Ohhhh ja, vanmorgen in alle vroegte………..hoorde ik voor de eerste keer dit
jaar het ‘trillertje’ van de merel………..de eerste poging om te zingen. Deze week
hoorde ik al eerder de oefeningen tot sprankelend zingen (voordeel van het
vroege opstaan). Maar deze morgen lukte het!! Het blije gevoel wat bij mij
binnenstroomt is niet te beschrijven. De lente is weer in aantocht……het kan
gewoon niet anders. Vanaf nu zal het gezang tot zeker in september te
beluisteren zijn….de merel zittend op de punt van het dak, van het huis of van
de schuur…………als eerste zanger van de dag……en als laatste van de dag……….
En terwijl de merel zijn eerste gezang ten gehore geeft, scharrelen
nog steeds de kool- en pimpelmezen én het roodborstje hier volop in de
beukenhaag…..waar genoeg voedsel te vinden is……..en dat zal ook nog nodig zijn,
het kan nog flink gaan winteren ……want ja het lijkt wel een beetje lente te
worden………het is nog steeds winter……..
De cirkel van tijd blijft zich herhalen, jaar na jaar. Sommige
dingen veranderen niet……De liefde voor de natuur erfde ik, in ieder geval van
mijn vader en zijn ouders…..mensen die (bijna) volledig op het ritme van de
natuur leefden. Zich één voelden met de natuur, maar er zich ook
verantwoordelijk voor voelden…….ik heb het van deze mensen geërfd……..en ik ben
er dankbaar voor. Om te herkennen of er een koolmeesje zingt of een merel……..of
het geluid van de specht…………
Dankbaar ben ik dan ook dat ik hier mag leven, in Twente, nog zó
dicht bij het eeuwenoude………..wat ogenschijnlijk niet veranderd is………
Een heerlijke dag gewenst…….misschien met ook wel een liedje van de
merel………..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.