In de stilte van de koele vroege ochtend,
eerst wandelend door de tuin
om te kijken wat er gebeurd is
na alle rijkelijk vloeiende regen
in een onbedachtzaam moment
terwijl ik me verbaas over al
het nieuwe leven wat komt
voel ik zijn aanwezigheid.
"De oude Tuinman"
hij stond vlak bij me in de tuin
bij de rozenstruiken,
gelijk kwam deze naam ook binnen,
en daar vertelde zijn woorden........
"Zie je nou wel dat je geduld moet hebben
en kijk, wat je met Liefde aan arbeid verricht
hier, in de tuin, maar ook in jullie huis,
zie je dat het straalt, en bloeit en groeit.
Zonder alle kunstmatigheden die nu in
deze tijd gebruikt worden.
Gewoon wat Liefde, oude grond, zonnestralen
en waterdruppels doen het wonderwerk.
Je geknakte rozen die je kocht, juist omdat
ze er zo armetierig uitzagen, de salie
die je met een gerust hart durfde te knippen
kijk wat een knoppen er komen.
De oude lavendel waarvan je dacht dat
hij dood zou gaan, kijk nou toch,
wat een leven er weer in zit.
De Monarda die 'aan de wandel is gegaan'.
Langzaam zal datgene wat zó sterk in
overleven is, ook in je tuin blijven wonen
deze planten zoeken een eigen weg
en jij ondersteunt een beetje.
Soms alleen door wat extra aandacht te geven
of een drupje water".
En floep weg was ie.
Is het in Leven ook niet zo?
Dat geduld en wat extra aandacht
Dat geduld en wat extra aandacht
aan alles wat leeft in en om ons heen.
Hangend over mijn 'kluiter'
in de spagaat staand tussen de planten
Moest ik er aan denken, ja in het
leven is het ook zo......
maar veel moet snel, en perfect
en móét zoals de mens het wenst
wie luistert er nog naar de wil
van de Natuur?
De vroege ontmoeting hier in de
tuin heeft indruk gemaakt,
en ik bedenk me ook, dat
ik juist voor deze prachtige
oude wezens een aantal
mooie kristallen heb gekocht
om deze wezens te ondersteunen.
Zodat ze meer erkent én
herkent zouden worden, nou zeg!!
Heel bijzonder!
Ik wens je een heerlijke dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.