donderdag 31 januari 2019

Vanochtend vloeiden de tranen





Soms overvalt het me, zo’n intens verdrietig gevoel! Waar het vandaan komt? Ergens uit een donkere diepte die blijkbaar nog verwerkt moet worden. Verdriet om dingen die er voor mij niet eens toe doen, maar het heeft te maken met het zien van anderen, het gevoel van anderen wat zó bij me binnenkomt.

Heb door de jaren geleerd, hoe ik daar afstand van kan nemen, nou dat lukt goed hoor. Ik hoef de hele wereld niet op mijn schouders te nemen. Met kleine gebaren, zoals een glimlach naar een ander, of even je hand als groet opsteken, kan bij de ander ook al veel goed doen.

Nee dit gevoel voelt zo anders………..pfffff zit ik in mijn paarse autootje, rollen ineens de tranen over mijn wangen, zo intens……terwijl Coldplay zingt over “Paradise”, het vluchten van iemand in haar dromen naar een paradijselijk gebied. Is het dat, het eeuwige gemis van wat we ooit gekend hebben, het paradijsgevoel. Terwijl je de wereld ziet strijden in zo’n verdeeldheid. Terwijl ik altijd in de volle overtuiging vertel, wanneer het lijkt alsof de wereld uiteenvalt, valt alles op zijn plek. Die overtuiging voel ik ook tot in het diepst van mijn wezen.

Misschien is het ook wel goed dat er eens tranen rollen, ze wassen schoon tenslotte, maar mag het ook gewoon op een ander moment? Als ik thuis ben, en alsjeblieft niet in mijn auto? Haha het was toch een beetje mistig hier in Twente.

En ja we zitten in een enorme shift met de wereld, we gaan de goede kant op, dat merk je aan alles……..en ik mag mijn zorgen laten varen……..voor alles en iedereen. Mijn tranen vloeiden even voor de hele wereld, en weet je soms lucht het zo op. En nee, geen sterkte betuigingen voor mij, het is al goed, maar ik wilde jullie dit gewoon even laten weten, omdat er meer mensen zijn zoals ik, eeuwige optimisten, die soms ook een moment een traan laten.

Ik mag straks weer oma zijn, in volle overgave……..het leven kan ook zó goed zijn.
Een dikke kus voor jullie allemaal die dit lezen! Heb het goed!





maandag 28 januari 2019

De winnaar is bekend van het boekje/reader "Mandala's om blij van te worden".



Wat een leuke en lieve reacties kwamen er binnen op de verloting van het boekje/reader: "Mandala's om blij van te worden"...….zoveel mensen lieten een berichtje achter of een duimpje of hartje op facebook. Ruim 1.000 mensen zagen het bericht wauw, en ik denk ca. 100 mensen lieten een naam achter. 




Ik heb alle namen opgeschreven, in een mooie glazen bak gedaan, heel goed gehusseld......en uiteindelijk werd deze naam getrokken:


Agnes Bruinenberg


Van harte gefeliciteerd!!
Wil je mij een mail sturen (ada@adaenpietbouman.nl) mét je adresgegevens, dan stuur ik het boekje zo snel mogelijk naar je toe.  Iedereen die meedeed heel hartelijk bedankt voor jullie deelname...…en er komt zeker wel weer eens een weggeefactie...….houd mijn blog gewoon in de gaten.

Een heel fijne avond gewenst.

zondag 27 januari 2019

Feestelijk! Ik ga een boekje weggeven!



Lieve allemaal,

Gisteren verscheen mijn 300e blog...….eigenlijk is dat wel een heel heuglijk feit. Mede mogelijk gemaakt door alle lezers én alle commentaren die ik van jullie mag ontvangen, tja als het niet gelezen wordt zou ik snel stoppen met schrijven over mandala's.

Daarom lijkt het me leuk om het boekje  "Mandala's om blij van te worden" van eigen hand weg te geven, als cadeautje. In dit boekje vind je 10 geometrische opzetten, die door iedereen gemaakt kunnen worden. Omdat ze niet al te lastig zijn qua opzet.





Laat je naam achter op mijn blog, op fb bijv. een duim, óf je mag me een mail sturen. Wanneer je dit boekje al in je bezit hebt, kun je natuurlijk gewoon mee doen, misschien heb je wel een vriendin die er blij mee is.

Kom maar op met al die namen. Je kunt meedoen tot maandagavond 28 januari 2019, om 20.00 uur trek ik een naam, en maak die bekend.

Veel succes en een heerlijke zondag gewenst.













zaterdag 26 januari 2019

mijn 300e blog.......over hoe mandala's mijn leven beheersen







Mandala’s beheersen al jarenlang mijn leven. Wat een zaligheid toen ik ze mocht ontdekken………en nog fijner was het om ze zelf te gaan tekenen.

Jaren later mocht ik mensen in het mandalatekenen gaan begeleiden. Stap voor stap mocht ik mensen kennis laten maken met de Wondere Wereld van de Mandala. En nog steeds word ik zo blij als ik mensen enthousiast zie worden aan de tekentafel…….blij om gewoon met potloden te toveren……..de meest mooie vormen. Geometrisch en /of juist helemaal uit de vrije hand. Zoveel mensen, zoveel keuzes en voorkeuren. Mensen worden weer als kinderen zo blij én zo vrij……..om te doen wat ze zelf fijn en leuk vinden om te tekenen.

Met de komst van internet zijn de wegen naar en door de Mandala verandert. Het gaat allemaal sneller, kennis wordt veel sneller gevonden………En toch…….het lijkt soms wel of mensen vergeten wat een mandala écht met je kan doen. Natuurlijk de heerlijke uren aan een tekentafel, ha die zijn niet te versmaden. Maar hoeveel mensen nemen nog écht de tijd om de geometrie door te laten werken in het Zijn…..hoeveel mensen ‘horen’ de mandala nog roepen…..om juist nóg die lijnen te komen tekenen……….het lijkt alsof ie roept: hé ik ben nog niet af, vergeet je die extra lijntjes niet? Ervaren mensen nog wel de werking van kleuren op je wezen! Dat kleuren je uit je balans kunnen trekken, maar evenzo kunnen kleuren je ook weer helemaal terug in kracht zetten.



Uit ervaring weet ik, dat ik soms écht midden in de nacht naar mijn tekenkamer ga om te kijken wát kan er nog anders? En dit gebeurt me zeker met de Heilige Geometrie……net nog een andere vorm in die strakke lijn. Als een kind zo blij wanneer het lukt………teleurgesteld als het écht helemaal niet loopt zoals je wilt………en dan uiteindelijk de overgave, zo van: ok, het is goed zo. Het is niet anders.

Dat betekenen mandala's voor mij. Altijd aanwezig, ik zie ze overal, ben altijd wel met een tekening bezig, of met het ontdekken van een nieuwe vorm of techniek. En graag geef ik het door aan anderen, blijkbaar is dat een stuk van mijn levenstaak hier op aarde. En wanneer ik dan soms zie dat mijn blogs soms door honderden per dag bekeken worden.....dan hoop ik dat er tussen al die mensen een paar de inspiratie vinden om te gaan tekenen. Dat ze gaan ervaren wát een mandala met je Zijn kan doen. Dat het meer is dan een 'mooi' plaatje, juist de imperfectie die zoveel vertelt, die je zoveel laat leren. En laat voelen, het hoeft allemaal niet perfect te zijn. Wat tevoorschijn komt, is goed!




Dát is wat ik hier op mijn blog wil vertellen. Dat een mandala zoveel meer is dan een plaatje, een beeld wat perfect is. Ik hoop vanaf deze plek jullie nog heel lang te inspireren, want mijn bron aan inspiratie is nog lang niet opgedroogd, het lijkt soms alleen maar meer te worden.

Ik wens je een heerlijke zaterdag mét misschien wel een heerlijke tekening om aan te werken, en dank jullie wel voor de soms zo hartverwarmende reacties!




vrijdag 25 januari 2019

Het pad wat wij lopen.......welke weg kies jij?




Soms liggen er in een mensenleven zoveel kansen, zoveel wegen open..........
welke wil je nemen, welke zou bij jou passen? Twijfel, doe ik het wel goed, kies ik wel het juiste uit?
Herkennen we het niet allemaal van tijd tot tijd?
Het denken, bedenken.........wat wil ik.......en hoe kan ik het vormgeven?


Toen ik deze prachtige overdenking tegenkwam wilde ik het graag met jullie delen:


"Genoeg wegen bieden zich aan.
Maar slechts één is voor jou.
De weg waarop je
stap voor stap jezelf kunt zijn -
en steeds meer jezelf kunt worden.

Niet de gemakkelijkste weg.
Wie volgt je nog, wie wacht op je?
Soms zou je terug willen gaan.
Een andere weg.
Maar het zou een weg van vervreemding zijn.
Steeds meer raakte je bij jezelf vandaan.

Déze weg.
Trouw zijn aan de mens,
die je zo prachtig bent
en nóg prachtiger mag worden.

Deze weg.
De enige, die je niet wegvoert
uit het landschap van je ziel………."

(schrijver onbekend)
(mandala: Birth)

maandag 21 januari 2019

Bloedmaan, Supermaan....maar ik voelde ook iets anders.....





Wie heeft ze niet gezien vandaag, de prachtige foto's! 
Genomen van de Supermaan/Bloedmaan van afgelopen nacht. Ik zag ze voorbijkomen, zo veel, zo mooi en genomen vanaf zoveel plaatsen ter wereld. Wat was het bijzonder.

Ook ik stond vannacht een paar keer op om te kijken. Gisteravond had ik al heel kort een maanbad genomen.....mezelf koesterend en opladend aan het maanlicht, gewoon hier in de tuin. Oh en wat was het indrukwekkend, zo'n grote maan en zo'n helder licht en dan al die sterren eromheen...…..gelukkig hebben we hier in het Twentse land nog niet zoveel lichtvervuiling, dus het was allemaal zo goed waar te nemen. De energie van deze maan zó goed te voelen, zo intens, zo zuiver.

Vannacht keek ik dus ook, en natuurlijk raakte het beeld me, een maan, verduisterd, de kleur, de grootte...…..maar wat mij nog meer roerde, was het idee, dat er op dát moment miljoenen mensen tegelijkertijd ook keken. In stille verwondering, in ademloosheid, in intensiteit. Omdat we allemaal voelden dat dit wel iets heel bijzonders was. Zo'n intens natuurverschijnsel wat mensen wereldwijd verbindt! Daar kan geen mondiale tv-uitzending tegen op. Dit regelde het Universum voor ons, boven ons hoofd, en iedereen die wilde kijken kon meedoen...…..en ervaren.....en voelen wat het is om onder een sterrenhemel te staan die daar een meest wonderlijke schouwspel liet zien!




Tegelijkertijd moest ik aan de tekening van onze jongste kleinzoon denken, gistermorgen...…...'kijk oma, dit is de maan met allemaal donker erom heen'. 

Als ze hier slapen, zingen we altijd voor het slapengaan over het Maantje wat tuurt en het Maantje wat gluurt. Soms speuren we samen de hemel af om te kijken of ie ergens te zien is. De afgelopen dagen hoefden we niet te speuren, zo duidelijk liet de maan zich zien, vandaar de tekening. Is het niet geweldig...…..wat zo'n Bloedmaan allemaal teweeg kan brengen, bij groot en klein.

De intensiteit zal van deze maan afnemen, versluierd door een wolkendek, veel mensen zullen weer rustiger slapen, maar de foto's en de tekeningen zullen een blijvende herinnering zijn.

Voor straks...…….lekker slapen allemaal.

zaterdag 19 januari 2019

Terug naar jezelf



Terug naar jezelf

Laat mij verzachten
als ik verhard.
Laat mij luisteren
als ik teveel spreek.
Tevoorschijn komen
als ik me verstop.
Oordeelloos zijn
als ik in verwijten schiet.
Mijn waarheid zeggen
als ik mij aanpas.
Langzaam worden
als ik gejaagd ben.
Laat mij steeds meer
mezelf vinden
als ik de ander zoek.


schrijver onbekend
mandala: gemaakt naar aanleiding van het boek
'de cirkel van het leven' van Elisabeth Kübler-Ross.

dinsdag 15 januari 2019

Sprakeloos




"Sprakeloos kun je zijn. Over iets wat je waarneemt, wat je stil maakt. Schoonheid, ontroering, herinnering. Het komt meestal op een heel onverwacht moment. Wanneer al je zintuigen ontspannen zijn, neem je iets in zijn volheid waar, wat je zo intens roert, dat je niet weet wat je zeggen moet..

Sprakeloos........in de hectiek van het leven van alledag, met alle geluiden, indrukken is het soms zo heerlijk iets waar te nemen, wat je in stilte meevoert.

Laten we hopen dat we het nooit kwijtraken. De sprakeloosheid, zodat we het kinderlijk blije niet verliezen.........".

ik schreef dit een paar jaar geleden toen ik mee mocht kijken door de ogen van 'onze' tweeling, toen bijna 3 jaar, toen de wereld voor ze openging.

De vogels die welkom werden geheten in de tuin, de bloemen die uit volle borst begroet werden...de vlinders die van dichtbij bestudeerd werden, en mieren werden gevolgd met een vinger...……..

ik werd weer sprakeloos van het wonder wat Leven heet!


maandag 14 januari 2019

Zonnen aansteken.....



Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat de wereld verregent.

Mensen die zomervliegers oplaten
als het ijzig wintert,
en die confetti strooien
tussen de sneeuwvlokken.

Die mensen moeten er zijn.

Er moeten mensen zijn
die aan de uitgang van het kerkhof
ijsjes verkopen,
en op de puinhopen
mondharmonica spelen.

Er moeten mensen zijn,
die op hun stoelen gaan staan,
om sterren op te hangen
in de mist.

Die lente maken
van gevallen bladeren,
en van gevallen schaduw,
licht.

Er moeten mensen zijn,
die ons verwarmen
en die in een wolkeloze hemel
toch in de wolken zijn
zo hoog
ze springen touwtje
langs de regenboog
als iemand heeft gezegd:
kom maar in mijn armen

Bij dat soort mensen wil ik horen

Die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan

Er moeten mensen zijn
die op het grijze asfalt
in grote witte letters
LIEFDE verven

Mensen die namen kerven
in een boom
vol rijpe vruchten
omdat er zoveel anderen zijn
die voor de vlinders vluchten
en stenen gooien
naar het eerste lenteblauw
omdat ze bang zijn
voor de bloemen
en bang zijn voor:
ik hou van jou

Ja, er moeten mensen zijn
met tranen
als zilveren kralen
die stralen in het donker
en de morgen groeten
als het daglicht binnenkomt
op kousenvoeten

Weet je,
er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooïgheid

Ze roepen van de daken
dat er liefde is
en wonder
als al die anderen schreeuwen:
alles heeft geen zin
dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde
weer een nieuw begin

Zij zijn een beetje clown,
eerst het hart
en dan het verstand
en ze schrijven met hun paraplu
"I love you" in het zand
omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan

en vallen
en vallen
en vallen

en OPSTAAN

Bij dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR

en DOOR

Toon Hermans

Ik wens je een blije maandag!

zaterdag 12 januari 2019

Toen ik in Atlantis leefde.....




Toen ik in Atlantis leefde, mediteerde ik
op het beeld dat de priester in mijn hart
had neergelegd. Het beeld van de mens,
de toekomstige mens. Zo zal je lichaam
eruit gaan zien, ooit, in de verre toekomst,
zei de priester: dat is de mens die jij wordt.

Later, toen ik na de ondergang van Atlantis
leefde in India, liet de priester mij zien
wat de opdracht is van die toekomstige
mens: om de aarde om te vormen tot
een planeet, waar louter liefde ons vervult.

Toen kwam Zarathoestra; hij leerde ons
hoe hij, die de mens geschapen heeft
en die zelf het oerbeeld van de mens
belichaamt, ja, die zelf het oerbeeld is,
onderweg was naar de aarde om zich hier,
op aarde, in een mens te belichamen
en zich neer te leggen in ons aller hart.

Nog later, in de tijd van de Romeinen,
waren het de Essenen die het kind Jezus
mochten opvoeden. Dat kind zou de drager
van dat oerbeeld worden, van hem,
die ook wel Brahma genoemd wordt,
het Wereldwoord, de Zonnegeest, de Christus.
Dit wezen, het is de goddelijke liefde zelf!

En toen, toen Jezus gedoopt werd
in de Jordaan, incarneerde de ware liefde,
de Zonnegeest zich in de mens Jezus. Zo
werd de liefde op aarde geboren. En nu,
nu wil de kracht van deze geest ook in ons
hart ontwaken, wil hij ook in ons tot
leven komen om ons te maken tot de mens
die alleen nog maar de ware liefde leeft.

Maar áls deze geest in ons gaat ontwaken,
dan zullen wij de aarde hervormen, een trooster
van de dieren worden en vriendschap sluiten
met de geesten die leven en werken op aarde,
in de planten, in het gesteente en aan de dieren.
Deze geest: hij zal ons leren hoe wij de aarde
kunnen omvormen tot een planeet van de ware
liefde: onze eigenlijke, onze hoogste opdracht.


www.hansstolp.nl


woensdag 9 januari 2019

Je bent uniek!!





Jij bent uniek !

Je kan denken dat de wereld
jou niet nodig heeft,
maar dat heeft de wereld wel.

Omdat je uniek bent,
zoals niemand er ooit is geweest
of ooit zal zijn.

Niemand kan met jouw stem spreken
jouw deel zeggen,
jouw lach lachen
of jouw licht schijnen.

Niemand kan jouw plek innemen
omdat het alleen aan jou is
om het op te vullen.

Als jij er niet bent om je licht te schijnen,
wie weet hoeveel reizigers verdwalen
wanneer ze proberen jouw lege plek
in de duisternis te passeren.

van Johannes Verheijden

maandag 7 januari 2019

Voor alle vrouwen!



There comes a day, somewhere in the middle of every woman’s life, when Mother Nature herself stands behind us and wraps her arms around our shoulders, whispering

“It’s time.”

“You have taken enough now. It’s time to stop growing up, stop growing older and start growing wiser – and wilder.
There are adventures still waiting on you and this time, you will enjoy them with the vision of wisdom and the companionship of hindsight, and you will really let go.
It’s time to stop the madness of comparison and the ridicule of schedule and conformity and start experiencing the joys that a life, free of containment and guilt, can bring.”

She will shake your shoulders gently and remind you that you’ve done your bit. You’ve given too much, cared too much, you’ve suffered too much.
You’ve bought the book as it were and worn the t-shirt.
Worse, you’ve worn the chains and carried the weight of a burden far too heavy for your shoulders.

“It’s time” she will say.

“Let it go, really let it go and feel the freedom of the fresh, clean spaces within you. Fill them with discovery, love and laughter. Fill yourself so full you will no longer fear what is ahead and instead you will greet each day with the excitement of a child.”

She will remind you that if you choose to stop caring what other people think of you and instead of caring what you think of you, that you will experience a new era of your life you never dreamed possible.

‘It’s time’ she will say…
“to write the ending, or new beginning, of your own story.”
Words: Donna Ashworth
mandala: Luchtkasteel

zaterdag 5 januari 2019

even over het Teken-je-Mee project!



Zo, de kerstboom eruit en alle andere kerstversieringen opgeruimd (niet veel werk, want zoveel hebben wij nooit in huis), maar nu wel fijn de kaarsen aan en de houtkachel die gezellig snort. 

De vakantie is voorbij, ook weer fijn, 'gewone' dagen, met iets meer ritme, terwijl Pieterman en ik én de (klein)kinderen toch heel erg hebben genoten van witte Kerstdagen in Zweden. Van het samenzijn, het sjouwen door de bossen, het maken van Fluppy de sneeuwpop die dagen voor het huis stond, het roosteren van marshmallows (die écht niet te hachelen zijn haha), gewoon dagen die we in konden vullen naar eigen wens.

Omdat ik even 'vakantie' had, én omdat ik druk ben met een nieuw boekje, is de volgende Teken-je-Mee opdracht wat naar de achtergrond geschoven. De komende dagen zal ik er mee aan de slag gaan, en weer iets fijns voor jullie uitwerken. 



Uiterlijk volgend weekend zullen jullie (de deelnemers van vorige keer) weer een nieuwe opdracht in de mail vinden, ik ga mijn best doen. Zodat jullie ook even tijd hebben om de kerstversieringen op te ruimen, en je weer wat meer te richten op tekenen.

Ik wens je een fijne avond


woensdag 2 januari 2019

900 likes op Facebook



En dan ineens blijken wonderen écht te bestaan (wist ik al, maar toch). Eén van mijn intenties voor het nieuwe jaar was...…..900 mensen bijeen te krijgen die mijn fb pagina Mandalada leuk zouden vinden. Vond het gewoon een mooi rond getal. 

Wauwwie en dan ineens, op 2 januari is het zover! Wat ontzettend leuk! Zonder reclame te maken, zomaar 'uit zichzelf' gebeurt het dan toch echt. Want ik ben ook niet zo goed in 'reclame' maken, mezelf aan te prijzen. Nee het liefst laat ik gewoon zien wat ik doe, waar mijn hart/passie ligt, in de hoop dat mensen er voor zichzelf inspiratie uit kunnen halen. Uit de tekeningen of uit mijn woorden die ik er bij plaats.
Blijkbaar is dat voor mij gewoon de beste 'reclame' zonder al te veel poespas.

Naast de intentie zetten van 900 volgers op facebook werden er nog een paar intenties neergezet.....o.a. mijn 2e kijk- lees- en inspiratieboek, en ik kan vertellen daar wordt op dit moment óók heel hard aan gewerkt...het 'staat in de steigers'.
Wat er nóg meer staat te gebeuren, daar lees je snel over.


Bij zo'n mijlpaal hoort natuurlijk een cadeautje, haha 900 mensen een kaart of zo opsturen, nee dat gaat het niet worden. Nee, ik ga gewoon een heerlijke mandala-tekenopzet 'weggeven'. Eén die ik al eens gebruikte voor het teken-je-mee project, maar die nu veel groter uitgedragen mag worden (want ja, ook de tijd van het 'delen' is aangebroken).


Hier komt ie: het gaat om een mandala met een 11-deling...…..superleuk om te maken, en omdat een 11-deling écht uitgerekend moet worden, is het ook mooie uitdaging!




Zoek het midden van je papier en volg de aanwijzingen op de foto’s (de 2 en 7 cm. zijn gerekend op de liniaal!!)


noot (360 : 11 = 32,7272.....)




Je kunt je mandala in gaan vullen zoals jij wilt! Deze vorm leent zich geweldig voor vlechtwerk. Ik wens je heel veel plezier met je tekening! Als er nog vragen zijn, je mag me altijd een berichtje sturen.

Wil je zien wat een grote groep vrouwen voor uitwerkingen maakte van deze opzet? Je vindt het hier.

Heel veel tekenplezier gewenst, en iedereen zó ontzettend bedankt!

noot: foto met potlodenhart vond ik op internet




dinsdag 1 januari 2019

wens voor iedereen






"May love and laughter light your days,
and warm your heart and home.
May good and faithful friends be yours,
wherever you may roam.
May peace and plenty bless your world
with joy that long endures.
May all life's passing seasons
bring the best to you and yours!"