donderdag 29 juni 2017

Balans vinden.....




Soms komen er dingen je leven binnenzeilen, die je treffen als een mokerslag……..je denkt huhhhhh zie ik het goed, lees ik dit goed…….ja dus…..ik kan dan soms zomaar een hele dag van ‘de leg’ zijn……..maar gelukkig door de jaren heen heb ik wel geleerd, om weer dicht naar mezelf te gaan. De dingen te laten bij wie ze horen…….van wie ze zijn……zoveel mogelijk zonder oordeel te zijn. In dit leven mogen we blijven oefenen en nog eens oefenen, iedere dag, zelfs ieder moment opnieuw, en dan is het Kunst om balans te vinden......

Deze overdenking is al jaren in ons huis te vinden…..en ik lees 'm zó vaak even……..om steeds weer naar mezelf terug te kunnen keren:

Kunst

Het is een kunst balans te vinden.
Ik, die ander, geven en nemen.
Onderscheid te maken tussen
Vasthouden en Loslaten.

Het is een kunst om, voluit mens te zijn
die volop leeft en toch de luwte zoekt
om bij te tanken, kracht te vinden.

Het is een kunst om zonder angst te aanvaarden
dat leven niet altijd balans is.
En Gods wonder te zien door alle chaos
van tegenstrijdigheden heen.


schrijver onbekend

Ik wens jullie een mooie ‘balans’dag……..

woensdag 28 juni 2017

Gemstones....het verhaal krijgt een vervolg wat veel verder gaat.........








Gisteren kwam voor mij de bevestiging, op iets wat ik al een tijdje voelde…….het wordt tijd om het Licht terug naar onszelf te halen. En vooral om een manier te vinden om het weer toe te laten en terug te brengen in ons leven. In een wereld die maar voortraast in dwaasheid en waar menigeen zich staande probeert te houden, en waar mensen er ook vaak helemaal niet meer bij willen horen…..maar ja in ons menszijn leven we wel op en met deze Aarde. En hoe graag je ook aan de zijlijn van de gekte wil gaan staan……er zijn steeds die draadjes die je ‘meetrekken’.


Gisteren schreef ik een stukje over ‘gemstones’, of ook wel kristallen/edelstenen. Er kwamen zo ontzettend veel mooie, warme reacties…..zoveel mensen die deze manier van werken leuk vinden en ook zo graag uit willen gaan proberen. Honderden die mijn blog lazen over hóé je het Licht toevoegt in een tekening. Het bevestigde mijn gevoel wat er al langere tijd was. We zijn met elkaar er aan toe om het Licht terug te brengen bij onszelf, bij de situaties waarin we soms terechtkomen, we willen het Licht weer neer te zetten, met elkaar hier op Moeder Aarde.  

We zijn er aan toe. Allemaal op ons eigen manier. En wij, de mandalatekenaressen/tekenaars, heel veel van ons willen het Licht terug krijgen in onze creaties. Het gebeurt niet alleen in het daadwerkelijk wat verf toe te voegen. Maar weet je nog wat geometrische vormen met jou, met je lichaam en met je omgeving kunnen doen. En dan te bedenken als je aan die geometrie wat extra Licht toevoegt…….mmmm. Realiseer je wat er gebeurt als je zelf die stralende glans neerzet in je tekening? Wat het met jou doet, maar ook met je omgeving? Wat een Lichtkracht er uitgezonden kan worden, zomaar, door jouw handen gemaakt….zomaar met en door jouw mandala? (de mensen die bijv. met chakrakleuren werken, weten wat die kleuren voor invloed op je kunnen hebben, zowel lichamelijk als geestelijk).





Ik heb er al zo vaak over geschreven……een mandala is niet zomaar een tekening……het is veel meer, en het doet veel meer. Wanneer je de tijd neemt om de boeken van Drunvalo Melchezidek te lezen gaat er een wereld voor je open ten aanzien van de Heilige Geometrie en zijn enorme, vaak nog, onbekende ongekende kracht.  

En nogmaals het tekenproces van mandala’s alleen al is heerlijk én vaak een helend proces. Als we daar een lichtende kracht aan toe kunnen voegen, hoe mooi zou dat zijn…

Dus met de filmpjes van gisteren die ik voor jullie verzameld heb, met je papier en potloden en met witte verf (in welke vorm dan ook), kun je mooi zelf aan de slag, met het Licht……..om het terug te brengen in je leven, om het terug te brengen hier op Moeder Aarde………want tenslotte alle kleine beetjes helpen…….


foto bron onbekend

Ohhh en dan het idee, dat straks op al die tekentafels…….een beetje extra Licht wordt gemaakt en toegevoegd………wat dan zomaar het Universum in mag…….zie je het voor je ……..dat de wereld straks meer zal oplichten?


dinsdag 27 juni 2017

Hoe doe je dat? Gemstones of kristallen tekenen?.....nou zo dus........





Jullie zullen de laatste maanden wel gezien hebben dat ik bezig ben geweest met het tekenen van gemstones. Met een kleurtechniek die me heel erg na aan het hart ligt. Het sluieren. Een techniek die iedereen kan leren, maar je moet wel een beetje oefenen. En durven. Ik vind het geweldig om te doen……..zalig alle kleuren door elkaar. Wanneer je ook nog een beetje witte verf toevoegt, spat je steen (of ander voorwerp) gewoon van het papier af.



De sluiertechniek heb ik altijd toegepast in het mandalatekenen. Laag over laag, over laag……daardoor krijg je de intense diepe kleuren. En bereik je in jezelf een diepe rust wat je kunt vergelijken met meditatie.  Wanneer je op deze manier kleurt kun je met (en dat vind ik heeeeeel fijn) weinig kleurpotloden de allermooiste kleuren toveren. Je hoeft dus helemaal geen enorme grote kleurdozen met een zeer uitgebreid assortiment te kopen. Vaak kun je met een paar goede basiskleuren de meest uiteenlopende kleuren maken, en dan bedoel ik écht zelf maken. Maar je moet wel durven…..en je moet heel veel oefenen, zodat je op een gegeven moment gewoon weet wat je kleuren doen, hoe ze zich mengen…….wat je tovert op papier.

Dus ja, ik word heel blij van deze zogenaamde gemstones…….en ik denk sommigen van jullie ook. Ik heb eens rondgeneusd op internet en kwam de meest leuke filmpjes tegen. Een aantal heb ik voor jullie verzameld. Maar onthoudt wel dat in de filmpjes soms met een bepaald merk potloden gewerkt wordt……….jij hebt de jouwe…….ga daar lekker mee aan de slag. Heb je geen splender? Probeer het eens met een wattenstaafje…die heb je vast wel in huis. En witte verfstiftjes………nou er is een wereld aan soorten, diktes en merken ….zelf werk ik graag met de Edding stift…die kleur vind ik het meest helder. Een advies van mij... ga op ontdekkingsreis….schaf eens een stiftje aan, en probeer het gewoon!

Heel veel plezier gewenst op je reis door de gemstones en kristallen (en….voor de tekenaars……er wordt de komende dagen regenachtig weer voorspeld……mmmmm….ik denk dat ik weet wat veel van jullie zullen gaan doen……..)
Neem heerlijk de tijd om te kijken, te proberen, te oefenen, en nog eens te kijken.....en vooral van het tekenproces te genieten.......

Edelstein zeignen: hier de link

















How to draw gems: hier de link

















How to draw a Rainbow gemstone: hier de link
















How to draw a pearl: hier de link
















Edelstenen kleuren: hier de link















dit artikel plaatste ik ook al in juli 2017......maar zo in deze vakantietijd heb je misschien wat extra tijd om er mee aan de slag te gaan.






donderdag 22 juni 2017

Aan alle energiewerkers....een vraag........






Ik heb zojuist alle ramen en deuren dichtgedaan. De warmte houd ik vandaag zoveel mogelijk buiten. Vanmorgen in alle vroegte de dingen gedaan die ik wilde doen……sommige dingen van mijn to-do lijstje gehaald vanwege de tropische temperatuur…….ach dat komt gewoon een andere keer.




En terwijl ik dan nog buiten ben, de vogelbakjes bijvul met water, de lathyrus knip, intussen potten vol in huis,……gaan mijn gedachten uit naar alle mensen die vandaag niet hun dag in kunnen vullen zoals ze zelf willen. Soms vanwege werk, soms omdat ze in verhuizing zitten, soms omdat ze zorgen voor anderen, sommigen die in ziekenhuis of verpleeghuis verblijven……Kortom voor alle mensen die op dit moment graag wat verkoeling zouden willen, verlichting van hun werkzaamheden.






Maar mijn gedachten gaan ook uit naar alle mensen in die landen, waar ze misschien wel gewend zijn aan al die hoge temperaturen, maar waar het iedere dag weer een zoektocht is om schoon drinkwater te vinden.

Wil je vandaag met mij soms eens wat momenten stilstaan bij al deze mensen (en ook de dieren en planten)…….en wat liefde sturen……of wat verkoeling, of wat verlichting? Elkaar steunen met soms zulke kleine middelen........door met je eigen energie te werken, op welke manier dan ook. Doe je mee??

Alvast dank jullie wel…….want weet je, alle kleine beetjes met elkaar helpen, én kunnen we de wereld veranderen………

woensdag 21 juni 2017

Midzomerdag......


Deze dag is t Midzomerdag.........

Mijn hart hunkert op deze langste dag van het jaar naar mijn 2e thuisland Zweden. Waar de nacht vannacht niet donker wordt.....waar een grijzig licht zich verspreidt over de bossen en de meren.....waar de vogels in deze nacht gewoon rondvliegen..........waar de Boswezens zich laten zien én horen........ik verlang deze dag extra naar Zweden.

Glad Midsommar! ik wens iedereen een heerlijke zomer........

in deze mandala vind je terug...de boskoningin, een trol, een boswezen, een eland, de vissen, de zon, verschillende vogels, een meer én de bosaardbei, die nergens zo lekker smaakt als in Zweden....

De Engel van mijn inspiratie........




Deze week vroeg iemand:  "welke Engel geeft jou al je inspiratie?".
Ha een mooie vraag die me een dag lang bezighield………wie is dat eigenlijk. En ik denk dat ik het weet. Mijn lieve moeder,…….die me al van zo jongs af aan creatief leerde zijn. Ze leerde me haken, breien en borduren en met zo’n Engelengeduld……stap voor stap wees ze me de weg. Ik mocht leren werken op haar Singer naaimachine, wauw.


Al vroeg maakte ik mijn eigen kleding…..daar begon het, mijn eigen creativiteit. Daarna kwam het tekenen. Uit het meisjesblad “Tina” tekende ik figuren over, mijn lieve mams zorgde dat er overtrekpapier in huis was, waar ze het vandaan haalde? Geen idee!



Stap voor stap ging het verder. Ik ging als 14 jarige voor een boetiek werken, maakte macramé hangers (mijn handen kapot van het harde touw, maar zó leuk), ik maakte armbanden met kralen, de meest mooie werkjes, die werkelijk over de toonbank vlogen. Nou als 14 jarige is dat wel een echte opsteker en ik verdiende daar mijn eerste eigen geld. Ik werkte later ook nog in een wolwinkel, waar ik de meest prachtige materialen leerde kennen, mocht het allemaal proberen (materiaalkennis heel belangrijk). Kortom vanaf mijn prilste jeugd ben ik ‘overgoten’ met creatief zijn. En dat is nooit weggegaan.





En dan het tekenen….och mijn tekenlerares op de middelbare school gaf de eerste aanzet al. Zowel met het tekenen als met de engelen. Tijdens een tekenles maakten we een prachtige grote papieren engel, voor boven in de kerstboom. Het gezichtje, daarvan vroeg ze aan mijn klasgenoten…….ga maar naar Ada, zij tekent het gezichtje wel voor je………iekkkkks..nou dat is voor een puber écht spannend……….en of ik dat toen zo leuk vond, nou nee. Een paar jaar later, op weer een andere school, daar had ik een tekenlerares …..een grote bos rode krullen en een enorme zwarte onyx ring……..en toen bedacht ik me………dit wil ik later ook, tekenles geven én die grote zwarte ring……alle 2 de wensen zijn uitgekomen.





Verder werd op creatief gebied zo’n beetje alles geprobeerd (met het toppunt van wat ik niet leuk vond, maar wel probeerde…. kantklossen!). De mandala’s en het tekenen gingen uiteindelijk de boventoon voeren. En tussen alle andere drukke bezigheden door, heb ik me dat eigen gemaakt. Vind daar de rust in……en het allerfijnste is om het tekenen door te geven, mensen te laten voelen wát mandala tekenen met je doet.



Tja en dat ik in de bomen, op tegels, op muren de meest prachtige figuren waarneem en die soms uit wil werken……..ik weet niet wat dat is. Of dat bij mijn moeder vandaan komt……(misschien een tekenlerares)…...of toch van een andere engel? Het zal een raadsel blijven door wie me dat is gegeven……..maar ik ben er blij mee…….en ik geef het graag door aan iedereen die dat wil……



een heerlijke creatieve dag gewenst!



zondag 18 juni 2017

Madeliefjes workshop........




Het was een heerlijke workshop in Emmeloord, gistermiddag. Een prachtige middag……..waarin we met een fijne groep mensen werkten aan en met het Madeliefje. Er werd verteld over de geneeskrachtige werking van het kruidje….en er zijn best veel aandoeningen en klachten waar een Madeliefje voor gebruikt kan worden………en we tekenden dit tere bloempje!





En er kwamen wat kleine technieken aan bod over hóé teken je nou een wit bloempje op wit papier (overigens werd er ook nog zwart papier getekend).

Een fijne “Bijna-Zomer” workshop ( binnen in de tekenruimte wás het al zomer hoor).



Ik weet zeker dat de groep mensen die gisteren aanwezig was nooit meer hetzelfde naar een Madeliefje zullen kijken. Een bloem met een verhaal……en met wát een verfijnde uitstraling…….






Ode aan het Madeliefje



De zon streelt mijn haar
Een glimlach verwarmt mijn gezicht
Een lach laat mijn ogen twinkelen

Alle zorgen zijn even vergeten
Wanneer ik naar de springende lammetjes kijk
Lach om een kalf die gulzig bij haar moeder drinkt

Ik kijk naar de fleurige madeliefjes
Naar de roze bloesem aan de bomen
Ik luister naar de vogels die fluiten op de wind

Tevreden bedenk ik me
Dat juist deze kleine dingen
Me doen beseffen dat het leven mooi is

Ik droom over later
Duizend wensen komen in me op
Hopend dat ze uit zullen komen

De zon streelt mijn haar
Een glimlach verwarmt mijn gezicht
Een lach laat mijn ogen twinkelen
(schrijver onbekend)



Ik wens jullie allemaal een heerlijke ZONdag………

zaterdag 17 juni 2017

Het verhaal van de regenboog.......





Op 'n dag gebeurde het dat de kleuren van de wereld met elkaar een verhitte discussie kregen. Allen claimden dat zij de beste kleuren waren. De meest belangrijkste, de beste, de favoriet. 

GROEN zei: Natuurlijk ik ben de meest belangrijkste. Ik ben het teken van leven en hoop. Ik ben gekozen voor het gras, bomen en bladeren. Zonder mij, zouden alle dieren sterven. Kijk maar eens naar het landschap en je zult zien dat ik majestueus ben. 

BLAUW onderbrak en zei: Jij denkt alleen aan de aarde. Maar kijk eens naar de lucht en de zee. Het is toch het water die de basis vormt van al het leven. In de lucht bij de wolken en vanuit de oceaan. 

GEEL gniffelde zachtjes: Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik breng de blijdschap, de vrolijkheid en de warmte in deze wereld. De zon, de maan en sterren hebben allemaal mijn kleur en iedere keer als je kijkt naar een zonnebloem dan lacht de hele wereld. Zonder MIJ zou er geen vrolijkheid bestaan. 

ORANJE begon gelijk te blazen: En ik ben de kleur van gezondheid en levenskracht. Ik mag dan wel zeldzaam zijn, maar ik ben wel precies  omdat ik zorg voor de behoeften van het menselijk leven. Ik draag de belangrijkste vitaminen denk maar aan wortels, pompoenen, sinaasappelen en mango's.  Ik hang hier niet de hele tijd rond zoals jullie hoor maar als ik dat wel doe dan vul ik de morgenstond en de avondkleur. Mijn Schoonheid is zó opvallend, dat niemand van jullie aan mij kan tippen. 

ROOD kon het niet meer uithouden en schreeuwde: Ik ben bloed, leven gevend bloed. Ik ben ook de kleur van het gevaar en helden moed. Ik wil vechten voor een zaak, ik breng vuur in het bloed. Zonder mij zou de aarde leeg en dor zijn  zoals de maan. Ik ben de kleur van passie en liefde en de roes het puntje op de i. 




Het PAARS stond op in zijn hele omvang. Hij was erg groot en sprak met grote luister:  Ik ben de kleur van de koninklijke kracht van keizers, leiders en bisschoppen Zij kiezen voor mij. Want ik ben het teken van de  autoriteiten en wijsheid. Mensen vragen niets aan mij zij luisteren en dienen.   

Uiteindelijk sprak INDIGO zachter dan de andere kleuren maar duidelijk met vastberadenheid: "Denk eens aan mij, ik ben de kleur van de stilte. Jullie bemerken mijn aanwezigheid bijna niet. Maar zonder mij zouden jullie allemaal oppervlakkig zijn zonder diepgang. Ik vertegenwoordig de gedachten en afspiegeling.  Ik vertegenwoordig de schemerzone en de diepgang. Jullie hebben mij nodig voor de balans en contrast voor de gebeden en innerlijke vrede. 

De kleuren begonnen te pochen  ieder overtuigd van eigen gelijk, zijn of haar superioriteit. Hun gekibbel werd luider en luider. Opeens was er een lichtende felle flits. De donder rolde en knalde door de ruimte, een regenhoos viel meedogenloos neer. Alle kleuren krompen ineen van schrik, zochten bescherming bij elkaar  en boven het protest van de kleuren, het geluid van de donder  sprak de regen opeens helder en luid. 

Jullie domme, domme kleuren om zo te vechten tegen elkaar. Ieder wil de ander domineren. Weten jullie dan niet dat jullie er zijn, voor een speciaal doel dat heel anders is, en uniek? Geef elkaar eens een hand en kom naar mij toe. De kleuren deden wat de regen had gevraagd en maakten een halve kring met elkaar. Toen ging de regen onverstoorbaar verder: Van nu af aan als het regent, en de zon speelt hierop in  dan zal ieder van jullie door de lucht gaan, in een boog van kleuren als Her-innering! Zodat jullie allemaal in vrede kunnen leven. 



Want de regenboog is een teken van  vergeving en hoop voor de toekomst. En iedere keer als er een fikse regenbui  de wereld weer gewassen heeft en de regenboog weer verschijnt laat die ons HER-INNEREN  dat wij de ander kunnen leren  waarderen en respecteren. Er is iets speciaals in ieder van ons. Een ieder heeft zijn eigen talent gekregen  en zó is de mogelijkheid geschapen, om verschillend te kunnen zijn. Als we ons daarvan bewust worden, verwerven wij door de kracht van onze visie de macht om de toekomst te vormen. 

(Auteur onbekend)

vrijdag 16 juni 2017

Luistervrouw.......zij luisterde naar mijn ziel


Er werd naar mij geluisterd door een prachtige Luisterkindwerker. Zij luisterde naar mijn Ziel, wat die wilde vertellen……..toonde mij de wereld van heel lang geleden…..wat ik diep van binnen wel wist, maar niet ‘boven’ kreeg. Ik mocht aan haar hand mee, van het heden naar het verleden en weer terug naar het hier en nu…..een prachtige reis…..die mijn leven heeft veranderd.

Lieve Luistervrouw, nogmaals dank je wel……


“Luisterend en kijkend
Naar alle windrichtingen 
Onder en boven
Heden en verleden
Beelden verschijnen en worden verteld
In alle kleuren van de wereld
Eigen krachten worden ontdekt 
De Luistervrouw wijst de weg…….
Het slingerend pad naar de toekomst
Waar in alle vrijheid 
Gewandeld, gevierd en geleefd mag worden………”

woensdag 14 juni 2017

Geometrische vormen.......maar dan net een beetje losser.......

















Geometrische vormen, ach ze zijn zó mooi, zo bijzonder, de uitstraling die je voelt….hoe het soms doorwerkt in je Zijn. Ik vind het geweldig om ze te tekenen en er mee te werken, maar……..en dat is mijn valkuil……..de lijnen staan vast….geometrie is geometrie. En ik vind het juist heerlijk om te spelen met lijnen, om vrij te zijn (op papier en ook in het leven), wanneer ik helemaal de structuur in moet, oh dat vind ik lastig. Natuurlijk, je bent mens, tussen zoveel andere mensen, en ja daar moet je je soms bij aanpassen, dat is nou eenmaal het leven.



Maar de vrijheid wil ik wel voelen en nemen met en tijdens het tekenen. Bij de geometrie valt dat niet mee. De structuren ‘staan’ vast en vaak kun je daar niet van af wijken. En toch blijf ik het proberen…….de structuur moet bewaard blijven (zodat ie ook zijn werking kan doen) maar juist de lijnen om te doorbreken, daar ligt mijn uitdaging. Het is een kwestie van grenzen opzoeken…….blijf je erbinnen of stap er net overheen.





Het heeft te maken met accepteren……accepteren dat sommige dingen té groot zijn dat je dit niet alleen kunt veranderen…….maar er blijft nog zoveel over in het leven, waar je wél invloed op uit kunt oefenen. En waar je blij van wordt…….en waar de wereld van geniet. Een glimlach naar een ander mens, een aai over een bol, een kaarsje aansteken, met de intentie voor vrede en liefde voor de wereld, een spin die zich nestelde in je huis naar buiten brengen, terug de natuur in………zoveel voorbeelden zijn mogelijk. Ieder moment kun je iets fijns doen……..kun je iets veranderen in het leven van mens en dier.




Met de geometrische vormen ligt het net wat anders….dat staat vast…….En toch probeer ik er mijn eigen draai aan te blijven geven, soms tegen beter weten in……


"Accepteer de dingen
die je niet kunt veranderen.
Verander de dingen waarop
je invloed kunt uitoefenen".


Ik wens je een heerlijke woensdag….

zondag 11 juni 2017

Voor mijn dochter....de 'cijfers' in de mandala worden verklaard




“De wereld is versierd met slingers en ballonnen sinds je op de Aarde bent
De dagenraad is mooier, vogels zingen uitbundiger”……..


Deze geboortemandala heb ik jaren geleden getekend voor onze dochter Ingrid……recht vanuit t hart…….voor een stukkie papier gaan zitten en gewoon maar beginnen. Met de achterliggende gedachte dat wel alle cijfers van haar geboortedag erin verwerkt moesten worden……..11-06-1982





·        11 – de ballonnen…de middelste is net wat anders dan de andere ballonnen, lijkt            op een feestelijke windmolen…maar vormt toch één geheel

·         6 – de lotusbloemen

·         1 – hart

·         9  - ringen op de achtergrond

·         8 – groene bladeren

·         2 – beschermend kapje

·         Uiteindelijk wanneer je alle getallen bij elkaar optelt kom je uit op 1, en dat is      de vrouw geworden met gespreide armen………….die de wereld, het Leven in zijn      volheid omarmt.

De uitleg van de symbolen en de kleuren spreken voor zich (natuurlijk zit er nóg veel meer in verwerkt…..maar dat is even van mij alleen, als moeder) liefdevol, groei, vreugdevol, kleurrijk.

Zo kun je allemaal op je eigen manier een geboortemandala maken…..of rouwmandala……..of vieringsmandala, in ieder geval een tekening met daarin veel eigens verwerkt wat sommige dingen een fijne, dierbare plek geeft…….

Ik wens je een heerlijke 11e juni....

donderdag 8 juni 2017

De draadjes die ons leven aaneen rijgen......







Zoveel draadjes in ons leven, draadjes van verbondenheid…….soms onzichtbaar en soms zó voelbaar en tastbaar. Verbondenheid met het leven om ons heen. Mensen, dieren, situaties……….er zijn allemaal lijntjes naar elkaar. Het éne kan niet zonder dat andere. We gaan er in ons snelle levenstempo zo vaak aan voorbij. Maar ben je je wel bewust….dat wanneer je in het ochtendgloren gewekt wordt door vogelzang, je totaal anders wakker wordt dan wanneer het klettert van de regen? Dat wanneer je in de ochtend net 5 minuten later vertrekt naar je werk……..je misschien wel heel andere dingen onderweg tegenkomt dan wanneer je wat eerder vertrekt. Wanneer jij die glimlach aan de ander schenkt, dat die ander de dag misschien wat gekleurder ziet…..

Och zo is iedere beweging, iedere handeling……een draadje….wat zijn invloed op jou uitoefent maar ook op de ander….en niet alleen een handeling, maar ook het denken aan of over. Hoe vaak gebeurt het niet dat je aan iemand denkt…………en jawel daar gaat de telefoon óf er komt een mail van diegene binnen. Het bericht kwam door het welbekende draadje naar je toe…….

Alles heeft te maken met energieoverdracht…..alles wat leeft op Aarde, heeft die energie…..alleen door de vele ‘ruis op de lijn’ nemen we het niet altijd meer waar. Maar ik leef in de overtuiging dat iedere handeling die je maakt in je leven er toe doet……….misschien niet altijd voor jezelf, maar dan wel voor een ander……



"Weet dat je nooit alleen bent,
je bent verbonden met alle mensen, planten en dieren.
Voel en ervaar hoe we met elkaar verbonden zijn.
We zijn samen, hier, op dit moment,
om met elkaar een magische weg af te leggen".


Ik wens je nog een heerlijke dag......

maandag 5 juni 2017

Terugkeer naar de vlindertuin......geschreven door Ronald van Breemen, de Mandalist.......








Soms zie je beelden en soms lees je de woorden erbij………..zo mooi en ontroerend en zo hoopvol. Ik heb Ronald gevraagd of ik dit prachtige mocht delen op mijn site……en ja dat mocht van hem, wat fijn………..hij neemt je mee de wereld in van de Mandalist………een prachtige kijk- en luisterreis gewenst………..



Terugkeer naar de vlindertuin


Het was inmiddels mei en de dichter was weer wakker. De zolder waar hij woonde, was veranderd. In de winter had de Mandalist, die onder hem woonde, besloten om een dakraam te plaatsen. Na jaren van duisternis en kaarslicht moest de dichter wel wat wennen aan de ochtendzon die nu haar licht wierp op zijn schrijftafel en het stof deed dansen. De opgezette reiger, hoog op de kast achter hem, keek hem priemend aan en leek hem spottend te vragen wat hij nu weer te vertellen had. Dat kon niet echt natuurlijk, maar in de gedachtewereld van de dichter konden ook de dieren praten, zelfs de dode dieren zoals de dodo. Voor hem kon alles praten, alle dingen, maar zeker alle dieren en alle planten. Zo sprak bijvoorbeeld het madeliefje over onschuld, de goudsbloem over verdriet en de hazelaar over verzoening. En de vlinders? De vlinders spraken tot hem over lang, heel lang geleden, over hun geboortegrond. Ze vertelden hem over de tuin van Eden. Over hoe zij eerst bloemen waren en over hoe God hen op een mooie ochtend als deze, in een jolige bui met een piepklein schaartje had losgeknipt van de struiken zodat zij bij alle andere bloemen op visite konden gaan, maar ook de liefde in de buiken van mensen konden gaan brengen.


Ja, de vlinders konden mooi vertellen. Zo mooi, dat de dichter er altijd zachtjes bij moest huilen, en dat die tranen van ontroering in hem een diep verlangen wakker hield naar terugkeer. Terugkeer naar de vlindertuin. Ja, dat was waaraan de dichter vaak dacht wanneer hij wat weemoedig en een beetje triestig was.


'Wat zit je te doen?', vroeg de Mandalist aan de dichter. 'Ik zit wat te bladeren in oude boeken. Nou ja, echt oud zijn ze nu ook weer niet, maar ze zijn afgeschreven. Kijk maar, het staat erop, afgeschreven ... afgeschreven ... afgeschreven. Ze werden niet meer uitgeleend, een hele stapel. Nog geen euro per stuk'. Voor hem lag een groot, dik boek met als titel: 'Alle vlinders van de wereld, afgebeeld op ware grootte'.


'Weet je', zei de dichter, 'encyclopedieën worden niet meer gedrukt, niet meer verkocht en niet meer uitgeleend. In ons collectieve geheugen is het nog maar moeilijk bladeren ... iedereen zegt dat het elektronisch bewaren makkelijker is, dat we op het internet alles kunnen vinden. Maar voor mij lijkt het wel ...', hij keek even vertwijfeld naar de blauwe lucht achter zijn dakraam om daarna op ietwat sombere toon te vervolgen, 'voor mij lijkt het wel alsof er een verband is tussen dit afgeschreven boek en het langzaamaan verdwijnen van de vlinders. De rode lijst van verdwenen en/of bedreigde soorten wordt steeds weer langer.' De dichter zweeg. De Mandalist vond het niet prettig wanneer de dichter zo sprak. Het maakte hem verdrietig, maar ook onmachtig, want wat konden zij er immers aandoen? 'Je moet je niet druk maken om de dingen die je toch niet kunt veranderen.', had een van zijn vrienden hem immers gezegd.


Toch zag hij ook een blijde twinkeling in de ogen van de dichter, een opleving. 'Ik ga ook maar eens radicaliseren!', sprak de dichter plotseling krachtdadig. 'Wij', en hij wees naar de Mandalist, 'wij ' worden ecoterroristen. We hebben een goede naam nodig, liefst een afkorting, een embleem, een strijdlied, een manifest, een doelwit, een voertuig, een wapen en bommen, heel veel bommen. En natuurlijk doen we alles in het geheim.'


'Een wapen? Bommen?', riep de Mandalist verschrikt, want hij moest immers niets hebben van geweld, want geweld, dat wist hij, leidt altijd tot meer geweld en brengt altijd veel pijn en verdriet en angst, de minst plezierige van alle gevoelens.


'Je hoeft niet te schrikken hoor', zei de dichter lachend, 'we worden niet gevaarlijk. We gaan niemand pijn doen of verdrietig maken en we gaan zeker geen angst aanjagen.' Vervolgens vertelde hij de Mandalist uitvoerig over zijn plannen.


Lachend ging de Mandalist de trap af, het afgeschreven boek onder zijn arm. Hij mocht het stuk gaan knippen. Hij zou het embleem gaan maken en de papieren vlindervleugels zorgvuldig in zijn nieuwe mandala plakken.


Wat rest van dit verhaal is ontleend aan de hoopvolle fantasie van de dichter.

In de nachten die volgden, fietsten zij onder het kiemkrachtige licht van een wassende maan door de stad. Hun bakfiets barstensvol met bloemenzaad en vlinderstruik. Ze lieten geen braakliggend terrein ongemoeid en met hun koevoet wrikten zij menig stoeptegel los, dit ten faveure van een vlinderstruik. 'Want als een vlinder wilden zij zweven, dartelen in de wind. Als een vlinder wilden zij dartelen, zweven in de wind'. Dat was hun lied.


Die zomer zou de stad weer rijk aan bloemen zijn. En vlinders, een invasie van vlinders. Dat was hun droom.


'Want weet je ...', zei de dichter tot slot, 'als een kind een vlinder ziet, dan gaat het huppelen en lachen van plezier. En dat is toch wat we willen, een stad vol huppelende kinderen?'


Met de vermelding van Ronald: mandala gemaakt in gemengde techniek, paper, waterverf en borduurgaren.

zondag 4 juni 2017

Er bestaat een cirkel gemaakt van sterrenstof.........





Er bestaat een schild
dat beschermt tegen vriend en vijand
het schild is gemaakt van mededogen
het is voor: vriend en vijand.

Er bestaat een licht
dat alle boosheid tegenhoudt
het licht is gemaakt van liefde 
het is voor: vriend en vijand.

Er bestaat een cirkel
gemaakt van sterrenstof
voor elk mens één
het is ieders eigen plek op aarde.

Er bestaat maar één gevaar
gemaakt van angst
om mensen te verlammen of uit te putten
angst om te verliezen van al wat je denkt te bezitten.

Maar wanneer je je eigen plek inneemt
in die cirkel van sterrenstof
en je omringt weet van dat liefdevolle licht
en het schild van mededogen opneemt
zal alle kwaad van je afkeren.

Zo mens, lief mens
mens van liefde en licht
kijk! jij staat in die cirkel
je voeten geworteld in de aarde
je handen geheven tot de waarheid
je ogen gericht op het licht.

Weet je beschermd en bemind,
door God die liefde en licht is

mens, lief mens, wezen van licht
weet! en de vrees zal verdwijnen……

schrijver onbekend

ik wens je heerlijke Pinksterdagen......

zaterdag 3 juni 2017

Thuis.........



Zoveel mensen die een nieuwe plek zoeken om te wonen, wereldwijd, maar ook in onze eigen directe omgeving. Een nieuw thuis zoeken, soms in een ander dorp, zelfs soms in een ander land. Iedereen heeft behoefte aan een thuis.......thuiszijn, daar waar je helemaal jezelf kan zijn, veiligheid, waar het masker af kan. Want hoe je het ook wendt of keert, 'buiten' in gezelschap van anderen is het toch net allemaal wat anders. Volgens mij houdt bijna iedereen toch rekening met die ander, met het gezelschap waarin je op dat moment verkeert. 
En wat is het dan heerlijk je eigen voordeur open te kunnen doen.......en totaal jezelf zijn........het geeft ook een heel rijk gevoel.

In deze periode, verhuizen binnen 'onze' kring veel mensen, gaan op zoek naar een andere plek.......om totaal verschillende redenen........soms vanwege leeftijd of werk, soms een scheiding, soms willen mensen buiten wonen.........in ieder geval een plek waar ze zich heerlijk thuis kunnen voelen.



Ik heb daarom de afgelopen weken nogal eens huisjes getekend, dromerig, blij, vol verlangen naar woongeluk, naar thuisgeluk...........elfenhuisjes........en omdat er hier en daar nog wat meer verhuizingen aankomen, zullen er de komende tijd nog wel meer fantasiehuizen uit mijn potloden vloeien.....

ik wens jullie een heerlijk weekend, misschien wel fijn THUIS......