De Hemelpoorten zijn opengezet

 

De Hemelpoorten zijn

opengezet, de sluier

is bijna opgetild.

Tegelijkertijd suist en

raast het om ons heen.

Zonnevlammen die

overuren maken,

met sterktes

die nog niet eerder

werden gemeten.

Vulkanen barsten uit.

Maansverduisteringen

Zonsverduisteringen

De Resonantie van

Moeder Aarde die

ongekende piek

(en dalen)

kent.

Proberen om overeind

te blijven,

je eigen

kracht te zoeken,

steeds weer herpakken

terwijl de Natuurkrachten

zo grenzeloos krachtig

aanwezig

zijn en blijven.

Deze immense krachten

niet te sturen,

niet te beteugelen,

door de mens.

Er is écht

maar 1 ding mogelijk,

dat is mee stromen,

of je wilt of niet,

er is gewoon geen

andere keus.

Geef je er aan over,

verdiep je in deze

grootse krachten

om ons heen

zodat je je pijn,

je emoties,

je rare gedachtes

je onbegrepen gevoel

misschien wat beter kunt

verklaren en begrijpen.

En probeer dan de

rust te vinden

en te nemen.

Want op dit moment

in de tijd kan er alleen

maar overgave zijn.

Verbind je met

Moeder Aarde

en luister naar haar

hartklop.

Ada

Zoveel vragen

 

Zoveel vragen

zoveel onzekerheden

zoveel het niet meer weten

zoveel onduidelijkheden

zoveel gezaaide angsten.....

Niemand die weet

hoe dingen verder

zullen gaan,

hoe het leven er

uit zal gaan zien,

niemand die je advies

kan geven,

want het houvast

zit in jezelf

in je eigen Vertrouwen.

Vertrouwen dat dingen

de loop zullen hebben

zoals lang geleden al

vastgelegd is.

In je eigen zielscontract,

door het Universum

door het Al.

Méér kun je niet,

alleen vertrouwen hebben.

Ga daar mee oefenen,

ga er mee aan de slag,

én vergeet al je begeleiders,

niet te vragen,

ze zijn bij je, óók juist

in deze tijd

om je bij te staan,

om je te ondersteunen.

Stap voor stap zal

je de weg zien

die voor je ligt.

De Ouden vóór ons,

wisten ook niet wat

er zou komen,

en toch gingen ze door,

bleven ze vertrouwen in

de toekomst.

En deze toekomst die

zij wensten,

daar ben jij er één van.

Dus vertrouw

want de toekomst ligt

voor het grijpen.

Onzeker ja,

het niet weten, ja

spannend ja,

maar tegelijkertijd

de meest prachtige

uitdaging in je leven.

Werk aan de toekomst.

Vol vertrouwen.

Bereid je voor

 

Bereid je voor

op wat komen gaat.

Waar al tijden en tijden

over geschreven werd

waar over verteld werd

wat uitgelegd werd,

maar waar zoveel mensen

hun oren en ogen voor sloten.

En nog steeds voor sluiten.

Het niet willen weten

het niet willen begrijpen.

Bereid je voor,

want de onthullingen

staan op het punt van

wereldwijd verschijnen.

De kracht hiervan zal

ongekend zijn.

Bereid je voor dat

je een korte tijd

even helemaal

op jezelf vertrouwen moet.

Omdat wat er om je heen gebeurt

onbegrijpelijk zal zijn.

Blijf bij je eigen kern, blijf

in je zelf vertrouwen.

Je hebt zoveel geleerd,

je zult het nu moeten

gaan inzetten.

Bereid je voor

op het Licht

wat eindelijk door zal breken.

Niet zonder slag of stoot

want het verdriet van het

weten zal groot zijn.

Immens groot zijn.

Dat de wereld helemaal niet

was wat zoals het leek

dat dingen totaal anders in

elkaar steken dan dat

we voor geschoteld kregen.

Bereid je voor

als mens,

maar ook als helper,

ondersteuner,

begeleider,

de tijd breekt aan

om het Licht écht

daadwerkelijk te laten schijnen

over alles wat het

Licht niet kan verdragen,

zodat nu alles,

maar dan ook echt

uitgezuiverd gaat worden.

Want daarvoor ben jij hier

op dit moment op aarde.

Laten we zorg dragen

voor elkaar,

want het komt er NU

op aan.

Ik wens je een heerlijke dag.

Ada

mandala: "Onderweg naar Huis"

(noot: nogmaals plaats ik deze tekst, omdat we steeds

dichter bij het punt komen dat we voorbereid

moeten zijn, dát we moeten weten wat er gaande is.

zoek de stilte, ga naar binnen en luister en kijk en voel)

Stilvallen

 

Stilvallen

het is zo broodnodig

tussen alle dagelijkse

dingen en drukte door.

Stilvallen

door kaarsen te branden

de kleine elfenlichtjes

te ontsteken

door het haardvuur

op te poken.

Stilvallen

door vroeg naar

bed te gaan, en daar

de dromen laten

komen, soms zo

onbegrijpelijk

soms zo ontroerend

omdat ik daar

de mensen van

weleer weer mag

ontmoeten.

Stilvallen

door de wandelschoenen

aan te doen en door

het stille, weidse,

landschap te lopen.

Stilvallen

door samen met elkaar

te eten, juist op die

momenten te

verbinden, ook soms

in stilte, omdat

woorden soms zo

overbodig zijn.

Stilvallen

juist nu, in deze dagen

kan ik helemaal stilvallen

en in verwondering rond

kijken, om te zien

dat de wereld doordraait,

letterlijk en figuurlijk.

En ik, ik val stil.

De Heilige Voetstukken, stop er toch eens mee!!

 

Lichtwerkers,

Energiewerkers

Engelenwerkers

Zielswerkers

Kristalwerkers

en nog zoveel meer werkers......

Allemaal benamingen

verzonnen door mensen!

het geeft geen status aan

maar wél een staat van Zijn.

Ik denk namelijk dat de meest

zuivere werkers het vaak helemaal

niet weten dat het naam heeft,

ze doen het 'gewoon'.

Werken met Energie,

of Engelen,

of Kristallen

of Zielen.

Wát is het toch?

Dat status geven,

ene mens is niet meer

dan de ander

de ene mens moet je niet

verheffen boven de ander

waarom blijft het toch

steeds gebeuren?

Waarom zou iemand meer zijn

omdat hij of zij met Engelen kan

praten?

Degene die dat doet en

kan vind het namelijk

heel gewoon hoor,

die doet het vaak als van

kleins af aan.

Stop toch eens om steeds maar

mensen op een heilig voetstuk

te plaatsen, kijk gewoon eens

goed om je heen......

de buurvrouw die voor haar oude buurman zorgt

de mevrouw achter de kassa die je goedemorgen zegt

de onderwijzer die goed ziet wat er in zijn klas gebeurt

de vriendin met het luisterende oor......

dát is Energie,

dát is Licht,

dát is Liefde

dát is Zielswerk.

Probeer het te zien,

dat we ieder

moment van de dag

omringd worden door

de meest prachtige zielen,

die steeds

weer hun stralende prachtige energie

zomaar rondstrooien

(waarschijnlijk ben jij er ook 1 van).

Ik wens je een heerlijke dag

Ada

Het verhaal over het ontstaan van de 2 werelden

Zoveel mensen keken weg,

zagen niet wat er gaande was.

Waren druk bezig om

indruk te maken op anderen.

Ze waren bezig met

reizen naar verre oorden

nieuwe kleding,

feesten en partijen,

en meer materiële zaken.

Ze keken weg van de

oneerlijkheid, van de

machtsgreep die gaande was.

Ze zagen het niet eens,

dat steeds meer mensen

in het nauw kwamen,

letterlijk en figuurlijk.

Ze zagen het niet

dat miljoenen mensen

werden buitengesloten,

dat zoveel machtshebbers

woorden riepen die onwaar waren.

Ze zagen en hoorden

het niet eens,

ze leefden hun leven,

voor zichzelf,

'na ons de Zondvloed'

en waren aan 't genieten van de

rijkdom van hun bezit en

materie.

Maar evenzoveel anderen

zagen het wel, waren bezig

om het kleine stukje

aarde waarop ze woonden,

leefden en werkten om het

tot een paradijs te maken,

het stukje aarde wat hun was

toevertrouwd, voor de tijd

gedurende hun leven.

Ze voelden wel

dat woorden oneerlijkheid

herbergden, dat dingen

vaak niet waren zoals

ze voorgespiegeld werden.

Ze deelden veel met elkaar,

wijsheden, maar ook zaken

zoals voeding en kleding,

en ondersteunden anderen

in hun levensproces.

Waar de één viel,

ving de ander op.

Altijd was er genoeg

wat de één niet had

had de ander wel voorhanden.

En zo groeide de mensheid

uit elkaar, in 2 richtingen,

welke was goed,

welke was fout?

Niemand kon het zeggen

wat goed óf fout was.

Maar het was wel te vinden

in het onzichtbare van het

hart van de mensen.

Daar waar het ego vocht

voor een bestaansrecht,

en voor hebzucht en

eigen gerief,

én daar waar liefde woonde,

mededogen voor alles wat

leeft en daarin wilde delen

met de ander.

Zo ontstonden er 2 werelden,

en de mensen hadden zelf

mogen kiezen.

Ada

mandala: "Vrede"

Thuis-zijn

 

Mens zijn

in een wereld,

die als totaal

overstuur voelt

waar chaos heerst

waar, zoals het

lijkt, iedereen

de weg kwijt is,

waar oneerlijkheid

gewoon lijkt te zijn.

Mens zijn

in een wereld

die opgeschud wordt,

waar alles pal in

het Licht gezet wordt,

in die wereld

zoekt iedereen een

weg.

Een weg op zoek

naar houvast

naar 'thuiszijn'.

En het 'thuiszijn' is zo

dichtbij, het zit in

jezelf, misschien diep

verstopt, maar het

zit er, bij iedereen.

Kijk en voel,

want iedere dag bevat

zoveel momenten

om dankbaar voor

te zijn, gewone kleine

dingen, maar die zo groots

zijn dat het je dag

kan kleuren.

Ik hoef het niet

te benoemen,

wanneer je goed bij jezelf

naar binnen kijkt en voelt,

weet je waar je dankbaar

voor bent, waar jij weer

even mee vooruit kunt.

Want zelfs in tijden van

chaos, onrust, onzekerheid

zijn er ook momenten

waarvoor je dankbaar

kunt zijn.

En wanneer je dankbaar

kunt zijn, ben je 'thuis'.

Wanneer je voelt dat

je hart geraakt wordt.

Dát is thuiskomen.

En weet je,

we voelen allemaal de

chaos, de onrust,

de oneerlijkheid.

Ik hoop met heel

mijn hart dat je ook

dankbaarheid kunt

voelen, voor het goede

wat er óók is.