Stil

Soms kijk ik stil
naar de wereld
wat gebeurt er allemaal?

Zo'n verdeeldheid onder mensen
zoveel angst
zoveel boosheid
maar ook zoveel
'och laat maar waaien'....
Ieder heeft een mening
dat is helemaal ok.
Dat wordt vrijheid genoemd
van meningsuiting.

Ik kan me daar helemaal
in vinden.
Een groot goed wat wij
zouden moeten koesteren.

Dat ik me soms de harde
bittere, veroordelende
woorden van anderen
aantrek is mijn zaak.
Daar mag ik aan werken
over nadenken,
extra gaan voelen.

Daarom zoek ik zo vaak
de rust, de stilte
om steeds weer dicht
bij mezelf te komen.
Mijn kijk op de wereld
weer her-ijken,
weer verfrissen.

En ja ik zal woorden
blijven schrijven
blijven spreken
en blijven tekenen
om te proberen Moeder Aarde
en die vele
bewoners die op en in haar
leven te beschermen
en ook een stem te geven.

Ik blijf luisteren,
om me heen kijken
voelen en naar binnen kijken.
Ik blijf vooral vertrouwen
in het Grote
wat op dit moment, nu,
om ons heen gebeurt.

Kijk en luister en voel je mee?
Kunnen we samen met elkaar
de wereld wat verzachten.
Moeder Aarde begeleiden
in haar groeiproces.

Kunnen we onze planeet
'dragen' en 'verlichten'.
Met elkaar en
voor elkaar.

Ik wens je een heerlijke dag
Ada