woensdag 5 februari 2025

Iedere dag onze griepspuit halen.....

 



Waarom wij (bijna) iedere dag een griepspuit halen.

En nee dat zal niet iedereen lukken.
En nee, niet iedereen zal het begrijpen,
ieder heeft tenslotte een eigen keus
maar laat ik vertellen.....

Ons leven lang samen hebben wij altijd gewandeld.
Wetende dat het in ieder geval onze koppies goed
leeg maakt (dat is soms heel erg nodig, bij iedereen).
Maar ook dat het gewoon heel fijn is, buiten zijn,
ontmoetingen met mens en dier, planten die soms
terugwuiven, de elementen waar je mee te maken
hebt, en toch altijd weer zo blij als je thuiskomt, 
dát hebben we toch maar weer fijn gedaan.

Ten tijde van de 'grote griepgolf C' was de keus
voor ons ook gewoon niet moeilijk.
Geen spuit in ons lijf, wij hebben ons wandelen
iedere morgen, ook een naam gegeven "we gaan onze
griepspuit even halen".
Intussen grapje in de familie.

Jaren later, met talloze uitnodigingen voor spuiten,
onderzoeken, enquetes van huisarts en GGD verder 
 (ja ik heb ze verzameld
en het zijn er een heleboel kan ik vertellen)
zien we met groot leed wát het allemaal veroorzaakt
heeft, wat een ellende er uit voort is gekomen.
Soms met zoveel schade, soms met overlijden
tot gevolg (och wie kent niet de voorbeelden,
iedereen!)

Wetende dat het niet voor iedereen mogelijk is
om te wandelen, ik schreef al eens eerder,
vaak neem ik in gedachten de talloze mensen
mee in gedachten, strooi mijn liefde voor ze
uit om te ondersteunen,
wetende dat het dus niet altijd mogelijk is,
en dat voelt voor mij zo verdrietig, als mensen
het niet kunnen. Want het is zo ontzettend goed
voor lijf en hoofd. Buitenzijn, op welke manier 
dan ook.

Dát is dus wat ik wel eens schrijf, het buiten zijn
is mijn 2e natuur, ik kan niet zonder, als kind al,
opgroeiend aan de rivier, was ik bijna altijd buiten
en heeft toen die 2e natuur zich bij mij gevormd.

Dus onze griepspuit bestaat uit buitenzijn, 
en vaak neem ik mensen mee in gedachten die
ziek zijn, die gewoon niet kunnen,
op die momenten gaat mijn hart uit naar ze.
En echt iedereen heeft het recht op eigen keuzes,
laten we dát in ieder geval respecteren
van de ander.

Ik wens je een mooie dag
Ada


zaterdag 1 februari 2025

De storm die woedt

 


We zitten er middenin.
Midden in het hart,
midden in het Oog
van de storm
die woedt over
Moeder Aarde
en in de harten
van de mensen.
IJzig stil,
en innerlijk
veel onrust maar
ook veel vredige rust.
Onbegrijpelijk
hoe snel ons
innerlijke Zijn nu
zo snel kan veranderen
soms van minuut
tot minuut.
Duizelingwekkend is
het in het Oog,
rondjes tollend en soms
alle kanten opvliegend
en toch steeds weer
in de balans vallen.
In stilte vallen.
Midden in het Oog
van de storm,
met elkaar,
alle kanten opvliegend
en dan ineens....
zal de storm over zijn
zal hij gaan liggen.
En wij,
wij zullen verwonderd
om ons heen kijken
elkaar oprapend,
opbeuren,
troosten en nog veel meer
en dan.....
de handen uit
de mouwen steken
om het puin te ruimen
wat is ontstaan.
en om weer
opnieuw op te bouwen.
Hoe lang nog
zal het duren,
niemand weet het,
maar een storm
duurt nooit eeuwig,
die raast uit,
gaat liggen,
altijd.
Ook deze storm,
waar we nu met elkaar
midden in zitten.
Wees je bewust
van wat er gaande is,
voel, lees, zoek, vraag
en leer.
Want als de storm is
gaan liggen,
is jouw hulp ook
broodnodig.
En zal de storm zijn
veranderd in een
lentebriesje die
schoon waait
en groeizaam is.
En dat is zó hoopvol!
Ik wens je een heerlijke dag
Ada
mandala: "De Poort naar het Licht"
de tekst schreef en plaatste ik al eerder


vrijdag 24 januari 2025

Omdenken




Hopelijk heb je het geleerd
de afgelopen jaren,
omdenken.

De verhalen die verteld
werden/worden door de
politiek,
de media,
de 'hoge mannen (en vrouwen)
om die eens te onderzoeken,
tegen het licht te houden,
en dan eens precies de
andere kant om te denken.

Wanneer je niet hebt onderzocht
niet hebt leren omdenken
niet verder hebt durven kijken,
dan het reguliere nieuws,
dan zullen nu bij sommigen
heel snel de schellen voor de ogen 
af gaan vallen.
En met snel, bedoel ik ook
héél snel.

Wanneer je nu denkt, wat is er
in hemelsnaam gaande, wat
gebeurt er?
Dit zagen degenen die
onderzochten, die durfden
omdenken al heel lang aankomen.
Ze wisten al heel lang
dat dit moment in de geschiedenis
zou komen, want door het
omdenken, liet de waarheid
zich in volheid zien, 
kon de optelsom heel snel
en overzichtelijk gemaakt
worden.

En zij zijn niet verrast, juist
opgetogen dat de wind van
verandering is gaan waaien.

Want het gaat nu héél snel
de dominostenen zijn aan 
het vallen, en niets kan het
nog tegenhouden.
Want deze tijd
is al heel lang geleden aangekondigd,
en wij mochten meedoen
wij mochten ons aandeel
dragen, hóé, die keus mochten
wijzelf maken.

Probeer het eens
omdenken,
misschien vallen de kwartjes
zomaar ineens.....

Ada



 

woensdag 15 januari 2025

De wereld houdt de adem in



Omdat de wereld
de adem inhoudt,
nog heel even,
in stille afwachting
in stille voorbereiding.
Omdat de Storm
aanstaande is,
omdat ‘de zee’
zich nu terugtrekt
heel ver terug gaat,
om straks de golven
uit te laten rollen
met een ongekende
kracht,
om schoon te wassen.
En als straks de
wereld de ingehouden
adem loslaat,
ontstaat er een
intense zucht,
vanuit het diepst
van de mensenwezens.
Omdat er dan
doorgeademd kan worden,
stappen gezet kunnen worden
vooruit gegaan kan worden.
Omdat zoals het nu gaat,
niet meer verder kan.
Maar nog heel even houdt
de wereld de adem in.

Dwalend

 



Dwalend, ja zelfs soms
verdwalend,
tussen de oude
én een nieuwe wereld,
steeds die dunne grens
overstappend,
wetende dat je het oude
achter aan het laten
bent, en voelend dat je ook
al in de nieuwe
wereld woont.
Het is balans zoeken,
steeds weer
opnieuw schakelen.
Omdat we het oude
al zo lang kennen,
maar we ook weten
dat het niet klopt
dat het anders moet.
Onze weg vinden,
steeds die grens
overstappend,
maar het moment is nabij
dat we opeens aan de andere
kant van de lijn staan
en niet meer terug gaan
maar ook niet meer kunnen.
Voor nu is het
nog even zoeken,
maar snel, heel snel
zal de grens bereikt zijn
om onze nieuwe tijd in
te stappen en de schouders
er onder te zetten om
te bouwen aan de nieuwe
wereld.
We zijn nu met
zovelen de voorbereidingen
aan het treffen.
Het wordt wereldwijd gevoeld
en gezien, en wordt er
met man en macht gebouwd,
bedacht, bekeken hóé we
aan de nieuwe wereld
invulling gaan geven.
En soms wanneer je even
over de grens heenstapt naar
die nieuwe wereld kun je
de glimp zien en voelen.
We werken keihard
allemaal met onze eigen inzet,
en kracht én gave aan de
nieuwe wereld.

zondag 12 januari 2025

Zonder oordeel, zonder voor-oordeel

 



In deze dagen,
waarin van over de
hele wereld wordt
gevraagd
om gebeden,
ondersteuning
liefdevolle aandacht
kan ik niet anders,
stuur ik Liefde de
hele wereld over.
Vanuit het Hoge Noorden
Afrika
Amerika
ja eigenlijk overal
vandaan komt de roep
om steun.
Om mens en dier op
afstand liefdevol
te gedenken,
áán ze te denken.
Wát er ook precies aan
de hand is,
zo heel veel mensen,
dieren, wezens en
Moeder Aarde moeten
het ontgelden
omdat er schoon
schip gemaakt
móét worden.
Zonder oordeel
zonder voor-oordeel
stuur ik het
onvoorwaardelijk rond.
Dat wat de mensheid
zo ontbeert,
Liefde!

Ben ik wel goed genoeg?

 



Misschien denk je weleens.....
heeft de wereld mij wel nodig?
Kan ik hier wel een steentje bijdragen?
Ben ik wel goed genoeg?
Wie wacht op mij?
Ik kan je vertellen, ja de
wereld heeft jou ook nodig!
Met alles erop en eraan.
Met je mooie
en met je rare kanten.
Je bent een prachtige spiegel
voor mensen die je ontmoet.
Voor sommigen ben je
een prachtvoorbeeld,
een rolmodel,
voor anderen juist iemand zoals
zij het niet willen
of zouden kunnen leven.
Dat mag, daarom zijn we juist met
zoveel mensen hier bij elkaar.
Om elkaar te zien,
om elkaar te spiegelen,
om van elkaar te leren.
Want zoals jij, is er maar één.
En jij hebt hier op aarde een prachtige taak
te verrichten, gewoon door jezelf te zijn.
Je leven in te richten zoals jij
het graag wilt.
Misschien heb je dat
punt al bereikt, en misschien ben je
bezig je weg daarin te vinden.
En écht dat bereik je alleen
maar door jezelf te zijn.
Alle andere gezichten die je zou laten
zien, worden toch op enig moment
ontmaskerd.
Daarom, ja, jij bent een uniek wezen,
met zoveel kracht en inzichten,
die anderen weer een weg kan
wijzen op hun weg door het leven.
Daar ben je voor nodig!
Daarvoor ben je hier op aarde.
Geloof daarin.
Want de wereld zou er zo
anders uitzien zonder jou!
Ik wens je een heerlijke dag
Ada

donderdag 9 januari 2025

toen ik nog niet wist

 



Soms zou ik zou graag
even terug willen
naar de tijd toen ik
nog niet zoveel wist.
Over oorlogen,
misbruik
misstanden
religie
vervuiling
voeding
medicijnen
onrecht
noem het maar op.
Dat ik als kind de
wereld onbevangen
kon zien.
Maar gaandeweg
het ouder worden
de dingen zag,
voelde,
hoorde,
rook,
wist
die niet klopten.
Gelukkig ging het
stap voor stap
heel voorzichtig
en steeds weer de
nachten wakker liggen
omdat er wéér iets
niet klopte in het
systeem waarin
we leefden.
En probeerde ik
uit te leggen aan de
ander, maar werd zo
vaak niet geloofd.
En nu,
zie ik dezelfde strijd
maar in een versneld
tempo, bij mensen die
gaan zien,
voelen,
weten,
horen,
dat dingen
niet kloppen.
Godzijdank
hoefde ik niet in een
zó kort tijdsbestek
alles te beseffen
en mocht ik er mijn
eigen tijd voor
nemen.
Het enige wat ik
kan zeggen, aan degenen
die nu gaan zien,
ja je zult nachten wakker
liggen, maar het gaat niets
oplossen. Het kost je
alleen maar je eigen
innerlijke vrede.
Wat je wel kunt doen,
is er over vertellen en
daadkracht laten zien.
Daadkracht dat je dit
niet wilt, dat veel niet goed
is, zoals de wereld zich
nu laat zien.
Wees een voorbeeld
van hoe je het wél wilt
zien, daar heeft de wereld
wat aan.
En onderzoek!!
Ik wens je een heerlijke zondag
Ada

zaterdag 4 januari 2025

Vrede





Ja, we willen allemaal Vrede,
ja, we willen allemaal Samen......
Maar zullen we dan eerst
ons eigen 'wapentuig'
niet eens neerleggen?
Onze grote mond
onze scherpe woorden
de beschuldigende vinger
het uitspugende gif
de priemende boze ogen
het achterbakse geroddel
ons oordelen
de leugens voor eigen bestwil
de gebalde vuisten
de agressie
de redeloze woede
noem maar op.....
Nee, we zijn geen heiligen,
we zijn mens
met al onze onvolmaaktheden!
Zullen we die eens onder
de loep nemen, voor
de spiegel gaan staan
en kijken hoe we zelf
de hele dag door handelen?

Als we nou eens bij ons zelf
beginnen, ons eigen
handelen durven te bekijken,
en als we dan durven te erkennen
ja, ook ik!
En als je dan eens probeert
te matigen, liefdevoller te zijn
zachter te worden,
eerst nadenken voor je wat zegt.....
zou dat niet een goede start zijn
voor Vrede,
voor Samen?