Langzaam, heel langzaam,
echt veel te langzaam,
maar toch.....
toch gaan ze open
de ogen van zovelen
potdicht hielden.
Die niet wilden zien wat
er gaande is in de wereld
hoe gemanipuleerd
we zijn.
Nu een overheid zelfs
open en bloot laat zien
waartoe ze in staat zijn,
de mensen niet meer
willen ondersteunen,
ze gewoon in de steek laten
op zoveel fronten.....
de tweespalt die ze zaaien,
dus ja, nu mensen
het echt gaan voelen
nu gaan de ogen (soms) open.
Zoniet......
dan is er voor die
mensen een levensgroot
probleem. Omdat ze niet
hebben voorbereid op wat
komt. Ondanks dat door
zovelen geprobeerd is om
te laten weten wat komt
wat er al is.
Zo zie je de 2deling ontstaan.
De mensen die denken dat het
weer wordt zoals vroeger,
en de mensen die allang
bezig zijn een nieuwe wereld
te maken, hun voorbereidingen
treffen, die dag en nacht lezen
pluizen en zoeken.
En die ook allang in die
andere wereld leven.
En elkaar vinden om elkaar
in het bestaan aan te vullen.
Ik kan er dagen over schrijven
en vertellen, en ja het heeft me
menige nachtrust gekost,
heeft me veel vriendschappen gekost
en nu.....
wij hier gaan ons eigen pad,
nemen onze maatregelen
gaan in vertrouwen de toekomst
in, zonder angst, zonder doemdenken.
Uiteindelijk ben je zelf degene
die de weg kiest, die gaat zorgen
dat je op pad kan.
Lees je in, zoek uit, pluis uit.
Het is nog niet te laat.
Ik wens je een heerlijke dag
Ada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.