Zoveel mensenstemmen
buitelen op dit moment
in onze tijd over elkaar heen.
Schreeuwend,
tierend
krijsend,
bulderend,
gelijk zoekend,
dwingend.......
Ja, ieder mens
heeft een eigen stem,
een eigen idee,
een eigen mening,
een eigen plan,
een eigen beeldvorming.
Ja, ieder mens
is een weg aan het zoeken
door het donkere,
door het massale,
door de waanzin,
door de wanhoop.
Maar door al die stemmen
van de vele mensen
hier op Aarde,
die allemaal iets roepen,
iets willen vertellen,
het gelijk aan hun kant willen....
Is er één stem die bijna
niemand meer hoort,
de stem van Moeder Aarde,
die alle wezens die óp
en in haar wonen,
wil toespreken,
wil vertellen over háár verdriet
over háár zorgen
over háár pijn!
Maar ze wil ook vertellen
over haar grootsheid,
dat alles zal verlopen zoals
ZIJ het wil,
zoals zij het samen met
het Universum heeft
afgesproken.
Zij en niemand anders heeft
het leven hier op Aarde in handen,
zij bepaalt of de mensheid
hier kan blijven,
kan verblijven.
Haar stem gaat bijna teniet
tussen al het geschreeuw,
al het gebulder.......
maar gelukkig,
er zijn er enkelen
die haar wel verstaan,
die wél haar verhaal begrijpen,
die haar, ónze Aarde
een stem willen geven.
Luister dus goed
of je de stem van Moeder Aarde
hoort, die je écht iets te vertellen
heeft.
Luister naar de wind,
de regen,
de donder en bliksem
naar de zomerbries.
Zó kan zij haar boodschap geven,
en heel, heel soms
is er een mens die de woorden
vindt om haar boodschap
te vertellen......
dus luister goed,
tussen regendruppels,
tussen windvlagen,
tussen bliksemschichten
vind je het antwoord
van onze Moeder Aarde.
Ik wens je een heerlijke dag.
Ada
