëzie)
mandala: in vogelvlucht

Over een zomer zonder slakjes......

Dat is wennen! Na een lange, lange lome zomer, waar geen eind aan leek te komen, is het dan tóch zover. Gewekt worden, midden in de nacht, door dikke waterdruppels, die ik hoor vallen in de dakgoot. Ik kon alleen maar even denken, heerlijk voor de planten, en heb me nog een poosje omgedraaid. Toen ik vanmorgen zoals ik de afgelopen maanden deed, in alle vroegte met koffie naar buiten wilde gaan, tja toen was het even wat anders. De regen kletterde nog steeds, en de temperatuur, die voelde toch heel anders aan dan afgelopen weken. Een ding was niet veranderd, het gezang van de vogels.

Dus ja, zo langzaamaan gaat het heerlijke zomerseizoen verschuiven naar herfst. Het ochtendlicht verandert, terwijl een paar weken geleden de zon haar ochtendgloed om een uur of 5 naar binnen liet vallen is dat tijdstip aardig verschoven naar een later tijdstip.

Een beetje weemoed, over een zomer, die we met elkaar denk ik niet zo snel zullen vergeten. Op heel veel gebieden was het ronduit zalig, het vele buiten zijn, de lange zomeravonden waar soms geen eind aan leek te komen. Maar ook de verschroeiende hitte die boeren soms tot wanhoop hebben moeten gebracht, ook die zullen we niet snel vergeten. We stonden bijna te juichen wanneer er een klein buitje viel. De waterschaarste die ons deed stilstaan bij het grote wonder water en hoe hard we het nodig hebben, werkelijk een eerste levensbehoefte.

Zo langzaamaan komt er ook een eind aan de zomervakantie. Hier in het oosten wordt nog een week vakantie gevierd door de scholen, daarna is het gedaan met de pret. En gaan we met elkaar weer het 'gewone' dagelijkse ritme oppakken. En dat voelt ook weer fijn. Tja mensen zijn nu eenmaal gewoonte-dieren.

Hier gaan we nog genieten van een heerlijke week zomervakantie. Binnen? of misschien veel buiten? We wachten gewoon af, wat de weergoden voor ons in petto hebben. De potloden zullen hier ook weer worden opgepakt, die zijn intussen ook weer wat 'afgekoeld'. 

De slak tekende ik een jaar of wat geleden. Vind een slakje wel toepasselijk bij dit weer...….de slakken die deze zomer volgens mij helemaal niet te vinden waren in de tuin. Ze zullen vanaf vandaag wel weer veelvuldig te vinden zijn tussen alle planten en de vogels zullen weer een extra 'hapje' kunnen verorberen.

Ik wens je een heerlijke zaterdag, met alles wat op je pad gaat komen, maak er iets moois van.

Hier in het Hoge Noorden......

In de vroege zonnestralen, terwijl de vogels om me heen vliegen geniet ik hier, in ons Zweedse thuis, van onze laatste ochtend van de zomer 2018. Een paar weken hebben we genoten, veel gedwaald door het bos, tot laat in de avond buiten gezeten (nog nooit eerder gebeurd, kon nu door afwezigheid van muggen), en veel kunnen genieten van de heerlijke zon. Hier is nog de intense stilte die er ook geweest moet zijn toen de wereld geschapen werd. Geen monotone geluiden op de achtergrond, maar intens stil. Ieder klein vogeltje wat in de bomen vliegt maakt een kabaal van jewelste. De eekhoorn die door de bomen vliegt, klinkt als een olifant. En nee, er werd dit keer geen eland gespot, ze hebben zich dit jaar heel goed verstopt.

Ha het zal weer wennen zijn in Nederland, waar áltijd geluid is. Het geluid van de auto's die ergens in de verte rijden, het geluid uit de stallen van de omwonende boeren......het hoort bij het leven in Nederland. Zojuist heb ik nog tot in de diepte van mijn longen de geur van het Zweedse bos opgesnoven, een geur niet te beschrijven, maar zó herkenbaar. Dág Zweden.

De tassen worden straks weer ingepakt, het huis krijgt nog een laatste poetsbeurt en dan rijden we straks weer naar Nederland. Waar ook weer op ons wordt gewacht. Gisteren sprak ik de kleinkindjes even, en dan is het duidelijk.…...mmm mijn Oma-hart wint het van het Zweden-hart.

Mooie inzichten mocht ik hier krijgen, terwijl het zo stil was om ons heen. Terug naar huis met mooie 'bagage', om uit te gaan werken. Met de herfst en winter voor de deur zal er weer volop tijd zijn om er mee aan de slag te gaan. 

Eerst huiswaarts keren, morgen de gevallen appels oprapen, de wasjes, het gras maaien, de tassen uitpakken...…..en dan 3 kinderen in mijn  armen sluiten...…..die, dat weet ik nu al, zullen solliciteren voor een logeerpartij! En dan zijn we weer helemaal thuis in Nederland...….en het huis in Zweden wacht geduldig op de volgende komst van ons.

Ik wens je een heerlijke dag.

De Lotuskinderen

Gisteren schreef ik over de ongeziene wereld, die ik door middel van mijn kleurpotloden meer zichtbaarheid wilde gaan geven. Vanmorgen in alle vroegte ging ik verder met een tekening in mijn Moleskin-boek, ik was er tijden geleden al mee gestart, maar wist niet hóé verder, tot vanmorgen.

Ik ging zitten met alle mijn tekenattributen voor mijn neus, en jawel daar verschenen de kinderkopjes. Ze dragen als het ware de Lotusbloem, die tevens ook nog eens door een regenboog gedragen wordt. 

De Lotusbloem:

Over de Lotusbloem wordt veel geschreven, onder andere dat de plant geen wortels heeft, wél stengels, die de bloem dragen. De zaadjes van de bloem vallen in de modder waar ze tot leven komen. 

vrouwelijke Boeddha Iocana

Als de bloem verschijnt stopt het groeien van de stengel zodat de bloem tot volle glorie kan komen, zijn pracht drijvend op het water ten toon kan spreiden, de bloem gaat overdag open en sluit bij de avond. Leeft dus bij het ritme van dag en nacht.

Zowel in het Hindoeïsme als in het Boeddhisme wordt de Lotus veel als symbool gebruikt, denk o.a. maar aan Boeddha, die bijna altijd zittend op een Lotusbloem wordt afgebeeld. Maar de betekenis van de Oude Egyptenaren spreekt me bij déze tekening het meest aan, zij gebruiken de Lotusbloem om de wedergeboorte te symboliseren.

Daarnaast is de kleur van de Lotus, blauw, ook niet voor niets door mij gekozen. Deze blauwe bloem staat voor kennis, wijsheid en leren Zijn. En wanneer je je realiseert dat ook bij de chakrasymbolen Lotusbladeren gebruikt worden, nou dan snap je wel dat dit hele plaatje voor mij klopt als een bus.

De blauwe Lotusbloem (kennis-wijsheid/wedergeboorte), met een stengel van alle chakra-kleuren (levensenergie), gedragen door kinderen, die de wijsheid-kennis nog zó in zich dragen. De tijd is gekomen dat wij mensen, weer als kinderen mogen zijn, dromen, herrijzen, in onze eigen kracht komen, dicht bij onze natuur zijn en blijven, en gaan doen waar we hier voor op Aarde kwamen, onze kwaliteiten uit gaan dragen.

Zo zie je maar weer…….een tekening, tijden geleden opgezet, en nu eindelijk wil de betekenis naar voren komen, nu de tijd ervoor rijp is.

Ik wens je een heerlijke dag, laat al je kwaliteiten maar vrij!!!

Dromelarijen......

Zomertijd, en in ons geval ook vakantietijd, geeft ruimte, geeft aanzet tot andere inzichten, om dichter bij jezelf te komen. Dingen die al tijdenlang in je hart zweven, om die ten uitvoer te brengen. Omdat er al genoeg is over nagedacht, én omdat de tijd aangebroken is, om vanuit het hart te gaan leven, komen hartenwensen naar voren, móéten haast tot werkelijkheid gebracht worden.

Dromelarijen……..over zinnen die uitgeschreven worden door mensen, die me tot tranen toe raken, mijn ziel aanraken. Daarom geen dromelarijen meer, maar er mag gewerkt gaan worden aan datgene wat ik zó graag zou willen. De ongeziene wereld tot leven brengen, de engelen, de elfen, de natuurwezens, ze zijn er allemaal, ze leven bij en met ons. Zó dichtbij en worden zo zelden echt waargenomen door mensen.

Al tijden teken ik Engelen, elfen, trollen, ze vloeien (soms) als vanzelf uit mijn potloden en dáár wil ik me de komende tijd nóg meer op gaan richten. Zodat ook zij, uit de vaak ongeziene wereld, ook een ‘stem’ krijgen, zodat ook zij gehoord worden, in onze drukke overschreeuwerige wereld. Hoe ik daar vorm al wil gaan geven? Ik ga naar binnen en luisteren…..en laat ‘mijn instrument', het tekenpotlood, zijn werk maar doen. En ik zal zien wat er gebeurt………en ik zal het hier delen. Zodat de ongeziene wereld een beetje meer zichtbaar zal worden.

De toekomst zal het laten zien...…..hier vind je een aantal van mijn eerder getekende Engelen, elfen en natuurwezens (en een huisje waar de natuurwezens in wonen!)

  

Visitors

We are all visitors to this time, this place.

We are just passing through.

Our purpose is to observe, to learn, to grow and love
And then we return Home”

schrijver onbekend

mandala: Elf

Huisnummer numerologie

Ik geloof dat huizen een ziel hebben, hoe oud of jong ze ook zijn, huizen kunnen je welkom heten, huizen kunnen je afstoten, je beschermen, je weren. Een ander ziet er misschien een berg stenen of hout in...…. ik heb ik altijd de huizen waar we woonden gekoesterd........en het was altijd wederzijds.
Zelf roep ik altijd wanneer ik thuis kom: "Daar ben ik weer", gewoon om op mijn manier het huis te begroeten, waar we wonen, wat ons een veilige thuishaven geeft, wat ons herbergt. En wat ons ook weer welkom heet na afwezigheid. Het huis wat je lijkt te omarmen, het thuis waar je energie en je geur hangt! Waar je blij van wordt wanneer je de deur achter je kunt sluiten, je veilig voelt in je eigen thuishaven.

Een tijd geleden had ik zin om een 'grote' tekening te maken. Mmmmmmm, ik vond dat het wel tijd werd voor een nieuwe mandala in de woonkamer in een 50x50 lijst. Een met numerologie erin. Ha, het zou een mandala worden voor ons huis in Reutum, waar we op nummer 38 wonen. In de numerologie wordt dat een 11 (meestergetal). Het moest er één worden met een Aartsengel erin, het werd uiteindelijk Rafaël, met 11 groene bollen. En iedere keer als ik er naar kijk, word ik blij. Niet alleen van de tekening maar het herinnert me ook dat we in Reutum een heerlijke plek hebben om te wonen. En ook omdat we door Engelen omringd worden, altijd.

Misschien vind je het ook leuk om voor jezelf eens een numerologische huisnummer mandala te maken....ook jouw huisnummer heeft van alles te vertellen. Er zijn verschillende leuke sites, ik heb er een paar voor je op een rijtje gezet. 

https://www.catharinaweb.nl/numerologie/huisnumerologie.html
https://www.houseofawareness.com/spiritualiteit-wetenschap/numerologie-huisnummers
http://www.spirituelebeleving.nl/huisnummers.html
https://www.libelle.nl/huis-tuin-feestje/huisnummer-persoonlijkheid/


Sowieso is de numerologie iets heel moois wat je toe kunt passen in je mandala. Kijk eens op internet.....er is zo heel veel te vinden hierover.
Hannie de Jong heeft hierover een prachtig boek geschreven (overigens mijn favoriete mandalaboek ) genaamd: Numerologische mandala's (in mijn ogen een boek wat iedere mandalaliefhebber in de kast zou moeten hebben)

foto gevonden op internet

Een fijne zondag gewenst!

Licht......

Als je wilt dat er licht is, ontsteek het dan zelf
je hebt lucifers om het te ontbranden,
een mens heeft zoveel, zo heel veel licht
in beide handen...…

Als je wilt dat er warmte is, maak hoog dan het vuur
je hebt woorden om kilte te doven,
een mens heeft zoveel, zo heel veel kracht
om in te geloven.

Als je wilt dat er vrede is, begin bij jezelf
je hebt kansen harmonisch te bloeien
een mens heeft zoveel, zo heel veel goeds,
door innerlijk groeien.

Als je wilt dat er liefde is, geef iets van jezelf
in troosten, in veilig omarmen,
een mens heeft zoveel, zo heel veel steun,
om anderen te warmen.

Als je wilt dat er licht is, ontsteek dan jouw lamp
in luisteren, beschermend medeleven
een mens heeft zoveel, zo heel veel liefs
om weg te geven (zichzelf...….)


gedicht van Margreet van Hoorn

de kracht van het Leven

Terwijl ons land zucht onder de ene hittegolf na de andere. Terwijl over het land een sluier hangt van gele dorheid. Terwijl de dijken nat gehouden moeten worden, terwijl...…..och het is gewoon allemaal even anders dan 'normaal'. Of deelt Moeder Natuur even een waarschuwende tik uit naar ons, zo van, hé.....'ik ben er ook nog.....mij kunnen jullie niet controleren, jullie zijn aan mijn 'grillen' overgeleverd'.

Als mens realiseer je je weer eens heel goed, dat wij eigenlijk helemaal niet zo veel te vertellen hebben (al denken we dat we alles onder controle hebben, in ieder geval wíllen hebben). De Aarde leeft haar eigen scenario, daar heeft ze ons, mensen helemaal niet voor nodig. Ze hoeft maar één maal te schudden, en floep, weg is de mensheid. In plaats van haar te eren, wat de oudere volkeren nog heel goed weten hoe dat moet, gaat een heel groot deel van de mensheid genadeloos om met haar goede gaven. Totdat...….

En dan, terwijl de warmte soms genadeloos toeslaat, zie ik haar staan. Klein en zo fier, een klein viooltje. Ontsproten uit een zaadje wat één van haar voorouders hier heeft achtergelaten, of wat de wind hier heeft neergelegd. Tussen stenen in, geen spoortje grond te vinden, wel heel droog zand. Waar geen water is geweest de afgelopen dagen, en daar heeft ze haar plekje gevonden. En terwijl ik op mijn knieën zit voor een foto, zie ik een hele rij met kleine viooltjes staan. Nog niet met bloemen getooid maar ze staan er al wel klaar voor.

Kijk, niemand heeft haar hier gezaaid, niemand heeft haar water gegeven...….niemand......zij wist haar weg gewoon te vinden, zij vond onze tuin een geschikte plek om tot leven te komen. Hoe mooi is dat. Hoe dankbaar kun je voor zo'n prachtig gebaar van Moeder Natuur zijn. Ik laat haar hier gewoon haar gang gaan, samen met de anderen die al keurig in het spleetje tussen de stenen staan te wachten om tot bloei te komen. Ik ga haar geen water of zo geven, nee ik denk niet dat ze dat nodig heeft. Klein en fier, dat is ze, ze vindt haar eigen weg, bepaalt gewoon hoe zij het wil. Als dat geen kracht van het Leven is, Wilskracht!

Misschien gebeuren er bij jou ook wel wonderen in de tuin, het balkon, of het parkje voor de deur. Wie weet!
Een fijne zaterdag gewenst.

Zomaar wat tekenen........

Het tekenen in structuren, in geometrische vormen is geweldig. Het biedt houvast tussen lijnen, het constante herhalen van vormen en kleuren geeft rust. Rust en ontspanning. Dat is wat mensen zo broodnodig hebben, rust en regelmaat. De rondgaande cadans van het tekenen van de vormen, vanuit het hart van de cirkel, opbouwend - uitbouwend naar buiten. Steeds weer een nieuwe vorm creërend. Steeds weer de kleuren herhalen. Wanneer ik wel eens een filmpje op YouTube zie, wauw, ik kan er ademloos naar kijken, naar de rondgang, de rust die het uitstraalt.

(alleen de elfenkoningin tekende ik er echt zelf in, 

de andere vormen ontstonden vanzelf)

Maar soms vind ik het zó fijn die structuren achter me laten, de potloden écht hun gang te laten gaan. Gewoon gaan zitten met een stukje papier en maar laten komen wat er komt. Soms komt er vorm tevoorschijn waarvan je iets herkent, dat zet ik dan extra aan, en zo ontstaan de gekste vormen. Dát vind ik denk ik nog het allerleukste om op deze manier te tekenen. Net zoals het gedachteloze wat we allemaal herkennen wanneer een leraar een behoorlijk saai verhaal staat te vertellen. Doodlen wordt het ook wel genoemd, het niet na hoeven denken bij het zetten van lijnen. Liefst met pen, en dan ook nog een Bic-pen (wie kent het niet?)

En nu met deze warme dagen vind je het misschien wel fijn om eens 'los' te tekenen, zonder de strakke lijnen, maar gewoon even 'flodderen' of 'krabbelen' (zo noem ik het vaak). Zelf vind ik het wel fijn een buitencirkel te zetten, en dan begin ik gewoon. Een vorm of lijn zetten, en dan maar gewoon verder gaan. Oh ik hoop dat je deze manier van tekenen ook leuk gaat vinden of vindt......het geeft zoveel rust, en het geeft zoveel creativiteit. En het zit gewoon in jezelf.

Ik wens je een heerlijke zomerdag.

(de onderste helft van de mandala tekende ik tijdens 

de laatste halfuurtjes van de tekenlessen, 

wanneer iedereen aan de gang ging met de eigen tekening.

.ik verwerkte de dromen en wensen van alle vrouwen hierin.....

de bovenste helft tekende ik 'bewust', 

de vrouw en het kasteel vormen zich op mijn netvlies en voila,

 daar waren ze)