In het diepst van mijn
wezen is het te voelen
dat mijn persoonlijke bakens verzet
worden, dat zoveel in
en rond mij aan het
Een proces wat er al tijden
aan zat te komen,
maar waarvan ik nog niet
precies wist van hoe, wat en
wanneer dat zou gaan gebeuren.
Nu dus.
Het hoort bij de tijd waarin we
leven, alles op zijn kop,
bij iedereen, echt bij iedereen.
En het verzetten van de bakens
gaat bij mij ook voor rust zorgen,
en die rust zorgt voor een
ongekende creativiteit.
Het bruist en het borrelt.
Dingen waarmee ik zelf
het heft weer in eigen handen
ga nemen, zoals met de vele
vele altaartjes die ik mocht tekenen
ook daarin gaat van alles veranderen.
Niet meer op aanvraag, dat is niet
meer mogelijk. Ik ga verder zoals het
ooit allemaal begon, dát wat zich
aan mij liet ziet,
wat liet weten wat getekend
wilde worden, dáár ga ik mee verder.
In stilte en rust, dus niet meer op
aanvraag.
En ik weet dat het kleine Volk,
(maar zó groots)
wat zo niet gehoord en gezien wordt
in onze jachtige wereld, dát zij
een prominente plek zullen
gaan vervullen in mijn werk,
tekeningen en verhalen.
Dus.....hier zijn de persoonlijke
bakens verzet, en de golfslag
die het veroorzaakt heeft,
die grote golven deining,
die mag even tot rust komen.
Deze dagen zal ik veel buiten zijn,
om me nog meer te verbinden wat
hier allemaal in de tuin leeft en
beweegt, en zal proberen de
boodschappen die gaan komen
heel goed tot me te nemen,
en van daaruit mijn verdere stappen
te gaan nemen.
Ik wens je een heerlijke dag/weekend,
Ada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.