En dan is het nu eindelijk zomertijd. Zoals het genoemd wordt.
Iemand heeft ooit bedacht dat de klok verzet zou moeten worden (volgens mij had het iets met een "energiecrisis" te maken?)
Gelukkig las ik deze week in de krant, dat het over 2 jaar afgeschaft gaat worden, zucht......had het niet direct gekund. Maar goed daar zullen heel veel 'geleerde' mensen over na hebben gedacht. En wij volgen gedwee. Tja je moet wel, wanneer je samenleeft met zoveel mensen, is het handig om eenzelfde tijdschema aan te houden.
Hier was het gisteren al zomer in de tuin. Heel vroeg in de morgen, half 8, was ik al bezig. Heerlijk in mijn oude tuintrui en broek. Mmmmm. De hele dag stond in het teken van winteropruiming. De borders werden verlost van oud blad, rozen en vlinderstruiken werden gesnoeid. Oude potten schoongemaakt en klaargezet voor de nieuwe lichting planten, zoals tomaat en komkommer. Bieslook en aardbei kregen een andere plek. Ach in een tuin als de onze, is altijd werk. Altijd wel weer iets te zien, dat je denkt hé, effe opruimen.
De violen-kinderen laten zich intussen ook alweer zien, tussen de stenen steken ze hun kopjes alweer omhoog. Sommigen hebben er al een bloempje uitgeperst. En sommige zijn zo weelderig aan het groeien, feest. Ik laat het gebeuren......een klein zaadje wat zó sterk is om zich tussen stenen te laten zien, die krijgt een kans, een kans om zijn bloei te laten zien.
Ach en wanneer je dan buiten bent hóór je ook van alles. Zoals de buizerd, wat een lawaai boven mijn hoofd. En jawel, niet één maar 5 buizerds draaiden cirkels boven mijn hoofd. Waarschijnlijk 2 echtparen die zich verweerden tegen een 'indringer' waar de paren niet van gediend waren. Even later cirkelde er een enorme ooievaar boven mijn hoofd. Wij hebben geen nest in de tuin staan, dus na 5 rondjes.....en oh wat is zo'n vogel groot, vloog hij weg. Op zoek naar een goed onderkomen voor zijn vrouw en nageslacht. Ik ga binnenkort goed opletten of ik hier ergens in Twente zo'n hoog nest zie staan met daarop een ooievaar-familie.
Kortom, het was een feestdag om buiten te zijn. De magnolia, die de meest heerlijke geuren verspreidt, de blauwe druifjes op tafel, die de lucht vullen met zoetheid. Oh ja, dan weet ik weer dat ik een echt buitenmens ben. Maar vanmorgen toen ik opstond, wist ik gelijk weer wat ik allemaal had gedaan gisteren. Haha mijn spieren gingen een tijdje in protest bij het opstaan. Maar het grote werk is weer gedaan. Wanneer er straks weer zon is, de temperaturen wat hoger worden, zoek ik een heerlijke plek om te gaan tekenen in de tuin, tussen de bloemen en vogels in. De voorjaarsschoonmaak in de tuin is klaar. Laat de zomer nu maar echt komen.
Ik wens je een heerlijke dag, én een heerlijke zomertijd.